HINDI NAKAGALAW si Bien sa kanyang kinakatayuan sa mariin at malakas na sigaw sa kanya ni Anna. Kitang-kita niya ang mga rumaragsang luha sa mga mata nito—ang sakit at hinanakit na dinaramdam nito matapos ng kanyang ginawang pananakit sa dalaga. “Anna, I’m sorry,” mahinang paghingi ng tawad ni Bien. “I’m not in need of your apologies. Get out of here and stop bothering me!” mariing saad ni Anna na sumisilab ang galit sa mga mata nito nang sandaling iyon. “But—” Hindi na nagawang maituloy ni Bien ang kanyang sasabihin nang may dalawang malalaking bouncer ang humawak sa makabila niyang braso. “What the—let me go off!” mariing utos ni Bien sa dalawang malalaking lalaki na may hawak sa kanya sa kaliwa’t kanan. Ngunit nanatili itong walang kibo. “Didn’t you hear me?” bulyaw na tanong ni Bien sa dalawa ngunit hindi siya nito pinansin. “Fuck!” malutong na mura ng binata na pilit kumakawala sa pagkakahawak ng dalawang bouncer. Habang abala sa pagpupumiglas si Bien ay may isang lalaki
“FUCK!” malutong na mura ni Jax nang makita ang litratong pinadala sa kanya ni Tox na may naka-quote pang, “Bro, your little kitty is here” dahilan para mabilis niyang kinuha ang susi ng kotse at umalis ng company. Walang huno na ini-start niya ang makina ng kanyang kotse at mabilis na pinaharurot papunta sa bar ni Tox at wala pang sampung minuto ay nakarating na ito sa bar. Dali-dali at malalaking hakbang ang kanyang ginawa papasok ng bar habang magkasalubong ang kanyang mga kilay na diretsong nagtungo sa k’warto kung nasaan ang dalaga. “Bro!” bungad na tawag ni Tox kay Jax nang sandaling binuksan nito ang pinto nang pagkalakas-lakas. Hindi pinansin ng binata ang ginawang pagbati ng kanyang kapatid at mabilis na ibinaling ang tingin sa dalagang nakahiga sa sofa at walang malay buhat nang matinding kalasingan. “What the—what did you do to her?” hagsik na tanong ni Jax na dali-daling lumapit sa p’westo ng dalaga saka ito sinusuri. “I didn’t do anything, Bro. So, take it easy. I just
“KISS ME,” pakiusap ni Anna habang nakaangkla ang kanyang mga kamay sa leeg ng lalaking nasa kanyang harapan. “You’re drunk. You should rest,” saad nito at sinubukang alisin ang mga kamay ng dalaga sa leeg nito. Hindi pumayag si Anna at hinatak niya sa leeg ang binata dahilan para mawalan ito ng balanse sa pagkakatayo dahilan para ilang pulgada na lamang ang maging layo ng mukha nila sa isa’t isa. “Fuck me,” tahasang saad ng dalaga at biglang hinalikan ang binata ngunit mabilis na inalayo ng binata ang kanyang mga labi sa dalaga. “Stop. You’re drunk,” mariing awat nito sa dalaga. “I know,” pagsang-ayon ng dalaga. “But I want you to fuck me.” Dagdag nito. “You’re aware that you’re drunk I hope so you know what you’re doing right now.” Hinila ng dalaga ang binata papalapit sa kanya dahilan para magkatitigan sila ng malapitan. “I’m aware and, when I said I wanted you to fuck me I meant it.” At hinalikang muli ng dalaga ang binata ngunit muli ay inilayo nito ang kanyang mga labi sa
TEMPTATION ISLAND, “Kampay!” Sabay-sabay na sigaw ng mga co-workers ni Anna at nilagok ang laman ng buo ang alak na nasa kanilang mga baso. “Anna, why you’re not drinking?” tanong ni Krystal nang mapansing juice lang ang iniinom nito. “Nah, I’m fine with juice,” tugon ni Anna at sumimsim ng juice sa kanyang baso. “That’s not something you should be drinking. This is your celebration, and you should have a good time—” sabay baling sa direksyon nina Bien at Hayacinth na nagtatawanan— “not them!” Hinawakan ni Anna ang kamay ni Krystal. “Krystal, I’m all right. All I’m doing is staying away from alcohol,” tugon ng dalaga. “Why? Are you sick?” nag-aalalang tanong ni Krystal sabay hawak sa noo at pinakiramdaman kung may sakit ito. “I’m not sick, Krystal.” Sabay alis sa kamay ng dalaga sa kanyang noo. “Then why are you avoiding alcohol?” nagtatakang tanong ni Krystal. “Because…” “Because?” “Just that,” mabilis na sagot ni Anna dahilan para mapakunot ng noo si Krystal. Ngumiti si A
NANATILI lamang sa kanyang k’warto si Anna ng buong linggo. Hindi niya gustong lumabas dahil pakiramdam niya mas lalo siyang napapagod kaya wala siyang ibang ginawa kung ‘di ikulong ang kanyang sarili sa k’warto at kumain nang kumain habang nagsusulat. Wala pang isang oras ay muling nakaramdam ng gutom si Anna. “What the—ano bang nangyayari sa akin? Oras-oras na lang ako nakakaramdam ng gutom.” Sabay napairap sa kanyang sarili. “Masyado na ata akong nai-stress kaya nagki-crave lagi ako ng matamis at nagugutom.” Tumayo siya sa kanyang pagkakaupo at pumunta sa kitchen counter para tignan ang takeout list kung ano bang o-orderin niya para kainin. Habang namimili ay nakita niya ‘yong korean spicy chicken na ikinatakam niya at dahil doon ay dali-dali siyang umo-order noon at ng japchae, gimbap at teok. “Done!” masaya niyang saad sabay tingin sa orasan. “All I need is to wait.” Bumalik siya sa kanyang upuan at ipinagpatuloy ang kanyang pagsusulat. At matapos ang tatlumpung minuto ay nar
BINALOT ng samu’t saring emosyon si Anna nang sandaling makabalik siya ng hotel. Hindi niya makolekta ang kanyang sarili matapos ng lahat ng kanyang nalaman—ang hinala niyang hindi niya lubos na inaakalang magiging katotohanan. Hindi niya alam kung paano niya matatanggap ang lahat lalo na at hindi niya alam kung sino ang lalaking iyon. Hindi niya alam kung paano niya magagawang mahanap ang ama ng kanyang pinagbubuntis na ang tanging alam niya lang ay Jax ang pangalan nito. Umiyak nang umiyak si Anna dahil hindi niya alam ang kanyang gagawin sa sitwasyon na kinalalagyan niya ngayon. “What am I going to do?” naguguluhan niyang tanong sa kanyang sarili. Pakiramdam niya ay tuwang-tuwa ang kapalaran na paglaruan ang kanyang buhay dahil sa ang Jax na tumulong at nagpabago sa kanyang buhay noon ay kapangalan ng taong nagpagulo sa kanyang buhay ngayon. “Why is all of this happening to me? What have I done to deserve all of these mishaps in my life?” nanlulumong tanong niya sa kanyang sarili
NAPATAKIP ng bibig si Anna para pigilan ang kanyang paghagalpak dahil sa ka-conyo-han ni Krystal. “Final call for boarding, final call for boarding for the last remaining passengers. The last remaining passengers on Philippine Airlines flight XA829 bound to Kauai. Please board in aircraft through Gate 8. This is your final call for boarding, all board, please.” “Ayan na ang flight mo,” wika ni Krystal. “Paalam na?” “Salamat, Tallie.” Ngumiti si Anna at muling niyakap si Krystal. Hinaplos ni Krystal ang likod ni Anna. “Wala ‘yon.” Inalis ni Anna ang kanyang pagkakayakap kay Krystal at tinignan ito sa mata. “Don’t forget your promise. Don’t tell anyone the real reasonwhy I am really leaving, okay?” “Don’t worry naka-zipper ang bibig ko, Anna,” wika ni Krystal sabay zip ng kanyang bibig. “Ang kailangan mong isipin ay ‘wag mo papabayaan ang sarili mo, okay? At huwag na huwag kakalimutang tumawag sa akin ha?” “Opo.” “Huwag mong kakalimutan ha?” “Opo, Nanay Tallie,” panunuksong sago
“HAHAHA!” Malalakas na halakhak ang bumalot sa buong study room ni Jax nang sandaling iyon. Sunod-sunod na pagtawa na animo’y tuwang-tuwa sa kanyang pagsusulat at kitang-kita iyon ng tatlo niyang kapatid na sina Lax, Tox at Sax. Hindi iyon ang nakasanayang Jax na nakikita nila kung ‘di ang Juan Alexander 8 years ago. Si Juan Alexander na walang ibang ginusto kung ‘di ang magsulat nang magsulat ngunit matapos ang aksidenteng nangyari sa kanila ay nagbago ito. “Kuya, we must take action in his behalf. He’s not going to go insane. He couldn’t be that way,” wika ni Tox na may labis na pag-aalala sa kanyang kapatid habang pinapanood ito sa CCTV. Biglang nanariwa sa alaala ni Lax ang nangyari walong taon na ang nakakaraan. “Where have you been? I keep looking for you everywhere,” nag-aalalang tanong ni Lax nang makita niya si Jax na pabalik ng event hall. “Just somewhere,” maikling sagot ni Jax. Napabuntong-hinga si Lax at saka ginulo ang buhok ni Jax. “Sa susunod ‘wag ka kung saan-saa