Chapter 29 - Must have been the wind
SoleneNaalimpungatan ako dahil sa ingay na nag-mumula sa labas. Ayaw ko pa sanang bumangon dahil ang sarap matulog pero mukhang masisira na ang pinto sa lakas ng katok. Wala pa naman akong pampalit kapag nasira iyon.
Hindi na ako nag-madali dahil sigurado akong si Ethienne lang 'yon. Bumangon ako at isinuot ang tsinelas, hindi na ako nag-abala pang tignan kung ayos lang ang suot ko.Pag-bukas ng pinto bumungad nga sa 'kin ang mukha ni Ethienne at Cheolea pero nang tumingin ako sa likod nila, nandoon sina Phoenix na may dalang mga bagahe?'Yung totoo, anong trip nila ngayon?"Yow," sabay-sabay na saludo nilang lahat sa 'kin. Tumingin muna ako sa orasan, alas sais y media na at madilim na.Chapter 30 - Must have been the wind Solene Binabaybay ko ang daan pauwi at pagod na pagod ako galing trabaho. Malapit nang lumalim ang gabi dahil palamig na ng palamig ang simoy ng hangin. Nilagay ko ang kamay ko sa mag kabilang bulsa ng jacket at napabuntonghininga. Nakasindi na ang mga ilaw sa lansangan na siyang gabay ng mga nag-lalakad sa dilim. Napahinto ako ng makarating ako sa tapat ng pintuan, nag-dadalawang isip kung bubuksan ba ito o hindi. Sa huli, binuksan ko na lang ito at tuluyan nang pumasok pero natigilan ako ng bumungad sa 'kin ang dalawang lalaki at isang babae na kasama nina Auntie at Uncle. Nag-bibilang sila ng libo-libong pera pero isa lang ang nakaagaw ng pansin ko. Ang mga maliliit at malalaking pakete na parang mga asin ang
Chapter 31 - Must have been the wind Solene Kinagabihan, sinundo kami ng van nina Phoenix at hinatid papunta sa plaza de mercedes kung saan gaganapin ang sayawan. Taon-taon ito ginaganap tuwing pista sa San vicente. Pag-dating namin sa plasa, ang daming mga palamuti ang nakakabit sa gilid ng bawat poste, makukulay ang ilaw na nag mistulang Christmas light sa gitna ng sayawan. Kahit gabi ay buhay na buhay pa rin ang plasang ito. Marami ang dumalo, suot-suot ang mga damit pansayaw. Kanya-kanyang dala ng kapares para isayaw. Karamihan sa mga nandito ay mga teenagers, meron 'ding mga kaedad namin at meron ding mga matatanda dahil ang sayawan ito ay para naman sa lahat. "Who's your partner?" sabay na tanong nina Gaius at Cross. &nbs
Chapter 32 - Must have been the wind Solene Hindi pa sumisikat ang araw ng magising ako. Wala na sa tabi ko si Ethienne at sigurado akong nag-hahanda na 'yon ng magiging agahan ngayong umaga. Naabutan kong nag-wawalis sa sala si Eithan. "Magandang umaga ate," bati niya. "Magandang umaga 'din Eithan. Nasan ang ate mo?" Tinuro niya sa kusina. Narinig ko ang maingay na boses na nag-rereklamo mula doon. Awtomatik na kumunot ang noo ko ng makita ko kung ano ang itsura niya. Nakasuot ng helmet habang nag-hihiwa ng sibuyas, napailing na lang tuloy ako. May diperensya na ata ang pag-iisip ng isang 'to. "Anong kalokohan ang naiisip mo at nag-suot ka ng helmet?"&nbs
Chapter 33 - Must have been the wind Solene Sa kasagsagan ng pag-uusap namin ni Pableo, biglang lumitaw ang hindi ko inaasahang dadating. Mabuti at nakaabot pa siya. "Who are you?" tanong niya kay Pableo. "Pableo, kaibigan ni Solene," tipid na pakilala niya. Ramdam ko ang tensyon sa pagitan nila dahil sa pag-susukatan nila ng tingin. Hinigit ko ang kamay niya at tinignan siya. "Kaibigan ko siya Hyde," pag-didiin ko. Umigiting ang panga niya at muling binalik ang tingin kay Pableo. "I don't care if you we're named Pableo or whatsoever. Just leave us alone." Nag-iba 'din ang timpla ng mukha ni Pableo sa sinabi ni Hyde kaya humingi ako ng dispensa. "Mukha
Chapter 34 - Must have been the wind Solene Noong gabi 'ding iyon, isinugod ako sa ospital. Pag-gising ko, puro puti ang bumungad sa 'kin at nang tumingin ako sa gilid, nadatanan ko doon ang lahat. Nang makita nila akong gising na, nag-unahan pa silang luampit sa 'kin. "Hoy ayos ka lang bang gaga ka?!" oa na tanong ni Ethienne kaya naman tumango ako. "May masakit ba? tell me, i'll call a doctor right away," nag-aalalang saad ni Cheo. "Ayos na 'ko, huwag na kayong mag-alala," Lahat sila ay nakapalibot sa 'kin at hindi ako tinantanan ng mga tanong. Isa lang ang napansin kong wala palibot ko at nang tumingin ako sa gilid, nakita ko siya doon na pinapanood lang kami.
Chapter 35 - Must have been the wind Solene Ngayon sana ang duty ko sa bar pero biglang dumating si Hyde at sinundo ako. "Saan ba kasi tayo pupunta? Nakakahiya naman kay Gaius. Palagi na lang akong maagang umaalis sa trabaho," "Don't worry about it too much. Pinag-paalam na kita sa kanya kahapon pa," Mas nauna pa pa lang makaalam si Gaius kung saan kami pupunta ngayon. Samantalang ako, ni hindi niya man lang inabisuhan na aalis kami. Bigla na lang ako hinatak paalis, tama ba 'yon? "You'll see. Just sit back and relax," tipid niyang sabi at muling ibinalik ang tingin sa unahan. Wala akong nagawa kundi ang manahimik hanggang sa matanaw ko ang mall. Pinasok
Chapter 36 - Must have been the wind Solene "Putangina. Na 'san 'yung panty ko?!" Napaigtad ako sa sigaw ni Ethienne. Umaga pa lang pero ang mukha niya parang ginabihan na. Dinig na dinig pa naman sa bawat sulok ng apartment ang sigaw niya. "Wala akong alam d'yan," depensa ko. Pinag-patuloy ko ang pag-kain habang hinayaan siyang pumutak na parang manok. 'Tong babaeng 'to, kahit kailan talaga hindi matahimik ang kaluluwa. "Anong walang alam? shuta nilagay ko lang 'yon sa bag ko tapos pag-bukas ko, hindi ko na nahagilap. Ano 'yon magic? wow amazing!" Hinarap ko siya na nakapamewang at ginaya niya naman iyon. "Sigurado ka bang nilagay mo 'yon sa bag mo?" Natigilan siya at napaisip. Kilala
Chapter 37 - Must have been the windWARNING! : Some of the scenes contain some mature themes. Please skip if you feel uncomfortable. Read at your own risk ; )His lips were on her lips. He was sucking it like a hungry monster craving for every inch of her. He wanted more, he wanted her so bad. He placed his hands on her nape as he deepened the kiss. He can't clearly think straight anymore, all he ever think is him and her, sharing a passionate kiss.Solene didn't realize too soon that they were already inside an unknown room somewhere inside Hyde's office. He carried her all the way to his private room, a room where he tries to calm himself whenever he's mad, whenever life was giving him more shit. It was the best way for him to tame himself.He carefully laid her on the