03 My Husband เมื่อคุณสามีบอกไม่รัก

03 

(ปะทะกันอีกครั้ง) 

***** 

“เป็นไง เรื่องของฉันมันน่าสมเพชไหมล่ะ?” ณิชาเหยียดยิ้มเอ่ยถามสองมาเฟียหนุ่ม หลังจากเล่าเรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในครอบครัวของตัวเอง ให้คนทั้งสองฟัง  

"...."   ภารัณนั่งทำหน้านิ่งขรึม เป็นผู้ฟังที่ดี ต่างจากคิมหันต์ที่ทำสีหน้าไม่สบอารมณ์ 

“แต่เธอ ก็ไม่สมควรถูกท่านตบ” เสียงไม่พอใจของคิมหันต์เอ่ย ถ้าเป็นคนอื่นมากระทำเช่นนี้กับณิชา เขาคงตัดมือทิ้งไปแล้ว กล้าดียังไง! 

“ฉันถูกพ่อตบยังไม่เจ็บใจ เท่ากับเอาผู้หญิงคนนั้นมาแทนทีแม่หรอก” เจ้าของมือเล็กกำแน่น ยิ่งนึกถึงหน้าอิงอรเท่าไหร่ ก็ยิ่งตอกย้ำความโกรธเกลียดในใจ

หมับ!! มือเล็กที่กำแน่นถูกคิมหันต์จับไว้  

“อะไรของนาย” ใบหน้าสวยเรียวยกคิ้วขมวดเป็นเชิงถาม  

“เป็นห่วง” น้ำเสียงนุ่มลึกของคิมหันต์เอ่ย  

"...." ณิชามองหน้าคิมหันต์นิ่งเรียบไม่ได้เอ่ยอะไรอีก มือเรียวแกะมือคิมหันต์ที่เกาะกุมออกจากมือ พลางกล่าวออกมา “ขอบใจนะคะสามีหลวง” ณิชาแสร้งยิ้มร่าให้คิมหันต์ แล้วลงจากตักแกร่งของมาเฟียหนุ่มมานั่งข้างภารัณแทน  

“ว่าไงคะ..สามีน้อย” ณิชาเอ่ย มองใบหน้านิ่งขรึมภารัณแทน โดยมีสายตาคมกริบของคิมหันต์มองอย่างนิ่งเงียบ 

“โชคดีจังเลยนะฉัน มีผู้ชายปลอบตั้งสองคน” ว่าจบ หัวทุยสวยก็ซบลงบนไหล่หนาของภารัณ 

“จริงๆเลย” ภารัณส่ายหัวกับคิมหันต์ แล้วยกไวน์แก้วใหม่ขึ้นมาดื่มต่อ ไม่ได้ปัดหรือดันหัวทุยของหญิงสาวออก 

 

“ตกลงแฟนคุณณิชาคนไหนกันแน่ อย่าบอกนะว่าเอาคูณสองเลย” เสียงห้าวของรชตเอ่ย มองภาพชายสองหญิงหนึ่งที่นั่งกันอยู่แบบตะลึง ตอนแรกคิดว่าณิชาจะใสๆซะอีก 

“สารวัตรว่าใช่ไหมครับ” รชต ตวัดหน้ามาเอ่ยกับเจ้าของใบหน้าหล่อนิ่งที่นั่งถือแก้วไวน์เงียบๆ

“ไม่รู้” เสียงสุขุมกล่าวเพียงสั้นๆ ตนไม่อยากยุ่งเกี่ยวอะไรกับผู้หญิงร้ายกาจอย่างณิชาทั้งนั้นแหละ เธอจะทำตัวแหลกเหลวแค่ไหนก็เป็นเรื่องของเธอ ขอเพียงอย่างเดียวอย่ามาแตะต้องน้าของเขาก็พอ

"โย้วววว! มันส์มาก!"~ เสียงยานของเจ้าของร่างบอบบางที่โยกตัวเต้นสุดเหวี่ยงอยู่ตรงหน้าดีเจที่กำลังเลื่อนเปิดเพลงEDMมิกซ์มันส์ๆ

"คิมหันต์..ภารัณมาเต้นด้วยกันเร็ว" เสียงยานของคนเมาตวัดหน้าแดงๆเรียกสองมาเฟียหนุ่ม โดยยังคงเต้นตัวเซๆ

"มึงไปเอาตัวกลับมาดิ๊" ภารัณว่ากับคิมหันต์ ตอนนี้พวกแขกผู้ชายในงานคอยจับจ้องมองณิชากันเป็นสายตาเดียวกันแล้ว

"...." คิมหันต์พยักหน้าให้ภารัณ สาวเท้ายาวๆไปประคองณิชาที่กำลังเต้นไม่สนโลก

เสียงทุ้มโพล่งขึ้น "ณิชาพอ"

"ม่าย..มาเต้นกันเถอะ" ณิชาตวัดตัวมากอดลำคอคิมหันต์แล้วโยกตัวใส่

"ณิชาเมามากแล้ว" คิมหันต์ว่า แล้วอุ้มร่างบอบบางกลับมาที่โต๊ะ

"คิมหันต์นายไม่เคยกล้าขัดใจฉันเลยนะ" ณิชาชักสีหน้ายุ่งปนงอน

"คนมันเยอะเธอไม่เห็นหรอ..มีแต่ผู้ชายทั้งนั้น"

"แล้วไงใครจะกล้ามายุ่งกับฉัน" เจ้าของริมปากเรียวว่าพลางเบะคว่ำ คนอย่างคิมหันต์และภารัณไม่ปล่อยให้ใครมายุ่งกับเธอหรอก ไม่นั้นเธอคงไม่กล้าออกไปเต้นอย่างเมามันส์แน่

"เฮ้อ..ง่วงไหม..ไปนอนไป" ภารัณว่าด้วยสีหน้าปวดหัว ลุกมาคว้าแขนณิชา เมื่อเห็นคิมหันต์เริ่มเอาไม่อยู่แล้ว

"ม่าย" เสียงยานๆว่า ขืนตัวไม่ให้ภารัณลาก แถมยังคว้าขวดไวน์มากระดกเข้าปากอีก

"แม่งโคตรดื้อ" ภารัณว่าแล้วปล่อยแขนเรียวออก

"ยังดีกว่าปล่อยไปเต้น" เสียงทุ้มนิ่งของคิมหันต์ว่า สายตาคมดันเหลือบไปสบแววตานิ่งของกุนซือที่เหมือนกำลังมองมาอยู่พอดี

"พอแล้ว..เดี๋ยวน็อค" ภารัณแยกไวน์ขวดใหม่จากณิชามาถือไว้

"เอามาภารัณ"~ เสียงยานๆโวยวาย ย่นคิ้วยุ่งๆใส่

“เฮ้ย..มึงคอยดูณิชาด้วยนะ..กูไปทักทายสารวัตรผู้ตงฉินหน่อย” คิมหันต์ว่า แสยะยิ้มอย่างรู้กันกับภาคิน ก่อนจะก้าวเท้าหนักเดินมาหยุดตรงหน้ากุนซือและรชต

"สวัสดี ไม่คิดว่าสารวัตรกับผู้กองจะมาร่วมงานตามคำเชิญ"

"...." กุนซือมองหน้ากวนของคิมหันต์นัยน์แววตาเรียบนิ่ง เหมือนไม่อยากเสวนาด้วย

"ผมกับสารวัตรก็ต้องมาตามคำเชิญคุณคิมหันต์สิครับ" รชตโพล่งเสียงกวนกลับไป

"เป็นไงค้นบ้านผม..ไม่สิ..สำรวจบ้านผมเจออะไรบ้างไหมครับ?"

"มันรู้ได้ไงครับ..สารวัตร"รชตพูดกัดปากเสียงเบาๆข้างกุนซือ

"หึ..แต่ก็เอาเถอะ ที่หลังขอกันดีๆนะครับ..ผมไม่ชอบคนเสียมารยาท" คิมหันต์ว่าพลางยกยิ้มมุมปากใส่คนทั้งสอง

"...." สายตาดุของกุนซือมองหน้าคิมหันต์ ก่อนจะแสยะยิ้มกลับให้เช่นกัน

"คิมหันต์" เสียงยานของณิชาเดินตัวเซเข้ามา โดยมีภารัณคอยเดินตามช่วยประคองไว้

"สารวัตร ป๊าผมฝากชวนมากินข้าวด้วยด้วยกันซักมื้อ" ภารัณว่า รู้ว่าคนอย่างกุนซือไม่ชอบพวกมาเฟีย พวกใช้อิทธิพลเลยก่อกวน

"คงไม่..ผมไม่ได้มีเวลาว่างขนาดนั้น" เจ้าของหน้าหล่อตอบด้วยรอยยิ้มเย็น

"เฮ้ย..ไอ้ตำรวจนิสัยแย่" ณิชาชะโงกหน้ามาจากแผ่นหลังของคิมหันต์ชี้หน้าว่ากุนซือด้วยความแค้นฝังหุ่น

"ไม่ใช่ผม..ใช่ไหม" รชตขยับตัวออกห่างจากกุนซือ เอาล่ะ ก่อนหน้าสองคนนี้ไปกัดอะไรกันมาอีก ปกติเจอกันครั้งไหนๆก็ชอบจิกกัดกัน แต่ครั้งนี้ดูสายตาของณิชาจะอาฆาตกุนซือเป็นอย่างมาก

"...??

"...?? คิมหันต์และภารัณหันมองกันงงๆ ไม่คิดว่าณิชาจะรู้จักกับกุนซือ

"...." กุนซือลุกนั่งจากเก้าอี้ ด้วยความไม่อยากทะเลาะกับคนเมา สองเท้าหนักกำลังก้าวเดิน แต่..แล้ว

ปึก!! ส้นสูงราคาแพงเขวี้ยงใส่อกแกร่งของกุนซือ

"...." สายตาคมเริ่มดุดัน มองณิชาเหมือนกำลังจะระงับความอดทนไว้ไม่อยู่

"สมน้ำหน้า.." เจ้าของแก้มแดงทั้งสองข้างเอ่ย มุมปากเรียวแสยะยิ้มพุ่งตัวไปหาคนตัวสูง แต่ไม่รู้พุ่งอีท่าไหน..!

ฟรึ้บ!! ปากเรียวเล็กจุมพิตปากหนาของกุนซือเต็มๆ

"...!!"

"เฮ้ย!" ภารัณโพล่งเสียงดัง มองหน้ากันกับคิมหันต์ที่ส่งสายตาดุมองอยู่

"สารวัตรครับ" รชตมองหัวหน้าที่ยืนเป็นหุ่นกระบอก นี่เขาไม่ได้เป็นคนฉวยโอกาสเธอนะ

"ณิชา!" คิมหันต์สาวเท้าไปกระชากร่างหญิงสาวออกจากกุนซือแล้วก็พบว่าเธอได้น็อคหมดสติไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

น็อคคาปากผู้ชายเนี่ยนะ มันน่าโมโหนัก!

***********************

ณิชาลูก😂