Tinawagan ko siya ng makailan na ulit, ngunit kung hindi ko siya ma-contact ay pinapatayan niya naman ako cellphone.
Nawala na ang init ng mga pagkain, ang mga kandila ay natupok na ng apoy, ngunit ni anino niya ay hindi ko man lang nakita hanggang sa makatulog na ako. Nagising lamang ako ng ingay na narinig ko mula sa garahe.Nagmamadali ako na tumayo, at saka ko tinakbo ang distansya para makasilip ako sa may bintana at doon nga ay nakita ko siyang bumaba ng kotse.Bumukas ang pintuan sa harap, at bumilis ang pulso ko habang nakatayo ako doon, naghihintay. Pumasok siya, pagod at tila hindi maipinta ang ekspresyon ng kaniyang mukha. Sumulyap siya sa akin, at saka binigyan ako ng isang nakakapagod na ngiti."B-Bakit ngayon ka lang?" Puno ng pangamba ang aking damdamin. Natatakot ako na ang lumabas sa kaniyang bibig ay ang dahilan na nakalimot na naman siya, lalo na at kaninang umaga ay nangako naman siya na maaga na uuwi."Happy Anniversary, honey..." pagbati niya. Nilapitan niya ako, sandali na yinakap at saka ibinaba muna ang mga gamit na dala niya.Naramdaman ko ang tila bukol sa aking lalamunan, ngunit may kung ano sa kanyang mga mata na tila malayo, na parang nasa ibang lugar ang kanyang isip."Late ka na, Lucas. Nabigo mo na naman ako sa pangako mo," walang gana na sambit ko."Alam ko, Dianna. And I'm very sorry. Sadyang may mga nangyari lang talaga kanina sa trabaho." Napatitig ako sa kaniyang mga mata, kasabay ng pag-alala ko sa sinabi sa akin ni Dylan. Ganoon pa man ay hindi ko sinabi sa kaniya na alam ko na maaga siyang umalis sa trabaho."Sorry, okay? Babawi na talaga ako next time." Lumapit siya sa akin at hinaplos ang aking pisngi at na amoy ko ang isang hindi pamilyar na pabango.Bumilis ang tibok ng aking puso. Matapang ang amoy, na tila ba may kakayahan pa itong sumakal ng damdamin.Had I come into something I wasn't supposed to discover?Nangunot ang aking noo, nagbabalak na sumabog ang inis na naglalaro sa aking puso. Nakahanda na ang mga salita na gusto ko sabihin sa kaniya, ngunit napigil ang lahat ng iyon ng yakapin niya ako at kalaunan ay mag-umpisa siyang dampian ako ng halik hanggang sa lumalim iyon.His tongue slides into my mouth as he kisses me, I feel his hard length in between my legs. Ang mainit na dampi ng kaniyang mga palad ay gumapang sa aking katawan, hanggang sa buhatin niya na ako habang patuloy pa rin siya sa paghalik sa aking bandang leeg.Napapikit ako habang dinadama ang kiliti, hanggang sa hindi ko na namalayan pa na nakapasok na pala kami sa kaniyang kwarto."Ahh..." Napa-ungol ako ng bahagya niya kagatin ang pang-ibaba ng aking labi. He then, started to pulled up my shirt and he takes off my bra to see me naked from my chest down. His hand slowly slid under the lace of my panties to touch my wet core as if teasing."Oh, L-Lucas..." Hinubad niya ang kaniyang pang-itaas na kasuotan at saka hiniga ako sa may kama at nagpatuloy siya sa paghalik sa aking habang ang isa niyang kamay ay humahaplos sa aking dibdib.He gently massaged the spot that makes me moan louder. It felt so good that I had to bite him harder on the lip to stop myself from doing anything embarrassing like crying out.Ganoon pa man ay gusto ko ang nangyayari ngayon. Gusto ko na parehas kami mag-init sa ibabaw ng kama na ito. Nais ko maramdaman ang kabuuan niya sa akin at hindi naman ako nabigo.Bumaon ang aking mga daliri sa kaniyang bandang likod ng ipasok niya na ang kaniyang pagkalalaki sa akin."Ohh! Lucas, ahh~""Oh fuck..." I moan as he grinds harder on me while I try to control my body's reactions. My hips start moving as well to meet him thrust by thrust."Ahh.." kumawala ang ungol sa kaniyang bibig na lalo lamang nagpa-init sa akin. Ang aking paningin ay umiikot na habang nakatingin ako sa bawat pag-ulos niya."L-Lucas, please cum inside me. Please, honey..." sambit ko sa gitna ng aking mga pag-ungol, ngunit bago pa man iyon mangyari ay humiwalay na siya sa akin.Napapikit ako, pagod ang aking naramdaman kasabay na pagpikit ko ng aking mga mata ay ang pagbagsak naman ng kaniyang katawan sa aking tabi.Madaling araw ng magising ako, dahil sa uhaw. Nang lingunin ko siya sa aking tabi ay napangiti ako. Bagama't nauwi sa wala ang aking mga inihanda ay masaya pa rin naman ako dahil sa nangyari sa amin.Papunta na sana ako sa kusina ng mapansin ko ang mga gamit ni Lucas na nagkalat pa sa may sala. Bahagya akong napa-iling habang nangingiti. Hindi na talaga niya iyon naitabi muna. Sa palagay ko ay kanina pa talaga siya na nanabik sa akin, kaya naman doon muna ako dumiretso.Una ko itinabi ang ilang folder, kasunod ay ang bag niya, ngunit natigilan ako ng mayroon doon nahulog na isang pahaba na box."Bakit..."The luxury box is familiar, I am sure that this accessory cost more than most cars in my life. I opened it, and my eyes widened at the sight of what was inside. It's a necklace a beautiful chain of gold with a large emerald set into its pendant. There were also several other gems and ornaments. Ngunit hindi ko doon naituon ang aking tingin kun'di sa dalawang letra na nakaukit dito."R.D?"Nag-angat ako ng aking tingin habang hawak ko pa rin ang kwintas. Mula rito sa aking kinatatayuan ay napatingin ako sa itaas ng bahay, direkta sa kwarto ng aking asawa. He once give me necklace but with my initials, so I'm thinking now if this one is for me.Hindi na ako nakatulag pa. Hanggang ngayon ay malalim pa rin ang takbo ng aking isipan habang umiinom ako ng kape rito sa may kusina habang hinihintay ang paglabas niya sa kaniyang kwarto."Good morning!" pagbati niya sa akin. Tumayo naman ako para salubungin ang kaniyang halik."Honey, I'm sorry kung 'di na kita masasabayan mag-breakfast. Sa opisina na ako kakain. Nag-set kasi ako ng meeting para sa mga new investors ng kompanya.""Ah, okay lang. Sana ay maaga ka rin maka-uwi mamaya.""Itra-try ko. Sige, alis na ako." Tumalikod na siya sa akin ngunit hinabol ko siya."Ahm, L-Lucas..." Nilingon niya ako, kasabay ng paglabas ko sa aking bulsa ng kwintas na nakita ko sa kaniyang gamit."Who's R.D?" Nakita ko ang pagkagulat sa ekspresyon ng kaniyang mukha."Bakit nasa gamit mo ito? Kanino mo ito ibibigay?" sunod-sunod na tanong ko, habang siya ay tila ba nabuhusan ng malamig na tubig."Are you cheating on me?" mahina, ngunit madiin na dagdag ko pa, ngunit nanatili na tikom ang kaniyang labi. Nangunot ang aking noo, tumikom ang aking mga palad."Tatanungin ulit kita, Lucas..." Humakbang ako palapit sa kaniya at itinapat sa kaniyang mukha ang hawak ko na kwintas."Are you having an affair?""O-Of course not, honey." He grabbed my wrists and held them softly."Then how can you explain this necklace? Why it should be R.D?" I glared at him angrily, trying to hold my anger. "Alright. Ako ang bumili ng necklace na iyan. Ang totoo niyan ay ibibigay ko dapat sa iyo, bilang regalo ko sa anniversary natin. About the engraved R.D letters, it's just a mistake.""That's really for you, but because of the wrong initials, I just decided not to give it. I just think that you might not like it, Dianna." Naitikom ko ang aking bibig. Lumuwag ang aking pagkakahawak sa kwintas."Oh my g-gosh..." Ang galit na aking nararamdaman ay unti-unti na humupa."I'm sorry, I-I just thought—""You thought that I'm having an affair?" Inangat ko muli ang tingin ko sa kaniya, kaya nagtama ang aming mga paningin. "Honey, I'm loyal to you. You know that..." Napalunok ako, nahihiya ako dahil sa aking naging reaksyon. Hindi ko dapat siya pinag-isipan ng masama."...and you're really important to me. I lov
Tanging ingay lamang na nagmumula sa aircon at tunog ng pagtitipa sa laptop ang namamayani sa may sala. Pagkatapos ko ayusin ang iba pa na gawain at naglakad ako patungo kay Lucas, na kung hindi sa screen ng kaniyang laptop nakatingin ay sa kaniyang cellphone naman. "Ahm, honey...""Hm?""Mayroon nga pala ako sasabihin sa iyo," mahina na pagsisimula ko. Hindi ko lang maiwasan na kabahan dahil madalas ay ayaw niya na nagpupunta ako sa malayo na lugar ng hindi siya kasama. "Ano ba 'yon, Dianna?" Tumayo ako sa bandang likuran niya at saka siya minasahe."Sa Monday kasi ay may lakad kami ni Chelsea. Birthday ni lola Epang, ayos lang ba kung sumama ako? Kasama rin naman namin iyong pinsan niya na..." Bigla akong nag-alinlangan. Naisip ko na baka magalit siya kapag nalaman niyang may kasama kami na lalaki. "Then go, kasama mo naman si Chelsea." Ngumiti ako at tumabi na sa kaniya."Talaga? Pumapayag ka kahit hindi mo ako masasamahan?" Napatingin siya sa akin, at kumawala ang mahina ngunit
I put my hair in a bun as I continue cleaning our room. I want this room to be perfect before he arrive, cause this is the place we will start to fulfill our plan to have our own family. Ibinukas ang bintana at napangiti sa sumingaw na bintana sa loob ng kwarto. Kakaiba ang saya na aking nararamdaman, dahil tatlong araw na lamang ay uuwi na si Lucas. Tila ba hindi ko namalayan ang paglipas ng mga buwan.I can really feel that my dream to have a child with my husband Lucas, will soon to be fulfilled. I can totally imagine now how it’s gonna be like having kids of our own. The way it has to feel to walk into our home as the parents of kid would surely be amazing. Naputol ang aking mga ini-isip ng marinig ko ang pagtunog ng aking cellphone. Pinunasan ko ang ilang butil ng pawis sa aking noo, ganoon din ang ilang alikabok sa aking kamay at saka ko tiningnan kung sino ang nag-text. Ang ina-akala ko na pangalan ni Lucas ay naging isang unknown number. Nagtaka ako, hindi ito pamilyar sa a
As I arrived at London Station I immediately find a taxi driver to take me on the building where Lucas is staying. Habang nasa biyahe ay panay ang pagpiga ko sa aking palad. Makalipas ang ilang minuto ay nakarating na rin ako at kaagad na nagbayad sa aking sinakyan. Inayos ko ang bag sa aking balikat habang tinitingala ang building na nasa aking harapan sa kabila ng matindi na sikat ng araw.Bawat paghakbang ko ay mas bumibilis ang tibok ng aking puso. The closer I got to Lucas the more nervous I grew. After about a minute of me walking in circles around the building, my nerves were shot and I had no choice but to go in and ask for him. "May I know where I can find Lucas Rodriguez?" I asked nervously as I stepped inside the lobby. Ngumiti sa akin ang receptionist pagkatapos ng magbalik siya muli sa akin ng tingin pagkatapos tingnan ang computer na nasa kaniyang harapan."Yes ma'am, he's currently in the room 3." Tinuro ng receptionist ang daan."Thank you." Hindi na ako nag-aksaya p
"Don't you trust me?" "Sino ba kasi ang nag-sent sa iyo ng picture na iyan?" Ito ang mga sumunod na sinabi niya. Tinanggal ko ang pagkakahawak niya sa aking mga kamay."Huwag mo ako sagutin ng panibagong tanong, Lucas," malamig na sambit ko. "Fine...""The woman in the picture is my step-sister, Sanya. The baby? That's my niece, Charmaine. Anak niya 'yan." Kahit paano ay nabawasan ang bilis ng aking puso pagkatapos ko marinig sa kaniya ang mga salita na ito, ngunit mas malaki pa rin ang parte sa akin na nagdududa."Step-sister? May kapatid ka sa labas? Hindi mo iyan na sabi sa akin, Lucas." He sighed and rubbed his temple slowly. Bahagya akong yumuko at sinubukan na habulin ang kaniyang tingin, dahil gusto ko makita sa mga iyon kung nagsasabi ba talaga siya ng totoo."Alam ko, Dianna...""At gusto ko talaga humingi ng sorry sa iyo dahil hindi ko iyon nasabi, na hindi ko sa iyo ipinaalam kahit noong mga panahon na nililigawan pa lang kita.""A-Ang totoo niyan komplikado ang nakaraan
"Dianna, saan ka pupunta?" Matapos niya sa akin sabihin kung saan nakatira ang kaniyang pinsan na si Dylan ay dumiretso ako sa garahe patungo sa aking kotse. "Kakausapin ko ang pinsan mo, Chelsea! Kailangan niya sabihin sa akin ang rason kung bakit ginugulo niya ang buhay namin.""Ha? Bakit? Sandali nga, hindi talaga kita maintindihan." Napapikit ako ng mariin at saka sandali siyang nilingon. "Oh, bakit ganiyan ka makatingin sa akin?""Chelsea, may alam ka ba?""What? I really don't get you, Dianna." "Ang unknown number na nag-send sa akin ng picture ay walang iba kun'di ang number din ni Dylan. Hindi ba ay ipinakita ko naman sa iyong 'yung message. Bakit hindi mo sinabi na kay Dylan pala iyon." "Hindi ko iyon napansin, Dianna. Iyong number ni Dylan na tumawag sa akin kanina ay tatlong linggo pa lang yata simula ng nabili niya. Dalawa ang number niya sa akin, at iyong dati pa ang kabisado ko." "Isa pa ay hindi masama na tao ang pinsan ko. Kahit na sa ibang bansa siya lumaki ay ki
He just returned after his work in London two weeks ago, na siyang aaminin ko na mas nagdagdag ng distansya sa pagitan namin, ngunit lahat ng nasayang na oras namin para sa isa't-isa sa nakalipas na ilang buwan ay napalitan ng mainit niyang yakap. Mas dama ko ngayon ang totoong saya."Isa ito sa mga na-miss ko ng sobra honey," sambit ko ng mas inilapit niya ako sa kaniyang katawan ay yakapin. Ang aking ulo ay ipinahinga ko sa kaniyang bandang balikat."Me too. Masiyado rin tayo na-busy sa mga trabaho natin. Pero sabi ko, ay babawi ako sa iyo." Nanatili kami na nakahiga sa aming kama habang ine-enjoy lamang ang init na nagmumula sa isa't-isa. Ito na nga iyon, nagu-umpisa na namin tuparin ang pangarap namin bilang mag-asawa. Ilang sandali lamang ay tumingala ako sa kaniya."Mm, so...""We can start planning to have a baby, right?" Tumango siya sa akin at isang malalim na tingin ang iginawad niya sa akin."Of course. I'm actually researching on google how can I make you easily pregnant.
"Bye honey! No need to cook for our dinner later. Bibili na lang ako sa labas." Mabilis niya akong hinalikan sa aking pisngi. Tumango naman ako sa kaniya. "Magi-ingat ka!""Are you sure, hindi ka sasabay sa akin?" Isa ito sa siyang ikinatutuwa ko. Simula kasi nang bumalik siya rito sa Pilipinas ay halos bumalik na rin ang lahat sa dati naman na gawi. "Gusto ko man pero hindi pa ako nakakapagbihis, mamaya pa rin ang schedule ko sa trabaho. Male-late ka lang kung hihintayin mo ako.""Okay then, take care also." Ikinaway ko na sa kaniya ang aking kamay at nang umandar na ang kaniyang kotse at hindi ko na siya matanaw ay pumasok na ako sa aming bahay. Papaakyat na sana ako sa aming kwarto para maligo ng mapansin ko ang kaniyang cellphone na nakalapag sa may lamesa sa may sala. "Naiwan niya iyong cellphone niya ah..." bulong ko. Naglakad ako patungo sa may telepono at naisipan na sa may sekretarya na lamang niya sa kompanya tumawag para malaman niyang naiwan niya ito, ngunit bago ko pa