Share
Chapter 15
Imbes na dalhin ni Cohen ang batang babae sa ospital para ipatingin ito, dinala niya ito sa kaniyang private apartment saka tumawag ng doktor at isang katulong para palitan nito ang damit ng bata. Hindi niya maipaliwanag pero malakas kasi ang kutob niya na may kinalaman ang babae kay Tempest lalo na at magkapareho sila ng damit at pati perfume na gamit. And who knows? She might be the key to locate where Tempest was… at least, that was what he hoped.
“Okay naman ang bata, walang malalim na sugat o kahit ano. We need to run more tests, however, to know kung bakit hindi siya magising,” saad ng doktor. “By the way, anak niyo po ba siya, sir?”
Cohen dismissed him without answering his question. Nang silang dalawa na lang ang natitira, hindi maiwasan ng binata na titigan ang babae dahil sa pagtataka nito na
Kaugnay na kabanata
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 16
Halos mabingi na si Tempest dahil sa lakas at bilis ng kabog ng puso niya pero kahit pa nanginginig na ang kaniyang mga kamay, nagawa niya pa ring tumingin sa mga mata ni Cohen. She tilted her head for a bit and looked at him with the most innocent eyes she could manage.“Ha?” sambit niya.Naglakad si Cohen papalapit sa kaniya at hinawakan siya sa may balikat.“I don't know how it could be possible but you're Tempest, right?” tanong nito. “I just know it's you.”Gulat man ang dalaga pero hindi niya hinayaan ang sarili na mabuking. Hinawakan naman ni Tempest ang magkabilang pisngi ng binata saka ngumiti. Nang kalaunan ay mabilis niya itong sinampal tapos tumawa pa.
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 17
Hindi alam ni Violet kung anong reaksyon ang kaniyang ipapakita sa gayong gulat ito na may bata sa apartment ni Cohen. Kinabahan pa ito dahil baka anak pala siya ng binata.With an uncertain giggle, she asked, “Who is she?”Mabilis namang umakto si Tempest. Bago pa sumagot si Cohen, lumapit na ito sa binata sabay hawak sa kamay niya.“Papa,” sambit niya. Sinigurado pa niyang medyo malakas ang pagkakasabi niya roon para marinig ni Violet. “Sino po siya?”“P-Papa?” Halos hindi makapaniwala si Violet sa narinig.“Hindi, napulot ko lang siya kahapon sa may tabi,” paliwanag naman ni Cohen bago niya tinu
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 18
Nagdadalawang-isip si Cohen kung magsasabi ba siya ng totoo o hindi dahil kapag mali ang naging tugon niya, maaaring mawalan sila ng isang napakahalagang investor. “Pinapahanap ko pa po siya, sir,” tapat na sagot ng binata na halos ikasigaw ni Tempest na nasa ilalim pa rin ng mesa. “Pinapahanap? Tapos ikaw nandito lang na nakaupo? Ano bang tingin mo sa apo ko? Just for you to know, Cohen Lovato, my granddaughter is not damn replaceable!” Napatakip si Tempest ng tainga dahil sa galit ng lolo niya. Hindi niya alam kung magpapakita ba siya sa kaniya o hindi pero natatakot itong lumabas sa kaniyang pinagtataguan. For sure, she will receive a deafening lecture from him once she reveals herself. And not to mention, she had been with Cohen the entire night and did not c
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 19
Pagkatapos ng maikling tawag na iyon, binalik ni Tempest ang cellphone at nagsinungaling ito na pupunta lang siya sa restroom para walang pumigil sa kaniya. Tutal mukhang busy naman si Cohen sa pakikipag-usap kay Damon, sigurado siyang matagal muna bago nila mapansin na nawawala na siya. Pumasok ito sa elevator at hindi na lang pinansin ang mga titig ng mga empleyadong nakakasabay niya. Pagdating sa parking lot, agad siyang pumunta sa gilid at siniguradong walang CCTV ang makakakita sa kaniya.As Cohen's hurtful words started to echo back in her mind, Tempest could only hug her knees to comfort herself.“Tama nga si Medea… he should not have been the one I chose from the very beginning.” That thought circled around her mind to convince herself that it was okay to be rejected… that she should not feel too bad
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 20
Tempest, then, let her head out of the blanket’s cover. Tiningnan niya si Giselle at hinintay itong magsalita. “About 25 years ago-” “25 years ago?” putol agad ni Tempest dahil sa gulat. Natawa naman si Giselle sa reaction niya bago ito tumango. “Yes, Tempest. It was 50 years ago. Alam mo naman… sadyang mas matagal ang buhay nating mga fae kumpara sa mga tao. Anyway, back to the story. Maniwala ka man o hindi pero ang mama mo… si Trixie… siya dapat ang kokoronahang reyna ng mga fae. Pero isang linggo bago ang nakatakdang araw, pinuntahan niya ako. Akala ko magrereklamo lang siya kung gaano kahirap maging isang prinsesa dahil limitado ang kaniyang kalayaan mula bata hanggang sa nagdalaga siya. Gano’n ka
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 21
It took some time for Tempest to comprehend what her grandfather just said. She only snapped out from her trance when the young man stood from his seat and approached her.“I’m Philip Cortez,” saad ng binata. “It’s nice to meet you in person, Miss Williams.”Isang pilit na ngiti ang binigay sa kaniya ni Tempest bago niya nilahad ang kamay nito.“Tempest Williams, sir,” sabi nito. “So… uh… I do not really know how things like this work so do be patient with me.”“Don’t pressure yourself.”Their conversation was, then, cut short when Mr. Lucius intervened.
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 22
Akala ni Damon ay nagpapanggap lamang si Tempest pero nawala iyon sa kaniyang isipan nang makitang unti-unting nagiging kulay lila na ang mga labi nito. Napamura pa ito nang maramdaman niya ang panlalamig nito. He removed his jacket and wrapped it around her with much urgency.Nahihirapan na si Tempest sa paghinga pero naalala niya pa rin ang sinabi sa kaniya ni Giselle na dapat lumayo siya kay Damon dahil baka ikapahamak niya pa ito. Wala man siyang natitirang lakas pero pilit niya pa ring nilalayo ang binata sa pamamagitan ng pagtulak sa kaniya palayo.“Please…” she barely managed to whisper. “Stay away… you will…”“Shut it, young lady. Kung pababayaan kita, baka mamatay ka pa nang hindi man lang nagbabayad ng utang.&rdquo
Mr. Lovato, Marry Me Chapter 23
Hindi alam ni Tempest kung ano ang uunahin niyang alalahanin… ang katotohanan bang bigla siyang nagkaroon ng pakpak o ang makita siya ni Damon sa ganoong anyo? Kung pwede lang siyang magpalamon sa lupa ay agad sana niyang ginawa. “So… what exactly are you?” kalmado pa ring tanong ni Damon na para bang hindi malaking bagay sa kaniya ang nangyayari. Muli itong nahiga sa kama dahil pakiramdam niya na kahit anong oras ay pwede siyang mawalan ng malay. He was feeling lightheaded and weak, but of course, he would never directly say that to Tempest because he suspected that she would take advantage of that to run away.Nakahiga man ito pero hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa dalaga na nakatalikod pa rin sa kaniya. Ang isa pang tanong na bumabagabag sa kaniya ay kung bakit tila pati si Tempest mismo ay gulat na gulat na may pakpak ito. And not to mention, she looked like one of those mythical creatures in fairy tales.He chuckled at that thought. “Don’t tell me… you are a fairy or some
Pinakabagong kabanata
