MATAPOS ANG buong board meeting ay hindi muna kami umalis sa loob ng conference room. Pinanonood silang isa-isang nagsipaglabasan, hindi ko pa rin maalis sa isipan ang boses ni Chairman Alonzo.Kaunahan itong umalis kanina ay napapansin ko rin ang pagtitig niya sa akin. Kahit nakapokus sa plano, nakaramdam ako ng kaba kanina nang makita ko kung paano ang tingin niya sa akin. Sa pagtama ng aming mga ibsaw through his eyes how suspectable he is towards me.Hindi naman kasi ganoon kahalayang mayroong gap sa pagitan namin. Sir Luke is just blabbering and blabbering all over habang ang aking trabaho lamang ay ang obserbahan ang bawat chairman na nasa loob ng document.Wala namang ingay ang namutawi sa aming bibig nang kaming apat na lamang ang natira sa loob. Si Sir, ako, si Nathan, at ang kaniyang ama. Hindi ko inaasahang magiging ganito kalayo ang loob namin nang bitawan niya ang mga salitang ito. Hindi ko maisip kung bakit labis siyang naapektuhan sa halik na iyon.Alright, who am I to
Nang makarating kami sa pinakang bungad ng kaniyang main office, kagaad na nangunot ang aking noo nang makitang magulo sa loob. Mayroong crack din ang pintuan niyang glass at palagay ko'y mayroong nangyayaring kaguluhan.Doon nahagip ng aking isipan ang plano ni Chairman Alonzo, ang kunin ang kaniyang mahahalagang papeles sa vault ng main office. Kaagad akong sumingit sa paglalakad ng mag-ama at binunot na ang baril sa hita."What's going on?! Bakit mayroong baril?"Nanguna na rin si Nathan at nakalabas na rin ang kaniyang baril. Binuksan niya ang glass door ng entrance at sinenyasan akong sumunod. I creeped towards him and made sure na hindi masasaktan ang mag-ama.Nagkalat ang mga vase at puro dugo na ang painting niyang nangalaglag. Nilingon ko ang pwesto nila Sir Luke at sinenyasan silang manatili muna sa pwesto nila.The whole place is a mess. Even though there are bloodstains at the floor, dead bodies weren't present. Hanggang sa makarinig ako ng kalabog sa loob ng mismong opisi
KAAGAD AKONG bumaba mula sa motor na aking palaging ginagamit sa parking duty nitong mga nakaraang buwan. Hindi ko kasi alam ang nangyayari sa aking sarili. These past few days, palagi na lang akong wala sa mood. Although my senses turned sharp, mayroong mga pagkakataong nagiging mapili ako sa pagkain at mga naaamoy ko.Pagkahubad ko ng helmet, agad akong lumapit sa kotse at itinipa sa monitor ko ang invalid parking ticket ng kotseng nasa aking tabi. "Tsk, tsk. Ang ganda nga ng kotse, hindi naman maayos ang pagkaparada." Idinikit ko ang ticket sa may windshield ng kotse at nagtangka nang umalis ngunit natigilan nang biglang umikot ang aking paligid.Agad akong napahawak sa poste ng ilaw at mariin na napapikit. Bigla rin kasi akong nakaamoy ng nilulutong karne ng baka at hindi ko gusto ang amoy nito."C'mon, what now!"Napahawak ako sa aking ulo at dahan-dahang umupo. Agad kong ikinalma ang sarili at pinilit na hindi bumigay sa nakasusukang amoy ng baka.Ngunit, sadyang sensitibo ang a
UMAGANG-UMAGA, ay kaagad akong napabangon mula sa pagkakapukaw mula sa mga sinag ng araw na tumatama sa aking mukha. Nakapikit ko pang iwinaksi ang kumot na nakabalot sa akin at pilit na nag-inat upang tuluyang magising."Good morning, people! And hello, vacation!" Sigaw ko nang makatayo at dumiretso na sa banyo matapos.Pangiti-ngiti ko pang niliguan ang sarili nang maalalang wala nga pala akong trabaho ngayon. Malayo sa mga krimen, hectic na schedules, at overflowing na pressure. Nasa bakasyon ako ngayon at ang tanging gagawin ko lang ngayong nasa resort ako ay ang ii-spoil ang sarili at magpakasarap na mag-isa.Bilang isang pulis, wala akong oras para sa mga gala at iba pang umiikot sa luho. Umiikot ang aking mundo sa mga operasyong nakasasakit sa utak, mga kriminal na kadalasan ay bayaran, at mga lohikang pinaiiral upang masolusyonan ang mga problema.Ilang taon na akong naka-base sa Manila at para sa akin, kontento na ako sa aking buhay. Although hindi ko na nagagawa ang mga naka
HINDI PA nagsi-sink in sa akin ang mga sinabi niya. Halos walang pumapasok sa 'king isip dulot ng kaniyang desisyon na hindi manlang ako hinintay na sumang-ayon."Bwisit naman, Peterson!" Sigaw ko at nagpupuyos na bumalik sa hotel room upang maligo at subukang kumbinsihin siyang muli.Ang hirap naman ng gan'to! He used the opportunity na wala ako sa kanyang tabi to break up with me! Ang shitty lang. Nakakainis, hindi ko kaya.Ibinagsak ko ang mga gamit sa kama at hinayaan ng pumailim sa mainit na shower. Parang wala lang sa akin ang nangyari kanina ngunit naiinis ako. Hindi niya na ba ako mahal?___"Why did I even waste my five years sa stupid na social climber na 'yon?" Naiinis kong litanya bago inumin ang isang chaser ng beer na sa akin ay iniabot ng waiter. Hindi ko kinaya. Nang mag-sink in sa akin ang kaniyang desisyon, natagpuan ko na lamang ang sariling umiinom sa bar counter ng Club ng resort at naiinis na umiiyak dahil sa galit."God-damn, ang sakit. It's been five years pe
HINDI NA kami gaano pang nag-aksaya pa ng oras at kaagad na nagtungo sa headquarters upang makita ang chief namin na si Chief Gozon. Minsan kasi kapag personal ang isang misyon, madalas kaming dalawa lang ni Nathan ang pinapatawad, like this one."How's the resort? Did you have some fun?" bigla namang tanong ni Nathan habang ang tingin ay nasa daan. Ako naman itong kanina pa hindi komportable, ay agad siyang binigyan ng pekeng ngiti."M-Maganda naman… masaya, oo." Agad akong bumaling ng tingin sa gawing kanan upang itago ang ekspresyong magbubuking sa akin sa kung anumang nagawa ko sa loob ng dalawang araw at gabing pamamalagi sa resort.I really wanted to get my gun back and shoot it on myself. Dahil sa kalasingan, hindi ko namamalayang may lalaki nang nakakita ng buo kong katawan. Which is very shameful kasi kay Peter lang ako bumibigay.But I really thought he was Peterson."Speaking of that arse, Peter." Immidiately, agad akong natigilan sa pagmumuni-muni nang banggitin niya ang p
MATAPOS NOON, kaagad niyang iniabot sa akin ang isang bughaw na portfolio na kaagad ko namang binuksan. Sa isipan, kaagad na nanlaki ang aking mga mata nang makitang resume ko ito at applying letter sa mismong address ng CEO. Napalunok ako at napatingin na sa Chief."Nagretiro ang Head of Security ni CEO Dyson at hiring sila ngayon ng papalit dito. Ang tangi nilang requirements ay umiikot lamang sa pagiging pulis o sundalong mayroong ranggo at hindi bababa sa 105 ang IQ."Grabe naman ang requirements ng Dyson na 'yon. Ang taas!"At ikaw lamang ang tanging makagagawa noon para sa team natin, officer. I want you to be the Head of Security of CEO Dyson to help us gather informations that only the Chairman Dyson's son knows." Kaagad niyang pinagpagan ang kaniyang uniporme bago ilahad sa akin ang kaniyang palad. Napalingon naman ako sa katabi at kinukwestiyong bakit hindi na lang siya kasi lalaki siya? Nang senyasan ako ni Nathan, kaagad akong napalunok. Tinanggap ko naman ang kamay ni Ch
"OFFICER ALEXIA Joy Pacheco, Sir Luke."Kaagad naman akong napatingin sa katabi at parang nawindang sa kaniyang sinabi. Buong pangalan kasi ang narinig ko, at hindi ko talaga kayang marinig ang ikalawang pangalan ko. "Joy."Pwede naman kasing Officer Pacheco or Officer AJ na lang. Pero dino-dog show ata ako nitong siraulong 'to. Kung hindi lang nakahalukipkip ang aking kaharap, kanina ko pa binatukan ang katabi. Asar lang."You all know that I did want a guard, whether a police or a soldier. Not shabby nanny who'll make me a cup of tea," Sir Luke croaked before getting out of the tub.Napapikit pa ako nang sandaling makita ang buo niyang katawan. Nag-iwas ako ng tingin kahit gusto siyang samaan ng tingin dahil sa pang-iinsulto niya sa akin. Kaso, nakahubad siya! At ayokong maalala ang nangyari sa akin kahapon kahit hindi siya 'yon!Sandali pa'y nakarinig ako ng mahinang pagtikhim. Agad akong napamulat at umayos ng tindig nang nakatingin na pala sa akin si Sir Luke at iniinspeksyon na