CHAPTER 3

Dahan-dahan kong inilapit ang aking mukha sa kanya at nakita ko ang pagpikit ng kanyang mga mata at alam ko sa sandaling ito ay kinakabahan siya.

"Looking at your lips makes me badly want to kiss you right now." Sinadya kong ibaling ang ulo ko sa may maraming makakakita ng sa ganon ay maisip nila na hinalikan ko talaga ang asawa ko. "Pero hindi kita hahalikan dahil gusto ko, hahalikan kita dahil ginusto nating dalawa." nakangiti kong sabi at marahan siyang hinalikan sa gilid ng kanyang labi. Sinadya kong tagalan bago ako lumayo. Narinig ko ang hiyawan ng mga tao at nakita ko kung paano dumaan ang emosyong hindi ko mapangalanan sa kanyang mga mata.

“Thank you.” bulong niya kaya nginitian ko lamang siya at hinaplos ng baghaya ang kanyang mukha.

Ilang sandali lang nang magpaalam na ang iba kaya kaliwa’t kanan na rin ang pasasalamat namin. They bid their goodbyes and congratulate us again.

Ilang tao nalang ang natitira kaya hinayaan lang namin na ang mga katulong na lamang ang mag-aasikaso sa mga iyon. Napagdesisyonan kong yayain ang aking asawa na buksan ang mga regalong natanggap namin na sinang-ayonan naman niya. Sa kalagitnaan ng pagbubukas namin ay natigilan siya at natulala sa kawalan. Batid kong malalim ang kanyang iniisip sapagka’t ni hindi man lang niya narinig nang tanungin ko siya kung ayos lang ba siya.

"Wife, are you okay?" tanong ko ulit at sa pagkakataong ito ay naibaling niya ang atensyon niya sa’kin. Ngumiti siya at tumango ngunit makikita sa kanyang mga mata na malungkot siya. She seems bothered. Something is bothering her.

"What's wrong?” nag-aalala kong tanong. Umiiling lamang siya at bumuntong hininga kasabay ng pagbaba ng kanyang paningin sa kanyang kamay.

"I'm fine, naisip ko lang wala na nga ang ina't ama para saksihan ang kasal ko wala rin ang kapatid ko." sabi niya. Hindi ako nakapagsalita, tiningnan ko siya habang ibinalik niya ang kanang atensyon sa ginagawa namin.

Pagkatapos ay nagpaalam itong aakyat muna sa kwarto niya upang magkapagpahinga kaya wala akong nagawa kundi ang ihatid siya sa pintuan ng kanyang kwarto.

"Just knock on my door if you need anything, okay?"

Marahan siyang ngumiti bago nagsalita. "Sige, pasok na ako sa loob salamat.” Tumango ako at ngumiti. Magpapahinga na sana ako nang maisipan kong tanungin siya sa pagkaing gusto niya.

Kumatok ako ng tatlong beses at agad naman niya akong pinagbuksan. Tumambad sakin ang nakalugay na niyang magandang buhok. Napakurap ako.

Napakaganda niya.

"Bakit?” tanong niya habang ginugulo ang kanyang buhok. Hindi ko parin maalis ang paningin ko sa kanya, parang mas lalo siyang gumanda sa pagkakalugay ng buhok niya. And damn my heart for beating so darn fast. This is not normal anymore.

"Tatanungin lang sana kita kung ano ang paborito mong pagkain. We’ll have it for dinner later."

"Kare-kare at sinigang ang paborito ko." ngumiti siya ng pagkatamis- tamis. Wala sa sarili akong napatango at ngumiti.

"Alright, then I’ll be here if dinner is ready. Grand Alster also want us to join him for dinner."

"Okay." sagot niya.

"I'll go now." sabi ko at agad siyang tinalikuran. Hindi ko alam kong bakit ako kinakabahan kahit wala naming nakakakaba sa nangyari. Abnormal yata ang sistema ko ngayon at kung anu-ano ang aking nararamdaman. Isinilid ko ang aking mga kamay sa bulsa ng aking suot at nagsimulang maglakad.

"Henry?" tawag nito kaya napahinto ako at nilingon siya. Nakuyom ko ang aking kamay ng makita ko ang kanyang napakagandang ngiti.

"Why?" tanong ko.

"Thank you." sagot niya, nangunot naman ang noo ko.

"For what?"

"For being nice to me." sagot niya.

Napangiti ako. "Anything for you." sabi ko at kinindatan siya. Matunog itong natawa bago sinarado ng tuluyan ang pinto. Napapailing na lamang ako habang naglalakad na may ngiti sa aking labi. That woman can really change my heart beat that fast.

Pumasok ako sa banyo at naligo. Nakasanayan ko na ang maligo ng n*******d kaya lumabas ako ng hubo't hubad habang tinutuyo ang basa kong buhok.

"WAHHH!" Natigilan ako ng may biglang tumili. Shit! Dali-dali kong naitapis ang tuwalyang gamit ko sa aking katawan habang natatawa sa kanyang naging reaksyon.

"Oh God. I'm so sorry. I didn't m-mean to s-see you like that I…. ahmm …" nauutal niyang sabi na ikinatawa ko. Nanatili parin siyang nakatalikod kaya agad-agad akong nagsuot ng roba.

"Relax Lily. Makikita mo rin naman ito napaaga lang." pilyo kong sabi.

"Ano ba! Wag ka ngang mang-asar! " sigaw niya na mas lalong ikinatawa ko. Natakpan ko pa ang bibig ko upang hindi siya maasar lalo.

"Wag mo akong pagtawan! Ano na! Magbihis ka na nga!” sigaw parin niya habang ang dalawang kamay ay nakatakip sa kanyang mukha.

"Pwede bang ‘wag kang sumigaw, ayaw kung mamamaos ka, sa kama siguro pwede pa." pilyo ko paring sabi.

"Sinabing ‘wag mang-asar ehhh!" sigaw niya habang ang paa niya ay marahang pinapadyak-padyak sa semento kaya hindi ko na napigilan ang sarili kong matawa ng malakas.

“Wanna touch it?”

“Oh God, I’m done here!” sigaw niya at akmang aalis nang magsalita ako.

"Look at me Lily." utos ko sa kanya.

"Hell no! What the fuck are you doing?! Papatayin mo ba ako sa nervous ahh?! Tsk, lalabas na nga lang ako!" sigaw nito at akma nang aalis.

“Wait, stay there.” sabi ko, lumapit ako at pinulupot ko ang braso ko sa tiyan niya at ipinatong ko ang baba ko sa balikat niya. Natigilan siya sa aking ginawa at ramdam na ramdam ko ang kaba sa paghinga niya. Naramdaman ko rin ang pagbilis ng kanyang paghinga.

"Lumayo ka sakin Henry, I'm warning you." banta niya kahit hindi parin kumikilos.

"Relax, may suot na ako at tsaka wala akong gagawin sayo, hinding hindi kita pipilitin sa mga bagay na hindi ka pa handa." bulong ko sa tainga niya at naramdaman ko kung paano nag relax ang kanyang katawan.

"Hindi ko inisip na ganitong klaseng lalaki ang pakakasalan ko. Akala ko ay pagsisisihan ko ang desisyon ko sa tanang buhay ko pero parang nagkamali ako." sabi niya at nang baklasin niya ang kamay ko ay agad naman siyang humarap sakin.

"Sa maikling panahon na nakasama kita ay alam kong napakabuti mong tao Henry, and I thank God for that. He gave me a husband that will not take advantage of the will he have." mahina nitong sabi tsaka ngumiti. I’m stunned. I didn’t able to speak, I was caught off guard of her touch. Damn, her hands feels warm in my face. It feels so good.

"Lalabas muna ako ng makapagbihis ka. I'm sorry kung pumasok pala ako ng walang pahintulot, hindi ka kasi sumagot nang kumatok ako at nang pihitin ko ay hindi naman naka lock kaya pumasok na ako. Pasensya na." paumanhin niyang sabi.

"It's okay, ano palang kailangan mo?” seryoso kong sabi.

"Mamaya na lamang, sa kwarto na muna ako at nang makapagbihis ka. Pumunta pala si Nanay Nelly dito sabi niya handa na daw ang hapunan." sabi niya ng hindi tumitingin sa aking mga mata.

"Sige, dadaanan nalang kita mamaya." sagot ko habang siya ay tumango lamang bilang sagot at agad-agad tumalikod upang umalis. Pagkalabas niya ay napabuntong hininga ako.  Dali-dali akong nagbihis at ginawa ang dapat gawin bago lumabas. Kumatok ako sa kwarto niya, ilang sandali lang ay pinagbuksan niya ako. She's wearing a pinkish pair of nightclothes.

"You look so cute." nakangiti kong sabi.

"Tsk, bakit puro barbie ang printed nito? Lahat ng ganito may barbie." naka pout niyang sabi.

"The next time you pouted your lips in front of me, I’ll going to kiss you." banta ko kaya agad niyang kinagat ang labi niya. Hinapit ko naman siya sa bewang niya at inilapit ang katawan niya sa katawan ko habang hindi ko inalis ang aking paningin sa kanyang mga mata.

"And the next time you bite your lips in front of me, I'll going to kiss that edible lips of yours until you'll out of breath." seryoso kong sabi. Natigilan siya at tumitig lamang sakin. Binitawan ko siya at matiim na tinitigan.

"I chose that for you. Please wear it." sabi ko na bahagya niyang ikinagulat.

"I'm sorry, I'll going to wear those stuff from now on." nakangiti niyang sabi. Napangiti ako, she considered my feelings.

"But if you don't want to, ibibili nalang kita ng bago." bawi ko. Ayaw kong mapilitan siyang isuot 'yon kung hindi naman niya gusto. Besides, I can buy her anything she wants.

"No, I'll wear all of that stuff." sagot niya habang nakangiti.

"Okay then, let's go downstairs?" tanong ko at inilahad ang aking kamay na agad naman niyang tinanggap. Isinara niya ang pinto at muling bumaling sa akin.