CAPTOR 6: HER PLEA

CAPTOR 6: HER PLEA

Reigan point of view

"AAAHHH!!!" Pumailanlang sa apat na sulok ng silid ang nakakabinging sigaw ni Sophia pagkatapos lumapat sa hita nito ang isang nagbabagang bakal. Napatayo ito na hawak ang hita habang naghahabol ng hininga. As if the air will help her to ease the pain.

Inalis ko ang bakal sa hita nito para muling painitin. Nanginig ang katawan nito at mabilis na bumagsak dahil doon.

"W-Why?" Maikling tanong nito. Hindi ako sumagot, tinitigan ko lang mga mata nito na hilam na sa luha pero hindi ko magawang maawa, mas lalo pa akong nakaramdam ng kasiyahan dahil sa nakikita kong paghihirap nito.

"W-Why are you doing this to me?" May pagmamakaawa sa boses nito nung muli niya akong tanungin.

"You don't get to ask me questions." Simpleng sagot ko ay sinenyasan ko si Andrian na muli nitong ilagay ang bakal sa hita.

Mabilis na tumingin sa akin si Andrian, bakas sa mga mata nito ang pagdadalawang isip at pagtutol pero isang matalim na tingin ang iginanti ko dito dahilan para magmadali itong kuhanin ang bakal na kanina pa nakababad sa nagliliyab na apoy.

Pinanood ko kung dadamputin ba ni Andrian ang bakal pero nung ilang minuto na ang lumipas at hindi pa rin ito kumikilos ay naglakad ako palapit sa kinaroroonan nito at padarag ko itong iniharap sa akin at sinuntok.

Nanlalaki ang mata na tumingin ito sa akin pero ang tingin ko ay nasa gilid ng labi nito na may namumuong dugo.

"Hindi ko kailangan ng duwag dito kaya makakaalis ka na." Utos ko at ako na ang kumuha sa nagbabagang bakal.

Naglakad ako papunta sa kinaroroonan ni Sophia na ngayon ay mas lalong nanginig ang katawan habang umiiling sa akin.

"D-Don't p-please... I-I'll do a-anything."

Bumuhos ang panibagong luha sa mga mata nito habang sinisenyasan ako na huwag kong ituloy kung anuman ang gagawin ko.

"R-Reigan, d-don't you think t-this is too m-much?"

Isang pulgada nalang ang layo ng bakal sa hita ni Sophia nung narinig ko ang boses ni Andrian. Boses na puno ng takot at awa.

"Wala ang salitang awa sa dictionaryo ko." Sagot ko. Tinignan ko si Benz na kanina pa yata nakatingin sa akin dahil napapalunok itong nag-iwas ng tingin. "I want him gone and I want you to do it."

Singhap ni Andrian ang narinig ko bago ang mabilis nitong pagtayo at pagtakbo. Hindi ko inalis ang tingin ko kay Benz na ngayon ay nakangisi na sa akin.

"What do you want me to do to him?" Tanong nito bakas ang kagalakan sa boses.

"Surprise me." Sagot ko at saka ko inilapat ang bakal sa hita ni Sophia.

Muling pumailanlang ang sigaw nito na sinabayan pa ng pagpupumilit na makawala. She even tried to grabbed my hand but because she is tied down, she can't move her hands freely.

"P-Please, I-I am begging you!!" She begged. But it's useless.

"Do you think the constant begging of yours will stop me from hurting you?" Nanghahamon na tanong ko.

Mabagal itong umiling.

Napalatak ako. "So, why beg? If it is gonna fall into deaf ears?"

Humikbi ito. "B-Because, b-because I-I believe no person is truly evil."

Umigting ang panga ko kasabay ng paghigpit ng hawak ko sa puluhan ng bakal.

"You don't know what you are talking about." Sagot ko. Tumayo ako at muling naglakad palapit sa apoy para ilagay muli ang bakal.

"W-What do y-you w-want? I-Is i-it about C-Carina? She's your sister, right?"

Hearing my sister's name from her tear me up. Kumuyom ang kamay ko dahil sa sobrang galit.

"H-Hindi ko a-alam kung ano ang nangyari sa kaniya." Paliwanag nito.

"Stop mentioning my sister, you have no right." Diniinan ko ang pagkakasabi sa bawat letra para mas maramdaman nito na hindi ko gustong pag-usapan ang kapatid ko.

Humikbi ito.

"H-Hindi ko gusto ang nangyari. S-She's my only f-friend."

Hindi ko alam pero nung binanggit niya ang salitang friend ay may halong pagdadalawang-isip.

"If she was a friend to you. Why didn't you stopped her from harming herself? If she was a friend to you, why didn't you stopped her from doing drugs? If she was a friend to you, why did you let her DIE!" I shouted.

Hinarap ko siya. Nakita ko kung paano ito umiling.

"T-Those t-two killed her!" Sigaw nito pabalik.

Hearing her words makes my frustrations, pain and anger back and before I know it. I explode. Inisang hakbang ko ang pagitan naming dalawa ni Sophia at puno ng gigil na hinawakan ko ang leeg nito.

Her breath hitch kasabay ng paghigpit ng hawak ko sa leeg nito.

"S-Sorry." Her voice cracked and tears began to pour in her face.

"Your sorry can't bring my sister back." Madiin kong sambit kasabay ng pagbuhos ng luha ko. "W-Why? W-Why my sister have to die?"

"Sorry, k-kung mabibigyan lang ako ng pagkakataon. Kahit isa lang ay makikipagpalit ako sa kaniya." Umiiyak na sambit nito.

Bigla akong natauhan, mabilis kong pinunasan ang luha ko at matalim ko itong tinitigan. "Hindi ka makakaalis dito dahil sisiguraduhin ko na sasapitin mo rin ang sinapit ng kapatid ko."

Tumalim ang tingin nito at tumigas ang expression nito pagkarinig sa sinabi ko.

"Bakit ako ang sisisihin mo? Nangyari sa kapatid mo ang sinapit niya dahil tanga siya!" Buong tapang na singhal nito.

Mabilis na nagpanting ang tainga ko sa narinig mula rito kaya bago ko pa mapigilan ang sarili ko ay sinuntok ko ito na naging dahilan ng pagkawala ng malay tao nito.

"Tomorrow, you are going to suffer badly." Huling katagang binitawan ko bago ako umalis ng silid.

.