Share

Chapter 23

I cried silently on the playground knowing that no one can see me at this state. Hindi ko malaman kung gaano na ako katagal sa ganoong posisyon pero nakaramdam ako na parang may nakatingin sa akin. Tinanggal ko ang aking mga palad sa aking mata at nagulat sa bumungad sa akin. I abruptly wiped the tears away.

Sitting in front of me was Zyle. Nakaupo ito isang metro ang layo sa akin sa madamong lapag. Ang kaniyang tuhod ay nakadikit sa dibdib. Nakapatong naman ang mga braso sa tuhod nito. His chin was resting on his crossed arms while his eyes were watching me. I can't see any reaction from his face because of darkness.

"What are you doing here?"

Kanina pa ba siya nandito? Bakit hindi ko nalaman? Saka paano niya nalamang nandito ako?

"Are you crying?"

I don't even know why he was asking. He obviously knew that I was crying. I have a hunch that he's been here for a while, watching me cry but he never want me to recognize his existence, so he kept silent. Because if he does, Edi sana nala
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status