CHAPTER 18

LEEXIYA'S POV

RAMDAM NA RAMDAM KO ang hapdi sa pisngi ko. Hanggang ngayon. Hindi rin tumitigil sa pag-iyak ko mulq kanina

Walang hiya ka talaga, Killer! Wala ka talagang pinipili.

Hindi ko naman kasi sinasadyang nasabi lahat ng 'yon sa kanya, naalala ko na naman kasi bigla ang ginawa niya sa mga babae noon. Mas lalong dumadagdag ang galit ko sa kanya, lalo na sa ginawa niya ngayon.

Dahan-dahan akong tumayo, gusto ko nang umalis dito. Ayoko na, ayoko na dito. Hindi ko dapat nararanasan yung mga ganito eh.

Patakbo akong lumabas sa kwarto papuntang pintuan. Hindi naman 'yon nakalock. Malakas kong hinila 'yon at tumakbo paalis sa impyernong bahay niya.

"B-Bakit kasi nangyari pa sa akin 'to? Bakit kasi ako pa?"

Nanlalabo ang paningin ko. Sobrang dilim dito sa loob ng gubat. Hindi ko na alam kung saan ako pupunta, ang mahalaga makalayo ako rito.

Napatigil ako sa gitna ng gubat. Hindi ko na alam kung saan pa ang taktakbuhan ko, matataas na puno at mga damo ang nandito. Hindi ko man lang mak