Chapter 6

“Ready?” ani Timothy ng salubungin nito si Penelope sa may gate nila at mabilis na pinaglakbay ang mga mata sa kabuan ng dalaga.

Nakasuot ito ng silver na evening gown na hakab na hakab sa katawan nito. May kababaan ang neckline niyon at may slit sa isang tagiliran na hanggang kalahati ng hita, exposing her long and flawless leg. Nakalugay lang ang buhok nito na para namang hindi nagagalaw kahit liparin ng hangin.

“You looked lovely tonight,” papuri niya rito at iniaro ang siko.

Namula naman ang dalaga sa hantarang papuri niya bago ito lumunok at tumango. Pagkuwa’y ikinawit nito ang braso sa kanya.

“Please don’t fall on the ground dahil hindi kita sasaluhin.” Birong-bulong niya rito.

Tiningnan naman s’ya nito ng masama bago nagpatuloy sa paglalakad.

“A fake smile would do bago pa nila mahalatang napipilitan ka lang,” patuloy pang pang-aasar niya rito.

Bahagya itong humarap sa kanya while gritting her teeth. “Ganito ba?” sarkatiskong wika nito.

“Better…” nakalolokong tugon niya at iginaya na ito papasok sa loob.

Isa-isang naglapitan sa kanila ang mga bisita at bawat isa sa mga ito ay masayang binabati sila. Panay pasasalamat naman ang naging tugon nila sa mga ito.

“Kuya…!” tumitiling salubong sa kanila ni Letizia habang nakasunod dito ang asawang si Antonio. “Congratulations!” masayang bati nito sa kanila bago siya ginawaran ng mabilis na halik sa pisngi at binalingan si Penelope.

“Hi! I’m Letizia by the way,” pakilala nito sa sarili na hindi na hinintay pang makatugon ang dalaga, at mabilis nitong niyakap ng mahigpit si Penelope. “Welcome to the family! Finally… may kakampi na rin ako sa wakas,” anito na ikinatawa nila.

“Well… hi din,” ani Penelope ng bitawan ito ni Letizia. “Bakit? Malakas bang mang-asar ang kapatid mo?” pag-uusisa nito na para bang wala siya roon.

Sunod-sunod namang tumango si Letizia bago siya sinulyapan sabay kindat. “Hindi lang malakas mang-asar. ‘Yung tipong para bang nakikipag-usap ka sa poste tapos palaging lukot ang mukha, na hindi mo maintindihan kung pasan-pasan ba ang buong mundo.”

Napahagikhik naman si Penelope. “Oh… baka naman hindi lang talaga siya marunong magsalita.” Sakay nito sa pambubuska ni Letizia sa kanya.

“Parang ganun na nga. Kailangan mo pa yatang bayaran bago ibuka ang bibig. At hindi lang ‘yun, pagbuka ng bibig n'yan, alinman sa nagbubuhat ng sariling bangko o di kaya naman ay babarahin ka lang.”

“That’s enough, Sweetheart… Baka biglang makaatras itong si Penelope dahil sa mga pinagsasasabi mo,” awat naman dito ng asawang si Antonio.

Buong pagmamahal namang nilingon nito ang asawa. “S’ya nga pala… this is my handsome husband, Antonio Monte Bello.” Pakilala nito sa dalawa.

“Hi,” bati ni Antonio dito sabay lahad ng kamay.

Tinanggap naman iyon ni Penelope.

“Congratulations to both of you,” ang sabi pa ni Antonio at nilingon s’ya.

“Thanks…” aniya at tiningnan ng masama ang kapatid. Nanlaki naman ang mga mata nito.

“Did you see that?” anito na kay Penelope nakatingin.

Napailing naman ang dalaga ng tingnan s’ya.

“I think we better leave them bago ka pa mapalo sa pwet ng kapatid mo,” mabilis na sawata ni Antonio sa asawa at nagpapaunawang nilingon siya.

“Maigi pa nga…” aniya habang magkadikit ang mga labi.

Nang maakalis ang dalawa ay natatawang nilingon siya ni Penelope.

“What?” inis na tanong niya rito.

“You are quite different in front of your sister. At hinahayaan mo talaga siyang asarin ka, ha,” tugon nito.

“That was just for tonight,” aniya.

Umiling ito. “I don’t see it that way. She’s more like at ease teasing you kahit sa harap ng ibang tao. She even winked at you na para bang ibig sabihin ay palagay siyang hindi mo s'ya papagalitan, kahit na ano pang lumabas sa bibig niya.”

Huminga siya ng malalim at hinarap ito.

“Fine… She’s my only baby sister and I don’t want to hurt her feelings. Isa pa, nakita mo naman na buntis s'ya hindi ba?” paliwanag niya.

“And now you were explaining.” Tudyo nito sa kanya.

“Don’t start with me,” nauubusan na ng pasensyang sabi niya.

Tumaas ang isang kilay nito. “And then, what? What will you do to stop me?”

Subalit sa halip na sagutin ito ay hinapit niya ito sa bewang at siniil ng mapagparusang halik.

May katagalan ding naglapat ang mga labi nila bago niya pinakawalan ang dalaga na namimilog ang mga mata habang titig na titig sa kanya. Bahagya rin itong naghahabol ng hininga nang mga sandaling iyon.

Napangisi s’ya.

“Now, I find the best way to stop you from talking nonsense,” bulong niya bago ito muling hinapit sa bewang at iginiya paakyat ng makeshift stage.

Nagpahinuhod naman ang dalaga at walang salita na nagpaakay sa kanya.

“I told you… do not fall.” Paalala niyang muli ng maramdaman ang bahagyang panginginig ng katawan nito.

Pumiksi naman ito at tiningnan s'ya ng masama.

Nang nasa pinakagitna na sila ng stage, he grabbed the mic and looked at her.

“Everyone,” aniya sabay linga sa paligid. Tumigil naman ang lahat at natutok ang atensyon sa kanila.

Ngumiti siya sa mga ito. “Thank you for being here tonight and joined us as we celebrate our engagement.” At pagkasabi noon ay muli niyang ibinalik ang pansin kay Penelope. “Please allow me to formally asked the hand of my future wife-to-be… Miss Penelope Valencia.” Pagkuwa’y inabot niya ang kanang kamay nito at pinisil ng bahagya.

“It may sound corny but, as I am standing here in front of you all… I promised to this beautiful and wonderful woman-- and the one who caught my eyes and captured my heart, that we will stick together for the rest of our lives. Walang ibang makakapaghiwalay sa ‘tin kundi si kamatayan lamang.” Seryosong sabi niya habang titig na titig sa nangingislap na mga mata nito.

Then, he pulled out the small velvet box on his pocket and opened it. Tumambad sa mga mata nito ang isang oval-shaped emerald ring na kasinglaki ng buto ng pakwan, at may pinaghalong berde at itim na kulay. Napapaligiran iyon ng kumikinang na mga maliliit na brilyante.

Malakas itong napasinghap ng tamaan iyon ng liwanag kasabay ng mga tao sa paligid.

“T-This is so grand,” nauutal na sambit nito ng maisuot niya ang singsing sa daliri nito.

“Nothing is so grand compares to you,” he softly said, pagkuwa’y hinapit ito at siniil nang napakatamis na halik.

Halos mapugto na ang mga hininga nila ng bitawan niya ito kasunod nang napakalakas na palakpakan sa buong paligid. Sinundan pa iyon ng hindi magkamayaw na pagbati sa kanila ng mga bisita.

At para kay Penelope, nalulunod siya sa hindi maipaliwanag na kasiyahan sa mga sandaling iyon. Hindi niya sukat akalain na makakaramdam s’ya nang ganoon because she knew everything was just for a show. That this was all because of their parents’ agreement.

Pero magkagayon man, deep down inside her heart ay kinikilig s’ya sa mga ginagawa at sinasabi ni Timothy sa kanya. Para kasing totoo lahat. Para kasing totoong nagmamahalan sila while in fact, they were not.

At habang pinagmamasdan niya ang binata, napapansin niya ang kakaibang kinang sa mga mata nito. And it was just too precious to look at. Para ring nagbago ang awra nito. Mas lalo yata itong gumwapo sa paningin niya, at natatakot s’ya sa maaring kahinatnan ng mga nararamdaman niyang iyon para rito.

And at the back of her mind, may maliliit na tinig s’yang naririnig. They were warning her not to get affected by him. S’ya rin naman ang magiging talo sa huli kapag nagpadala s’ya rito.

“No love involved.” Mariing paalala niya sa sarili.