"Gano'n ba?" Tumango ako kay Miss Michelle.
Hindi ko alam kung namalikmata lang ba ako nang makita kong bahagyang may gumuhit na ngiti sa labi niya.
"I didn't thought that he's going back this early. I thought he's still out of the country."halos pabulong niyang sinabi iyon ngunit malinaw ito sa pandinig ko. "Po?" pag linaw ko sa sinasabi niya. "Ibig sabihin, siya na 'yong boss mo bukas," Mataman akong pinakatitigan ni Miss Michelle, marahil hinuhuli niya ang magiging reaksyon ko.Pinigilan ko ang sarili na h'wag magpakita ng kahit na anong emosyon. Ayokong isipin niya na apektado ako, na maaapektuhan pa rin ako.
"Okay po," tipid kong sabi na sinabayan ko pa ng pagtango.
"Have you eat your lunch?" Bigla niyang pag-iiba sa usapan.
"Yes po," tugon ko. Kanina pagbaba ko ng van ay inaya ako ni kuya Bert na mag lunch na raw muna kami, pasado alas dose na rin kasi nang dumating kami sa office.
"Good." Umupo siya nang maayos. Kinuha niya rin ang cellphone n'ya. Hindi ko alam kung ano ang tiningnan n'ya roon.
"Would you mind if I ask you some personal questions, Sydney?"
Natigilan ako. Hindi ko siya maintindihan. Ilang oras pa lang kaming nagkakasama rito ay parang ang dami niya nang gustong alamin sa akin. Ayoko namang isipin na insecure siya sa akin dahil hindi hamak na mas lamang siya sa akin. She has everything. She's pretty. She's rich. Idagdag pa natin na asawa niya ang anak ng pinakamayamang pamilya sa buong bansa.
"Su-sure. What is it?" kalmado kong tanong.
"How are you doing?" nakataas ang kanyang kilay na tanong sa akin.
"I'm doing great. I am happy with my life right now," nakangiti kong sagot.
"Is that so?" Umayos siya ng upo pagkatapos ay ipinatong niya ang dalawang kamay niya sa lamesa.
"Are you married right now?" Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. Ginagawa niya ba ito dahil alam niyang may nakaraan kami ng asawa niya? Tsk!
"No," umiling ako.
"Re-really? Uhm, excuse me."
Bigla siyang tumayo at bahagyang lumayo sa akin nang biglang tumunog ang phone niya.
Kinuha ko ang cellphone ko para i-text si Grace, kung kamusta si Sunny.
Me:
Hi Grace, how's Sunny? Kumain na ba kayo?Ilang minuto lang ang hinintay ko at nag-reply din kaagad si Grace.
Grace:
Ayos lang po si Sunny, ate. Tulog po siya ngayon. Opo, kumain na kami.Napangiti ako sa naging reply niya. Ang anak ko lang talaga ang nakakapagpapawi ng stress at pagod ko. Mabuti na lang at dumating siya sa buhay ko.
Pagkatapos ng breaktime ay bumalik na rin ako sa pagsasaayos ng mga papeles na kailangang pirmahan ng CEO ng Paradise Corp.
Ayon kay Miss Michelle, si Engineer Claveria ang nakalaang pipirma doon.
Dahil first day ko sa trabaho kaya iyon pa lang ang inasikaso ko bilang secretary. Sunod kong kinuha ay ang schedule para bukas, but since welcome party lang ang mayroon bukas kaya walang gaanong appointment para kay Miss Michelle at Engineer Claveria.
Hindi gaanong mahirap at masasabi kong sakto lang ang unang araw ko sa Paradise Corporation. Mabilis din ang paglipas ng oras. Hindi ko namamalayan na 5:00 PM na pala, thirthy minutes na lang at out ko na.
"Kung tapos ka na, pwede ka nang umuwi." ani Miss Michelle na busy sa laptop niya. Nagulat ako dahil ang alam ko 5:30 pa 'yong schedule ng out ko.
"Basta agahan mo na lang ang pasok bukas. Kailangan nating paghandaan ang pag babalik-opisina ni Andrew dahil halos tatlong buwan rin siyang nawala."
Tumango ako sa kanya. Kanina pagkatapos niyang sagutin ang tawag ay pormal niya ng ipinakilala sa akin ang Boss ko, na walang iba kundi si Andrew—ang ex-boyfriend ko.
She even asked me if it is okay with me. Dahil empleyado lang ako na naghahangad ng trabaho kaya sino ba naman ako para magreklamo, 'diba?
Kagaya nang naunang sinabi ko, I'm doing all of this for my daughter. Siya lang ang mahalaga sa akin ngayon, kaya wala akong karapatang magpaapekto pa sa aking nakaraan.
If we were meant to cross again, why not? Besides, I already moved on. Wala na akong galit o kahit ano pa mang matinding emosyon na kinikimkim sa puso ko.
Matagal ko nang tinanggap ang mga nangyari sa akin. Kaya siguro naman panahon na para muli kong harapin ang aking nakaraan.
"Okay po, Miss Michelle, ingat kayo." nakangiti kong sabi bago ko tinahak ang daan palabas.
"Thank you. Ingat ka rin." nakangiti niyang tugon.
"Kuya Bert, salamat po sa paghatid." ani ko kay kuya Bert pagbaba ko ng van. Ang totoo, nakakahiya nga dahil ako lang pala 'yong pinakamalayong hinatid-sundo niya ngayon.
"Walang anuman, Miss Sydney." tugon niya.
"Mag-iingat po kayo!" pahabol ko pa kay Kuya Bert. Tanging ngiti lamang ang itinugon nito sa akin.
Huminga muna ako nang malalim bago nakangiting pumasok sa bahay. "Hi, baby!" kaagad kong bungad pagpasok ko ng bahay. Naabutan kong busy siya, hindi ko alam kung nagsusulat ba siya o nagdo-drawing."Momma!" Mabilis niyang iniwan ang ginagawa niya para lang salubungin ako ng yakap at halik.
"Ang sarap naman ng hugs and kisses ng baby ko. Tingnan mo, tanggal kaagad ang pagod ni Momma, oh!" natatawa kong sabi at saka kiniliti ko rin siya para patunayan sa kanya na hindi ako pagod.
"Wah, Momma stop it! Hahaha, Momma!"
Nang matapos kaming magkulitan ay kaagad niyang ipinakita sa akin ang kamao niya.
"Momma, look! I got three stars!"
"Wow, naman! Ang galing-galing naman talaga ng baby ko. Ano ang ginawa n'yo?" natutuwa kong tanong.
"Teacher told us to write our name, like this, Momma." Ipinakita niya sa akin ang papel niya na puno nga ng pangalan niya. Dahil kinder pa lang naman siya kaya hindi pa gano'n ka tuwid ang sulat niya, pero totoong nasulat niya naman ng maayos at kompleto ang pangalan niya.
"Ate mag-juice po muna kayo, baka nauuhaw kayo,"
"Thank you, Grace." Kinuha ko ang isang pineapple juice at ininom iyon.
"How's your work, Momma?" Napangiti naman ako sa tanong ng anak ko. Kanina bago ako umalis she says, 'Goodluck' to me, tapos ngayon naman she's asking if 'how's my work' what a sweet daughter of mine.
"Ayos lang, baby, I enjoyed working with them lalong lalo na sa Boss ko." Ang tinutukoy ko ay si Miss Michelle na mukhang mabait naman sa akin kanina.
"Really? That's great po, Momma! You should keep it up," she said in a sweet tone. Pinisil ko ang ilong niya dahil natutuwa na naman ako sa kanya.
"Sige baby, ituloy mo na 'yang ginagawa mo. Magbibihis lang si momma sa taas."
"Okay po, Momma." Binigyan niya muna ako ng halik sa pisngi bago ipinagpatuloy ang ginagawa niyang pagsusulat.
This is what I am afraid for, natatakot ako na baka mawala sa akin ang nakasanayan ko—ang buhay ko. Sana walang magbago kahit magkita na kami ng tuluyan ni Andrew.
Kagaya ng ibinilin ni Miss Michelle, inagahan ko ang pagpasok sa Opisina. Hindi na tuloy ako nakapagpaalam kay Sunny dahil natutulog pa siya pag-alis ko.Pagdating ko sa opisina ay abala na ang lahat. Kaya pala mag-isa lang akong sinundo ni Kuya Bert, iyon ay dahil nauna na pala ang iba kong mga katrabaho'ng pumasok."Good morning, ate, kuya!" bati ko sa tatlong guard na nakabantay sa entrance ng opisina."Good morning, Miss Sydney!" masigla rin nilang bati sa akin pabalik.Dahil nagmamadali ako kaya hindi na ako masyadong nakipag-usap pa sa kanila.Dumiretso ako sa opisina ni Miss Michelle para ilagay ang mga gamit na dala-dala ko. Naabutan ko siyang nasa loob na at halatang problemado sa kung anomang inaasikaso n'ya."Thanks God, you're here!" unang bungad niya pagpasok ko."Good morning, Miss Michelle!" bati ko sa kanya."Good morning. Gusto ko sanang hingin ang opinyon mo dito,"Lumapit ako para tingnan kung an
"Why did you brought me here, Sir?" kalmado kong tanong sa kanya matapos n'ya akong dalhin sa office room niya. Nalaman kong opisina niya ang silid na ito dahil sa pangalang nakapatong sa table.'Engineer Michael Andrew Claveria'"I," Hindi niya ma ituloy ang gusto niyang sabihin. Nakatitig lang siya sa mga mata ko. His stare was cold—yet lonely and it seems that he's in too much pain while staring at me straightly.Dahil sa lapit ng mga katawan namin, kaya malaya ko siyang naaamoy. Walang nagbago sa pabangong ginagamit niya, he still smells the same. Amoy na amoy ko rin ang alak sa bawat paghinga niya. He's drunk. Sinadya niya ba'ng malasing? God!Dahan-dahan niyang niluwagan ang mahigpit na pagkakahawak n'ya sa braso ko. Bahagya rin siyang lumayo sa akin. Nauna rin siyang nag-iwas ng tingin.Why is he like that? Bakit parang nasasaktan siyang nakikita ako? Galit ba siya sa akin? Then, why did he hired me as his secretary?
"Momma!" Kaagad gumuhit ang ngiti ko sa aking labi nang salubungin ako ng anak ko."Wow, you look stunning with your dress, Momma!" Puri niya sa suot ko. Wari isang propesyonal na siya habang sinusuri ito. Natawa na lamang ako sa ginawa n'ya."Thank you, baby." I kissed her on her cheeks. Pinisil ko rin iyon."Momma, teacher wants us to bring family picture. Dapat daw magkakasama 'yong baby, Mommy, and Daddy!"Nagkatinginan kami ni Grace sa sinabi ni Sunny. Para akong natuyuan ng tubig sa lalamunan dahil hindi ako makapagsalita."Baby Sunny," Tawag ni Grace sa atensyon ng anak ko."Yes po, ate,""Si ate Grace na lang 'yong mag-aasikaso ng pinapagawa sa 'yo ni teacher, kasi tingnan mo oh, pagod si Momma,"Mukhang nakuha ni Grace ang dahilan ko kung bakit ako natahimik, kaya siya ang gumawa ng paraan para ma ilayo si Sunny sa pagtatanong tungkol sa ama n'ya.Alam kong darating kami sa puntong 'to,
"Peace be with you, baby!" Linggo ngayon at kakatapos lang ng misa. Kasalukuyan kaming naglalakad na ngayon palabas ng simbahan, kasama namin ng anak ko si Grace."Peace be with you momma. I love you!" Hindi ko na naman mapigilan ang sarili kong kiligin sa sweetness ni Sunny. Binuhat ko siya para madali kaming makalabas ng simbahan. Sa unahan pa kasi kami umupo para marinig namin ng malinaw si Father.Paglabas namin ng simbahan ay kaagad akong pumara ng tricycle para magpahatid sa carnival park."Anong gusto mong kainin baby?" I asked her."Kahit ano po momma, kayo na po ang bahala." Masiglang sagot niya. Nakakapit lang siya sa gilid ko habang abala ako sa pagbili ng pagkain namin mamaya.Samantalang si Grace naman ay naiwan namin sa park, kung saan kami pupwesto para sa gagawin naming mini-picnic.Naisip ko kasing ipasyal muna sila ng ate Grace niya dahil tatlong buwan akong mawawala para sa renovation na gagawin ng Paradise I
Alas quatro y media pa lang nang umaga subalit nakapaligo na ako at nakapagbihis na rin. Four thiry kasi ako susunduin ni kuya Bert dito sa bahay, dahil eksakto alas singko ang flight namin patungong El Nido Palawan.Mahimbing pang natutulog si Sunny sa kwarto namin katabi ng ate Grace niya. Bago kasi ako bumangon kaninang alas tres ng madaling araw ay pinatabi ko na si Grace kay Sunny.Kagabi ko lang inayos ang mga gamit na dadalhin ko kaya naman sinusuri ko ulit ito ng mabuti ngayon dahil baka may naiwan ako.Isang malaking kulay brown na maleta ang dala ko. Laman ng maleta ang mga damit na kakailanganin ko sa trabaho. Nagdala na rin ako ng pamalit ko kapag hindi oras ng trabaho.Nang masuri kong kompleto naman na ang gamit ko at wala naman na akong nakalimutan ay inayos ko na itong muli.Lumapit ako sa natutulog kong anak, dahan-dahan ko siyang hinalikan sa noo at pisnge niya. Ayoko nang gisingin pa siya dahil baka biglang ma
"This is Paradise Hotel, and we're staying there for months." Si miss Michelle habang inililibot niya ako. "Tita Helen managed this before...no'ng hindi pa nagkakasakit si chairman. Kaya noong nagkasakit si chairman at hindi na magawang makalakad ay nagdesisyon siyang ipasa sa akin ang pamamahala rito." Kwento niya. "At first, I was like; seriously? I am managing this whole island? God! I'm a model not a business woman!" natatawa niyang sabi habang pinapa-ikot ang kanyang mga mata. "Y-you're a model?" Hindi ko makapaniwalang tanong. Hindi naman sa pinagdududahan ko siya...of course she's beautiful. She's more than just a model! "Yeah. But that was just before...during my teenage. No'ng tumuntong kasi ako ng twenty doon na ako nagsimulang i-train ni tita Helen sa pagmamanage ng business." She smiled again. I smiled back. She continued sharing her experienced in managing this island habang ako naman ay patuloy lang sa pakikinig. "Ito 'yong magiging kwarto natin." May itinapat siyan
"Congratulations on our job well done!" Si Michelle na tuwang-tuwa sa kinalabasan ng renovation."Group hug!" Dagdag niya pa kaya nag-group hug kami. Para kaming mga teenager na tuwang-tuwa sa natapos naming proyekto sa eskwela. Ang saya-saya sa pakiramdam no'n."At dahil d'yan, let's celebrate!" Si Gab iyon. Nagulat rin ako ng hawakan niya ako sa kamay pagkatapos ay hinalikan niya ako ng panakaw sa pisnge.Saglit akong natigilan. Napako rin ako sa aking kinatatayuan dahil sa hindi ko inaasahang ginawa niya.Ang kaninang masaya at maingay na si Michelle ay unti-unting naglaho ang mga ngiti sa labi. Maybe because she's shocked too? I don't know. But I feel it...she's hurt."T-thank you for the inspiration." Nahihiya niyang sabi. Nakakahiya naman kung magagalit ako. Siguro nabigla lang siya dahil sa labis na tuwa kaya ngumiti na lamang ako."It's okay...but don't do it next time without my permission." Sabi ko na ikinatango niya naman.
Halos tatlong araw na mula no'ng matuklasan ko 'yong katotohanan sa pagitan ni Andrew at Michelle.Kung tutuusin, it wasn't a big deal for me. Ngunit hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ang hirap no'n tanggapin. 'Yong panloloko nila sa akin.Tatlong araw na rin ako sinusubukang kausapin ni Michelle para magpaliwanag...gano'n din ni Andrew ngunit hindi pa ako handa. Natatakot akong mas higit pa doon ang malaman ko kung bakit nila ginawa 'yon.I know they have their reasons. Pero iniisip ko pa lang ang posibleng maging rason nila ay nahihirapan na ako.No'ng gabing 'yon ay nagkulong lang ako sa kwarto. Alam kong kwarto dapat namin ni Michelle 'yon pero ipinagsawalang bahala ko 'yon.Ayokong makausap o makita sila kaya ginawa ko 'yon. Kinaumagahan, no'ng alam kong oras na ng flight namin pabalik ng Manila ay doon lang ako lumabas.Hindi ko sila kinibo o kinausap man lang. Maging si Gab ay nagtataka rin ngunit wala siyan