“Best, look! Nasa top 5 ka ng Alera qualified applicants!” Pinakita sa’kin ni Saffie ang bagong post ng Alera Scholars Program. Nakalista nga ang pangalan ko ro’n.
“Sabi sa’yo eh, kayang-kaya mo ‘to! Pa-milktea ka ha ‘pag ikaw ang napili,” sabay sundot sa tagiliran ko.
Katatapos lang din ng klase, hindi na ako nakasuot ng blouse ng uniform ko dahil basang-basa iyon at mabaho. Hiniram ko lang kay Saffie ang suot kong polo shirt, mabuti nga at mayroon siya sa locker niya na extra. Kung wala, uuwi talaga ako sa kanila.
“Mambuburaot ka na naman eh. Sino ba sa’tin ang hindi gipit?” tinaas ko ang hintuturo ko at tiningnan ito, pagkatapos ay dahan-dahang tinapat kay Saffie.
Napa-rolled eyes siya kaya humagikhik ako ng tawa.
“Ewan sa’yo, Calla. Pumunta ka na kaya ng Alera quarters dahil naghihintay ang prince charming mo.”
“What?!”
“Oh, basahin mo. Sabi sa post, may final interview with Mr. Kael mamayang 3pm…” Bumagal sa pagsasalita si Saffie, napatingin kami sa isa’t isa at tumingin sa screen ng phone niya.
“4 pm na Calla! Patay kang sabon ka. Pumunta ka na ro’n, dali!” sabay tulak sa’kin, halos mabitawan ko na ang tumbler ko at bag.
“Oo na, kalma kasi.”
Inayos ko muna ang sarili ko bago pumunta ng Alera quarters. Late na ako ng 1 hour. Baka hindi na ako aabot sa interview. ‘Eh, ano naman ngayon? Mabuti nga ‘yon para hindi ulit ako ma-stressed.’
“Narinig niyo ‘yon? Apat lang daw ang na-interview dahil hindi sumipot ang isang applicant.”
Kumunot ang noo ko sa kanila, mga grupo ng first year na walang ibang ginawa kun’di ang makisabay sa uso ng school at magpa-cute sa mga seniors nila.
“Sayang naman. Dapat binigay niya na lang sa iba ang slot.”
“At ano naman ngayon? Kayo ba nagpakahirap na sagutin ang mga katanungan ng interviewer? ‘Di ba hindi?” tinaasan ko sila ng kilay at nameywang, “‘Di ba may klase pa kayo, freshmen?”
Nagkatinginan silang lahat at kumaripas ng takbo. Natatawa na lang ako sa inasal ng mga First Year, mga duwag din.
“Miss Navarro.”
Napalingon ako sa nagsalita, hindi siya pamilyar sa akin, pero may kutob akong siya ang bagong instructor sa educ department.
“Good afternoon, Ma’am,” bati ko sa kaniya.
Ngumiti lang siya ng tipid, parang pinapahiwatig niya sa’kin na hindi kami magkakasundo. Nababasa ko kasi ang tingin na ipinupukol niya sa’kin, may halong pagbabanta at inis.
“4th Year student, right? Applicant ka sa Alera Scholars Program?”
“Yes, Ma’am.”
“Aw,” biglang naging malungkot ang mukha niya, nag-pout, pero alam ko ang totoo sa plastik, “Sorry to say this, pero tapos na ang interview, at may napili na si Kael.”
Napangiti na lang ako sa kaniya ng pilit dahil hindi ko gusto ang inasal niya. Parang natutuwa pa siyang hindi ako nakahabol. Hmm, something’s fishy sa bagong instructor na ‘to.
“Ah, gano’n po ba. Sige po, salamat sa pag-inform, ma’am.” Tumalikod na ako dahil gusto ko nang mawala sa paningin niya. Ang weird kasi.
“Gusto rin kitang i-remind,” lumapit siya sa’kin, pumunta siya sa harap ko para makaharap niya ako, “na walang makakapantay sa dating scholar ni Kael. Let’s say na, ex-girlfriend niya, na hanggang ngayon ay mahal na mahal niya pa rin.”
“Ma’am, wala po akong pakialam sa ex-girlfriend niya. Tuition at allowance po ang sadya ko sa scholarship niya. At tsaka, expert na ‘ko sa ‘no string attached’ na ‘yan,” sagot ko at nginitian siya.
Tumaas ang kilay niya kaya palihim akong ngumisi. Bothered siya sa new scholar ni Mr. Kael, parang ayaw na may full scholar ulit sa Alera.
“Let’s see, then.” Ngumiti siya muna sa’kin bago umalis.
“Let’s see then,” sabi ko habang ginagaya ang boses niya, “Let’s see then mukha niya. Ako pa talaga hinamon niya.” Nakakairita, kahit ngayon ko lang nakita pagmumukha ng babaeng ‘yon.
“Miss Navarro-”
“Oo na po, aalis na.” Nilingon ko siya ulit pero nalaglag ang panga ko sa bumungad sa’kin.
Nasa harap ko ang nag-interview sa’kin kanina, seryoso pa rin ang mukha.
“Mr. Kael is waiting for you.”
“Po?!”
“You heard me, Miss Navarro. Proceed to the Alera quarters now.”
Pilit akong ngumiti dahil hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. Ang sabi sa'kin ng bagong instructor tapos na ang final interview at may napili na. Ang sabi naman ng staff ng Alera na ‘to, naghihintay raw sa'kin si Mr. Kael. Sinong paniniwalaan ko sa kanila?
---
“Good afternoon po.”
Naabutan ko ang dalawang staff at dalawang students sa loob ng quarters. Lahat sila nakatingin na sa'kin pagkapasok ko. Habang ang interviewer ko kanina ay nakasunod sa’kin.
“Hinahanap ko po si Mr. Kael-”
“Yes?”
Namilog ang mga mata ko nang marinig ang boses na iyon, pamilyar, parang naramdaman ko ulit ang lamig ng hapon sa rooftop.
“You’re Miss Navarro, right?”
“Opo,” nahihiya kong sagot at umikot para makaharap siya.
Pero, napanganga ako nang makita ang taong nasa likod ng Alera Scholars Program, literal. Hindi ko inaasahan na ang Mr. Kael na sinasabi nila ay ang lalaking nagpayong sa’kin no’ng nagpaulan ako. Iisang Cojuangco lang pala sila!
“Teka, ikaw si Mr. Umbrella-Na-Pink!” bulalas ko habang nakaturo ang daliri ko sa kaniya.
“You act like you don’t know the Cojuangcos, Ezeline. We’re billionaires, you should know that.”
Nagsalubong ang mga kilay ko sa tinawag niya sa’kin. Hindi ako nagpapatawag sa second name ko. Pakiramdam ko kasi mahina ang tingin nila sa’kin, ‘Ezeline’, easy lang.
“Pakialam ko kasi sa mga Cojuangco.”
Tumahimik bigla ang loob ng quarters, hindi makapaniwalang nakatingin sa’kin ang mga staff, ang dalawang student, ang nag-interview sa’kin kanina, at si Miss new instructor na bagong dating.
“Ah, Mr. Kael, iinterbyuhin niyo raw ako?” pag-iiba ko ng usapan.
Kinain ako ng kaba. Maraming nakasaksi na parang minaliit ko ang pamilya Cojuangco.
“Actually, Miss Navarro, madali lang naman ang interview.”
Napalunok ako ng laway, tatlong beses, nakakatunaw kasi ang mga titig ni Mr. Kael.
“If no string attached po ang gusto ninyo, go na go ako.”
“Really?” lumapit siya sa’kin at ngumiti, ‘yong tipong maaadik ka sa kaniya. ‘Stop it, Calla! One is enough!’
“Ano pong gagawin?” medyo kinakabahan ko nang tanong.
“Come with me. Let’s talk about this in my office, privately,” tumingin siya saglit sa likuran ko kaya napalingon din ako. Si Miss new instructor, hindi pa rin umaalis, at masamang nakatingin sa’kin.
Nanlaki ang mga mata ko, parang ayaw mag-sink in sa utak ko ang sinabi niya. Pero napagtagpi-tagpi ko naman ang mga bagay na konektado kay Miss new instructor at kay Mr. Kael.
Si Miss new instructor ang ex-scholar slash ex-girlfriend ni Mr. Kael! Kaya gano’n na lang ang pakikitungo niya sa’kin kanina at nagawa pa akong sabihan ng maling impormasyon.
Mukhang siya ang hindi maka-move on at hindi si Mr. Kael!
Pinanood ko lang sina Troy at Solenn habang papalapit sila sa host. Mukhang masaya na siya. I even saw his genuine smile… that once mine.Why? Bakit ka nawala, Troy? Hinawakan naman kita nang mahigpit, ah. Kahit anong pagsubok na dumating sa’tin hindi ako bumitaw. Bakit ikaw… gano’n mo lang ako kadali bitawan?Marami akong tanong sa kaniya. Gusto kong marinig ang explanation niya… kung mayroon man. Pero sa tingin ko hindi ko na maririnig pa ang explanation na hinahanap ko.“Bakit bigla mo na lang akong iniwan sa ere?” mahina kong bulong habang nakatingin sa kaniya, na alam kong iniiwasan din ako.Alam kong nakita niya ako pero nagbulag-bulagan siya na para bang hindi niya ako nakilala at isang stranger na lang ako sa kaniya. Hindi ko alam kung bakit umaasa pa akong papansinin niya ako. I’m so pathetic.Pero kasi hindi naging maayos ang huling beses na nagkita kami, nag-away pa kami ni Solenn noon at hindi ko siya pinansin. Dahil ayoko pang marinig ang side niya.Sana… sana, nilingon
“Seriously, nag-away talaga kayo ni Ma'am Veronique sa school? ‘Buti walang nakakita sa inyo na staff do’n? Baka na-suspend ka pa ng wala sa oras,” bulalas ni Saffie after ko ikuwento sa kaniya ang mga nangyari kanina.Mabuti na lang at dumating si Kael, kun’di baka hindi pa ako nakauwi ngayon. At mabuti lang din na may nakalimutan siya sa school kaya naabutan niya kami ni Veronique na nagrarambulan.Confident pa si Veronique kanina na siya ang kakampihan ng ex niya, umasa siya sa wala. Believe na talaga ako sa acting skills ni Kael, dineadma ang pinakamamahal niyang ex. Lalo tuloy na-broken si Veronique.“Eh, ayaw ako tantanan ni Veronique, eh. Alam mo bang may group project tayo tapos ang napunta sa'kin na members ay puro sakit ng ulo? Sinadya niyang sila ang matira para wala na akong choice. Mabuti na lang at absent ka, kaya magiging magkagrupo tayo.”“Don't tell me, sa’tin napunta ‘yong four freaks na ‘yon?”“Hindi ka nagkakamali,” sagot ko at tumawa, ‘yong tawa na hindi ko alam k
Around 5 pm, umalis si Kael dahil may meeting daw siyang pupuntahan. Ako naman ang nagtaka dahil alas singko na ng hapon tapos magpapa-meeting pa siya? Eh, nakauwi na ‘yong ibang employees ng mga oras na ‘yan. Okay pa kaya siya? “Whatever. Buhay niya ‘yan.” Bumaba ako ng rooftop, dala-dala ang iced coffee boba ko, nakasukbit naman sa balikat ko ang backpack na may isang string. Astig na astig si Saffie sa bag kong ‘to pero ‘pag sinabihan ko naman na bumili, ayaw niya naman. Trip lang talaga niya ‘yong bag. Madilim na sa labas dahil malapit na mag-ala sais. Kaunti na lang ang mga students na nakikita kong pagala-gala sa mga corridor at sa quadrangle. Karamihan sa kanila may evening classes pa, mayroon namang trip lang magpagabi. 9pm ang curfew sa Valerio dahil may mga nakatira sa mga dormitory, kaya sa mga oras na ‘to sa galaan pa ang ibang nagdo-dorm. Speaking of the dormitory, gusto kong lumipat doon pero hindi ako pinayagan ng parents ni Saffie. Hindi raw safe para sa’kin. Mas m
“Calla, saan ka galing? Kanina ka pa hinahanap ni Miss Rodrigo. Lumabas lang siya ng room dahil may kukunin,” sabi sa'kin ni Sandy, ang seatmate ko.Mabilis kong sinabit ang bag ko sa upuan at umupo. Kakagising ko lang dahil nakatulog ako kanina sa Solaria. At ngayon late ako sa subject ni Veronique. Baka i-detention na naman niya ako.“Bakit niya ako hinahanap?” bulong ko kay Sandy na abala sa papel. May sinusulat siya na kung ano. Wala naman akong maalala na may assignment kay Veronique.“Hindi ko alam. Pero parang nambabanta siya kanina.”Imbes na matakot ako ay natawa na lang ako kay Sandy. Obvious naman kung saan nanggagaling ang inis sa'kin ni Veronique. Let's see kung anong gagawin niya sa’kin.“As I was saying…”Dumako ang tingin ni Veronique sa’kin at tinaasan ako ng kilay, pero nginitian ko lang para lalo siyang mainis. Inirapan niya naman ako kaya napayuko ako para tumawa nang mahina.“I will be giving you a project. Remember that that will be your final output in your fina
Nakayuko akong pumasok ng gate dahil iba ang ini-expect kong haharapin pagdating ng school. Nagsuot din ako ng eye glass at naglagay ng fake bangs para hindi nila ako makilala o mapansin. I’m not a popular student sa Valerio pero dahil sa nangyari tiyak kong mag-iiba ang takbo ng buhay ko lalo na sa school.“Grabe ‘yong Calla na kapatid ni Yvonne, pinahiya ba naman ang pamilya sa harap ng mga tao.”“Hindi naman natin masisi si Calla, matapos ng pinagdaanan niya sa mga Navarro, tatahimik na lang ba siya sa tabi? Isa pa, nadawit ‘yong mama niya.”“Pero nakaka-shock na siya pala ang girlfriend ni Mr. Kael.”“‘Di kaya fake dating lang? I mean, nag-apply siya dati sa Alera diba?”“Pero hindi naman daw siya napili.”“Baka habang iniinterview ni Mr. Kael si Calla ay na-fall ito.”Hindi ko na narinig pa ang pinag-uusapan nila dahil nakita kong papalapit si Yvonne, kaya naman ay dali-dali akong nagtago sa likod ng puno. Dapat ko siyang iwasan ngayon para hindi lalong lumaki ang away namin. Nak
“Are you okay?” tanong ni Kael nang huminto ang kotse niya sa tapat ng bahay nina Saffie.Matapos ang eskandalong nangyari kanina ay nilayo ako ni Kael para gumaan ang pakiramdam ko. Hindi kaagad kami umuwi, dinala niya ako sa lugar na kita ang buong city. Kahit papaano ay nakalimutan ko saglit ang mga nangyari. Pagkatapos no'n ay inuwi niya rin ako dahil nagsabi ako na inaantok na ako.“I think so,” walang ganang sabi ko.Bukod sa wala na akong energy, ay inaantok na talaga ako.“Umakyat ka na, matulog ka na.”“Thank you, Kael,” sabi ko at ngumiti sa kaniya.“You did great, Calla. Paniwalang-paniwala ang family ko na girlfriend kita. At dahil diyan, ibibigay ko na kaagad ang allowance mo.”Kumislap naman bigla ang mga mata ko sa narinig at umayos ng upo. Bakit ang bait niya ngayon sa’kin?“Easy, easy, you look excited,” sabi niya na natatawa ng kaunti.Eh, kasi naman, malapit ko na maubos ‘yong laman ng alkansya ko. ‘Di ko rin naman ma-withdraw ‘yong savings ko dahil pina-freeze ni d