Share

Chapter Six: Runaway

Author: Glen Da O2r
last update Last Updated: 2024-03-19 20:29:04

   KANINA pa natapos ang meeting ngunit nanatili lang si Davidson sa conference room. Pinapakiramdaman ang sarili dahil sa tuloy-tuloy na bilis ng tibok ng dibdib nya. 

   Napahawak na sya sa dibdib nya. Nasa ganoong kalagayan si Davidson ng pumasok ang secretary nyang si Sandra para sabihin na dumating si Mr. Benavidez. 

   Itinago pansamantala ni Davidson ang paninikip ng dibdib. 

   “Patuluyin mo na sa office ko. I’ll be there in a minute,” nakangiwi ang mukhang utos nya sa secretary.

   “Are you okay, sir?” napansin yata nito ang hitsura nya. 

   “Yeah, I’m fine. Pagod lang ako”

   Nang bumalik ng office si Davidson ay nagulat pa sya ng hindi lang ang ninong nya ang naroroon. Kasama nito ang asawa, ang ipinagtataka nya pa ay namumugto ang mga mata ng ginang.

   “Ninong? May problema ba?” agad nyang tanong.

   “Oo, malaki,” mararamdaman mo sa boses ni Mr. Benavidez ang galit.

    “What happened?” naguguluhan na tanong ni Davidson. Hindi naman susugod ng basta ang ninong nya kung wala itong problema.

    “Davidson, naglayas si Akira! Hindi namin sya mahanap, nag-aalala na kami sa kanya!” Mrs. Benavidez couldn't stop her voice from shaking.

    “Akira?” maang na tanong ni Davidson sa mga ito. Wala syang ideya kung sinong Akirah ang tinutukoy ng dalawa.

    “Our daughter, the woman I told you to marry. Pagkatapos kong sabihin sa kanya na ipapakasal ko sya sayo, natuto sya bigla makipagtalo sa akin,” bahagyang pinutol ng ninong nya ang sinasabi. “And that was my fault, kung naglayas sya”

   Natigilan si Davidson sa balita ng ninong nya.

   “What? Ano na ang gagawin natin?” sa pagkakataong ‘yon ay napahawak na naman si Davidson sa dibdib nya ng maramdamang kumikirot na naman iyon.

   “May magagawa ba ‘ko ninong?” tanong nya. Gusto nyang makatulong kahit papaano.

   “Ako na ang makikiusap sayo, Davidson. Hanapin mo si Akira. Hanapin mo ang anak ko, hindi sya pamilyar sa labas at wala syang ideya kung anong pinasok nya,” mangiyak-ngiyak na pakiusap ni Mrs. Benavidez.

   Papayag na sana si Davidson nang may bigla syang naalala. “Tita, paano ko sya hahanapin? Ni hindi ko pa siya nakikita kahit isang beses?” napapakamot sa batok na tanong nya.

   Tipong may suliranin pa ang kumpanya, tapos heto’t meron na naman. Hanggang sa may ideyang pumasok sa isip ng binata.

    “Please Davidson, I know you can find her,” at tuluyan na ngang naiyak si Mrs. Benavidez.

    “Dave, we need your help”

   Humugot muna ng malalim na hininga ang binata bago pawalan ang ideyang naisip. “I’ll find her, ninong tita. In one condition”

    Natigilan si Mr. Benavidez sa sinabi niya. “Kondisyon?”

   “Yeah, I’ll find her and you just need to cancel our arrangement of marraige with her” 

    “WHAT?” 

   Pasimpleng ngumiti si Davidson. “What do you think ninong?”

    “Ganyan na lang ba ang tingin niyo kay Akira? Laruan? Nawawala na siya tapos puro kondisyon pa rin ang nasa isip niyo!” gumagaralgal na singhal sa kanilang dalawa ni Mrs. Benavidez. 

   “Don’t worry, Tita Emily. I’ll find another man to marry her, para na rin sa pangalan ng Montevella at ng Benavidez. We just have to make a move na aayon sa business,” sambit niya na parang hindi natinag sa sinabi ng ginang.

   “Davidson?” 

   Halatang ayaw sumang-ayon ng ninong niya sa kondisyon niya. Pero alam niya na agad na wala itong magagawa. 

    “Kung yan ang gusto mo, sige. Iuurong ko ang kasal. And make sure na mahahanap mo si Akira,” 

    “Don’t worry, Tita. I will find your daughter no matter what,” pang-aalo nya sa umiiyak na ginang.

     Ayaw niya lang talagang isipin ng mga ito na iresponsable siya at isang duwag dahil sa pagpapa-urong niya ng kasal. Sa mundo ng business partnership, ay makakasira din sa reputasyon ng dalawang parte ang hindi pagtuloy sa isang arrange marraige. 

   Yun na lamang ang naisip na paraan ni Davidson ang maghanap ng kapalit niya bilang groom. Nasa edad naman na siya, hindi pa lang siya handa na mag-asawa.

    Nang makaalis ang dalawa ay inumpisahan na ni Davidson ang pag iisip kung sino ang irereto niya sa pamilya Benavidez. Hanggang sa naisip niya ang kaibigang broken hearted. Agad niya itong tinawagan.

    “Hello?” sagot ng baritonong boses sa kabilang linya.

    “Leo, how are you?” nakangiting sambit ni Davidson. 

    “Napatawag ka yata! May kailangan ka no?” 

    Natawa si Davidson. May kailangan nga siya. Pero baka kapag nalaman nito ang kailangan niya ay hindi nito maibigay.

    “So, how are you bro?” ulit niyang tanong.

    “I’m fine. Just wandering here in France hahaha,” tumatawa pang sabi ng kaibigan.

    “France?” napakunot-noo siya. Wala pala sa Pilipinas ang mokong na iyon.  Bumuntong-hininga muna siya bago ulit mag-salita. “Naghahanap ka na naman ng mabibiktima?”

     “Hoy! I’m not that kind of man,” singhal nito sa kabilang linya. “Well sort of,” agad din namang bawi nito na ikinatawa ni Davidson.

    “What do you want ba kasi CEO Davidson Montevella?” 

    Natawa si Davidson sa pagtawag nito sa pangalan niya. Alam nga pala ng kaibigan niya na isa na siyang CEO.

    “Kailan ka ba uuwi?” sa halip ay tanong niya.

    “Hmm I think next month, may promotion lang kami ni Dad dito sa Paris,” batid niyang nakangiti ito base sa pananalita.

    “Sige, abangan ko na lang pag-uwi mo”

    “Bakit ba-” 

    Hindi na niya pinatapos pa itong mag-salita at pinatayan na ito ng phone. 

    ‘Mukhang matatagalan pa ang kasalan ah, well hahanapin ko pa naman yung babae. It takes time’ 

      

   

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Melting The CEO's Cold Heart   Chapter 164: I'm Sorry

    Maagang gumising si Keirah para mag-ayos ng sarili. Sunod naman niyang inayos ang mga gamit ni Yuan para sa pag-alis nila. Abala siya sa pagaasikaso nang pumasok si Melanie at Lorraine sa kwartong kanilang kinaroroonan. "Oh, ang aga mo 'ata," pumupungas pa si Lorraine na halatang kagigising lang. "Ngayon na ba ang punta mo sa Benavidez Corp.?" tanong naman ni Melanie saka sinulyapan ang natutulog pang si Yuan. "Isasama mo ba si Yuan?" "Oo. Pero bago yun, may dadaanan muna kami." "Kailangan mo ba ng kasama?" si Lorraine. "Ah hindi na. Saglit lang naman kami eh para maayos mo na rin kung may aayusin ka pa," tanggi na niya. "Eh ikaw bahala, sige na maliligo muna 'ko," anito saka lumabas ng kwarto. Bumubuntong-hininga na napasulyap siya sa natutulog na anak. Magiging okay kaya ako? , anang isip niya. Ngayong araw, pupunta siya sa kumpanya nila na matagal na niyang hindi nakikita. Iniisip niya kung magiging maayos ba ang lahat. Bahala na. •••~~

  • Melting The CEO's Cold Heart   Chapter 163: Is it?

    Keirah PoV "Yuan, is that true? Bakit mo ginawa yon? Pa'no kung nawala ka ha?" pinipigilan ko na lang na 'wag tumaas ang boses habang pinapagalitan ko ang anak ko. "Sorry po, mommy," humihikbing hingi niya ng paumanhin. Disappointed talaga ko sa ginawa niya. Buti na lang may tumulong sa kanila kung hindi...hay nako, ibabalik ko talaga 'to sa sinapupunan ko. Bumuntong-hininga ako para pakalmahin ang sarili ko. Wala naman akong magagawa, sadyang malikot lang talaga si Yuan. "Huwag mo na lang uulitin, okay." Tango naman ang sinagot niya. Halata namang nagsisisi siya sa ginawa niya. "Bakit kasi hindi ka na lang nagpasundo sa driver ng Auntie mo? Edi sana kanina pa tayo nakaalis rito," si Lorraine. "Gusto ko nga silang sorpresahin. Kaya nga hindi ko sinabi sa kanila na uuwi tayo," inirapan ko siya. "Hays, okay okay." Bumuntong-hininga ulit ako. Bakit nga ba ayaw kong sabihin? Wala lang. Mga ilang minuto pa kaming naghintay sa labas ng airport nang may pumaradang pu

  • Melting The CEO's Cold Heart   Chapter 162: Encounter

    (Keirah POV) "Mommy, mommy can I go to the bathroom?" Napatingin ako kay Yuan. Kasalukuyan kong inaayos ang mga passport ko nang magpaalam siya. "Ate Aida, pakisamahan naman si Yuan. Magkita na lang tayo sa waiting area, okay. May aayusin lang ako," pakiusap ko kay ate Aida. "Sige po, ma'am." Pagkatapos magpaalam, iniwan na nila 'ko. Tinatawagan ko rin si Melanie pero hindi naman sumasagot. Mahigit kalahating oras na rin kaming nagaabang dito sa NAIA. 'Nasan na kaya ang mga 'yon?'-------(Davidson POV) "Sir, 1:00 p.m. pa po ang schedule ng meeting niyo, Hongkong time po." "Okay, anything else?" tanong ko kay Sandra. Abala naman ito sa pag-check ng schedule ko sa tablet niyang hawak. "Wala na po, Sir." Nakahanda na ang private plane na sasakyan namin pa-Hongkong. Na-delay nga lang ang lipad dahil nagka-problema sa piloto. Habang naghihintay, hindi ako mapakali. Parang may kakaiba sa nararamdaman ko. Kumain naman ako, pero parang may paru-paro na naglilip

  • Melting The CEO's Cold Heart   Chapter 161:

    MELTING THE CEO'S COLD HEART:IKATLONG YUGTOSIX YEARS LATER...(Keirah Pov) Sa paglipas ng mga taon, marami na ang nangyari. Meron na 'kong malusog at bibong anak na lalake. Six years old na si Yuan Dave sa susunod na buwan at balak ko na ring dalhin siya sa Pilipinas. "Lorraine, yung visa mo at passport, okay na ba?" tanong ko kay Lorraine. Busy ang gaga sa pagme-make up. "Oh yes, kahapon pa nasa bag ko," hindi niya talaga maitago ang excitement niya na uuwi na pagkalipas ng maraming taon. Bahagya akong natawa sa hitsura niya. London girl na rin ang pormahan nitong si Lorraine. Ang laki rin ng pasasalamat ko sa kanya, kung hindi dahil sa kanya, hindi ko kakayanin mag-isa si Yuan. "Mommy! Mommy, we're home!" Sabay kaming nagkatinginan ni Lorraine at nagkangitian rin. Nagpatiuna na 'kong lumabas ng kwarto niya para salubungin ang kararating kong anak. "Yuan? How's my baby?" hinalikan ko sa pisngi si Yuan. Hindi nakaligtas sa paningin ko ang gasgas sa may t

  • Melting The CEO's Cold Heart   Chapter 160: Bawi

    THREE MONTHS LATER "Meeting dismissed! You all can go back to work now." Natapos na ang meeting nina Davidson at ng mga tauhan niya ngunit ang kanyang Auntie Jasmine ay hindi man lang tumalima. "Is there anything you want, Auntie?" Tiningnan muna siya malamlam ng ginang bago magsalita. "Are you okay, Davidson? Hanggang ngayon ba ay nasa isip mo pa rin si Keirah?" Tila naudlot ang pag-upo ng binata nang marinig ang sinabi ng tiyahin. "What do you mean, Auntie?" tanong niya saka tuluyang hinila ang swivel chair para makaupo. Hindi niya inakala talaga na magtatanong ng ganoon ang tiyahin niya. Kunsabagay, baka concern lang ito. Botong-boto pa naman ito kay Keirah. Sa totoo nga lang ay ito pa ang numero unong tagasuporta niya pagdating kay Keirah. Kaso wala eh, wala na itong magagawa, tapos na ang sa kanila ng dalaga. Kahit na manghinayang pa ang tiyahin, eh huli na rin naman ang lahat. Hindi niya nga alam kung nasaan si Keirah eh. Sinubukan niyang itanong sa mga kaibigan ng

  • Melting The CEO's Cold Heart   Chapter 159:

    "Magre-resign ka?" "Ah eh, yes po Sir," nanlalamig ang mga kamay ni Lorraine habang kaharap si Mr. Montevella. "What's the reason? You're one of the most trusted employee ko dito sa Montevella, and you're now resigning?" Hindi naman galit ang amo niya ngunit ang kaba sa dibdib ng dalaga ay hindi maiwasan. "Ahm kasi po..u-uwi po kasi ako ng probinsya, Sir. May aalagaan po akong kamag-anak," nakagat ni Lorraine ang pang-ibabang labi. Sana lang ay hindi mapansin ni Mr. Montevella na nagsisinungaling siya. Bakit naman kasi kailangan pa siyang isama ni Keirah sa England? Mahigit anim na taon na siyang nagtatrabaho sa Montevella Corp. kaya ngayon ay nahihirapan siyang magpaalam. "Sir? Payagan niyo po ako please." Nakita ni Lorraine ang pagbuntong-hininga ni Mr. Montevella. Pinagdaop rin nito ang palad sa harap ng mukha para ipakita kung interesante ba ito sa sinasabi niya. "Well, kung yan ang desisyon mo, Miss Lorraine. Who am I para pigilan ka, 'di ba?" Muli ay

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status