IRITABLE na hinagis ni Megan ang kanyang libro sa pader dahil dinig na dinig ang ingay ni Hyacinth na nanggagaling sa katabing kwarto lamang niya.
Sinipat niya si Gaeun na mahimbing ng natutulog kaya't bumaba na siya sa kanyang kama at marahas na binuksan ang pinto ng kanyang kwarto. "Ah, babe!" "You're so good, wife! Oh!" Selos ang namayani sa kanyang pagkatao nang marinig niya ang sigaw ng lalaking mahal na mahal niya. Kusa na lang na tumulo ang luha niya. Naiinis siya at gusto niyang manakal kaya't dinaanan na lang sa iyak. Bwesit! Bwesit kang babae ka! Naiirita rin siya kay Vash kung bakit si Hyacinth pa ang kinama nito at hindi siya. Pagkalabas niya ay aawayin niya talaga si Vash. Hindi niya matatanggap na ginagawa pa rin nila ito kahit na maghihiwalay na sila. "I'm coming again, babe. Bilis pa!" "Argh!" Asik ni Megan. Pagalit niyang sinampal ang pader at pumasok muli sa kanyang silid upang takpan ang kanyang mga tainga. "I hate you, Vash Arsean! I hate you! Ako dapat ang nasa lugar ng babaeng 'yan at hindi siya!" Sabi ni Vash sa kanya ay magpapakasal na sila pagkatapos ng annulment nila, ngunit bakit niya pa nilalandi ang babaeng 'yon? Bakit hindi na lamang siya? Nanliit tuloy siya sa kanyang sarili. Ayaw na ba ni Vash sa kanya? Ayaw na ba nito sa katawan niya? Hindi na ba siya nito napapaligaya? Pero kampante pa rin naman siya. "Kahit na magpakasawa siya sa 'yo sa kama ay ako na ang mahal niya at hindi na ikaw, Hyacinth! Hindi na ikaw! Ako at si Gaeun na lang ang priority niya!" Palalagpasin niya ito. Hindi na niya aawayin ang nobyo. Hahayaan na niya ang mga narinig. Alam naman niya sa sarili niya na kahit kabit siya ay mas may karapatan siya kay Vash dahil siya ang mahal nito. Alam niya na tagumpay niyang nakuha ng buo ang puso ni Vash. DUMIRETSO sa banyo si Vash nang matapos ang dalawang oras nilang p********k. Nakahiga pa rin ang katawan ni Hyacinth sa kama dahil sa sobrang pagod at tinotoo talaga nito ang sinabi na hindi niya ito palalakarin. Her legs were trembling and her pussy quivered with a mixture of pain. Bukod sa masakit ang katawan niya ay takot din ang naramdaman niya. After kasi ng kaligayahan nilang ito ay back to normal na naman sila. Balewala na naman siya kay Vash. Wala lang naman kay Vash ang nangyari sa kanya at ang mahalaga ay nakaraos ang init ng katawan niya. She wished that this night will never end, ngunit umiikot ang oras at matatapos din ito. Naalala niya pa kani-kanina lang kung paano ngumiti si Vash sa kanya na nakapagbigay ng todo kilig dito. She hates herself for being fragile. Isang ngiti ay ayos na ang lahat. Wala eh, mahal niya eh. Anong magagawa niya? Pigilan ang puso? Napansin niyang nagtatagal si Vash sa banyo at mukhang naliligo ito kaya napagdesisyonan niyang isuot na ang kanyang muntikang nawasak na saplot. Wala na...end of the fun na. "B-Babe, lalabas na ako," pagkataok niya sa pinto ng banyo. Walang naging sagot si Vash kaya humakbang na siya sa pintuan. Isang palad ang bumati sa kanya pagkalabas sa pintuan ng kwarto ni Vash. Inis at gulat ang ipinukol na tingin nito kay Megan. "Walang hiya kang malandi ka!" Walang pakialam ang babae kung may magising man sa lakas ng sigaw nito. "Argh! Bitawan mo ako, Megan!" Hinawakan ni Hyacinth ang kamay nitong sumabunot sa kanya. Kahit sobrang sakit ng katawan niya ay hindi siya magpapatalo. Hindi ang higad na 'to ang magpapabagsak sa kanya sa away. Kilala ni Megan si Hyacinth sa pagiging matapang at suplada n'ong high school pa sila kaya't hindi na siya magtataka kung papatulan siya ni Hyacinth. Hinablot niya rin ng marahas ang buhok ni Megan kaya't napabitaw ito sa buhok niya at siya naman itong dumaing. Parang bininyayaan ng lakas si Hyacinth sa pagkakasabunot niya sa buhok nito. Palaging talunan si Megan kay Hyacinth kaya sumbungera siya. Puro sumbong kay Vash at kapag galit si Hyacinth wala na siyang pakialam kahit na magalit pa si Vash sa kanya. "Ouch! Ouch, baby, huhu! Help!" Kaagad na binitawan ni Hyacinth si Megan nang madilim na aura ang namayani sa buong paligid at nandoon pala si Vash na nakatapis habang pinapatay siya nito sa paningin. "She slapped me first—" hindi natuloy ang sinasabi ni Hyacinth nang sumabat ang higad para magpabida. "I was just trying to go to the kitchen, baby, but she pulled my hair. Wala naman akong ginagawa." Kaagad na niyakap ni Megan ang katawan ni Vash. Kumalat kaagad ang selos sa buong katawan ni Hyacinth dahil sa paghawak nito sa katawan ng asawa. 'Dapat ako lang...ako lang ang makakahawak sa katawan niya at hindi 'yung mga malalanding higad na katulad ng traydor na 'to!' "Sinungaling! Sinampal mo ako pagkabukas ko ng pinto!" Depensa nito. "Why? Nagseselos ka? Vash and I just made love." Ngumisi pa siya upang asarin si Megan. "It's not true! Bakit naman kita sasampalin? May dahilan ba?" Ipinagpatuloy ni Megan ang pagmamakaawa niya kay Vash at nag-iyak-iyakan pa ito. Ay, tanga ka 'te? Napakaraming dahilan at isa na 'yung pagiging haliparot mo! "And I don't care kung may nangyari sa inyo. Hindi ako nagseselos dahil love ako ni Vash!" Grabe na talaga ang kakapalan ng mga kabit. Nagmartsa papalapit si Vash kay Hyacinth. Hindi naman na bago sa kanya na hindi siya kampihan nito pero sana ay paniwalaan naman niya na hindi marunong magsimula ng gulo si Hyacinth. "Anong problema mo?" Tanong ni Vash kay Hyacinth at kung nakakamatay man ang titig nito ay kanina pa siya pinaglalamayan. Kinuha ni Vash ang kanyang braso. Tanging luha lang ang isinagot ni Hyacinth sa asawa. Walang kaso na saktan siya nito physically pero 'yung puso niya ay napupunit kapag ganito siya ka-caring sa kabit niya. 'Ako ang asawa bakit ako pa ang palaging garabyado?' "S-Siya ang nauna. B-Bakit ako na naman, Vash? Kailan mo ba ako paniniwalaan?" Nagkatitigan sila sa mata. Hindi na niya nakikita 'yung mahal na mahal niyang asawa. Ang Vash Arsean Ferrer na mahal na mahal niya ay wala na. Hindi niya na nakikita 'yung gentleness nito at 'yung pagiging happy-go-lucky nito dati.Megan stood up, arms crossed over her chest. "Nice to see you too," sarkastikong sabi niya.Siya pa talaga ang may ganang magtaray, huh?"Answer me. Who let you in?" His voice was low, dangerous. "Wala ka nang karapatang tumapak sa bahay ko. After you ruined my life?"A soft voice echoed from the top of the stairs. "Sorry, Dad."Vash looked up and saw Gaeun holding onto the railing, fidgeting with the hem of his oversized shirt."She said she just wanted to talk. I thought... I thought it would be okay. I miss mommy as well. I always feel alone. You're not here always, that's why I let her in. Besides, you love her, right? What happened to the both of you? I thought you'll marry my mother?"Vash closed his eyes briefly, inhaling deeply before facing Megan again. Hindi na niya papansinin si Gaeun dahil ayaw niya pang magkwento sa nangyari sa pagitan ng nanay niya. "Get out, Megan. Baka hindi kita matantya.""No, Vash. May karapatan pa rin ako rito," matigas na sabi ni Megan at inakbay
HYACINTH sat on a plush navy-blue couch while her legs crossed, her fingers anxiously toying with a spool of thread she’d picked up from the coffee table. Levi stood across her, arms folded, a silk measuring tape draped casually around his neck like a scarf. Nandito sila ngayon sa fashion house ni Levi. "So, let me get this straight," Levi started, raising a brow. "You agreed to live under one roof with Vash? Akala ko ba hati lang kayo sa isang week? Sus, gusto mo lang siyang makasama. Hindi ba nga pinagmamalaki mo pa sa akin na never kang papayag? Na never kang matutulog doon sa mansyon niya? Aysus. Puro salita!"Hyacinth avoided his eyes. "It’s not like that. Wala lang talaga akong choice, Levs. Para kasi akong nangungulila kapag 'di ko katabi matulog ang mga bata or kapag naiisip ko na wala sila sa condo at 'di sila nakakasabay sa pagkain. Alam mo naman na inlove ako sa mga anak ko."Levi let out a sharp chuckle, shaking his head as he leaned against the edge of his worktable. "No
Humarap si Sean sa kanya na may tingin na hindi mabasa kung anong emosyon ang meron siya. "I still remember when he told me I would never be his son. He didn’t even want me near him. He only ever wanted Yul as his child.""No, that’s not true," mabilis na sambit ni Vash, halos nagmamakaawa ang boses."Yes, it is," ganti ni Sean. Tumayo ang balahibo ni Hyacinth sa tigas ng tinig ng anak. "I heard it with my ears. So why are you pretending now?""Siyempre hindi siya nagkukunwari, apo," sabat ng ina ni Vash, pilit na pinapakalma ang sitwasyon habang inaabot ang kamay ni Sean. "He regrets that he lost you. He’s here now to make things right. At saka hindi naman si Gaeun ang paborito niya. Favorite niya kayong tatlo."Ngunit tinabig ni Sean ang kanyang kamay. "No." Kumalas siya sa hawak ng lola niya at tumingin sa lahat ng nakapaligid sa mesa. "And all of you, didn’t you always tell Yul that you hated me because I was Mommy’s other child? Why are you here now? Si Shayne lang naman ang anak
MRS. FERRER leaned forward. "We’re not here to blame anyone. Oo, naiintindihan ko na nasaktan ka ni Arsean. Pero nalaman naman namin ang totoo na sinira lang niya kayo ni Megan. Kaya nga kami nandito eh. Vash has rights as a father. And those kids deserve to know their full family. Pinalayas na namin si Megan after we learned the truth. Magalit ka kung hinayaan lang namin ang totoo. Nakikita naman namin kay Arsean na nagsisisi siya sa pagtatalikod niya sa inyo. Pero hindi naman ata tama na hindi mo siya pinapayagan kahit makita lang ang mga bata."Hyacinth swallowed hard. She hated how her throat tightened. At saka ayaw niyang pag-usapan ang bagay na 'to ngayon pero wala eh, nangyari na eh.Hyacinth knows na nagsisisi naman si Vash at masaya naman siya kahit papaano na nabulgar na 'yung kawalanghiyaan ni Megan. Pero kasi...hindi pa sapat 'yung panghingi ng tawad ni Vash."I’m just scared," she admitted. "One wrong move, and I lose them. Ayoko siyang payagan dahil baka kunin niya lang
Everyone settled around the table. It was a little tight, but warm. Vash sat beside Hyacinth, across from his parents. Shayne sat in the middle of her two grandfathers, swinging her legs under the chair.Sa isip ni Hyacinth habang masama ang tingin kay Vash, 'Talagang nakipwesto pa sa tabi ko. Papansin talaga.'Parang bumalik ang alaala ng mga panahong buo pa sila. N'ong time na minsan na silang nagsalo-salo. Iyon nga lang ay kasama si Megan."Where’s Sean?" tanong ni Mr. Ferrer na mapagmasid ang tono. "I didn't see him yet."Oo nga pala... si Sean pala wala rito."I’ll call him po," Hyacinth offered at mabilis na tumayo mula sa kinauupuan."Can I come?" tanong ni Vash, sabay tayo rin.Tatanggihan na sana niya, pero lahat ng mata sa lamesa ay nakatingin sa kanya.Hindi na siya umimik at dumiretso sa kwarto ng anak niya at hinayaan si Vash na sumunod sa kanya. Pagpasok niya, malamig ang kwarto. She saw Sean lying on the bed, playing with his gadget."Baby," tawag niya na malambing ang
"IT'S been a long time. You’re looking well," komento ni Mr. Ferrer habang maingat na tinitigan ang paligid ng condo ni Hyacinth. Napakasuabe pa rin magsalita at ang gwapo pa rin na kahit halata na may edad na ito.Hyacinth blinked, still confused. "O-Opo, sir." Agad siyang lumayo kay Vash, at kahit hindi niya ito tiningnan, ramdam niyang nakatitig ito sa kanya.Duh! Kinikilabutan siya sa titig niya. Can he stop staring at her? Dukutin niya mata mo, Vash!"Sir? Ang formal mo naman. I miss you calling me dad as well or tito," ani Mr. Ferrer.What? Nakakahiya kaya kung tatawagin niya ito ng ganun. Hindi na sila mag-asawa ni Vash."Mr. Ferrer!" biglang tawag ng ama ni Hyacinth mula sa loob, kaya’t napalingon ang kanyang ina na nasa sala rin."Mikey, you're here. I just found out through Arsean that you made it up with your daughter," anang ama ni Vash habang nakikipagkamay sa ama ni Hyacinth. Nagkasundo na sina Mr. Hilton at Mr. Ferrer, at mas lalong natanggal ang galit ni Mr. Ferrer sa