MATALIM ng tingin ni Thorin kay Thyon, sapat na para magsilbing babala na nagsasabing, “Wag mong pakialaman ang personal kong buhay.”Naglabas lang ng dila si Thyon, pero mabilis din niyang binawi nang mapagtantong tama ang hinala niya. ‘Aba, mukhang may kinalaman nga si sister-in-law dito.’Tinitigan siya ni Thorin na para bang isa lang siyang overpriced na pork belly na hindi sulit bilhin. Alam kasi niyang tambay lang ito sa kumpanya—hawak lang ang posisyon dahil sa apelyido, walang totoong ginagawa, at kumakain ng company resources na parang walang bukas.Kung hindi lang kita kapatid,” malamig na sambit ni Thorin, “hindi ka makakalampas kahit probation period para sa cleaning staff.”Napairap si Thyon. “Kung hindi lang dahil pinilit ako ng mga elders na tanggapin ‘tong posisyon, hindi rin ako papasok. Kahit sabihin pa nilang mag-mop ako sa hallway!”“Kuya, huwag ka namang laging sobrang cold at sarcastic,” dagdag niya, kunwaring maamong aso. “Brothers should be friendly and respect
FELICITY sat quietly on the couch, her fingers absentmindedly tracing the edge of the coffee mug in her hands. Sa kabilang upuan, nakasandal si Shia, nakataas ang isang kilay habang pinagmamasdan siya.“Girl, huwag mo nang masyadong seryosohin ‘yang agreement,” sabi ni Shia, sabay irap na parang hindi siya makapaniwala sa iniisip ng kaibigan. “Papel lang ‘yan. At tsaka, hello? Binilhan ka ng kotse. Ibig sabihin, kahit papaano, may spot ka na sa puso niya.”Napatingin si Felicity, bahagyang kumunot ang noo. “Shia… hindi mo gets. Kanina, pauwi kami para balikan sana ‘yung kotse n'ya, ang bigat ng aura niya. Parang may sama ng loob. Hindi ko kaya tanggapin ‘to na parang wala lang.”Umayos ng upo si Shia, nag-lean forward na parang may sasabihing sekreto. “Pero isipin mo ha—kung hindi kanya type, bakit siya mag-aaksaya ng effort at pera? Lalaki ‘yan, Fel, hindi magbibigay ng ganyang bagay kung wala siyang nararamdaman.”Huminga nang malalim si Felicity, sabay ibinaba ang tasa sa mesa. “Ka
AYAW na niyang palalimin pa ang usapan, kaya tumayo na siya at tinulungan si Shia buhatin ang ilang paper bags. “Para lahat ‘to for delivery upstairs, tama?”Malaki rin ang haul ni Shia sa trip na ‘yon, at halos pito o walong bag ang dala nila.Sabay nilang binuhat ang lahat hanggang elevator, tapos diretso sa office door.Kinuha ni Felicity ang susi at tinulungan si Shia ipasok ang mga gamit.Habang si Felicity ay abala sa pagbubukas ng pinto, agad namang nagtungo si Shia sa water dispenser, kumuha ng malaking baso ng tubig, at uminom ng kalahati sa isang higop.“Buti na lang malapit ka lang,” sabi niya, hingal pa.“Sinabi mo pa,” sagot naman ni Felicity.Nang matapos sa ginagawa, parehong habol-habol ng hininga ang magkaibigan nang maupo sa sofa.Hanggang sa may dinukot si Shia mula sa maliit niyang bag, isang bote ng pabango at iniabot kay Felicity. “O, para sa’yo ‘to. Gamitin mo ‘yan huh? Konting spray lang, dagdag femininity points na.”Aabutin na sana ni Felicity pero umatras si
FELICITY was more than just happy— para siyang nasa alapaap ng mga sandaling iyon.Pagkahiwalay nila ni Thorin, agad niyang binuksan ang music player at nagpatugtog ng upbeat na kanta. In an instant, nagbago ang atmosphere sa loob ng sasakyan—mas magaan, mas lively.Napa-hum pa nga siya kasabay ng rhythm habang bahagyang tumatapik sa manibela. Hindi siya makapaniwala—may sarili na siyang kotse. At hindi lang basta kotse, kundi ang “dream car” niya. Isa sa mga life goals niya ay natupad na.Pero kahit gano’n, ramdam pa rin niyang kanina, may something off sa mood ni Thorin. Hindi naman siya tanga dahil meron siyang matalas na instinct, gaya ng sinasabi nilang “woman’s intuition.”Could it be na… kahit sinabi nitong “regalo” nito ‘yung kotse, deep inside, nag-aalala si Thorin sa presyo?Napabuntong-hininga siya. Hindi nga biro ang halaga ng isang kotse— ilang libo rin ang halaga niyon. Well, super grateful siya kay Thorin, lalo pa't ito pa ang nagprisinta na magbayad ng kotseng iyon par
HANGGANG sa oras na pipirma na siya, hindi pa rin makapaniwala si Felicity sa nangyayari. Sa sobrang ikli ng oras, nakapagdesisyon siyang bumili ng kotse."Ms. Felicity, ang galing mong pumili!" masayang sabi ng dealership manager. "Kahit pre-owned ito, halos kasing ganda pa rin ng bago!"Nang banggitin nito ang salitang pre-owned, lalo pa niya itong binigyang-diin."Classic model ’to na matagal nang patok, at maganda pa rin ang specs. Lahat ng interior upgrades at decoration, kami na ang nag-provide."Alam ni Felicity na jackpot na siya rito. Kung hindi, hindi siya papayag na bilhin ang Beetle na ’to kahit naipit siya sa budget ngayon.Pakiramdam niya, sobrang swerte niya. Parang ang hirap paniwalaan na mangyayari ito sa kanya.Napansin ng manager ang saya sa mukha niya kaya nagdagdag pa ng info."Actually, para sana sa isa naming empleyado ’tong unit. Kung hindi lang ako close kay Mr. Sebastian, hindi ko ito ibebenta kahit kanino.""Thanks," tipid niyang tugon.Nag-angat siya ng tin
NAGULAT si Felicity. "Iuuwi ko? Ngayon?"Para bang napakadali lang para kay Thorin sabihin iyon."Paano mo nagagawang magdesisyon nang ganun kabilis tungkol sa pagbili ng kotse? At saan ka kukuha ng pera?" tanong niya, hindi maitago ang pagkadismaya.Pakiramdam ni Felicity, si Thorin ay parang walang pakialam sa hirap ng buhay—parang basta na lang kumikilos ayon sa gusto niya. Hindi naman biro ang bumili ng kotse; hindi ito laruan.At kung iisipin pa, malamang ay balak nitong gamitin ang limang daang libo na natanggap mula kay Kari. Pero iyon ay hindi lang panggastos sa araw-araw; kasama rin doon ang sweldong na-advance niya, at malaking bahagi noon ang mauubos sa kotse."Mas mabuti pa yata kung i-down payment mo na lang ’yan sa bahay. Ang kotse, bumababa agad ang halaga pag nabili na," madiin niyang sabi."Irrational ka. Hindi puwede," dagdag pa niya, sabay hatak sa braso nito palayo.Ngumiti si Felicity sa dealership manager at ilang ulit na nag-sorry. "Pasensya na po, huwag na lang