Nasa tapat na kami ng Monteverde House sa sariling bahay ko. Naalla ko lang kung paano ako pinabitbit ni Gina sa mga tauhan niya noon nang humingi ako nang tulong para sa anak ko. Lahat lahat ay kinuha na talaga niya. Wala siyang kwentang kapatid. Kapatid na itinuri ko nang kadugo ko at sinamahan nang maaos, mabuti. Pero, ito pa rin ang ginanti niya. Sa totoo lang, hindi ko naman talaga siya kayang saktan, kahit galit na galit ako sa kaniya at pinaparusahan ko siya. Lahat ng mga masamang salita na mga nabitawan ko sa kaniya noon. Hindi pa rin tumatak sa utak niya. At kahit ngayon, hinahamon niya pa rin ako gamit ang daddy ko."Bella, hali ka na, nandito na tayo." Kinakabahan man ako, ngunit, kailangan kong tumuloy kahit na ano pa ang mangyari. Kaya naman, agad akong lumakad habang nasa likod ko naman si Brent. Pagkadating ko agad sa mismong pintuan. Hindi ko inaasahan na naka-abang silang lahat dito sa bahay sa akin. Kahit paano, masaya akong nakita na nandito na nga talaga ang Dadd
BELLA MONTEVERDE POINT OF VIEWNarito ako sa loob ng opisina ko. Marami akong ginagawa dito. Matapos ang kaarawan ko, ngayong araw na rin sumasama ang pakiramdam ko. Sa totoo lang, masyado akong nahihilo. Kaso lang, mas lalong dumami ang gawain ko dito sa opisina ko. Kaya, wala akong oras para magpahinga at isipin ang sarili ko. Pero, balak ko naman ang magpa-check up, pagkatapos ko dito. Kalaunan pa, habang busy ako sa kakapirma ng mga contract. Biglang tumunog ang pinutan. Kaya, nabaling doon ang atensyon ko. "Get in." I serously said. Ngunit, nakatuon pa rin ang tutok ko dito sa mga papel ko. Kahit na, alam ko nang nasa looba na sila, hindi ko pa rin itinaas ang titig ko. "Sige na, iwanan mo na kami. Mag-uusap kami," familiar na boses nito. Nang iniangat ko ang titig ko. Gulat akong makita ko si Brent. Hindi ko inisip na, bibisita siya dito ngayon."Anong ginagawa mo dito Mr. De Guzman?" I said with my sarcastic voice. Pero, ang totoo kabado ako na hindi ko alam kung bakit. "Huw
GINA POINT OF VIEWBwesit, ngayon ako nahihirapan kay Brent. Mukhang, nalalaman na niya ang katotohanan. Kaso lang, nakakatuwa pa rin na hindi matutuloy 'yon. Dahil, si Dad na rin mismo ang magpapatunay na anak niya ako at ako si Bella Monteverde. Ang sarap talaga sa pakiramdam na, ako lang ang Bella na kikilalanin nila. Hayts, kawawang kapatid ko. Wala na magiging laban, kahit na ano pa ang gawin niya. At ngayon, kailangan na siyang tuluyan na mawala sa landas namin. Hindi basta-basta, mawawala na lang ang paghihirap ko na magpanggap na ako siya. Alam ko na kahit ano o kahit na magkanong milyon milyon pa o bilyon ang gastusin niya, wala na siyang magagawa pa. Hayts, Daddy, mabuti na lang at wala ka nang naalala pa. Ang galing talaga ng mommy kong magbantay sa 'yo. Tsk!NAKARAAN..."Gina, where are you? Hinahanap ng Dad mo si Bella. Kailangan mong pumunta agad dito sa bahay para ikaw ang makilala niya bilang tunay niyang anak. Bilisan mo na, kaka-uwi lang namin, galing America." Mbuti
Akala ko maayos na pero, bigla lang akong tinitigan nang masam ni Bella. Matapos ay nagtungo siya sa harap ko at hinarangan ako."Daddy, sobra niya po akong sinaktan. Si Gina, wala po siyang ginawang mabuti sa akin. Kaya, dapat niyo lan po siyang parusahan. Hindi na po siya pwedeng maging isang Monteverde, total isa lang din naman siyang ampon. Kaya, mas mabuti pang tanggalin niyo na siya ng apelyedo natin. Dahil, alam ko na gagamitin lang niya ang apelyedo na 'yon, para saktan tayo. Dad, tulungan mo naman ako, ayaw ko nang maging mahina pa sa mata ng iba. Pero, siya, lagi niya 'yon ginagawa sa akin. Minamaliit niya ako palagi. At alam mo pa Daddy, nang na hospital ako. Bigla na lang niya akong sinampal, sinabunutan at tinulak. Alam po 'yon ni Brent, dahil nakita niya po mismo. Pero, hindi narinig ni Brent, na sinabi ni Gina sa akin, na dapat na daw akong mamatay, dahil, wala akong kwentang anak sa inyo. Gusto niya akong patayin Daddy. Gustong-gusto niya akong patayin. Kaya please, un
"Daddy, wala pong kasalanan si Brent. Huwag niyo po siyang pagalitan. Please po daddy..." pagsusumamo na tinig ni Bella. Naka wheelchair din ang Daddy niya.Hindi ko talaga inaasahan na uuwi ngayon ang Daddy niya mula sa America. Pero, magandang pagkakataon na rin ito para malaman ko ang buong katotohanan, kung si Bella nga ba ang nasa harapan ko. Kung siya nga ba ang asawang minahal ko nang buong-buo. "Tama naman ang anak niyo. Wala akong ginagawang masama sa kaniya. Dad, mabuti naman po, nakabalik na kayo. Ibig sabihin ba nito, magaling na ang sakit niyo? Ibig sabihin, muli niyo nang makakasama ang tunay mong anak. Syempre, pati na rin si Gina 'di ba? I hope, muli pong maging buo ang Family mo. Kaya, sana maging masaya ka sa pagbabalik mo dito," mahinahon na wika ko. Hindi ko alam kung ano ang iniisip ng kinikilala kong asawa.“I don’t know you. Bella, who is he again?” Halos manlaki ang mga mata ko sa gulat. Hindi nia ako nakikilala? Ano ang ibig sabihin nito? Ano ang nangyayari?
BRENT DE GUZMAN POINT OF VIEW Wala akong ibang pinuntahan, kundi ang bahay ng asawa ko. I want to talk to her, right now. Hindi na rin ako nag-atubili pang, pumasok sa bahay niya. I'm welcome here naman. Pwede akong maglabas pasok sa bahay niya. Gayunpaman, it's quiet here, sa baba. But, still, hinahanap pa rin siya ng mga mata ko. Kaso nga lang, hindi ko pa rin siya makita dito. So, it means, nasa itaas na ngayon si Bella. And I think, sa kwarto niya. Kalaunan, napansin ko ang isang Yaya. May dalang pagkain na tila kakaluto lang niya. Sa ganitong oras, nagluluto pa siya??? Sinubukan kong lumapit sa kaniya. Hindi pa man ako nagsasalita ay inunahan na niya agad ako. "Ohh, good evening sir Brent. Bakit po kayo nandito? May kailangan po ba kayo? Sakto po, kakauwi lang din po ni Bella, kaya pwede ko po siyang tawagin sa itaas at sabihin na nandito ka," nakangiting aniya nito. "Okay, I want to talk to her. If, wala siyang ginagawa, sabihin mong, naghihintay ako rito sa ibaba." I said