KABANATA 7

Nakahinga ng maluwag si Alex sa narinig, na tila ba siya ay nabunutan ng tinik sa lalamunan.

“Bago pa man mamatay si Bryan, ibinilin na niya sakin si Ivy.”

Dalawang buwan na ang nakalipas mula nang pumanaw ang kaibigan ni James. At hanggang ngayon dala-dala pa rin sa puso ni James ang guilt na nararamdaman. Naalala ni Alex noong araw ng aksidente. Umuwi si James na magulo ang buhok, gusot gusot ang suot na long sleeves, ang necktie ay hindi na nakatali ng maayos sa kanyang leeg. Nagmukha siyang madungis na kumawala mula sa mga umabosong sindikato.

‘Gaano ba kalalim ang relasyon nilang magkaibigan na pati ang asawa nito ay ihinabilin sa fiance ko? I get it. Naiintindihan ko ang unang isang buwan na dadamayan niya ang asawa ng kaibigan niya. Pero hindi ba at sobra na din ang pag-aasikaso niya to the point na aalis siya kahit madaling araw para puntahan ang babaeng ito?’ Tanong ni Alex.

Ganoon pa man ay ipinagsawalang bahala na lamang ni Alex ang mga naganap. 

‘Marahil nga ay ginagawa lamang ni James ang mga iyon kay Ivy dahil sa bilin ng namayapang kaibigan nito. Kailangan ko pang lawakan ang aking pag-iintindi.’

“Iyong nangyari kanina, hindi ko talaga ginawa iyon sa batang iyon. Akala ko kasi matutumba ako kaya napahawak ako sa kanya,” pagpapaliwanag muli ni Alex.

Hinawakan ni James ang pisngi ni Alex at hinalikan ito sa kanyang labi. “Naiintindian ko. Pero sa susunod, huwag ka nang aalis ng mag-isa.”

Nagpout naman si Alex ng labi nang bahagyang kinurot ni James ang kanyang pisngi. “Kasama ko si Grace kanina. Nauna lamang siya umalis kasi may emergency sa ospital.”

Pagpapaliwanag ni Alex.

“Guardian po ni Miss. Sanchez, pumunta sa nurse station.”

Narinig ni Alex at James ang announcement na siyang ikinalungkot na naman ni Alex. Iniwan na lamang sana nila si Ivy sa ospital.

“Puntahan muna natin si Ivy, bago tayo umuwi.” Tumango na lamang si Alex at sumunod kay James.

“Ikaw po ba ang guardian ni Miss Ivy Sanchez?” Tanong ng nurse pagkalapit nila sa nurse station. Tumango naman si James bilang sagot.

“Paki-fill up na lamang po ng form.” Hawak ni James ang form nang biglang bumukas ang pinto ng emergency room. Lumabas mula rito ang doktor na tumingin kanina kay Ivy.

“Dok, kamusta po si Ivy at ang bata sa tiyan niya?” tanong ni James.

“Maselan ang pagbubuntis ng iyong asawa. Kung maaari lamang ay iwasan niyang mastress o di kaya ay maglalalakad. Sa ngayon mas makabubuti ang magpahinga siya sa inyong bahay at huwag munang magkikilos. May mga irereseta din akong gamot pampakapit at ilan pang vitamins para sa baby.” Pagpapaliwanag ng doktor.

“Sige po, dok. Pakigawan po ng paraan na mastay ang baby.” Sabi ni James bago pinirmahan ang medical record ni Ivy bilang guardian ng pasyente.

Nakita pa ni Alex na inilagay ni James na isa siyang family member. Hindi man bilang asawa, pero nakaramdam ng kaunting pagseselos ang dalaga. Alam niya sa sarili na ang papel laman na iyon ay isa lamang medical record, at hindi importante kung sino ang magpirma doon. Ngunit ang tawagin ang mapapang-asawa niya na asawa ng iba, at hindi mana lamang itinaman ni James ang sinabi ng doktor, iyon ang hindi niya kayang tanggapin. Alam ni Alex sa sarili na baka dala lamang ng kanyang pregnancy hormones ang nararamdamn ngunit bakit ganoon na lamang kasakit? Para siyang sinaksak ng sampung beses sa dibdib ngayong araw.

Inilipat muna sa ward pansamantala si Ivy at ipinayo ng doktor na manatili muna siya sa ospital ng isang araw. Maputla ang kanyang mukha, mamula mula ang kanyang mga mata. Ang kaninang mukhang diyosang bumaba sa lupa ay nag mistulang kaawa-awa.

“James,” tawag ni Ivy at lumapit naman si James.

Tila ito ay iiyak na batang gustong magsumbong sa ama.

“Huwag ka mag-alala okay lamang ang bata.” Sagot ni James na hinawakan ngayon ang kamay ng babae.

“Natatakot ako.” Pag-amin ni Ivy. Nagbabadyang pumatak ang mga luha ni Ivy habang nakatingin kay James. Agad naman siyang binigyan ni James ng tissue.

Samantalang ang kapatid nito na si Oliver ay nasa isang sulok, at nagpupunas rin ng kanyang luha. Sinisisi niya ang sarili sa muntikang pagkawala ng kanyang magiging pamangkin.

Dumapo naman ang tingin ni Alex sa magkahawak ng kamay nina Ivy at James. Kung hindi niya sila kilala, mapagkakamalang magkarelasyon nga ang dalawa. Kumunot ang kanyang noo nang unti-unting hinatak ni Ivy ang braso ni James upang yumakap ito sa kanya kaya di na nakatiis si Alex at tumayo ito mula sa pagkakaupo sa di kalayuan at lumapit na sa dalawa.

“Paano kung mawala si baby? Ano-” 

“Sis, huwag ka mag-alala. Sabi naman ng doktor na okay na kayo ng baby mo,” Nakangiting sabi nito sabay bawi niya ng kamay ni James at ipinalit niya ang kanyang kamay upang hawakan si Ivy.

Napatingin naman na may pagtataka si James, ngunit tumayo nalamang ito upang mabigyan ng espasyo si Alex at makalapit pa ito kay Ivy.

“Ang kailangan mo lang ay sundin ang utos ng doktor. Magpahinga ka muna at iwasan mo ang umiyak ng umiyak.” inilapit pa ni Alex ang kanyang mukha sa tenga ni Ivy. “Nakakapangit kasi iyon.” bulong niyang sabi ng may pagbibiro.

Nilingon naman ni Alex si James at dumapo ang mga tingin niya sa kamay ni James na basa pa ng luha, kaya’y napangiwi si Alex.

Si Alex ay may mysophobia, kaya tumayo siya at agad siyang kumuha ng wet wipes, at alcohol upang punasan ang kamay ni James. Pakiramdaman ni Alex na dinumihan ng iba ang pagmamay-ari niya.

Nang mapansin naman ito ni Ivy ay agad itong humingi ng tawad.

“Pasesnya ka na, James. Nabasa ko pa tuloy ang iyong kamay ng luha ko.” Tatayo pa sana siya upang lapitan si James, ngunit hinarang siya ni Alex.

“Sis. Mas mabuting humiga ka muna. Ako na ang bahala rito.” Sagot ni Alex nang may halong pagka-irita. Tumigil nalamang sa gitna si Ivy at di na lamang lumapit kay James.

Nang makapabas sila ng ward, ay nagmistulang kakaiba ang hangin sa paligid. Huminto si Alex sa paglalakad at binitawan ang kamay ni James na nakahawak sa kanya. Lumingon naman ang fiance at tiningnan na may pagtataka si Alex.

“May problema ba?” tanong niya.

“May gusto ba sayo si Ivy?”