“Pakawalan niyo ako!“
Sigaw ni Zarina ngunit wala siyang magawa. May humintong White SUV habang siya ay naglalakad. Nung una ay akma lamang itong magtatanong ngunit agad na nakaramdam si Zarina kaya tatakbo na sana siya ngunit agad siyang nahuli ng tatlong lalaki at pwersahang isinakay at tinalian ang mga kamay. Sa sobrang ingay ay may ipinaamoy sa kanya kaya siya ay nawalan ng malay.Nakarating sila sa Penthouse ni Rayne.“Anung nangyari sa kanya..““Nawalan lang ng malay sir..Mga ilang minuto magkakamalay din siya.“ “Okay ako na ang bahala sa kanya. “Mataman niyang pinagmasdan ang batang babae. Nakasuot ito ng blue fitted jeans at nakacroptop na light pink. Nakatali ang mga kamay kaya inalis niya ito at inayos ang nakalilis na damit. She was thin at sobrang puti. Napakahaba din ng buhok.Nagising si Zarina at unti unting nagpalinga linga sa silid. Medyo madilim ang kwarto at lalo siyang kinabahan ng makita niya ang anino ng isang lalaki sa may di kalayuan. He was sitting in front of her while drinking. Sumisimsim ng alak ito. Nagwave ito ng kamay at lumiwanag sa silid. Pati ang silid nakasensor. Duon niya nakita ang kabuuan ng lalaki. Nakablack suit ito, medyo singkit ang mga mata, matangos na ilong at manipis ang mga labi at mukhang leading man sa isang action movie. Nakaramdam siya ng kaba ngunit hindi naman takot ang naroon ngunit pagaalala na baka nagaalala na ang kanyang ama."Mister..Bakit ho ako narito? Gusto ko na pong umuwi..Baka po nagaalala na ang papa ko..Saka mahirap lang kami kung ransom ang hihingiin po ninyo wala po kami maibibigay.““Sino magaalala sayo?""Si Dad..""Ive known your Dad. Kaya nga andito ka dahil sa kanya.“"Po? May nangyari po ba sa kanya?""Stop this nonsense..He sold you.."Nagsimula ng magunahan ang mga luha ni Zarina."No..Hindi totoo yan.""That is the f-truth Zarina.."Tumayo ang lalaki at nagtungo sa kinaroroonan ni Zarina. Bahagya namang napaurong si Zarina habang yakap yakap ang sarili."Sino ka..baka nagkakamali lang kayo..Mabait ang aking ama..wag mo siyang paratangan ng kung anu anu..Nagsisinungaling ka.""Nalulong siya sa casino. He sell you off para makapagsugal siya ulit. You are now belong to me Ms Zarina Da Cerna.""Magkano po ba ang utang ni Dad. Pag pumirma na ako ng kontrata sa trabaho ko. Ako nalang po ang magbabayad.."Salita niya habang nakatingin sa mga mata ni Rayne."3Billion Young Lady..I think kahit anung trabaho mo hindi moko mababayaran.."Hindi parin siya makapaniwala sa mga sinabi ni Rayne. Hindi sila madalas magkita ng kanyang ama. Halos di sila nagkakausap or nagkikita kaya kung tutuusin hindi narin niya kilala ang ama na minsang nagaruga at nagmahal sa kanya.Inubos ni Rayne ang iniinom na alak at muling nagsalita."You are now my servant. You clean, You cook and make coffee pag nasa office room ako. Personal maid ko. Dont worry Ill give you shelter, food, needs mo. That your uniform at ayoko ng maingay.""Mister..kelan po ako makakauwi..""Call me, Rayne..Wala ka ng mauuwian. Your former house ay ibinenta na sa kin ng ama mo noon pa. Kaya lang maliit lang value nun kaya kulang pambayad sa utang.."Sandaling natahimik si Zarina."Zarina. Ipahanda mo na ako ng makakain.."Ayaw niya sanang sundin ang lalaki ngunit natatakot siyang magalit ito at kahit sa ganitong sitwasyon. Iniisip parin niya ang ama na sobrang desperado na sa buhay. Tumayo siya at sumunod sa lalaki. Napakalawak ng penthouse naito. She prepare his dinner neatly. She even stand beside him to wait.Napansin ni Rayne na sobrang manipis lamang ito at napakaamo ng mukha nito. He was in his mid 30 and this young lady was just 19 this year. She never have a personal maid or no female dare to step on his penthouse unless his mother was terribly missing him.Tahimik lamang siyang kumain ngunit pinagmamasdan niya si Zarina. Tahimik din ito at patuloy parin ang paghikbi nito.“Any plans?” sabi ni Zarina habang tinutulak niya ang wheelchair ni Rayne. “I’m blind at hindi ako makalakad para makapag-isip ng plans for this coming weekend,” sarkastikong sabi ni Rayne sa asawa. “Alam ko. Sumama na naman ang loob mo?” sabi ni Zarina. Umupo siya sa harap ni Rayne at hinaplos ang mukha nito. “No, I can’t do things on my own, Zarina,” muling sabi ni Rayne. “Hmm.. I’m sorry. Hindi lang ako makapaniwalang magkasama na tayo. Na nandito kana sa tabi ko at sa buhay namin ni Regina. Aalagaan kita, Babe,” paglalambing ni Zarina. Nakaupo sila sa may garden set at parehas silang nagpapaaraw ng mga oras na iyon. “Hindi ka nagsisisi na ganito na ako?” ng mga oras na iyon ay muling umagos ang luha ni Rayne. At pinunasan ni Zarina ang luha nito. “Hindi. Hindi nagbago ang pagmamahal ko sa iyo noon at hanggang-ngayon. Natatandaan ko ang lahat ng nangyari. Lalo na noong---” hindi na naituloy pa ni Zarina ang sasabihin ng biglang kapain ni Rayne ang kaniyang labi. “Babe, ako
Rayne’s POVNgayon lang ako naramdam ng matinding takot hindi para sa sarili ko kundi sa buhay ng magina ko. Hindi ko sila kayang protekhan laban kay Aurora. Ilang beses na akong muntikang mamatay at hindi ko alam kung bakit ako nanatiling buhay magpahanggang-ngayon. Noong bata pa ako miyembro ako ng isang grupo ng loan shark. Gulo at pananakit ang hatid namin sa ibang tao. At ng makita ang aking potensyal ay kinaha ako ng isang organisasyon para maging boy nila sa loob pero nangarap ako para sa nanay ko at isang araw hihigitan ko ang ama kong iniwan kami para sa babae niya. Umakyat ako sa pinakamataas na posisyon hanggang maging kanang kamay ako ng organisasyon. Gumaling sa paggamit ng ibat-ibang klase ng armas at nakasama sa lahat ng misyon pero muli ko ulit iniwan dahil sa ama kong biglang pumasok sa buhay namin. Nagbayad ako ng malaki para makaalis sa organisasyon at nangakong makikipagtulungan ngunit traydor ang oras. Bumaliktad ang lahat at sa unang pagkakataon ay kinailangan k
DUMATING sila sa unit ni Rayne ngunit walang bakas na nagpunta ito roon. Ang ayos ng unit ay nanatili sa ganoon simula ng umalis siya sa poder nito. Binuksan niya ang bawat ilaw roon. Binisita niya ang bawat sulok ‘non lalo na ang kanyang kuwarto.Naupo siya sa maliit niyang kama. At inalala ang unang beses niyang magising sa kuwartong ito. Gayundin ang gabi na nais na niyang tapusin ang kanyang buhay dahil sa sinisi pa siya ni Rayne sa nangyari. Hindi niya napigilan ang mapaluha at yakapin ang kanilang anak.“A-Anak bumalik na tayo kila Tita Sally mo, wala dito ang Daddy mo…” sabi niya sa anak.“Eh nasaan po ba talaga si Daddy? Sa bahay nila or sa sinasabi ni Anty Sally na rancho..baka naroon po si Daddy?” sabi ni Regina. Hindi parin sumusuko si Regina dahil sa kagustuhan nitong makita ang kaniyang ama.Nagsimulang makaramdam ng pagkainis si Zarina. “Uuwi na tayo. Regina! Mukhang ayaw na muna ni Daddy mo na makita tayo…hindi tayo maaaring magtagal dito at puntahan siya sa lugar na gu
Zarina POV His lies and his love para sa amin ng anak niya ang nangibabaw at importante sa kanya. Hindi ko na tiis na hindi siya yakapin at bulungan.“Come back to me, when its over. Maghihintay kami ni Regina,” sabi ko at tuluyan na nga kaming umalis ni Regina. Hindi ko alam kung paano niya ise-settle kay Aurora ang lahat. Pero naniniwala akong magiging ayos lang lahat. Isang tapik ang nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Oo, isang taon na ang nakararaan matapos ang pagsama namin kay Sergio. Halip na ibalik kami sa San Fabian ay hiniling ko sa kanyang dalhin kami sa isang lugar na makakapagsimula kami ni Regina. Dinala niya kami sa lugar na kung saan siya ipinanganak hindi ko lubusang kilala ang lalaking ito pero sa kanya kami ipinagkatiwala ni Rayne kaya binigay ko sa kanya ang tiwalang iyon. Nagulat nalang ako ng makita ang babaeng iyon na pinagselosan ko. Si Sally kasama ang kaniyang ina.Hindi nagkukuwento si Sergio tungkol sa nangyari ng araw na iyon. Hindi na rin siya bumisita
ZARINA POV Ang mga sinabi niya kagabi. Ang mga ipinagtapat niya at ang katotohanang ikinasal na siya. Oo kinasal kay Aurora. Inaasahan ko naman na ito, hindi ba?. Alam kong mag-aasawa siya balang-araw pero hindi ko inaasahang kukurot iyon sa puso ko. Galit dapat ang nararamdaman ko dahil sa kaniya nawala si Mommy Pie at babalik kami sa San Fabian para tuluyan ng putulin ang anumang koneksyon namin sa kanya. Ano ba ang balak niyang gawin? Papatayin niya ba ang babaeng iyon at tatapusin narin niya ang kanyang buhay? Iyon na ba ang naiisip niyang solusyon? Hindi parin siya nagbabago. Ang Rayne Madrigal na kilala ko noon at magpahanggang-ngayon ay nais parin ang mga solusyon na alam niyang lilikha ng pangit na katapusan. Pero hindi na ba talaga namin siya makikita ulit pagkatapos nito? Paulit-ulit kong tanong sa aking isip. Hanggang sa makita ko siyang nagluluto ng pagkain namin. Paano kaya kung hindi siya umalis ng gabing iyon? Kung hindi niya ako iniwan? Isang pamilya parin kaya kami?
“I think isa ako sa nais mong kalimutan. I’m sorry, Zarina sa mga nangyari sa buhay mo ng dahil sa akin,” sabi ni Rayne.“Ano ang totoong nangyayari? Kaya mo ba nais na maisama kami malayo sa San Fabian dahil alam mong mangyayari ito? Alam kong alam mo ang nangyayari!” sabi ni Zarina.“I want you and Regina safe… because---. I’m already married to Aurora!” sabi ni Rayne.Hindi niya nais na sabihin kay Zarina ang totoo pero hanggang kailan niya ito itatago.“To Aurora!” sabi ni Zarina.“Nagpakasal ako dahil kay Mama. Sinagip niya ang nalulugi naming kumpaniya at sa pagpapagamot ko. Nang malaman ko na nagkaanak tayo nais kong mabuo ang pamilyang minsan ko ng iniwan at sinira. Hindi ko akalaing aabot sa ganito. Nalaman niya na nagkaanak tayo. Gagawin niya ang lahat para mawala ka lang at si Regina. Hindi ako papayag na ganon ang mangyari..” salaysay ni Rayne.“So, si Aurora pala ang may kagagawan ng lahat. R-Rayne.. hindi na tayo mabubuo kahit pa iwanan mo na si Aurora. May sari-sarili