Chapter 8

(Reese's POV)

I'm someone who wouldn't mind spending all day alone. Mas gusto ko pang magkulong na lang sa kwarto kaysa gumala sa labas. Mas gusto kong kasama ang mga libro ko kaysa makihalubilo sa mga taong mabait lang  kapag nakaharap ka pero sanga-sanga ang sungay kapag nakatalikod ka na.

I heaved a sigh and put down the fork on my plate. I felt the one in front of me looked at me. I looked at him and gave him a glare. But him being the annoying creature, he just smirked at me before leaning his back on his chair.

"Ang yaman-yaman mo pero nagtitipid ka sa pagkain," komento ko. "Mabubusog ka ba sa mga ito?" Iminuhestra ko ang mga pagkain sa harapan namin. It's expensive but it's so small. Hindi ako mabubusog sa mga ito. Ilang kilo ng karne na ba  ang mabibili? Aabot na siguro sa tatlo.

"You should had  told me earlier—"

"Nagtanong ka ba kung saan ko gustong kumain?"panunumbat ko