"Pristine..."Nabigla ako at napaangat ang mga kamay ko sa ere."M-Ma'am...""Mommy na ang itawag mo sa akin and I'm sorry... I'm sorry. Please huwag kang uuwi ha? Stay here. Stay with us."I bit my lower lip, naguilty tuloy ako sa sinabi ko kanina. "N-Nabigla lang rin po ako... sorry po... pero--""No. I understand you, alam ko rin naman na mahal na mahal mo ang papa mo."Natahimik kaming lahat, ilang segundo pero binasag 'yon ni Kio."Okay. Tapos na daw ang commercial, balik na tayo sa dapata pag-usapan."Nang tingnan siya ng Ma'am Kamila ay napatuwid ulit siya ng tayo."Thank you for reminding me, Kio," at nang sabihin 'yon ng Ma'am Kamila ay bigla naman si Kio na napahinga ng malalim."Let's go back talking about what happened."Hinawakan naman ako ng Ma'am Kamila sa balikat ko, iniupo niya ako sa sofa at pagkatapos ay bumalik siya sa pwesto niya. Ganoon rin ang papa, tumabi siya muli sa akin at hinawakan ang kamay ko. Pero si Elijah ay nanatili na sa tabi ng kaniyang ina at naka
Kilala ko ang papa, eh, alam ko naman kung gaano na rin nahihirapan ang kalooban niya a-at bilang anak masakit sa akin na masisi siya sa mga bagay na a-alam kong nasasaktan rin siya ng sobra."No."At nang magsalita si Elijah ay napatingin ako sa kaniya. Ang Sir Antonious na nasa tabi niya ay napahilot sa sintido. Napabuga rin ng hangin at sa huli ay binigyan ng seryosong tingin ang asawa."You're not coming back. You will stay here," puno ng awtoridad na sambit ni Elijah na mas ikinahikbi ko. Nagtatagis ang bagang niya at parang nagdadalawang isip kung lalapitan ako o mananatili sa pwesto ng kaniyang ina.And when I turned my gaze back to Ma'am Kamila, I was shaking my head, punong-puno ng bigat ang kalooban ko sa mga salitang binitawan ko. Na ang ibig sabihin ng pag-uwi... ay pagtanggi na sa kung ano mang tulong ang nais nilang ipaabot sa amin."M-Marami na po kayong nagawa sa pamilya namin na ipinagpapasalamat ko, h-huwag ninyo po sanang isipin na wala akong utang na loob. Pero k-
"P-Pa," tawag ko sa aking ama. Bumitaw ako kay Elijah at hinawakan ko ang braso ng papa dahil napatayo ito.“Oo. I have the right to be suspicious because you’re too emotional to follow through with what you said earlier. Kahit narinig mo nang pinapatay ng ama mo si Alondra, wala pa rin akong naramdaman sa mga sinabi mo na kasiguraduhan—puro emosyon lang,” sagot ni Ma’am Kamila nang may halong galit.Pabalik-balik na ang tingin ko sa galit na papa at Ma'am Kamila, pero nakuha ni Eli ang atensyon ko nang bigla siyang tumayo at pumunta sa pwesto ng kaniyang ina."Mom, stop. This isn't what we talked about."“Tumigil ka diyan, Clementine. Napupuno na ako dito kay Pierre, eh,” sagot ni Ma’am kay Elijah habang hinahawi ang anak. I saw Eli close his eyes tightly, as if losing his patience too. Then, he looked at his father, silently asking for help, but Sir Antonius just acted like he was zipping his lips. meanign that he should just shut his mouth.N-Nagsisimula pa lang kami sa pag-uusap
"Pristine, huwag ka nang umiyak. Hindi naman kami mahihinang nilalang."In the middle of all the tension, I heard Kio's voice. Sa gilid ng mga mata ko ay nakita ko na siniko siya ni Esther, nakuha rin niya ang atensyon nila Ma'am Kamila.I took a deep breath—his words gave me just enough space to think… to reflect on what Ma’am Kamila said. Na kailangan kong maging matapang, a-at maging matatag sa kung ano ang mga mangyayari. Ilang beses akong huminga ng malalim at muling hinarap ang papa na nakangiti sa akin. "We need to trust them, anak..." sabi niya sa akin."Oo nga, Pristine. Pagkatiwalaan mo naman kami. Feeling ko tuloy mamamatay na ako kung paano ka umiyak--""She's not crying for you, Alesandrino," sagot naman ni Elijah na ngayon ay matalim na ang tingin kay Kio. Ang huli ay napalunok at pagkatapos ay napangiwi. Esther laughed and hit Kio's arms, bullying him again."Sali-salita ka pa, ha.""Ano naman sa 'yo? Edi magsalita ka rin. May nagsabi ba kasi na bawal, ha?""Epal ka l
When I heard what papa said, I couldn't hold it in any longer and cried my heart out. The pain from the past came rushing in—kung ano ang mga pinagdaanan ko sa kamay ng lolo. The physical abuse, every kind of trauma, the t-torture I endured... all the memories I buried just to survive. It felt like every scar was being torn open again, one by one.While I was crying, I felt Elijah's hand, which had been holding mine earlier, now resting gently on my back. He caressed me softly and whispered my name."Pristine Felize..."But I kept crying, holding my father so tight... so tight, as if I was terrified to let him go."Anak..." tawag na rin sa akin ng aking ama nang hindi ako matigil sa pag-iyak. Nasa boses niya ang pag-aalala. Andito na naman ang takot, eh. I lost Mama because of Lolo Halyago, and now, mawawala rin ang papa dahil sa kaniya. A-All because of his greed.Kahit sa kaninong mga kamay—maaari akong mawalan ng ama.It could be Lolo's enemies, or even Lolo himself, because he onc
Was it lolo's enemies again? Kasi walang ibang gagawa nito kung hindi ang mga kalaban ng Lolo Halyago.O maaaring ang mga Ynares dahil sa nangyari sa birthday ko? Did lolo tell them what papa did? S-Siguradong nakapag-usap na sila. Na ang aking ama ang nasa likod kung bakit naging malapit na kami sa mga Regalonte.It's possible! Lalo na at nang gabing 'yon, parehong galit ang Lolo Halyago at ang matansang Ynares sa pagkakapahiya ng pamilya nila.But why come to this?At kung alam ito ng lolo, b-bakit niya hinayaan na mangyari ito sa papa?Halos takbuhin ko na ang loob ng bahay ni Elijah para lang makita agad ang papa. Hindi ako napanatag sa kotse kahit nang ilang beses sinabi sa akin ng Ma'am Kamila na wala na akong dapat ipag-alala. She's been trying to calm me down but I couldn't. Hanggang sa hindi ko nakikita ang aking ama."Pristine, anak–""Papa!"At nang tuluyan ko na nga itong makita ay kahit hingal na hingal at maigi kong tiningnan ang itsura nito. He's smiling at me but that