-=Gabby's Point of View=-"Ok ka lang ba Gabby?" nagulat na lang ako ng marinig ko ang boses ni Ate Mel, hawak hawak ko ang dibdib ko na sobrang bilis pa din sa pagkabog."He's back." wala sa sarili kong nasabi dito, bigla naman kumunot ang noo nito sa sinabi ko."Sinong nakabalik?" naguguluhan pa din nitong tanong sa akin."Jayden's back." natatakot kong sagot naman dito, ilang segundo din bago nagregister dito ang sinabi ko, kita ko naman ang pag-aalala sa mukha nito."Ano nang balak mo niyan? Ipapakilala mo na ba si Caleb sa ama niya?" tanong naman nito."No! Hindi na niya dapat malaman na nagkaanak siya sa akin, alam mo bang ibig sabihin kapag nalaman niyang meron pala siyang anak?" naiiling kong sinabi dito, ayokong isipin ang mangyayari kapag nalaman ni Jayden ang totoo, maliban pa sa pagkuha nito sa anak ko ay ang galit nito kapag nalaman niyang niloko ko siya."You don't know that yet Gabby! You're making it worse sa ginagawa mo, for someone like Jayden Andrada he can get any
-=Melchora's Point of View=-"Caleb wait for me!" pagtawag ko sa pamangkin ko, nauna pa kasi ito sa akin sa banyo, inayos ko na muna kasi ang mga gagamitin nito sa pagligo."Sunod ka na lang po Tita Ganda!" balik sigaw naman nito sa akin, hindi ko maiwasang hindi mangiti sa kinilos nito.Mula kasi nang mangyari ang aksidente sa amin ni Aidan ay hindi ko na alam kung paano ko bubuuin ang sarili ko hanggang dumating si Caleb, he brought back the light in my life kaya naman mahal na mahal ko ang pamangkin kong iyon.Sa paglabas ko sa kuwarto nilang mag-ina ay nakita ko naman ang pilat na dinulot ng aksidente sa akin, ng dahil sa pilat na iyon ay hindi na ako nabigyan ng trabaho bilang modelo, sino ba naman ang magkakainteres na kumuha sa isang modelo na may sirang mukha.Pinilit kong huwag nang alalahanin ang bagay na iyon dahil binabalik non ang lungkot ng pagkawala ni Aidan."Tita Ganda!" narinig kong muli nitong sigaw, naiiling na lang akong lumabas sa kuwarto ng mag-ina, papunta na s
-=Jayden's Point of View=-"Sir, you have an appointment this afternoon with Mr. Cuerva." hindi halos nagregister sa akin ang sinabing iyon ng secretary ko, nasa ibang bagay kasi ang isip ko ng mga oras na iyon."Sir?" nagulat na lang ako nang maramdaman ko ang banayad na pag-uga sa aki ng secretary ko, I'm always focus kapag nasa trabaho, pero sa muli naming pagkikita ni Gabby ay muli na naman akong naguguluhan."I want you to cancel my meeting this afternoon." utos ko dito."But sir........" akma itong tatanggi, but I just gave her a stern look, agad naman itong sumunod at bumalik sa sarili nitong opisina.Eversince I went to Gabby's house and met her sister Melchora, I have a weird feeling that I cannot explain, that's why I decided to go back.Matapos mag-iwan nang mga instruction sa secretary ay agad na akong dumiretso sa parking lot ng building, I didn't even bother calling my driver at ako na mismo ang nagdrive ng kotse ko.It's been almost a week now since nagpunta ako doon, a
-=Gabby's Point of View=-I been staring in the same position for almost five minutes, hindi ko alam, pero madalas ko nang gawin ang bagay na iyon, kasama ko pa naman ang best friend kong si Regina sa bahay na nakuha ko nang bumalik na kami sa Manila.It's been almost three weeks now since I left Davao, just to avoid Jayden, at hindi ko mapigilang hindi matakot dahil alam ko naman na kahit kailan nito gusto, ay kayang malaman nito ang kaliit-liitang detalye sa buhay ko, kabilang na doon ang pagkakaroon ko ng anak, and it doesn't take a rocket scientist just to figure out that my son is his."Earth to Gabby?" nagulat na lang ako ng may mga daliring pumitik sa mukha ko, kaya naman agad akong napatingin sa katabi ko."Sorry, ano uli iyong sinabi mo?" tanong ko naman dito, kita ko naman ang ginawa nitong pag-iling dahil sa pagspace out ko."Ang tanong ko ay, bakit hindi mo bigyan nang chance si Bryan, mukha naman seryoso sayo ang boss natin." hindi ko mapigilang hindi mapabuga ng hangin s
-=Gabby's Point of View=- "Mom, tara na po." aya sa akin ng anak ko, Sabado ngayon kaya naman napagdesisyunan namin mamasyal. Kasama namin ang Ate ko at si Bryan, two months na ang nakakalipas, at akala ko pa naman ay magsasawa na si Bryan sa panunuyo sa akin, pero nagkamali ako mas naging masigasig pa ito sa panliligaw, bawat lakad namin ay laging kasama ang pamilya ko, at kita ko naman ang pagkakalapit ng loob ni Caleb dito, ramdam na ramdam ko ang pagkasabi ng anak ko sa isang ama, at si Bryan ang nagpupunan nang kakulangan na iyon. Hindi ko maiwasang hindi mangiti habang pinagmamasdan ko ang anak ko na patakbong bumalik kay Bryan, kita ko ang kakaibang saya nito kapag kasama ang boss ko, inimbitahan kasi kami ng boss ko na mamasyal sa Enchated Kingdom. "Masayang masaya si Caleb ah." narinig kong sinabi ni Ate Mel sa akin, hindi ko nga namalayan na nakalapit na ito sa akin dahil ang buong atensyon ko ay nasa anak ko. "Yes he is." wala sa sariling sagot dito, hindi nakaligtas sa
-=Gabby's Point of View=-"Nakita niyo ba ang batang ito?" tanong ko sa lahat nang makakasalubong ko, paulit ulit lang ako sa pagtatanong kong iyon, pero halos iisa lang naman ang nagiging sagot na nakukuha ko.Walang kahit na sino ang nakakita sa anak ko, ilang araw ko na din ginagawa ang bagay na iyon, umaasa akong kahit man lang isa ay may makapagturo sa kinaroroonan nang anak ko.Bilang isang ina ay hindi ako mapapakali na walang ginagawa habang nawawala ang pinakamamahal kong anak.Halos isang linggo na din kasi ang nakalipas nang mawala ang anak ko, at halos ikamatay ko ang mga araw na iyon, lalo na't hindi ko mapigilan hindi mag-isip ng hindi maganda.Halos mapudpod na ang suot kong sapatos sa layo nang nilalakad ko para sa paghahanap ko sa anak ko, naniniwala naman akong ginagawa ng mga pulis ang lahat para mahanap ang anak ko, pero hindi ko talagang kayang maghintay na lang sa isang tabi.Hindi ko ininda ang pagod at gutom, idagdag pa ang init ng panahon, patuloy pa din ako sa
-=Gabby's Point of View=-Ramdam na ramdam ko ang galit sa didbib nito, base na din sa pagbaba taas ng dibdib nito, maliban pa doon ay tila may madilim na aura ang nakapalibot dito ngayon.Nanatili lang itong tahimik habang patuloy na nagmamaneho, pero alam kong pilit lang nitong nilalabanan ang galit nito sa ginawa kong paglilihim ng tungkol sa anak namin.May karapatan naman siyang magalit sa akin, at kahit magsisi man ako sa ginawa ko ay huli na, at handa akong tanggapin anumang parusa ang ipataw nito sa akin, ang mahalaga ngayon ay ang mabawi ang anak ko.Nagulat na lang ako nang biglang huminto ang sasakyan namin, agad naman luminga linga ang paningin ko sa paligid at saka ko lang napagtanto na nakarating na kami sa mansyon ni Jayden, ni hindi ko nga alam kung saan parte na ba ng Pilipinas ang kinaroroonan namin, basta ang alam ko ay napapalibutan ng iba't ibang klase nang puno at kung ano anong ligaw na halaman ang mansyon ni Jayden.Agad naman bumaba ng kotse si Jayden at dumir
-=Jayden's Point of View=-"Please Jayden, don't do this to me, huwag mong ilayo ang anak ko!" hindi ko pinansin ang pagmamakaawa nito, gulong gulo na ang isip at nararamdaman ko sa mga nalaman ko ngayong araw na ito.Kahit anong tawag ni Gabby sa akin ay pilit ko iyong hindi pinapansin, I blame her kung bakit nawawala ngayon ang anak namin, kung hindi nito tinago ang bagay na iyon ay napangalagaan ko sana ang anak naming dalawa, kung nagtiwala lang ito sa akin ay baka.........A bitter smile appeared on my lips, I almost propose to her, I was planning on marrying her once we're in Norway, ngunit dahil sa takot nito na baka kunin ko lang ang magiging anak namin ay hindi nangyari iyon.Much as I hate to admit it, but I still feel hurt because of what happened, pero mas nananaig ngayon ang galit at pag-aalala ko sa anak kong hindi ko man lang nasubaybayan ang paglaki, pagkakataon na pinagkait sa akin ni Gabby.No wonder ganoon na lang ang naramdaman ko nang makita ko ang batang iyon, na