Chapter 3

Lumapag ang chopper na kinalululanan nila sa malawak at puting buhangin. Namangha ang dalaga sa ganda ng Island Private Resort, matatagpuan ito sa pinaka-dulo na yata ng Southern Palawan, hugis-parihaba ito na may puti at pinong buhangin. Nakita n'ya ang isang malaking arko na may malaking karatula sa hindi kalayuan, malinaw ang pagkakasulat ng pangalan ng Resort "Welcome to: Onuk Island, Balabac, Palawan." Para s'yang nasa isang paraiso. Tumuloy sila sa isang malaking bamboo house na nakatayo sa gitna ng isla, napapalibutan ito ng coconut tree at iba't ibang halaman.

Pakiramdam ni Charline hindi s'ya magtatrabaho kundi magbabakasyon. Sinalubong sila ng caretaker ng isla at iginiya papuntang kusina. Biglang kumalam ang sikmura ng dalaga, nang makita ang nakahaing seafoods at umuusok na kanin. Napasulyap s'ya kay Mr. Vergara, bahagya s'yang namula nang magkasalubungan ang tingin nila.

Matapos kumain, tinulungan n'ya ang mag asawang caretaker na nakilala n'ya sa pangalang Aling Jah at Mang Abdul. Magaan kausap ang mag-asawa kaya naging magaan agad ang loob n'ya rito.

"Pakiayos mo ang gamit ko, tapos sumunod ka sa'kin!"

"Y-yes Sir..."

"Xander."

"Po?"

"Xander ang pangalan ko." Seryoso itong nakatingin pero hindi naman tipong nakikipagkaibigan.

"Si-sige po, S-sir Xander."

"Tawagin mo ako sa pangalan ko." Tumalikod na ito na ikinagulat n'ya. Nagpapatawag sa first name?

Komportable itong nakaupo sa isang mahabang upuan na yari sa kawayan nang madatnan ni Charline sa bahay-kubo na sadyang itinayo sa dulo ng mahabang tulay na yari sa kahoy. Inilapag n'ya ang kape nito sa katabing maliit na mesa na yari sa kawayan.

"Umupo ka!" Utos nito nang makitang nakatayo lang s'ya at walang planong umupo.

"Okey lang po ako, Sir."

"Xander..." Pagtatama nito.

"Sige po, Xander."

Naiiling na sinulyapan s'ya nito.

"Hilutin mo ang ulo ko."

"Sa-saan ho banda?" Muntik n'yang kagatin ang sariling dila dahil sa naitanong.

"S'yempre sa itaas." Ngumiti ito ng nakakaloko na ikinayuko ng dalaga. Namumulang sinunod n'ya naman ito. Para talaga itong hari na nag uutos sa alipin.

Minasahe n'ya ang ulo nito habang nakapikit. Tila nagiginhawaan naman ito. Nagulat s'ya nang bigla nitong hagilapin ang kamay n'ya at hilain s'ya nito palapit. Padapa s'yang natumba sa ibabaw nito. Napatili s'ya at napamulagat habang nakatitig sa mukha ni Xander na ngumiti ng nakakaloko. Gusto n'yang mainis sa kapilyuhan nito, pero nanaig ang hiya sa sarili dahil sa ayos at posisyon nila. Bukod kasi sa nakadagan s'ya rito napatukod ang kanan n'yang kamay sa pagitan ng mga hita nito na ikinapiksi n'ya lalo pa't nakapa n'ya ang maselang bahagi nito. Tila napapasong inalis n'ya ang kamay at mabilis na bumangon na ikinahalakhak nito. "Bakit ho ba kasi?" Gusto n'ya na itong tarayan pero naalala n'yang bigla na Boss n'ya nga pala ito.

"Kung umarte ka para kang inosente!" Sarkastiko ito. Nakatitig na naman ito sa mukha n'ya, mangani-nganing irapan n'ya ito pero nagpigil s'ya.

Umupo na lamang s'ya sa upuang malapit rito at tinanaw ang paglubog ng araw. Isang perpektong paraiso na sa mga pelikula n'ya lang nakikita. Napapalibutan sila ng puti at pinong buhangin. Nakatali sa gilid ng wooden bridge ang ilang speedboat na ayon sa caretaker ay pag-aari ng alkalde ng Bayan ng Balabac.

"Anong klaseng buhay meron ka?" Untag nito. Sinulyapan n'ya ito, nakatanaw ito sa papalubog na araw. Nagulat ang dalaga sa tanong nito napatingin na lang s'ya sa kawalan at humugot ng malalim na hangin. Dapat ba s'yang magkwento rito? Pero wala namang mawawala sa kan'ya. Heto nga, at ibinenta n'ya na ang kaluluwa n'ya rito.

"Ulila na ako. Working student, nasa huling taon na ng kursong Hotel & Restaurant Management."

Nanatili itong nakatingin sa ka'nya , blangko ang ekspresyon na nakikinig.

"Twenty-one years old, nangangarap na may marating sa buhay." Hindi n'ya naikubli ang lungkot sa malumanay n'yang boses.

"Paano ka nabuhay? I mean..."lumingon ito.

"Palipat-lipat sa kamag-anak hanggang makatapos ng high school."

"At mag-isa ka na lang ngayon?"

Tumango ang dalaga. Wala s'yang mabasang emosyon sa kaharap. Marahil dahil mayaman ito hindi nito maiintindihan ang mga gaya n'ya.

"Ibibigay ko ang kailangan mo."

"Ho?"

"Bibigyan kita ng monthly allowance, tumira ka sa'kin."

"Pero..."

"Allowance, tirahan, kotse... hanggang makatapos ka ng pag-aaral, kapalit ng serbisyo mo."

Natigilan ang dalaga. Anong klaseng serbisyo?

"Pag-iisipan ko ho."

"Hindi mo na kailangang pag-isipan. Hindi ako tumatanggap ng pagtanggi."

Gusto n'ya itong irapan, akala mo kung sino? Pero naumid ang dila n'ya at hindi naisa-tinig ang gustong sabihin.

"Wala pang tumatanggi sa'kin."

Dumidilim na ang paligid nang tumayo ito. Kinakabahang sinundan n'ya si Xander na tinungo ang silid na ookupahin nila para sa dalawang linggong bakasyon.

Umikot ang paningin n'ya sa kabuuan ng hindi kalakihang silid na may iisang kama. Napalunok s'ya sa isiping magiging katabi n'ya ito.

"Mauna ka ng magshower."

Para s'yang isasalang sa silya-elektrika, halos hindi n'ya maihakbang ang mga paang kinuha sa kabinet ang tuwalyang maayos na nakatupi. Nakita n'ya sa sulok ng mga mata na humiga ito sa kama at may binabasa sa celphone nitong hawak. Nagmadali s'yang pumasok ng banyo, binuksan ang shower at mabilis na naligo. Pilit na pinapatay ang kaba at takot, nangangatog ang mga tuhod na lumabas s'ya ng banyo habang nakabalot ng tuwalya ang hubad na katawan.

"Kinakabahan ka ba?" Mahina itong tumawa.

"H-hindi ako sanay..."

"Kung hindi ko marahil alam kung saan ka nagtatrabaho, iisipin kong..." Hindi nito itinuloy ang gustong sabihin. Naghubad ito ng pang-itaas na ikinayuko n'ya ng ulo. Pumasok na ito ng banyo. Nagmadaling binuksan ni Charline ang dalang bag at kumuha ng pamalit na damit. Pinili n'ya ang ternong pantulog na pajama ang pang-ibaba. Mabilis s'yang nagbihis at hinintay na lumabas ito. Alam n'yang pagkatapos ng gabing ito hindi na s'ya ang dating Charline na walang bahid-dungis.