Chapter 7 Mad

Peachy P.o.v.

Dalawang araw lang sa hospital ang pamangkin ko at pinauwi na din ng Doctor. Bibili na lang kami ng gamot niya tsaka vitamins dahil hindi na pala ito nakakainom. Para na din lumakas ang immune system niya.

Binayaran na din ni Boss Ang bills namin. Nag-aalala pa naman si Mama baka daw 'di makalabas Ng hospital ang apo niya, 'yon pala bayad na.

Ang laki na talaga Ng utang na loob ko sa kanya. Hindi ko alam paano Ako mkakabawi sa kabutihan niya sa amin. Dalawang buwan pa lang ata ako sa cafe, pero grabe na 'yong tulong nito. Gano'n din siguro siya sa ibang staff.

Kahit sinasabing strict, may pagka-snob at parang nakaka-ilang siyang kausap dahil ang yaman niya kaya nakakapang-liit kapag magkasama kami. May soft side din pala siya.

"Te, bakit ka nangingiti d'yan mag-isa? Kinikilig ka pa ata?"asar na kapatid ko. Kinurot ko naman siya sa pisngi.

"Mag-ingat kayo pag-uwi, ah? Di-diretso na Ako sa coffee shop at baka ma-late ako."

Lumapit Naman sa'kin si Mama. "Nak, paki sabi ulit sa boss mo na maraming salamat."

Nginitian ko ito "Makakarating po. Kita na lang po tayo sa bahay mamaya," paalam ko sa kanila.

Morning shift ako ngayon. Tatlong oras lang ata ang tinulog ko. Hindi ako sanay sa hospital matulog. Sinamahan ko kasi si Kuya, magbantay.

Halos takbuhin ko na papuntang Coffee shop. Limang minuto na lang kasi at alas otso na. Ayokong ma-late.

Dali-dali akong pumasok sa loob at sa pagmamadali, may nakabangga ako.

"Oh, shock!" Aniya. Nagkagulatan pa kami ng nabangga ko. Nang ma-realize ko kung sino ito. Si Miss. A.

Napatingin din ako sa suot niyang puting polo na natapunan ng juice na hawak nito.

Agad ko namang pinunasan ng panyo 'yong parte na nabasa sa bandang dibdib pa nga.

"S-sorry Po." Hingi ko ng paumanhin. Kabadong-kabado ako. Sa lahat ng matatapunan ko at makakabangga, siya pa talaga, 'di ba? gusto ko Ng lamunin Ng lupa.

"It's okay. Stop." hawak niya sa kamay ko. Napatigil naman ako at mabilis na inalis Ang kamay ko sa dibdib niya. Tsaka Ako napatingin sa paligid. Nakatingin pala sila sa amin.

"Sorry Po ulit," nakayuko kong saad. Parang wala na akong mukhang ihaharap. 'Di din ako makatingin sa mga mata niya, paniguradong naniningkit 'yon sa inis. Ikaw ba naman maligo ng juice sa umaga.

Umalis na ito at pumasok na sa office niya. Tsaka lang ako nakahinga Ng maluwag.

Nilapitan ko sila Mary, na nakatingin pa din sa'kin.

"G-good morning," naiilang kong bati sa mga ito.

Natawa naman sila. "Oy, girl, Anong eksena 'yon? kami 'yong kinabahan sa'yo kanina" kumento pa ni Katie.

Ramdam din pala nila Ang kaba. Baka nga last day ko na Ngayon, eh. Hay!

"My gosh! Akala ko sisigawan ka ni Miss. A, dahil natapunan mo," tirada naman ni Yanie.

"Akala ko nga din, eh." Medyo nanginginig pa ang kamay ko sa nerbyos. Hindi sapat Ang sorry sa nagawa ko sa kanya kanina. Paano kaya Ako makakabawi nito?

Nakita namin si Miss. Lisa na papalapit sa amin. Umayos Ako ng tayo. Nakangiti itong binati kami.

"Hello, Girls, okay lang ba kayo?" Tanong nito sa amin. Pilit na ngiti ang sinagot ko dito sabay tango.

"Sure your okay?" Hagod pa niya sa likod ko.

"Y-yes po. Gusto niyo pong gawan ko kayo ng kape?" Tanong ko dito para lang maiba Ang usapan.

"Sure. Make it two. Para sa amin ni Addy. Paki dala na lang sa office niya, ha? May meeting lang kami with the suppliers, Thank you."

Umalis na ito. Napasapo pa ako sa noo. Parang ayoko kasing magpakita kay Miss. A, dahil may atraso pa ko sa kanya.

Ginawan ko na sila ng kape at sandwich. Paniguradong Wala pang kain mga 'yon.

Humugot muna Ako ng isang malalim na buntong hininga bago kumatok sa pinto.

Pagkapasok ko, nakita kong may ka-meeting sila virtual. Sumenyas lang sila na ilapag sa table 'yong pagkain. Buti na lang talaga nando'n si Miss. Lisa, mas nakaka-ilang kasi kung dalawa lang kami ni Miss. A.

Hindi Naman nakaligtas sa'kin ang titig niya. Napayuko na lang Ako. Para kasing nakakatunaw, eh. Guilty feelings.

Naalala ko na naman 'yong eksena namin kanina, sa taranta ko 'di na ko nag-isip at pinunasan ko 'yong basa sa may dibdib niya.   Ngayon ko lang napagtanto na nakakahiya pala Ang ginawa ko. Baka nailang din siya.

Ngmamadali pa nga akong lumabas ng office niya. Bumalik na ako sa counter.

Lumipas ang oras na parang lutang lang ako. Ganito talaga kapag may iniisip.

"Oy, girl, ayaw mo pang kumain?" Kalabit ni Mary sa'kin. Halos 'di ko pa kasi nagagalaw 'yong pagkain ko, eh. 

Sumubo lang ako at hindi ito naubos. May trenta minutos pa ako para umidlip. Nakaka-antok kasi. 

Tumambay muna ako sa mini pantry namin. Kapag break time dito kami nagpapalipas ng oras. Pumwesto na ako at pumikit.

**

Addyson P.o.v.

Nabasa itong suot kong polo shirt. Puti pa naman kaya kitang kita Ang suot kong bra.

Buti na lang may extra shirt ako dito sa office. Naalala ko 'yong pagpunas niya sa basa kong dibdib. Ramdam ko ang init ng kamay nito. I don't know how to react.

Her face is so worried. She can't even look me in the eye. Maybe she thought that i'm mad at her. Well, I want to, pero hindi ko magawang magalit.

"Hey!" Tapik ni Lisa sa balikat ko. Nagulat pa nga ako. Nasa virtual meeting pala kami. Lumilipad ang isip ko.

"Yeah?'

"Anong yeah? Kanina ka pa tinatanong ng supplier natin if okay ba daw sa'yo 'yong products nila," kunot noong saad niya.

"Ow, yeah. Ahm, just visit here in the cafe, so I can see the actual products,"

After Ng meeting kumain muna kami Ng breakfast.

"Bakit parang wala ka sa sarili? puyat ka ba kagabi?" Dudang tanong pa nito.

Inikutan ko naman siya ng mata. "Please, just leave me alone." Mataray ko pang sagot.

Lumapit naman ito sa'kin tsaka tumitig na may pagtataka.

"What?!" I hissed at her. Para kasing tanga. Ayaw akong tantanan. Umiral na naman Ang kakulitan niya.

"Miss. Grumpy, Ang init ng ulo mo, ah? If wala ka sa mood, you can go home and take some rest. Ako ng bahala dito," aniya.

"I'm fine. Don't worry,"

"Parang may bago sa'yo. What's bothering you ba? You can't focus Kasi," kulit na Naman nito.

Napabunting hininga ako. "What do you mean? I don't get it," irap ko sabay higop Ng kape. Masarap talagang gumawa ng coffee si   Peachy.

"Abay malay ko din sa'yo. Parang may gumugulo kasi sa isip mo. C'mon, you can tell me anything," pilit pa niya.

Napakamot na lang Ako Ng ulo. Ayaw akong tantanan Ng babaeng 'to.

"Okay fine, if you don't want to talk about it."

Then she give up. Napa-smirk ako. Hindi ko din kasi ma-explain kung anong nangyayari sa'kin.

Damn it! Hinaplos lang Ako sa dibdib! Hello, babae din yon, Addyson! Walang malisya.

"I'll go ahead. Marami ng customer. I'll help them out," paalam nito tsaka lumabas Ng office.

Pahapon na din ng makaramdam ako ng gutom. I want some snacks. I decided na tumingin ng makakain. 

Pagkalabas ko, madami pa din tao. Pero kapansin-pansin c Roel at Peachy sa counter na nagtatawanan. Ba't parang ang close na ata nila agad?

Lumapit ako, ng mapansin nila ako huminto sila sa pag-uusap at ngumiti sa'kin.  I'm not in the mood. Parang nawala din Ako ng gana.

"Yes, Mam?" Tanong ni Peachy. Halata pa din ang pagkailang niya. Hindi siya makatingin sa'kin Ng diretso, eh.

"Just give me, macchiato and cinnamon bun." Sabi ko sabay talikod.

Bumalik Ako sa office ko at padarag ba umupo. Ano bang nangyayari sa'kin? Hindi lang ata maganda Ang gising ko.

Maya-maya din dumating na 'yong pagkain ko. Si Peachy ang naghatid.

"I-ito na po 'yong snacks niyo.

"Just put it there" utos ko. Kunwa'y may binabasa ako sa laptop.

Saglit na katahimikan, parang may anghel na dumaan.

*

*

Peachy P.o.v

Parang wala sa mood si Miss. A, ni Hindi ko nga siya nakitang ngumiti ngayong araw. Bad trip pa din siguro sa nagawa ko sa kanya kanina. Hinatid ko 'yong pagkain niya. Hindi man lang Ako sinulyapan Ng tingin. Lalo tuloy akong nagu-guilty.

Palabas na sana ako ng pinto Kasi napahinto ako.

"Ang tabang ng pagkatimpla mo sa kape. Next time i-measure mo paano Gawin para sakto Ang lasa," kumento pa niya.

Lumingon sa kanya at tumitig dito. "S-sorry po. My bad. Hindi na po mauulit. G-gusto ko din humingi Ng paumanhin sa pagkabangga ko sa inyo kaninang umaga. Natapunan pa tuloy kayo Ng juice sa dib-----"

"Don't mention it. It's fine,"

Napahinto Ako sa pagsasalita. Halatang inis pa siya. Gumigilid na 'yong luha ko sa mata. Napaka-sensitive ko talaga. Lalo na pagdating kay Miss. A. Sobrang big deal sa'kin lahat Ng kumento niya. Mapa-good or bad man 'yan. Iniiwasan ko ngang pumalpak sa trabaho ko.

Pero mukhang 'di naman maiwasan 'yon. Hindi Ako perpekto.

"S-sorry Po ulit."

Dali-dali akong lumabas sa office niya. Baka kasi 'di ko mapigilan ang luha ko na kanina pa nagbabadyang tumulo.

"Oy, okay ka lang?" Tanong ni Roel. Nandito Ako sa locker room. Nag-aayos na ako dahil tapos na Ang shift ko.

"Huh?"

"Ang sabi ko kung ayos ka lang? Para kasing namumula 'yang mata mo," agad Naman akong napaiwas ng tingin.

"Oo, okay lang ako."

"Weh? 'yong totoo? napagalitan ka ba ni Boss?" usisa niya. Ayoko na nga sana siyang pag-usapan. Kota na Ako sa kanya knina pa.

Hindi na Ako kumibo. Isang buntong hininga lang Ang sinagot ko dito. Mukhang na gets Naman niya.

"Masanay ka na sa boss natin. May pagka masungit talaga 'yon. Wala kasing boyfriend," bulong pa nito sabay hagikgik. Natawa na lang din tuloy ako at napapailing.

"Hatid na kita sa may sakayan, ah?" Hirit pa niya. Tapos na din kasi 'yong shift nito.

"'Wag na. Baka matagalan ka lang makauwi kapag hinatid mo pa 'ko," tanggi ko. Hindi kasi ako sanay na may naghahatid sa'kin lalo na kung lalaki.

"Ano ka ba, ayos lang 'yon. Malakas ka sa'kin, eh" sabay kindat pa nito habang nangingiti.

"Mga galawan mo, ah? Style mo bulok." Tabla ko dito habang natatawa na din. Mga lalaki talaga pare-pareho lang ang pagpapa-impress.

Napakamot ito sa ulo. Sabay kaming lumabas ng cafe. Nakabuntot pa din kasi siya sa'kin hanggang sa terminal.

"Okay na ko dito. Sige na, umuwi ka na din. Salamat,"

"Sigurado ka?"

Tumango Ako at ngumiti. Ngumiti din ito at nagpa-cute pa.

Gwapo naman si Roel. Matangkad na moreno. Gentleman. Inaalalayan ako lagi sa counter. Mabait at mapagbiro. Siguro madami na siyang nabolang babae.

Pagkauwi ko ng bahay, dumiretso na agad ako sa kwarto. Nagpalit ng damit at nahiga. Iniisip ko pa din 'yong kasungitan kanina ni Miss. A.

'Yong feeling na wala akong magawa para i-please siya. Nag-isip ako ng paraan paano makabawi man lang.

Ang hirap pumasok sa cafe kung nagkakailangan kami 'di ba? Lalo na hindi ko siya pwedeng iwasan. Nalulungkot Ako kapag hindi kami okay. Ayokong mainis siya sa'kin.

Bigla akong may naisip. Napangiti ako. Sana effective.

Pero paano kung hindi? Bahala na si Batman. Basta gagawin ko 'to just to please her.

*

*

Maaga akong gumising para gumawa ng almusal. Alas singko ng umaga pa lang bumangon na ko.

Hinanda ko 'yong mga lulutuin ko. Nagbukas ako ng luncheon meat, itlog. Gagawa Ako ng omellete. Ala Korean Style. 'yong naka wrap sa egg ang luncheon.

Nagluto din ako Ng fried rice na hinaluan ko Ng green pies at corn with bite size Ng ham. Buti na lang talaga may stock kami. Ito pa 'yong pinamili ni Miss. A.

Gumawa din ako ng clubhouse sandwich. Maarte sa pagkain Ang bibigyan ko kaya dapat double effort ako para magustuhan niya.

Pinagluto ko na din sila ng almusal. Maaga Kasi pasok ng mga kapatid ko. Para makapag baon din sa school.

Alas siyete pa lang nasa cafe na 'ko. Opening din kasi ako. Paniguradong wala pa si Boss. Usually Kasi alas otso or alas nuwebe 'yon dumadating.

*

*

Addyson P.o.v.

Na-late ako ng gising. Tinapos ko Kasi kagabi 'yong binabasa kong libro.

Pagkadating ko sa cafe, napansin ko agad Sina Roel at Peachy na nag-uusap sa may counter. Ni hindi nga nila ako napansin na dumating. Edi sila na busy.

Dumiretso na ako sa office ko. Pagkaupo ko, napansin ko agad 'yong paper bag na nasa table. Kunot noo ko itong binuksan.

May lalagyan ng bento style. Pagkabukas ko pa lang, naamoy ko na agad 'yong bango Ng ulam.

May fried rice, parang chowfun. kimchi for side dish. Omellete at bacon.

May note pa pala. Agad ko itong binasa.

"Good Morning, Miss. A,

Sorry about kahapon. Sana 'di ka na galit. Enjoy your breakfast. ':)

Fr: Peach

Napangiti naman ako. First time atang may gumawa sa'kin nito. Sobrang na-appreciate ko naman. She cooked for me? Kakaibang babae.

May mini tumbler din. I opened it. I smell the coffee aroma. Tinikman ko ito, yum!Sariling timpla niya. I loved it.

Ang dami ng pagkain na niluto niya for me. Lumabas Ako at tinawag ko si Peachy. Agad Naman itong sumunod.

'G-good Morning po," bati nito. Ngumiti naman ako. "Morning,"

"Upo ka dito sa tabi ko."

Parang nagulat pa ito sa sinabi ko. Gusto kong matawa sa reaksyon ng mukha niya. Ang cute niya kasi.

Tumabi siya sa'kin, "You prepare this for me?" tanong ko habang nakatitig dito.

Tumango Naman ito habang nakayuko. I pinched her on the chin. Napataas siya ng tingin sa'kin. Napansin ko din Ang pamumula ng mukha niya.

"Gusto ko Ng kasabay kumain,"

Inabot ko sa kanya 'yong spoon and fork. Nag-share na kami sa plato. Wala kasing extra plate.

Hinimay naman niya 'yong bacon at nilagay nito sa fried rice ko.

"T-thank you."

Sabay na kaming kumakain. Ang sarap infairness. Hindi ako mahilig mag- breakfast, but I enjoy the food.

"Tikman mo po ito, oh." Tuloy nito sa omellete, at aktong susubuan niya ako. Pareho kaming napatigil at nagkatitigan.

Parang slow motion 'yong eksena. Sinubo ko naman ito.

"It's yummy. I like it," kumento ko.

Napangiti ito na parang nahihiya pa. "home made din po 'yang kimchi. Gawa namin ni Mama.

"Really?" Agad ko itong tinikman. It's so delicious. Tama lang 'yong asim at anghang. I'm not a fan of spicy foods, pero ito nagustuhan ko.

"I love the coffee too," saad ko habang sumusubo ng rice. Sobrang gana kong kumain. Sinasabayan naman niya ako.

"Thank you for the breakfast. I do appreciate," I genuine smile at her.

Ngumiti naman ito at bago pa siya makalabas ng pinto....

"I'm not mad at you. I will never,"

***