Nanatili siyang tahimik habang namimili nang makakain ang mag-asawa samantalang siya ay pinagmamasdan lamang ang mga ito. Naagaw naman ang kanyang pansin sa batang babae na kanina pa nakatingin sa kanya na siya niya ring tinitignan. “Ang cute naman ng batang ‘to,” wika niya sa kanyang isipan. Naalis ang mga tingin ni Anna sa bata nang magsalita ang kanyang ina. “It’s been a long time, Anna. How are you doing?” tanong nito na tila ba walang naging masamang nangyari sa kanilang dalawa. “I’m fine, Mom,” mahinahong sagot ni Anna na pilit tinatago ang tuwa na kanyang nararamdaman nang sandaling iyon dahil matapos ang lahat ay nagawa siyang kumustahin ng kanyang ina na para bang may pakialam na ito sa kanya. “So, anong trabaho mo ngayon?” diretsahang tanong ng kanyang ina kay Anna. Hindi umimik si Anna at binasa ang kilos ng kanyang ina na ibang-iba kumpara noong huli silang nagkita. “Siguro okay lang na sabihin ko sa kanila? Okay lang ‘di ba?” Napayuko si Anna at lihim na napangiti
LUMIPAS ang mga araw at mas lalong naging malamig ang pakikitungo ni Bien kay Anna. Pilit mang unawain ni Anna ang sitwasyon ng kasintahan ay may kakaiba pa rin siyang nararamdaman na hindi niya dapat maramdaman. Matagal na ang pinagsamahan nila ng binata at ayaw niya iyon masira dahil lang sa hindi niya maipaliwanag nararamdaman at maling hinala. Alam niya rin sa kanyang sarili na imposible at hindi magagawang saktan siya nito dahil alam nito ang sakit at hirap na pinagdaanan ng dalaga at higit sa lahat ay mahal siya ni Bien. “Trust him, Anna. Trust him!” mariing saad ni Anna sa kanyang sarili habang nasa sala siya dahil pinalabas siya ni Bien ng study room dahil sa gusto nito mapag-isa. “Hindi siya galit sa ‘yo, okay? Gusto niya lang makapag-focus kaya ka niya pinalabas ng study room ‘yon lang ‘yon at wala ng iba. Huwag kang praning, okay?” pangungumbinsi niyang kausap sa kanyang sarili. Mangilang hinga-buga ang ginawa ni Anna para ikalma ang kanyang sarili ngunit hindi niya mapig
LUMIPAS ang mga oras ng pakikipag-usap niya sa binata at nakailang baso na rin si Anna ng alak dahilan para tamaan na siya ng kanyang kalasingan. “I believe I’ve had my fill. I think I should leave,” wika niya sa binata. “I think so,” wika ng binata. Inabot ni Anna ang bayad sa alak na kanyang ininom. “Here’s my payment,” wika ni Anna na bakas sa kanyang boses na tinamaan na nga ito ng kalasingan. “No, it’s my treat,” nakangiting saad ng binata kay Anna dahilan para mapakunot ng noo ito. “Huh? Why would you even treat me?” nagtatakang tanong ni Anna. “Let’s say I had fun talking to you,” nakangiting wika ng binata. “But—” “No more buts, Mi’lady. It’s better for you to go home because it’s getting late. I don’t want to get in trouble if something bad happens to you,” pasaring na saad ng binata. “What did you say?” tanong ni Anna na hindi nagawang marinig ng klarado ang sinabi ng binata dahil sa malakas na musika. Pumunta ang binata sa tabi ni Anna at saka inalalayan ito. “Let
HINDI MAIKUMPAS ni Anna ang kanyang sarili nang sandaling iyon—tanging paninikip ng kanyang dibdib at panginginig ng kanyang mga kalamnan at tuhod ang kanyang nararamdaman. Parang dinudurog ang kanyang puso habang pinapanuod ang kahayupang ginagawa ng kanyang kasintahan habang siya’y nakatalikod. “Why did you this, Bien?” nanghihinang tanong ni Anna na biglang nawalan ng balanse at mapasandal sa pintuan dahilan para makagawa ito ng ingay. Kapwa natarantang napatingin si Bien at ang babaeng k********t nito sa direksyon ni Anna. Nanlaki ang mga mata ng dalaga nang makita niya ang mukha ng babaeng sarap na sarap sa kababuyang ginagawa nito ng kanyang kasintahan. “Hayacinth?” hindi makapaniwalang usal ni Anna. Paanong— Hindi mawari ni Anna kung pinaglalaruan ba siya ng kanyang mga mata dulot ng alak na kanyang ininom o totoo talagang si Hayacinth ang babaeng pinaparausan ni Bien. Sa kinadami-rami hindi niya inaasahang si Hayacinth ang babaeng makakahati niya sa lalaking mahal niya nan
MABIGAT ang katawan ni Anna nang magising siya sa isang k’wartong kanyang binayaran para palipasan niya ng gabi. Pakiramdam niya ay lalagnatin siya nang sandaling iyon makalipas ang ilang oras makalipas nang nangyari sa kanila nina Bien at Hayacinth kagabi. Ramdam niya rin ang pananakit ng ulo niya buhat ng paglalasing niya kagabi at idagdag pa ang naulanan siya kagabi habang naghahanap ng murang hotel na kanyang matutuluyan. Napatingin si Anna sa orasan na pasado alas otso na ng umaga. Nagpakawala siya nang malalim na buntong-hininga. “I need to move,” mahina niyang saad sa kanyang sarili at pinilit ang sarili na bumangon sa kanyang pagkakahiga kahit na sobrang sakit ng kanyang buo katawan dulot ng hangover at mainit na pakiramdam ng kanyang katawan. Pilit na ikinumpas ni Anna ang kanyang sarili ngunit ramdam niya talaga ang sakit ng kanyang katawan at maging ang kanyang puso at sa tingin niya ay hindi niya pa kayang makiharap sa kahit na sino pa man—sa ngayon. Kung kaya kinuha niya
HINAYAAN lang ni Anna ang kanyang mga paa kung saan siya nito dalhin hanggang sa makarating siya ng Antipolo City kung saan natagpuan niya ang Luljetta’s Hanging Gardens Spa. “Good evening, Ma’am! Welcome to Luljetta’s Hanging Gardens Spa,” nakangiting bati ng isang babae kay Anna sa entrance ng resort. “How did I end up here?” nagtatakang tanong ni Anna sa kanyang sarili habang iginagala niya ang kanyang mga mata sa maaliwalas at mala-jungle vibe ng lugar. Napangiti si Anna habang patuloy niyang pinagmamasdan ang buong paligid. “This place is fantastic for getting my thoughts out of my head,” nakangiting saad ni Anna. “On the other hand, my foot seems to know everything about me.” Dahil sa nakakagaang vibe ng resort ay hindi na nagdalawang-isip si Anna at nagcheck-in sa resort para na rin ma-enjoy ang buong lugar at makapag-relax. Hindi na nakapaghintay ang dalaga dahil matapos niyang mailagay ang kanyang gamit sa k’wartong kanyang tutuluyan ay dumiretso na agad siya sa hanging
LUMIPAS ang mga araw at kung saan-saan dinala ng kanyang mga paa si Anna dahilan para magsimula muli siya ng panibagong nobela kung saan gagawan niya ng pangalawang yugto ang librong una niyang natapos—My Island. Kung noong una ay puro pighati at pahirap ang kanyang isinulat ngayon gusto niyang bigyan ng maayos na wakas ang k’wento ng dalawa niyang tauhan—para na rin linawin ang kanyang nararamdaman para sa lalaking unang umangkin sa kanya at gumugulo sa kanyang isipan—para bigyan na rin ang sarili kahit konting kaligayahan kahit sa mundo man lang ng imahinasyon. “At the very least, if I can’t have my happy ending, my characters can,” mahinang saad ni Anna matapos niyang mag-outline ng mga scenes para sa isusulat niyang nobela. Napatingin si Anna sa mala-Venice vibe na lugar kung saan may namamangka sa ilalim ng tulay at may tumutugtog ng gitara para sa mga magkasintahang nakasakay sa bangka. Muli, iginala ni Anna ang kanyang patingin sa buong paligid na nagbibigay ng nakakaginhawang
MATAPOS na maayos ang morning drama na nangyari sa pagitan nina Krystal at ng kanyang uncle, si Mr. Lee ay sinimulan na nila pag-usapan ang mga mangyayari para sa book launch na gaganapin. Walang ibang pinagtuunan ng pansin si Anna kung ‘di ang mangyayari para sa kanyang event ni hindi nito ginawang ibaling ang tingin kina Bien at Hayacinth kahit na naroon lamang ang kanilang presensya sa kanyang tabi. “How can you ignore them when they’ve done so much wrong to you, Anna?” tanong ni Krystal kay Anna habang nanggigigil at tinatapunan nang matalim na tingin sina Bien at Hayacinth na nasa kanilang harapan na para bang wala silang ginawang katrayduran kay Anna. Nalukot ang papel na hawak ni Krystal habang nanggigigil na pinagmamasdan ang dalawang hayop sa kanilang harapan. “How shameless they are! Ang kakapal talaga ng mga mukha! Hindi man lang nahiya na humarap sa ‘yo matapos gumawa ng kawalang hiyaan sa ‘yo!” nagngingitngit sa galit na saad ni Krystal na mas lalong humigpit ang pagkak