Chapter 2: Grayson Has Been Lying To Me All Along

Nagising si Ada sa malakas na tunog ng kanyang cellphone. Pilit niyang idinilat ang namumugtong mata para abutin ito. May tumatawag. Sino naman kaya ang tatawag sa kanya ng ganitong kaaga? Hindi pa nga sumikat ang araw.

‘Mommy Grace calling’

Napairap siya nang makita ang pangalan ng biyenan. Kailangan na pala niya dapat palitan ang contact name nito. Dapat ‘Grace’ o di kaya'y 'Bruha' nalang.

“Pumunta ka dito, ngayon din,” malamig at seryosong sabi nito sa nang-uutos na paraan, dahilan para hindi siya makatanggi.

Walang emosyon siya sumagot at kaagad ding tinapos ni Grace ang tawag.

Sa loob ng limang taong lihim na kasal kay Grayson, kailanman ay hindi siya nagustuhan ni Grace. Pero sanay na si Ada rito.

Sa katunayan, isa ang mga Chandler sa mga makapangyarihang pamilya sa kanilang lugar. Bagama't siya ay mula sa mayamang pamilya ng mga Perez, hindi naman maayos ang pagtrato ng mga ito sa kanya. She is an unfavored abandoned daughter.

Limang taon na ang makalipas nang aksidenteng mapatay ng kanyang ina ang kanyang ama in an act of self-defense noong lumala ang pag-aaway nito sa kanilang pamamahay.

Sa isang iglap lang, wala na ni isa na kumilala sa kanya bilang kapamilya. Tanging siya lang ang tumatayo sa panig ng ina. Ang pamilya ng kaniyang ama ay nagkaisa upang mahatulan ng death penalty ang kanyang ina bilang hustisya. Samantalang ang Pamilya Cruz, ang pamilyang pinagmulan ng kanyang ina ay hindi nagdalawang-isip na putulin ang ugnayan sa kanilang dalawa. Tuluyan na silang inabandona ng dalawang panig.

Dahil sa kawalan ng pag-asa, nakalimutan na niyang isipin ang sariling kapakanan. Saka pa lamang siya natauhan sa pinaggagawa nang tapos na siyang magpakasal ng lihim kay Grayson Chandler, ang abogadong inirekomenda sa kanya ng mentor na si Elvis Corpuz.

Matatag at pulido ang background ng Pamilya Chandler na kahit magsama-sama pa ang Pamilya Perez at Cruz ay hindi ito mapapagsak. Kaya literal na kumapit si Ada sa patalim.

Sa usaping batas, kailanman ay hindi pa natatalo si Grayson sa anumang kasong kanyang hinahawakan.

Nagtagumpay si Grayson na mapababa ang sentensya ng kanyang ina ng limang taon. Pero ang kapalit nito ay ang pagpapakasal niya kay Grayson ng lihim. Walang ibang sinabing rason kung bakit ginusto nitong magpakasal sila. Ang tanging alam niya lang ay may adopted son ito na nagngangalang si Grant.

Si Grant ay anak ng malapit na kaibigan ni Grayson na nasawi sa isang aksidente. Two months old palang ito nang mawala ang biological parents.

Samantala, isang buwan nalang at makakalabas na ang kanyang ina sa kulungan, at magtatapos na rin ang kanilang kasunduan.

Malinaw pa sa sikat ng araw na walang salitang ’pag-ibig’ sa kasunduang ito. Both of them benefited from this. Walang nawala sa kanila. Pero kahit na alam ni Ada ang kondisyones dito, hindi niya pa rin napigilang mapamahal ng lihim kay Grayson.

Nagpakawala si Ada ng malalim na hininga bago naglakad papunta sa bathroom. Naramdaman na naman niya ang mapurol na pananakit ng kanyang puson. Ilang araw na itong pabalik-balik. Hindi naman ito masyadong masakit, pero alam niyang hindi ito pwedeng balewalain. Bigla siyang nakaramdam ng pagkabahala.

“Hindi kaya...?” mahinang sabi niya sa sarili.

Palagi naman silang gumagamit ng proteksyon, maliban nalang noong lasing na umuwi si Grayson, isang buwan na ang nakalipas.

Uminom naman siya ng gamot kinabukasan pero may chance pa ring hindi ito gagana. Para makasigurado, bumili muna siya ng pregnancy test kit sa pharmacy bago pumunta sa bahay ng mga Chandler.

Habang nasa kotse, bigla niyang naisip ang nangyari kagabi at ang banta ng asawa. Hindi naman siguro nalaman ng ina nito ang ginawa niya, ‘di ba?

Kung sa bagay, napakametikuloso ni Grayson. At isa pa, hindi ito palasumbong. Kumbaga, kung ano ang nangyayari sa kanilang mag-asawa ay tanging sila lang ang nakakaalam.

‘Oh, bakit paniwalang-paniwala ka pa rin diyan, Ada? Niloloko ka na nga ng harap-harapan,’ pagrerebelde ng utak niya.

Ganito ba niya kamahal si Grayson? Na kahit ilang beses siya nitong pinagsinungalingan at niloko, nakakaya niya pa ring maniwala dito?

'Diyos ko! Hanep ka talaga magdesisyon, Ada! Tingnan mo at paldong-paldo ka na sa problema!’

Napahilamos nalang siya sa mukha nang walang tubig. Maya-maya'y pinaandar na nito ang kotse at binabaybay ang daan patungo sa lugar ng mga Chandler.

Makalipas ang halos kalahating oras, nakarating na rin si Ada sa villa ng biyenan. Palakas ng palakas naman ang kaba sa kanyang dibdib. Ganito naman palagi sa tuwing tatapak siya sa lugar na 'to. It feels like walking on eggshells.

Pagkalabas niya pa lang sa kotse, tinatapunan na kaagad siya ng malamig na tingin ng mga katulong bago ito nagpatuloy sa kanilang ginagawa. Aba, sosyal! Pati mga katulong nahawa na rin sa ugali ng kanilang amo.

Pero hindi nagpapatinag si Ada dito. Kalmado lang siyang naglalakad papunta sa sala kahit hindi niya nagustuhan ang pakiramdam sa kanyang puson.

Sa loob ng limang taong kasal kay Grayson, palagi na siyang minamaliit ng biyenan. Pati mga katulong ay minamaliit din siya. Kung hindi dahil kay Grant ay hinding-hindi na siya aapak sa kasumpa-sumpang pamamahay na ito.

“Mommy!”

Umalingawngaw ang malinaw na tinig ng isang bata pagkapasok niya sa sala. Isang maliit at pamilyar na imahe ang sumalubong sa kanya.

“Mommy, grandma just lied to me. Ayaw niyo na raw po sa akin,” pagsusumbong ng limang taong gulang na si Grant. Mahigpit itong yumakap kay Ada na animo'y koala.

Natigilan si Ada at napatingin sa biyenang si Grace na bahagyang nakaismid.

Nakasuot ito ng mamahaling damit at halos isuot na nito ang buong koleksyon ng alahas.

Ngunit labis niyang ikinagulat kung sino ang katabi nito...

Bakit nandito ‘to? Anong ginagawa nito dito? Ipinapakilala na ba ito ni Grayson sa pamilya niya bilang kapalit niya? Mapapaaga ba ang divorce nila nila?

Hindi niya maiwasang ikompara ang sarili dito. Mukha talaga itong anghel, mukhang hindi makabasag ng pinggan pero may kakatihan palang tinatago sa loob. Ang mas nakakainis pa ay inosenteng nakatingin lang ito kay Ada na para bang walang ginawang katarantaduhan. Kabaligtaran ang ipinapakita nito ngayon–mahinhin, maamo, at sopistikada kaysa sa ka-oa-han at kamalditahan noong nakaraang gabi.

“Mom, why aren't you talking?” Tumingala si Grant sa kanya ng may matang nangungusap. “Totoo ba ang sinabi ni Lola? Will you leave Dad? Don't you want me anymore?”

Ibinaba ni Ada ang tingin kay Grant na maluha-luha na. Hindi niya alam kung paano ito ipaliwanag sa bata. Nakaramdam siya ng pait sa puso niya.

Sa loob ng limang taon, parang tunay na anak na ang trato ni Ada kay Grant. Ginagawa niya ang lahat para dito. Masasabi niyang hindi peke ang pagiging mag-ina nila. Nakaramdam siya ng pag-aatubiling iwan ang bata pagkatapos ng divorce. Hindi. Hindi niya kayang iwan ito.

“Come here, Grant,” tawag ni Grace sa apo.

“Ayoko!” Mas humigpit pa ang yakap ng bata kay Ada. “I want to go home with my mommy!”

Dumilim ang ekspresyon ni Grace at mariing nagsalita, “How many times do I have to tell you na hindi mo totoong ina ang babaeng iyan? Your real mother is this popular actress, Sofia Angeles!”