Share
CHAPTER 27
Kaugnay na kabanata
Marrying with You CHAPTER 28
CELINE'S POINT OF VIEW "Anong oras ka na naman nakauwi," Natigilan ako at agad napaharap sa nagsalita mula sa likod ko. Kadadating ko lamang at ano'ng oras na rin. Gano'n na lang ang gulat sa mukha ko. Pagkat hininaan ko naman ang pagsara rito sa Main door upang hindi makagawa ng kahit anong ingay. Ngunit mukhang hinintay talaga ako nito. Gano'n na lang kasi ang pagka-kunot-noo nito habang nakatingin sa akin. Hindi ko makagawang makasagot sa kaniya kaya agad akong lumapit upang magmano. "Nakakain na kami, hindi ka na namin nagawang hintayin. Napatulog ko na rin si Celivean." malamig na wika nito.Napayuko ako dahil bakas sa kaniya ang pagkadismaya, "Thanks, Mom." tanging iyon lamang ang lumabas sa bibig ko."Gusto ka pa niyang hintayin, pero sinabi ko na may pasok pa siya bukas. Kaya hindi na siya maaring maghintay sa'yo lalo't ano'ng oras na.""S-Sorry, My. Marami pa kasing kailangan gawin sa restaurants, My." paliwanag ko. Iniwas ko ang paningin ko matapos kong sabihin 'yon. Hindi
Marrying with You CHAPTER 29
CELINE'S POINT OF VIEWNANG matapos ako agad na akong nagmadali upang magtungo ng school. Mabuti at mag-tra-training lang ako ng badmiton ngayon at isang subject lang kami. Hindi ako masiyadong mapapagod dahil mapapaaga ang uwi ko. Lalo't tapos na rin ang subject ko, at itong training na lang. Ilang oras lang naman ito, kaya maari na rin akong umuwi maya-maya lang.Agad na akong nagtungo ng training court ng school."Bes!"Napatingin ako sa kaniya. Hindi naman ako nagkamali kung sino iyon. Si Criza, nasa dulo ito ng training hall. Naka-sport dress na kulay white ito habang mag suot pang sumbrero. Hindi na ko umimik sa kaniya at agad nang lumapit rito. "Ang aga natin ah?" Gumuhit ang ngisi sa labi ko habang abala na inilalabas ang yonex na racket ko."Kailangan natin mag-todo, practice Bes. May tournament sa Manila. Alam mo naman hindi ba? Gusto ko makasali ro'n, gusto-gusto ko nang makarating ng Manila."Napangiti ako, tama siya. Madalas kasi siyang hindi payagan kahit ilang oras lan
Marrying with You CHAPTER 30
CELINE'S POINT OF VIEW "Hello?" lintaniya ko ng sagutin ito.Hindi pamilyar sa akin ang numero kaya gano'n na lang ang pagkakunot ng noo ko habang nakikinig rito at abala sa paghahanap ng ibang pang make up na ibinigay sa akin ni Criza. "Hi? Did I disturb you?" He asked."Ha? Wrong call ka ba? Hindi kasi kita kilala–" I was about to cut the line but he speak again. "It's me, Jake.""Jake? Napatawag ka?""Yeah, hiningi ko 'yong number mo sa pinsan ko. So naabala pa kita?" "No, why did you call anyway?" I asked."I just want to apologize, so if that's okay with you. Can i ask you out? Just coffee." He said. Something that surprised me especially since he just saw me in training, and we didn't have a perfect conversation at that time. shall I assume—"Hey?" I just sighed, "Sure, nandito ako sa Mall. Susunduin ko si Celivean kaya baka hindi na ko puwede mamaya." I said. "Perfect! Saan ka ba banda? Starbucks?""Ha?""Well no problems it's my treat! So I wait you here ha?"Napailing na
Marrying with You CHAPTER 31
CELINE'S POINT OF VIEW It was only four o'clock in the morning when I woke up, so I immediately thought of going to the kitchen. Alam kong tulog pa sina Tito Louie because all of the lights here are still off. So I decided to cook for them. Minabuti kong tignan ang schedule ko ngayong araw. It's Saturday, already. Kaya mamaya pang nine ang pasok ko. Mabuti na lang at wala rin masiyadong problema dahil ilang oras lang at tapos na rin ang klase. Hindi naman sa minamadali ko ito pero kapag ganito ang oras nang klase ko magkakaroon pa ko ng oras kay Celivean. Nang matapos na akong magluto ay tinakpan ko na ito lahat sa lamesa. Panigurado matutuwa na naman si Celivean dahil niluto ko na naman ang gustong gusto nito na sinangag at bacon. Muli akong umakyat sa taas upang tignan si Celivean at makapag-bihis na rin para sa jogging ko mamaya. Nag-suot ako ng sando at jogging pants na itim at kulay puti na sapatos.Matapos ay agad ng isinarado ang gate ng bahay. I-chi-chat ko na rin si M
Marrying with You CHAPTER 32
CELINE'S POINT OF VIEW "CONGRATULATIONS, CELINE!" ngiting saad nito at kinamayan ako matapos iabot sa akin ang aking katibayan sa pagtatapos. Napangiti ako at hindi mapigilan maghalo-halo ang naramdaman ko. Hindi ko inaasahan ito. Hindi ko na iisa-isahin ngunit alam ko na itong araw na ito ang isa bagay na aalalahanin ko. Hindi gano'n kadali dumating rito. Lalo't I'm just single Mom."Mommy, I did!" masaya na saad ko habang papalapit rito. "Masaya akong nagawa mo, Anak!" Isinabit niya sa akin ang aking mga medalya. "Naks! May kainan na naman," doon ay sumingit si Marco. Dahilan para mapa-iling ako sa sinabi nito. Pagkain na naman kasi ang nasa isip niya. "Mommy, i am so proud of you po!" muli namang sumingit si Celivean. Na masayang nakangiti sa akin. Umakto pang yayakap sa akin. Agad naman akong tumapat sa kaniya at lumuhod. "Thank you, Anak ha? Kung hindi ka dumating, hindi ako ganito kasaya..."Ngumuso
Marrying with You CHAPTER 33
CELINE'S POINT OF VIEW"MAG-iingat kayo roon ah? Palagi kayong mag-uupdate sa akin, ah? Si Celivean, Celine huwag mong pababayaan ah?""My, ano ka ba? Manila lang ang punta namin hindi kabilang planeta." natatawa pa rin kunwaring usal ko. Habang inaayos na ang mga bagahe namin na dadalin namin sa Manila. Yes, ito na. Nagawa ko na rin kasing ayusin lahat ng document na need para sa bagong papasukan ni Celivean na paaralan sa Manila. Kaya puwede na kaming tumira doon. Kaya ganito na lang ito si Mommy magsalita. Dahil ngayon lang kami ulit mag-hihiwalay ng matagal. Napamahal pa naman sa kaniya ang Anak ko, at maging siya. Kaya naiintindihan ko rin kung bakit ganito siya nalulungkot. Ngunit wala naman akong magagawa para sa bagay na 'yon kundi ang ipatiyak sa kaniya na aalalagaan ko ng mabuti ang anak kong si Celivean. "Mamang, I am a big boy na." biglang saad ni Celivean bago ito lapitan at yakapin. "You don't need to cry, Mamang. i promise that I will going take care of myself and Mom
Marrying with You CHAPTER 1
CELINE’S Point of View“Bili na kayo! Turon, banana que, at kamote que kayo d'yan! Mainit pa!” sigaw ko habang tirik na tirik ang araw rito. Ngunit ano pa nga ba ang magagawa ko? Kung hindi ako magtra-trabaho ay baka mamatay kami sa gutom ng kapatid ko. Hindi ko maasahan ang mayaman naming Ama dahil kailanman ay hindi na kami nito binalikan. Ang aking Ina naman ay iyon kasama ng bago niyang kinakasama.Napailing ako at muli nang nagsisigaw rito.“Manong ano ba ‘yan pagod na pagod tayo ha? Magmeryenda muna kayo may pancit dito pang pahaba nang buhay Manong!”“O s'ya bigyan mo ko nito,” lumapit siya at itunuro ang turon kaya naman umupo ako para ilapag saglit ang mga ito. “At itong turon nga dalawa,” ani niya na ikinangiti ko. “Mamaya balikan mo ‘ko pautang muna.” maya-maya niyang saad agad naman akong tumayo at mahinang pinalo ang kamay niya sa basket na nasa tapat ko. “Mahirap na ang buhay ngayon Manong kaya wala nang utang-utang bayad muna!” Wala itong nagawa kung ‘di ang dumukot
Marrying with You CHAPTER 2
Celine's Point of ViewKUMUHA ako ng mga damit na susuoutin ng kapatid ko dahil sabi ng doctor ay may nakakabuti kong doon lamang muna ito. Para maobserbahan ng mga doctor bago pa magsimula ang operasiyon. Hindi ko pa alam ngunit handa akong gawin lahat para makakuha ng pera pagbayad roon. Ang kapatid ko na lamang ang buhay ko, siya na lamang ang nag-i-isang pag-asa ko kaya lumalaban pa rin ako.“Manang Gloria!” pagtawag ko rito habang patuloy sa pagkatok. “Oh, iha? Gabi na ano'ng sadya mo?" tanong nito saakin. Agad akong yumuko sa tanong niya. Bago muling bumuntong-hininga. Kailangan ko na talagang kapalan ang mukha ko. “Manang baka may pera kayong mahihiram saakin? Babayaran ko ho kapag nakaluwag-luwag na ho ako!” “Nako iha? Magkano ba ang perang kailangan mo” tanong nito.“Kahit magkano lang ho ang kaya n'yo, kailangan po kasi nang pang-paopera kay Marco pero hindi sapat lahat ng na-ipon ‘ko,” nanlulumo akong muling napayuko.Ang perang naipon ko ay sapat lamang sa gagastusin n
Pinakabagong kabanata
