Masukร่องรักฉ่ำชื้นเพราะบทรักก่อนหน้านี้ เขาครูดถูหน้าท้องแกร่งเข้ากับเนินเนื้อสาว ทำให้เธอต้องร้องครางเพราะความเสียวที่ได้รับ ทั้งช่วงล่างและช่วงบนที่โดนรุกเร้าอย่างหนัก
“โคตรน่าเอา” คำพูดไม่น่าฟังแต่กลับถูกใจเธอนัก
“เอาหนู พี่อาร์ตขา อัยย์ไม่ไหวแล้ว” เสียงครางร้องขอของเธอทำให้เขาเองก็แทบทนไม่ไหวเหมือนกัน อยู่กับเธอเขาแทบจะกลายเป็นพวกบ้ากาม เจ้าลูกชายคอยตั้งตรงจะเอาอย่างเดียว
“ครางดัง ๆ” คำสั่งเหมือนไม่ได้สั่ง เพราะเธอชอบครางดังอย่างที่เขาต้องการอยู่แล้ว
“อ๊ะ!” ร่างบอบบางถูกพลิกกลับและลากไปปลายเตียง เขาสวมเครื่องป้องกันก่อนจะกดความใหญ่โตเข้าไปจนสุดทางแห่งรัก ความจุก ความเสียวทำให้ร่างบอบบางหุ่นนาฬิกาทรายระทดระทวยอยู่ขอบเตียง
เขาจับเอวคอดกิ่วไว้แน่น แผ่นหลังขาวเนียนของเธอทำเขาอยากฝังจมูกสูดดมทุกครั้ง เรียกได้ว่าติดเมียขั้นสุด การเข้าสุดออกสุดของเขาทำเธอร้องครางไม่หยุด
“ที่รัก...หนูไม่ไหวแล้ว”
“เพิ่งเริ่มเองสาวน้อย”
เพียะ! เสียงฟาดฝ่ามือลงบนก้นงอนงาม ความเจ็บผสมกับความเสียวขั้นสุดจนหญิงสาวปลดปล่อยน้ำรักออกมาจนเลอะขอบเตียง น้ำตาแห่งความเสียวเข้าเล่นงานเธอไม่หยุด
“แตกแล้ว...ฮือ” เธอร้องบอกเขาอย่างลืมอาย อารมณ์แห่งปรารถนาลุกโชนจนไม่อาจอดกลั้นทั้งน้ำรักและน้ำตา
“โคตรฟิต” เขาเองก็แทบไม่ไหว ความตอดรัดของเธอทำให้เขาแทบขาดใจ ปวดไปทั้งลำเอ็นที่กระแทกเข้าหาดอกไม้งาม ความฉ่ำแฉะและเสียงของเนื้อกระทบเนื้อแปรเปลี่ยนเมื่อมีน้ำหวานแทรกกลางระหว่างทั้งสองร่าง
เสียงน้ำเฉอะแฉะยิ่งสร้างแรงกระสันจนเขาแทบขาดใจ ภาพตรงหน้ายิ่งสร้างความสุขให้ขนในกายลุกชันไปทั้งร่าง ภาพของดอกไม้งามสีแดงสดกับแท่งร้อนขนาดใหญ่โตของเขาที่กระแทกเข้าออกยิ่งทำให้อารมณ์พุ่งกระฉูดหนักกว่าเดิม
เพราะนี่ไม่ใช่บทรักแรกของวัน ทำให้เขายังทนกับความเสียวได้ต่ออีก ถึงจะโดนเธอตอดรัดไม่หยุด แต่ตอนนี้เขายังอยากยืดเวลาของความสุขออกไปอีก
“เมียจ๋า ผัวเสียว”
“ผัวขา เมียไม่ไหว”
“แตกเลยที่รัก แตกเลย” มือเรียวของชายหนุ่มอ้อมมาด้านหน้าของร่างบอบบางเพื่อควานหาเกสรของดอกไม้ เมื่อพบเจอ เขาก็เริ่มบดขยี้เพื่อพาเธอไปยังสวรรค์ชั้นฟ้าอีกครั้ง
“ฮือ...แตกแล้ว!”
“พร้อมพี่อีกรอบนะที่รัก”
“ไม่ไหวแล้ว”
“พี่จะถึงแล้ว” เขาเร่งจังหวะเข้าออกเร็วและแรงกว่าเดิม เสียงคำรามต่ำของเขาผสมกับเสียงครางหวานของเธอ ไม่นานทั้งสองร่างก็ล้มทับบนที่นอนด้วยกัน
“เสียวมากเมียจ๋า” อาชวินจูบทั่วใบหน้าของคนในอ้อมกอด
“พอแล้วค่ะที่รัก ไม่ไหวแล้ว”
“ครับ พอแล้ว พรุ่งนี้ค่อยเอาไหมนะ”
“พี่อาร์ต วันหยุดก็พักผ่อนบ้างเถอะค่ะ”
“เอาเมียคือการพักผ่อนของพี่ครับ” เขาว่า ทำให้อัยรินทร์ปวดหัวกับความหื่นของเขาเสียจริง
“โอนมาเลย ไหนบอกว่าจะให้ยี่สิบล้าน”
“พี่บอกว่าจะให้ยี่สิบ ไม่ได้บอกนะว่ายี่สิบล้าน”
“อะไรเนี่ย พี่จะโกงอัยย์เหรอ พี่ย่ำยีอัยย์จนบวมหมดแล้วเนี่ย จะจ่ายแค่ยี่สิบบาท อัยย์จะฟ้องกรมแรงงานว่าพี่ใช้งานอัยย์หนัก” เสียงโอดครวญไม่จริงจังของเธอทำให้เขาหัวเราะออกมาไม่หยุด
“อย่ามาการละคร ใครกันแน่ที่ใช้แรง พี่ต่างหากที่ใช้แรง เอาเมียจนเอวเคล็ดหมดแล้ว พี่ควรจะไปฟ้องกรมแรงงานมากกว่า พี่เป็นคนใช้แรง แต่ที่รักแตกมากกว่าพี่ตั้งหลายรอบ”
คนแตกมากกว่าทำหน้าตาเหลอหลา เธอกับเขาต้องไปฟ้องเรื่องนี้กับกรมแรงงานจริงเหรอ
“พี่ให้คนเอาเข้าบัญชีแล้ว”
“ยี่สิบบาท?” เธอกอดเอวเขาพร้อมทำหน้าเป็นคำถาม
“เอาคืนดีไหมเนี่ย” อาชวินบีบคางคนงก
“ไม่ได้สิ ให้แล้วให้เลย” ว่าแล้วเธอก็รีบคว้าโทรศัพท์มาเข้าแอปพลิเคชันธนาคารดูเงินในบัญชี มีเงินโอนเข้าบัญชีตามที่เขาแจ้งไว้จริง
“จะยิ้มอะไรขนาดนั้น งกนะเรา”
“ไม่งกได้ไง ถ้าวันนึงพี่เบื่ออัยย์ เงินเท่านั้นที่เป็นทุกอย่าง” เธอพูดแล้วยังร้องเพลงประกอบ ชายหนุ่มได้แต่ส่ายหัวให้กับคนงก แต่ที่ให้ไป เขาก็เต็มใจทั้งนั้น
“ใครจะเบื่อเมีย น่ารักขนาดนี้”
“แล้วรักไหม”
“ไม่รักแล้วจะให้ตั้งยี่สิบเหรอ พี่น่ะรักเรา อัยย์น่ะรักพี่ไหม”
“โอย ไม่รักได้ไง ทั้งดูดทั้งอมให้ขนาดนี้”
“ยายลามก”
“ฮ่า ๆ รู้หรอกว่าพี่อาร์ตชอบให้พูดลามก”
เสียงหัวเราะของทั้งคู่ดังขึ้นพร้อมกัน เพราะเธอน่ารักแบบนี้ไง เขาจะไปไหนรอด อย่าว่าเรื่องเบื่อเลย เขาติดเธอยิ่งกว่าอะไร อยู่กันมาปีกว่าแล้ว จะเอาอะไรมาเบื่อ
“เราจะเบื่อพี่ไหม”
“เบื่อได้ไง ผัวหนูทั้งคน”
“ถ้าพี่จนล่ะ”
“เงินหนูไง ที่พี่ให้ไว้ หนูเก็บไว้หมดเลย เลี้ยงพี่ได้ทั้งชาติ”
“โวะ! เดี๋ยวนี้มีเมียรวยสายเปย์ ใช้บ้างก็ได้เงินน่ะ”
“ไม่ได้หรอก ชีวิตคนเราไม่แน่นอน อัยย์ต้องปลอดภัยไว้ก่อน” ชีวิตคนเราไม่แน่นอนจริง ๆ ไม่อย่างนั้นเธอจะได้มาอยู่กับเขาเป็นเด็กเลี้ยงอย่างนี้เหรอ ก็เพราะชีวิตมันไม่แน่นอนไง เงินเท่านั้นที่แน่นอน
“โห ตอนนั้นพี่แทบจะเป็นบ้า แม่ง! ทั้งขาวทั้งอวบ แล้วมาเดินให้พี่แข็งทั้งวัน ถ้าไม่ติดว่าจะรอให้ถึงสิบแปดก่อน ไม่อยากเอาเด็กทำเมีย” คนไม่อยากเอาเด็กทำเมียบ่นย้อนไปถึงตอนนั้น “แล้วตอนนั้นทำไงคะ เวลาอยาก” “แม่นางทั้งห้าไง พร้อมทั้งคิดถึงเมียที่ยังไม่ถึงสิบแปด” คำพูดลามกที่ไว้พูดกันแค่สองคนก็พรั่งพรูออกมา “นึกว่าจะไปมีเล็กมีน้อยข้างนอกเสียอีก” อัยรินทร์แกล้งพูด เธอรู้ว่าเขาทำตัวน่ารักตั้งแต่เธอมาอยู่ด้วย ไม่มีเรื่องผู้หญิงให้กวนใจ ยกเว้นอาจารย์ป้าคนนั้นนั่นแหละ “แฉะแล้วเนี่ย พูดแค่นี้ก็ขึ้นเลยนะ” มือหนาลูบไล้ส่วนอ่อนไหวของร่างกาย เธอฉ่ำแฉะเร็วเพราะเขาปลุกเร้าทั้งคำพูดและการกระทำไล้วนไปมา “อยากเอาตรงนี้หรืออาบแสงจันทร์”“อื้อ แล้วแต่พี่อาร์ตเลยค่ะ”“ข้างนอกนะ อาบแสงจันทร์กัน” คนที่ยังติดใจการอาบแสงจันทร์ตั้งแต่ครั้งฮันนีมูน“ขอเลียหน่อยนะเมียจ๋า” คำพูดวาบหวิวดังขึ้นระหว่างที่คนอยากเลียอุ้มเมียรักวางบนโซฟาระเบียงห้องนอน แสงจันทร์ในวันพระจันทร์เต็มดวงสาดส่องลงมาเธอเปิดเปลือยความสาวให้เขาได้เข้าไปดูดกลืนและไล้เลียทุกแห่งหน หยอกเย้ากับดอกไม้สี
เด็กชายตัวเล็กวิ่งเข้าอ้อมกอดผู้เป็นย่า เรียกเสียงหัวเราะชอบใจจากผู้เป็นย่า แบบนี้สิถึงเหมาะที่จะยกสมบัติให้ที่สุด“คิดถึงคุณย่าจังครับ” นั่นไง เหมาะแก่การยกสมบัติให้มากที่สุด ในขณะที่เด็กชายกำลังออดอ้อนคุณย่า ฝาแฝดทั้งสองก็ชวนคุณปู่ไปสวนหลังบ้าน วันนี้เด็กจะต้องปลูกผักด้วยกล่องนมไปส่งคุณครูที่โรงเรียน“วันนี้ต้องทำอะไรครับ” คนเป็นปู่ถามขึ้นเมื่อทั้งสองสาวชวนออกมา“เขาบอกว่าให้ตัดกล่องนมเป็นรูปแบบนี้ค่ะ” เอวาเปิดหนังสือให้ผู้เป็นปู่ดู“อ๋อ ตัดกล่องนมออกด้านหนึ่ง ตัดข้างหน้ากล่องจะได้ยาว ๆ แบบนี้ จากนั้นก็เอามาเรียงกันแล้วตรึงด้วยเส้นลวด”“สุดยอด ปู่เก่งที่สุด” คุณปู่ผู้ว่างงาน ตอนนี้อาชีพหลักคือไปบรรยายตามที่ต่าง ๆ นานทีจะไปสักครั้ง กับอาชีพหลักคืออยู่บ้านปลูกกล้วยไม้“เดี๋ยวอินผสมดินให้” อินนาลากกระสอบดินเล็ก ๆ ที่เปิดปากถุงแล้วเตรียมผสมดิน“อินรู้เหรอว่าต้องผสมยังไง” เอวาถามด้วยความสงสัย“ไม่รู้” คำตอบของอินนาทำเอาอีกสองคนต้องร้องออกมา“อ้าว” “แต่ไม่ต้องผสมก็ได้เอวา เพราะที่ข้างถุงบอกว่าไม่ต้องผสม ปลูกได้เลย” อินนาบอกกับพี่สาวฝาแฝดด้วยความภาคภูมิใจ “โห อินอ่านอ
เบื้องหลังซีนในตอนไก่ซ่อนชู้ ‘ขอคุยกับท่านรองเป็นการส่วนตัวจะขอมากไปไหมคะ พอดีงานนี้เป็นความลับมาก กลัวข้อมูลจะหลุดไปน่ะค่ะ’ เสียงของลูกค้าคนใหม่แต่เป็นอดีตคนคุ้นเคยถามผมขึ้น ‘ได้ครับ’ คำตอบรับของอาชวินเรียกรอยยิ้มบนใบหน้าสวย คงไม่ใช่แค่เธอที่คิดถึงเขา เขาเองก็คงคิดถึงเธอไม่ต่างกัน การได้อยู่ในที่รโหฐานกับเขาสองต่อสองครั้งแรกในรอบหลายปี ร่างกายของเธอโหยหาเขา ‘ไม่เจอกันนานเลยนะคะ’ เสียงของหญิงสาวอีกคนดังขึ้นพร้อมทั้งประตูห้องพักด้านหลังโต๊ะทำงานของท่านรองประธานเปิดออก อัยรินทร์ที่ถูกเขาลากตัวให้มาคุยในห้องแต่จบลงที่ห้องนอนเล็ก ได้ยินเสียงสามีคุยกับใครสักคน พอแน่ใจว่าอยู่กันตามลำพังก็เลยออกมาดูหน้าคนหน้าไม่อายหน่อย ‘นี่แกมาทำอะไรที่นี่’ ฉัตรชญาถามอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะเจอนังเมียถูกต้องตามกฎหมายของอาชวินถึงห้องทำงาน ‘ห้องทำงานสามีตามกฎหมายคิดว่ามาทำอะไร ส่วนคนที่มาในนามลูกค้าแต่อยากเป็นชู้นี่ยังไงคะ’ นักศึกษาฝึกงานสาวกอดอกมองคนที่กำลังทำหน้าทำตาเหมือนปลาเกยน้ำตื้น อ้าปากพะงาบ ๆ ‘นี่! อาร์ตทำไมไม่รู้จักสั่งสอนสมบัติผู้ดีให้เมียคุณหน่อย เรากำลังคุยธุรกิ
“ใช่ สวนสนุกที่เกาหลีใหญ่มาก พี่จะบอกให้อาอัญพาไปทุกวันเลย โอบอยากไปไหม” เอวาเอาสวนสนุกมาล่อน้องชายตัวเอง โอบอ้อมทำหน้าอย่างใช้ความคิด สวนสนุกเขาก็อยากไป เกาหลีเขาก็อยากไป พี่สาวทั้งสองเคยเล่าให้ฟังว่ามีหิมะด้วย“แล้วพาไปหิมะปะ” โอบอ้อมถามให้แน่ใจ“หิมะเต็มเลย พวกพี่เคยไปนอนบ้านลุงกันต์ หิมะเต็มหน้าบ้านเลย ตอนนั้นโอบยังเล็กเลยไม่ได้ไปด้วย” อินนาพูดถึงเมื่อปีก่อนที่เธอกับเอวาไปเที่ยวเกาหลีกับพ่อแม่ โดยโอบอ้อมอยู่กับปู่ย่าเลยไม่ได้ไปเที่ยวด้วย“ถ้าอย่างนั้นก็ให้เป็นแฟนอาอัญได้” คนอนุญาตกล้อมแกล้มตอบเสียงเบา“เย้ เย้” เสียงของสองสาวร้องอย่างดีใจที่ลุงกันต์กับอาอัญเป็นแฟนกัน“อ้าว โอบ ทำไมแปรพักตร์แล้วอะ” อาชวินโอดครวญกับลูกชาย“แม่ว่าเรานอนกันเถอะ ดึกแล้วนะคะ” อัยรินทร์รีบตัดบท คุยกันแล้วจะกลายเป็นว่าเรื่องอาจบานปลายไปใหญ่ ทั้ง ๆ ที่สองคนนั้นอาจจะไม่ได้เป็นอะไรกัน ส่วนจุ๊บเหม่งอะไรนั่นอาจจะใช่หรือไม่ใช่ก็ได้ในห้องนอนใหญ่ คนเป็นสามีนอนเอามือก่ายหน้าผากอย่างคิดไม่ตก“คิดอะไรอยู่คะ” อัยรินทร์นอนในอ้อมแขนแกร่ง ซบหน้าลงบนอกกว้าง“คิดเรื่องอัญกับไอ้กันต์”“อย่าคิดมากเลยค่ะ คงไม่มีอะไรหรอก ปาก
อยู่บนอกของเพื่อนสนิทตัวดี“ไอ้กันต์!” คำเรียกของอาชวินทำให้คนหลับอยู่สะดุ้งตื่นทันที“อัญ อัญ” เขาสะกิดคนที่นอนซบอยู่บนอก จังหวะนรกชัด ๆ ให้มันได้อย่างนี้สิ“เฮ้ย! โอ๊ย!” อัญชญาตกใจที่ตัวเองหลับซบบนอกของกันต์อยู่ จึงรีบดีดตัวออกห่าง ทำให้ศีรษะโขกเข้ากับกระจกอย่างจัง กันต์เองก็ตกใจไม่น้อยเพราะแรงกระแทกค่อนข้างแรง“อัญ! เจ็บไหม ทำไมซุ่มซ่ามแบบนี้” เสียงดุจากคนนั่งข้าง ๆ ทำให้คนตัวเล็กทั้งเจ็บทั้งอาย“เจ็บ” น้ำตาของเด็กสาวซึมอยู่ตรงหางตา“ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ตีกระจกให้ มาทำอัญได้ไงเนอะ” คำปลอบของเขาเหมือนกับที่ปลอบเด็กชายโอบอ้อมในตอนที่วิ่งหกล้ม เสียงใสหัวเราะชอบใจเพราะคำปลอบของเขา“จะลงมาได้หรือยัง” เสียงดุจากอาชวินทำให้ทั้งสองต้องรีบลงมาจากรถตู้“มาทำไมไม่บอกกู” คำถามอย่างห่วงใยของเพื่อนทำเอากันต์ยิ้มเจื่อน“อัญเข้าไปก่อน เดี๋ยวพี่ขอคุยกับไอ้กันต์หน่อย” เสียงของอาชวินถึงจะเรียบ แต่ก็ไม่นุ่มนวลเหมือนทุกครั้ง อัญชญารีบเดินเข้าบ้าน ปล่อยให้พี่ชายกับเพื่อนพี่ชายคุยกันตามลำพัง“มึงมาทำไมไม่บอกกู” อาชวินถามขึ้นอีกครั้ง“กูว่ากูบอกมึงแล้วนะ มึงลืมหรือเปล่า” กันต์ตอบยิ้ม ๆ“เออ ๆ จะกลับหรือยัง
เมื่อขึ้นประจำที่บนรถตู้เจ็ดที่นั่ง คาร์ซีตที่เด็กชายโอบอ้อมนั่งอยู่ด้านหลังคนขับ เด็กแฝดทั้งสองนั่งแถวกลางที่มีที่นั่งแยกกันสองที่นั่ง กันต์และอัญชญาเลยต้องไปนั่งเบาะหลังสุด อัญชญานิ่วหน้า ที่นั่งข้างหลังควรจะมีสามที่นั่ง ทำไมตอนนี้ที่นั่งริมฝั่งซ้ายถึงไม่มีเบาะอยู่ เธอรีบนั่งลงเพราะเขาคนนั้นมุดเข้ารถตู้ตามมาแล้ว กลายเป็นว่าเด็กสาววัยมัธยมนั่งข้างในติดผนัง ส่วนคนตัวโตที่ชอบถ่างขานั่งติดกับเธอ กันต์ต้องถ่างขาออกเล็กน้อยเพราะขาเขายาวเกินไปสำหรับรถตู้ด้านหลังแบบนี้ ‘ฉิบหาย!’ เขาอุทานขึ้นในใจ เพราะกระโปรงของแม่เด็กแก่แดดคนนี้ร่นขึ้นไปสูงกว่าเดิมเวลานั่ง ให้ตายเถอะ ใส่สั้น ๆ แบบนี้มาได้ไง เขาถอดสูทของตัวเองออก จัดการคลุมขาของเธอไว้ “อุ๊ย!” “รู้ว่าสั้นก็ไม่ควรใส่มา” “ไม่ได้สั้นขนาดนั้น อีกอย่างอัญใส่ซับใน” เด็กสาวแก้ตัว เธอใส่กางเกงขาสั้นข้างในหรอก “คลุมไว้เถอะ มันไม่ได้น่ามองขนาดนั้น ขาคนหรือขาหมู” คนปากไม่ดีบ่นเบา ๆ และแน่นอนว่าเขาจงใจให้ได้ยินกันสองคน อัญชญากัดริมฝีปากแน่น ใช่สิ เธอไม่ได้ผอม ไม่ได้







