BLUE'S POVNAKITA kong masayang nakikipaglaro si Sebrine kay Matt sa living room. Dahan dahan akong lumapit sa kanila habang niluluwagan ang necktie na suot suot ko. Nang makarating ako sa harap nila ay agad napalingon si Matt sa akin at niyakap ako."Daddy!""Becareful,"Lumingon ako kay Sebrine ng makitang nakatayo lang ito habang pinagmamasdan kami. Lumapit ako dito at hinapit sa bewang bago halikan sa noo."Kumain na kayo?" Nag-iwas naman ito ng tingin sa akin. It's been weeks since that incident happened. Akala ko magkakaayos agad kami ngunit hindi pala.Di na din siya tumatabi sa akin, doon na siya natutulog sa kwarto ni Matt. I've been insanely fucked up. Di ko alam kung ano bang dapat kong gawin."Tapos na kaming kumain. Manang, pakihanda nalang ng makakain si Blue. Matt, come here. Matutulog na tayo." Agad namang tumalima ang anak namin at sumunod kay Sebrine. Napahilamos tuloy ako sa aking mukha. Fuck! Di ko alam ang gagawin.In the end, mag-isa akong kumain ng hapunan haba
STESHA'S POVI immediately dialed Matteo's number the moment I've read the message. Hindi ko alam kung bakit sobra akong natataranta at kinakabahan."Stesha..""What do you mean with that fvcking message Matteo?!""The X-multiple will be having an illegal transaction tomorrow morning, Monday."I silently cursed inside my head. Damn. Anong kinalaman ni Blue sa transaction?!!"Where did you fvcking get that tip?""Red told me.""Fvck!""They're slowly building their organization Stesha. Matapos mong mapatay ang leader nila noong gabing yun ay nagkawatak watak na sila, ngunit ang pinoproblema ko ay kung sino ang pumalit na pinuno. Kung sino ang muling nagtayo ng X-multiple."Napahilamos ako sa mukha ko. This is fvcking complicated. I ended the call and fished my phone in the dashboard. Agad kong pinasibad ang sasakyan patungo sa bahay.Wala na si Blue nang makarating ako sa bahay. Nasa sala naman si Matt, nanonood ng cartoons."Mommy? Where have you been? Daddy was looking for you and he
STESHA'S POVNang makarating sa mansion ay agad akong nagpalit ng damit. Nakita ko si Blue sa kusina, nagluluto. He's wearing his sando and shorts but covered with apron. He looked at me like asking where I have been."Ikaw? Saan ka galing kaninang madaling araw?" tanong ko dito.He narrowed his eyes. "Nasa guest room ako kaninang madaling araw. Lumipat ako doon kasi akala ko ayaw mong makatabi ako. You keep on shouting last night like I've done something wrong. Na para bang mayroon akong ginagawang masama sa iyo sa panaginip mo."Nagdadalawang isip akong paniwalaan ang sinabi niya. Hindi pa talaga kita kilala Blue at mukhang tama si Matteo, dapat pa kitang kilalanin."Nagulat nalang ako kanina nang marinig ko ang pagpapaandar mo sa motor."Tinitigan ko siyang mabuti. "May kaso lang akong ginawa kanina, tinawagan ako ni hepe."Tumango ito sa akin. Napatingin ako sa relo ko nang mapagtantong hindi pa pala pumapasok itong kumag na ito."Hindi ka papasok? Where's Matt by the way?""Hindi
STESHA'S POVAbala ako sa pagbabasa ng mga dokumentong ipinasa ng ka grupo ko sa misyong ito. Hindi parin tuluyang pumapasok sa utak ko ang mga nakalap kong impormasyon. This mission is getting complicated each day.Bahagya akong napalingon sa pintuan ng bumukas ito, pumasok si Blue sa library dala ang isang basong juice at sandwich. Inilatag niya ito sa mesa sa harapan ko."Kain ka muna."Kinuha ko ang sandwich at kinagatan iyon, kanina pa ako gutom ngunit hindi ko magawang umalis sa kinauupuan ko dahil kailangan ko pang tapusin ang binabasa ko."You've been working on that all day, aren't you tired?"Sumimsim muna ako ng juice bago ko siya sinagot. "Kailangan kong matapos ang misyong ito sa lalong madaling panahon."Seryoso akong nakatingin sa kanyang mga mata. Nais kong basahin ang mga ideyang naglalaro sa kanyang isipan. Blue, sino ka ba talaga? Should I trust you?"Blue, mapapagkatiwalaan ba kita?"Gusto kong batukan ang aking sarili ng lumabas mula sa aking bibig ang mga katagan
STESHA'S POVPaano mo ba masasabing mahal mo ang isang tao? Masasabi mo bang mahal mo ito dahil ayaw mong mawala ito sa piling mo? Oh dahil kaya mong tanggapin ang lahat lahat sa kanya kahit mabuti ito o masama.Malamig ang simoy ng hangin sa labas ng mansion. Nakasuot ako ng pulang bestida na abot hanggang tuhod at pula na takong habang nakalugay ang aking mahabang buhok. Lumunok ako ng ilang beses bago pumasok sa sasakyan."Are you okay?"Tumango ako bilang sagot.Ewan ko ba pero, nanginginig ako at hindi mapakali sa aking pwesto. Niyaya kasi ako ni Blue na kumain ng dinner sa labas kaya heto ako't hindi mapakali kasi ito ang kauna-unahang masasabi kong date naming dalawa.Nang makarating ay pinagbuksan niya ako ng pinto tsaka kami sabay na pumasok sa restaurant. Iginiya kami nung waiter sa pwesto namin tsaka binigyan ng menu.I breathe and look around. Maraming tao ang kumakain at busy sa kanya kanya nitong mga ginagawa. The restaurant is so homey that I felt relaxed and comfortabl
STESHA'S POVNakakadena ang aking paa habang nakakulong ako dito sa kwarto. Hindi parin ako makapaniwala sa aking natuklasan. That freak Matteo Arnaldo Cuenco is an enemy! Who would have thought na ang bestfriend ko pa ang punyetang pasimuno ng lahat ng ito. Hindi ko lubos maisip na ang itinuring ko nang kapatid ang gagawa nito sa akin."Kain ka muna," saad ni Gunther.Siya yung kanang kamay ni Matteo dito at siya rin yung lalaking nagbitbit at nang-uto sa akin papunta dito sa mala haunted house na mansion."Gusto ko ng Korean Food, sabihin mo kay Matteo," saad ko dito.At dahil ginalit niyo ako, pwes papagurin ko kayo.Tinitigan niya muna ako bago umalis sa aking harapan, makaraan ang ilang minuto ay pumasok si Matteo na nagngingitngit ang mga ngipin habang bitbit ang kanyang baril tsaka ako tinutukan sa aking noo."At may gana ka pang magrequest ng pagkain matapos ang lahat ng ginawa mo sa akin at sa ama ko, putang*na ka!""Mas puta ka!" sigaw ko pabalik dito tsaka dinuraan. "Wala a
BLUE'S POV"Edi sabihin mo sa amin!""Not until...." Tinitigan ko muna sila bago bahagyang ngumisi. "....you die," bulong ko bago Itinaas ang hawak na sibat tsaka itinutok sa kanilang noo."Gotcha!"bulalas ko tsaka pinakawalan ang palaso.Tatlong palaso ang pinakawalan ko para sa tatlong taong nakatayo sa harap ng mansion namin. Our mansion's wall are made of tinted glass which means, hindi nakikita ng taong nasa labas ang kung ano mang ginagawa namin sa loob. The glass was thick that even bullets can't get pass through it and even sharp things can't break it.Dinisenyo ko itong mansion nato para sa mga gantong pangyayari, bubukas ang glass wall kapag may nararamdaman silang pressure ng isang bagay na nagmumula sa loob. Kapag may binato kang coins or ano mang bagay mula sa loob palabas sa mansion ay biglang magbubukas ito to make that object pass through it.Sapol sa kanyang puso ang tatlong lalaking aking pinana. Kanina ko pa itong nakitang nakamasid sa bahay. Hindi ko lang pinagtuon
STESHA'S POVHindi ako makatulog sa kadahilanang naglalaro sa aking isipan ang box at kung mayroon ba kayang magliligtas sa akin dito. Napapabuntong hininga na lamang ako habang inaalala ang napag-usapan namin ni Mr. Bamar noon."Kunin mo itong box na ito dahil ito ang sagot ng lahat ng mga ito." Aniya sa akin habang inilalahad sa aking harapan ang isang kahon.Kinuha ko ito mula sa kanya at binuksan ito. "Mayroong mapa diyan sa loob, kunin mo ito at baybayin ang lugar na iyan."Napatingin ako dito. "Ano namang meron doon?"Bumuntong hinga muna ito bago nagsalita, "Nandoon ang lahat ng aking sekreto." Ang huling sabi nito sa akin.Napalingon ako sa pintuan naang bahagya itong bumukas. Sinilip ko ito at nakita kong si Matthias pala iyon. Pumasok siya sa loob at umupo sa kama ko."Anong ginagawa mo ditto?" tanong ko sa kanya.Kumunot ang noo nito tsaka napailing pa habang nakatingin sa akin. "Hindi mo pa talaga alam ang totoo no?" tanong nito na siya ring nagpakunot ng noo ko."Anong to