Nanginig ang labi niya at hindi makatingin sa Ate niya. Mas lalo tuloy na hindi siya makahinga.
"Hindi mo naman aagawin si Royce, di ba?" lambing nito sa kanya.
Pilit siyang ngumiti kahit pa buong katawan na niya ang gustong manginig.
"H-indi. B-akit ko naman gagawin iyon? He looks so madly and deeply in love with you, Ate," pagsisinungaling niya.
Ngumiti ito nang malawak. Napaatras pa siya noong haplusin nito ang buhok niya. Pakiramdam niya kasi ay sasabunutan siya nito.
"Bakit? Ayaw mo ng hawakan ko ang buhok mo?"
Tumikhim siya at umayos ng upo, "Hindi naman. Baka magulo lang. Anyways, iyon lang ba? You can keep Elena as our employee."
Nilayo nito ang kamay at kumibit-balikat, "Alright. Sabihin ko rin sa kanya na ipa-tulfo niya si Mau. What do you think?"
Nawala ang pilit niyang ngiti, "Hindi na kailangan iyon. Masasabit lang sa gulo ang kumpanya."
"Huh, mas exciting iyon, Baby Crystal. The world will know how dirty those other women are. Deserve naman mapahiya ng isang kabit—"
"Ate, please, no" hindi niya mapigilang putol sa sinasabi nito dahil pakiramdam niya ay para sa kanya ang kahihiyan na iyon.
Kabog na kabog ang d*bdib niya noong seryoso itong tumitig sa kanya.
"Don't tell me mas pinapanigan mo ang kabit?"
Namilog ang mga mata niya, "What? Of course not. No one deserves to be cheated—" Tinikom niya ang bibig dahil ayaw niyang sa kanya magmula iyon. Hindi siya malinis na tao.
"Fine. Let's end this topic here. Basta wala lang umagaw kay Royce, ayos ako. Akin na rin iyong documnets para sa bagong subdivision. Na-review mo naman ang design di ba? May meeting pa bukas diyan, support me please," paglalambing nito.
Wala sa loob siyang napatango kahit na hindi pa niya nakikita iyon. Basta na lang niya inabot ang folder para makaalis na ito sa opisina niya.
"Ba-bye. See you at home," paalam pa nito.
Agad niyang nasapo ang noo at marahas na huminga noong makalabas na ito. Walang tigil sa panginginig ang kamay niya at malamang na hindi siya makakapagtrabaho ng maayos.
"Sh*t. Hindi ka kabit, hindi ikaw ang lumapit, Crystal. Wala kang kasalanan, si Royce ang may gustong *ngkinin ka," pampalubag loob niya sa sarili.
"Ano bang magagawa mo kung hindi niya naman talaga gusto ang ate mo? It's not your fault—sh*t!"
Napasigaw siya noong tumunog ang intercom. Si Ella iyon kaya't napairap siya.
"Ma'am Crystal, nasa labas po si Sir Royce."
Biglang tumigil ang mundo niya at umawang ang mga labi. Napalunok siya at mabilis na inayos ang mesa niya, pati ang baso ng malamig na tubig ay tinapon niya sa basurahan.
"Papasukin mo," mabilis niyang utos sa sekretarya.
Prente siyang sumandal sa swivel chair at kunwaring walang iniisip. Nilaro niya ang ballpen at agad na kinagat ang dulo noon matapos bumukas ang pinto. Gumuhit ang ngiti niya sa labi matapos makita si Royce. Napakalinis nitong tingnan ngayong umaga pero sa gabi ay iba ang awra nito, makalaglag panty.
"I heard what happened," bungad nito.
Umayos siya ng upo at binaba ang ballpen.
"Take a sit." Tinuro niya ang upuan sa harap ng mesa niya pero hindi ito kumilos kaya't siya na ang tumayo para lapitan ito.
"Don't worry, we're safe. My sister doesn't know a thing—"
"What are you talking about?" litong tanong nito.
Napatigil siya. Huwag mong sabihin kahit na walang nakaririnig ay aakto pa rin ito?
"Nevermind. Ano bang sasabihin mo, Kuya?" pagdidiin niya sa dulo.
Bumuntong hininga ito, "That's not how you should handle employees, Crystal. Pakinggan mo muna bago mo tanggalin sa trabaho—"
"What? Seriously, Royce? Sesermonan mo ko?" inis niyang tanong.
Nangunot ang noo nito, "It's Kuya Royce, Crystal. Hindi kita sinesermonan. Gusto ko lang na matuto ka lalo pa't dalawang buwan kaming mawawala para sa honeymoon. Ikaw lang ang mag-ha-handle sa kumpanya sa panahon na iyon," matigas nitong bigkas bago lumabas ng opisina.
Napamaang siya at bumigat ang paghinga. Hindi niya alam kung maiinis siya sa pagtatama nito na Kuya ang itawag niya o mas maiinis siya na magha-honeymoon ang mga ito ng dalawang buwan. Sh*t! Hindi siya papayag na masolo ito ng ate niya!
Buong araw siyang aburido at kung hindi lang takot na sermunan siya muli ni Royce, baka lahat ng empleyado ay natanggal niya. Damang-dama niya ang pagod sa buong araw, mas na-badtrip pa siya na sa pag-uwi ay magkatabi sa hapagkainan ang Ate Courtney niya at si Royce. Kitang-kita niya ang palad ni Royce na humah*god sa bewang ng Ate niya kaya't imbis na sumali sa hapag ay dumiretso siya sa kwarto.
Bakit ba pakiramdam niya wala pa rin siyang halaga kay Royce? Kating-kati na ang dila niyang ipagsigawan na may relasyon silang dalawa pero paano kung itanggi nito? Isa pa, ano bang relasyon nila talaga? Magkalampungan sa kama?
Tamad niyang nilagyan ng bedsheet ang kama bago naligo. Inip na inip siya sa oras at gusto ng hatakin si Royce patungo sa tabi niya.
Nakatulog siya kakahintay pero mabilis na nagising noong lumundo ang kama. Nakaupo na ito sa dulo niyon at naka-abuhing roba naman ngayon. Mariin ang titig nito sa kanya.
"You didn't eat," panimula nito.
Umiwas siya ng tingin at umupo sa kama. Agad niyang kinalas ang malambot na robang suot.
"Just f*ck me hard, then leave. Ganoon naman ang gawain mo. Gagamitin ako sa gitna ng gabi at iiwan bago pa magising. Come here, I'll spread my legs for you and f*ck me hard," sarkastikong bigkas niya.
Nagtagumpay siyang alisin ang sariling roba at akmang ipagpaparte ang mga hita ngunit napasinghap siya noong hawakan nito ang mga iyon. Pag-angat niya ng tingin ay nakapaskil ang irita sa mukha nito.
"Eat first. I won't f*ck a woman who is hungry," inis na bwelta nito.
Nanliit ang mga mata niya rito pero hindi nakakilos noong lumapit ito lalo at ipinasuot ang roba niya.
"Dinalhan kita ng pagkain," bigkas muli nito.
Agad na lumipad ang tingin niya sa maliit na mesa kaharap ng sofa. May paperbag doon na galing sa sikat na restaurant.
"Lumabas ka pa ng bahay? Bakit hindi na lang ang nasa kusina?" pinahalata niya talaga ang inis sa boses niya.
Hindi ito kumibo pero napahawak siya sa balikat nito noong buhatin siya nito.
"You're upset? Why?"
Napabuntong hininga siya. Bakit ba kanina galit ito pero ngayon masuyo na? Napalabi siya at hinilig ang ulo sa d*bdib nito.
"Pinagalitan mo ko kanina."
"Did I?"
Binaba siya nito sa sofa at inayos ang mga pagkain. Kita niya ang d*bdib nito lalo pa't maluwag ang robang suot nito. Kitang-kita niya ang malaking kamay nito at ang mga daliri nitong maugat. Napalunok siya matapos maalalang nahawakan na siya ng kamay na iyon.
"Nagka-amnesia ka ba? Sinermonan mo ko kanina dahil lang sa nagtanggal ako ng empleyado," paalala niya.
Tumigil ito sa pag-aayos ng pagkain at sumulyap sa kanya, "What else did I say?"
Hindi niya alam kung inaasar lang siya nito lalo pero napanguso siya. Tumuloy ito sa pag-aayos ng pagkain na tila hindi interesado sa sasabihin niya.
"Ang sabi mo ay dalawang buwan kayong magha-honeymoon ni Ate."
Napatigil ito bigla at tuluyang napaharap sa kanya. Lumapit siya at yumakap sa bewang nito.
"Ang sabi mo ay wala namang nangyayari sa inyo ni Ate di ba? Pwede bang huwag niyo na lang ituloy ang honeymoon? Nandito naman ako, sa akin na lang, Royce. Tayo na lang dalawa ang maghoneymoon," mapang-akit niyang bigkas bago isiksik ang kamay sa loob ng roba nito.
RAPHAEL'S POV"Wake up, Baby," mabining paggising niya sa asawa.Umingit ito at mas siniksik ang sarili sa kanya. Napangiti siya at inayos ang buhok nito. Hinanap niya rin ang kamay nito pinagsalikop ang mga kamay nila. Dinama niya rin ang singsing doon. Pagkatapos kasi nilang makabalik sa bansa ay pinakasalan niya muli ito. Pinagbigyan niya rin ang hiling nitong pabayaan na ang kapatid nito kahit pa hindi siya pabor doon."Wake up, Baby. Ngayon na babalik si Royce at Amethyst. Baka nasa bahay na sila ng mga magulang mo," muling bulong niya rito.Isa pa iyon sa kinasasaya niya. Royce won his fight against cancer. Unti-unti ay umaayos na ang lahat. Isa na nga lang ang panalangin niya at iyon ang maalala na siya ni Serenity. Nalulungkot siyang hindi pa rin siya nito tinatawag na daddy pero alam niyang balang araw ay maalala rin siya nito."Nandoon na rin ba sila Anton?" inaantok na tanong nito.Nagsalubong ang mga kilay niya, "I don't care about that bastard—"Mabilis nitong tinakpan an
"Magpapahanap ako ng magaling na doktor," desididong saad ni Raphael matapos niyang ikwento lahat ng nangyari kay Serenity.Tinitigan niya ito. Nakaupo ito sa dulo ng kama, nakayuko, at ang kamay ay nakahawak sa batok. Kanina ay umiiyak ito pero ngayon ay kalmado na. Naiintindihan naman niya. Gusto nga niyang isumbat na kasalanan nito ang nangyari kay Serenity ngunit alam naman niyang hindi rin nito ginustong mangyari iyon. Katulad niya ay biktima lang din ito."Magaling na siya. Kusa rin daw babalik ang mga alaala niya," pagpapagaan niya sa loob nito.Naroon pa rin nga sila sa bahay ng Mama ni Anton. Ayaw pa kasing umuwi ni Serenity. Ayaw nitong sumama sila kay Raphael. Ayaw din nitong tumabing matulog sa kanila kaya't naroon pa ang magkapatid, sa talagang kwarto para sa mga ito."Will it take time?" Nagsusumamo pa itong nag-angat ng tingin sa kanya.Bumuntong hininga siya. Sa totoo lang ay ayaw niyang makitang mahina ito."Maybe? I don't want to force Serenity to remember you. Let h
Mahigpit siyang kumapit sa braso ni Raphael pagkababa nila sa eroplano. Niyakap siya ng lamig at kahit yata tumira siya noon sa ibang bansa ay hindi pa rin sanay ang katawan niya."Gaano ba kadelikado si Philip at kailangan na magmadali tayong pumunta dito?" naguguluhang tanong niya kay Raphael.Tumiim bagang ito habang inaalalayan siya palabas ng airport."Courtney threatened to hurt our children, and we both know Philip was his lover," madiing sagot nito.Nagsalubong ang mga kilay niya, "Plano ba nilang dalawa iyon? Baka naman ginamit lang din ni Courtney si Philip?"Bumaba ang tingin nito sa kanya, "Kinakampihan mo siya?" malamig na tanong nito.Napaikot ang mga mata niya at napabuntong hininga, "Ayaw kong basta mag-isip ng masama lalo pa't si Philip ang nagdonate ng dugo para kay Serenity."Tumahimik ito pero kita niya ang bahid ng inis sa mukha nito."He is not a clean man. Pinsan siya ni Anton? Baka pati iyang si Anton ay may masamang balak—""Shut up, Raphael. Iba si Anton. Hig
CRYSTAL'S POV"What happened to Serenity?" malamig na bungad sa kanya ni Raphael kinagabihan noong makabalik ito.Kunot noo siyang nag-angat dito ng tingin at binitawan sa mesa ang hawak na ice cream."I'm not yet ready to show them to you—""F*ck that I'm not ready of yours, Crystal. Pinadala mo sila sa States kasama ang Mama ni Anton? Do you have any idea how dangerous that is?!" bahagyang tumaas ang boses nito kaya't tinaasan niya ng kilay."What are you talking about, Raphael? Mabait ang Mama ni Anton."Pumikit ito nang mariin na tila pinipigilan ang galit. Salubong lang ang kilay niyang tumitig dito. Noong magmulat ito ng mga mata ay mahinahon na ito."Tawagan mo at sabihin mong ibalik na dito ang mga bata kun'di ay ako ang pupunta doon—""Huwag ka namang mag-eskandalo ng ganyan, Raphael. Mabait ang Mama ni Anton at hindi niya pababayaan ang mga anak ko," matatag niyang laban dito.Tumiim bagang ito, "Then call her. I want my kids here beside me. Dapat ay hindi ka nagtitiwala kun
RAPHAEL'S POVMabining h*lik sa buhok ang binigay niya kay Crystal bago maingat na inalis ang pagkakayakap nito aa kanyang bewang habang mahimbing ang tulog nito. Naka-ilang hampas pa ito sa kanya bago niya nasuyo. Pinagsabihan pa siyang huwag maging masamang damo at sinermunan. Kun'di niya pa ito hin*likan ay baka hindi na tumigil kakasalita.Sandali siyang natigilan noong umingit ito at gumalaw. Noong masiguradong tulog pa ito ay maingat siyang bumaba sa kama. Agad siyang kumuha ng stick ng sigarilyo, sinindihan iyon bago kinuha ang kanyang cellphone at lumabas sa veranda ng condo.Isang hithit mula sa sigarilyo ay ni-dial niya ang numero ng kaibigan."F*ck you, Raphael! I'm in the middle of love making—d*mn, Baby!" reklamo sa kanya ni Martin mula sa kabilang linya.Napangisi siya, "Fine. I'll give you five minutes to finish that—""What the h*ll, man? Five minutes is not enough—""And I'm not your Baby, Martin. Hurry up!" putol niya pa sa pagrereklamo nito bago pinatay ang tawag.H
"Y-our condo?"Muli itong umirap at balewalang hinila ang maleta nito papasok ngunit maagap siyang lumapit at sinapa iyon palayo."What the h*ll, Crystal?!"Galit siya nitong tiningnan bago sinubukang kunin muli ang maleta ngunit muli niya rin iyong pinigilan."As far as I know kay Raphael 'to—""Na regalo niya sa akin, Crystal. Like duh, makakapasok ba ako dito kung hindi sa akin 'to?"Tinaas pa muli nito ang hawak na key card. Mariin siyang tumitig doon. Hindi niya alam kung nagsasabi ito ng totoo pero mas gusto niyang paalisin ito sa condo... at sa buhay nila ni Raphael."Really? Regalo niya 'to sa'yo, Courtney? Then why am I here wearing his shirt?" Ngumisi siya ngunit malamig lang siya nitong pinasadahan ng tingin."Obviously, past time ka niya ulit. Naniwala ka naman. Can't you see? Katawan lang ang habol sa'yo ni Raphael. Baka nga isang linggo lang at paaalisin ka na niya."Ito naman ang ngumisi. Bahagya siyang nainsulto doon pero naaalala niya ang sinabi ni Raphael. Dapat na m