237 WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG3RD POV “I'm sorry.” Wika ni Reymart, habang nasa loob sila ng kanilang kwarto. “Naintindihan kita Reymart. Noon pa man, alam ko na na siya ang mahal mo at hindi ako.” Malungkot na wika ni Diana sa kanya. “Pasensya kana ha, kung naging makulit ako sa 'yo.” Hinging tawad ni Diana. “Ayos lang ‘yon.” Wika niya at siniil ng halik ang labi ni Diana. “Teka lang naman, mag-uusap pa nga tayo.” “Pwede naman tayong mag-usap habang nag-s*x.” Nahampas ni Diana, si Reymart, dahil sa sinabi nito. “Sige lang, magsalita ka lang. Nakikinig naman ako.” Wika ni Reymart, habang nag-umpisa itong halikan ang leeg niya. “Tumigil ka kasi muna!” Nakikiliti na wika ni Diana, dahil dinilaan nito ang leeg niya, patungo sa kanyang dibdib. “Mamaya nalang tayo, mag-usap. Ito muna ang uunahin natin.” Ngising wika niya, habang hinampas siyang muli ni Diana. Pero napasigaw si Diana, nang bigla nalang siyang ihiga ni Reymart, sa kanilang kama. “Ano ba! Nakikiliti ako Reyma
2383RD POV “Ano bang ginagawa mo rito?” Inis na tanong ni Reymart, sa kakambal niyang si Rey.“Hinahanap kayo ng mga bata.” Natatawang sagot niya rito. “Anong hinahanap? Alam ko na hindi nila kami hahanapin, kapag kasama nila si Mommy.” “Kinuha namin sila kay Mommy.” Napakunot ang noo ni Reymart, dahil sa sagot ng kapatid niya. “Anong kinuha?” “Kinuha nga namin.” “Bakit niyo kasi kinuha?” “Gusto ka namin, puntahan. Kasi bigla ka nalang nawala sa hospital.” Mabilis naman itong lumayo sa kanya, nang makitang itinaas ni Reymart, ang kanyang kamao. “Hindi mo ba alam, na isturbo kayo!” Madiin na wika niya rito, kaya malakas na natawa si Rey. “Bakit?” Kunot-noo na tanong ni Diana, habang nilapitan niya ang dalawa. Kasama niya si April, at masama rin nitong tiningnan ang asawa niya. “Nag-katuwaan lang kami.” Ngiting wika ni Rey, at pinulupot ang kanyang braso sa bewang ng asawa niya. “Sinabi mo na ba sa kanila?” Wika ni April, kaya nagkatinginan si Rey at Reymart. “Ang alin?” Ta
My Mysterious Wife Book VII CHAPTER 239 3RD POV “Jake..” Sambit ni Hanma, matapos niyang nakita ang kanyang nobyo. “Ayos ka lang ba? Anon-.” Napabaling ang mukha niya nang sampalin ito ng lalaki. “Sino ang lalaking ‘yon?!” Galit na sigaw niya rito. Habang umiling siya sa lalaki. “Hindi ko siya Kilala maniwal-.”“Sinungaling!” Muling sigaw nito, kaya napapitlag siya. “Hindi mo ba nakita ang ginawa ng lalaking ‘yon sa akin?! Tingnan mo ang itsura ko!!” “Maniwala ka Jake… Wala akong kinalaman sa ginawa niya sa ‘yo!” “Manahimik ka!! Alam mo bang nagka-litse-litse ang buhay ko dahil sa ‘yo! At sa lalaking ‘yon! Muntik na nila akong nilumpo! Mabuti nalang at nakatakas ako sa kanila! Kaya pagbayaran mo ng mahal ang ginawa niyo sa ‘kin!!” Galit na sigaw nito, kaya dali-dali na tumakbo si Hanma, palabas ng kanilang bahay. Agad siyang sinundan ng lalaki at nahawakan siya sa kanyang braso. Hinampas niya naman ito sa dala niyang bag, kaya nakawala siya rito. “Daddy!!” Iyak na wika nito
240 3RD POV “Kuya!” Wika ni Rey, habang lumapit sa tito Junas at kuya Aaron niya. “Bakit mo siya kasama Dad?” Galit na wika ni Hanma, habang niyakap niya ang kanyang ama. “Siya ang tumulong sa akin, Anak. Para makauwi agad ako.” Napatingin si Hanma, kay Aaron, dahil sa sinabi ng kanyang ama. “Kuya, bakit pala kayo magkasama ni Tito?” Tanong ni Rey, sa kanya. “Nakita ko siya sa labas.” Sagot ni Aaron, kaya napakunot ang noo ni Rey. “Sa labas? Anong ginawa mo sa labas? At bakit hindi ka namin nakita kanina?” Taka na tanong ni Rey. “Isa pa Kuya, anong ginagawa mo rito?” Tanong din ni Reymart sa kanya. “‘Wag mo nang itanong ‘yan.” Sagot ni Rey, habang ninguso ang pinsan niyang si Hanma. “Alam mo ba Dad, na siya ang dahilan kung bakit muntik na akong mapahamak?” Galit na wika ni Hanma, habang napatitig sa kanya si Aaron. Hinding-hindi na kasi niya nakikita ang iba't-ibang personality nito na katulad noon. “Bakit Anak?” Taka na tanong ni Junas. “Kasi binugbog niya si Jake Dad! K
241 3RD POV “Dad.” Sambit ni Hanma, habang nilapitan ang kanyang ama. “Bakit Hija.” “Dad, bakit laging sinasabi ng lalaking ‘yon, na kilala ko siya?” Tanong nito habang niyakap ang kanyang ama. “Napagkamalan ka lang niya.” Sagot ni Junas. “Bakit po? May kamukha ba ako?” “Hindi ko rin alam Hija.” “Dad, baka may kakambal ako.” Wika niya, kaya natigilan si Junas at natawa. “Daddy naman eh!” Maktol na wika niya, habang patuloy siyang tinatawanan ng kanyang ama. “Bakit mo naman naisip ‘yon?” “Kasi ‘diba, si Rey at Reymart, kambal sila?” “Anak. Mag-isa ka lang na iniluwal ng iyong ina, bago siya nawala.” “Wala kabang balak na hanapin siya Dad?” “Sinabi ko naman sa 'yo ‘diba? Ayaw na niya tayong makita pa. Isa pa, alam mo rin na may bago na siyang pamilya.” Malungkot na wika niya kay Hanma.“Dad, bakit pala hindi ako mahal ni Mommy?” Muling natigilan si Junas, dahil sa tanong ni Hanma. “Bakit mo naman nasabi ‘yan?” “Kasi Dad, kung mahal niya ako. Hindi niya ako iiwan sa 'yo ‘
2423RD POV “Anak! B-buhay ka..” Iyak na wika nito, kaya napakunot ang kanyang noo. “Bitawan niyo po ako. Isa pa, hindi naman ako namatay, kaya buhay ako.” Inis na wika niya rito, matapos niya itong itulak. “Patawarin mo ako Hanma..” Natigilan siya, dahil sa kanyang narinig. “Kilala mo ako? P-paano mo ako nakilala?” Kunot-noo na tanong niya, rito habang napalingon sa paligid. “A-ako ang mommy mo Hanma… A-Anak.” Hagulgol na wika ng babae, kaya nailing si Hanma, sa kanya habang pinagtatawanan ito. “Hindi ako tanga, para maniwala sa ‘yo, Isa pa, kilala ko ang mommy ko at hindi Ikaw 'yon! Kaya mas mabuti pang umalis kana at ‘wag mo nang hintayin pa na tatawag ako ng pulis, para ipahuli ka.” Madiin na wika niya, habang tinalikuran ito. Pero muli siyang natigilan ng yakapin ulit siya ng babae. “Ano ba! Bitawan mo nga ako! Tulong! Tulungan niyo ako!!” Malakas na sigaw niya, kaya lumapit sa kanila ang mga tao, na nasa loob ng convenience store.“Anong nangyayari rito?” Tanong ng guard,
2433RD POV “Aaron!” Tawag ng mommy niya. Gulat siyang napatingin dito, habang papalapit ito sa kanya. “Anong ginawa mo?” Tanong nito sa kanya. “Mom, may kailanga-.” “Sagutin mo ang tanong ko!!” Galit na sigaw nito sa kanya. “Gusto ko lang malaman ang totoo.” Napakunot ang noo ni Aira, dahil sa narinig niya mula sa kanyang anak. “Totoo? Anong totoo?” “Na buhay si Hanma.” Nailing si Aira, dahil sa sinabi ni Aaron. “Buhay? Nagpapatawa kaba? Nakita mo mismo sa dalawang mata mo ang nangyari sa kanya, ‘diba?” “Oo, pero hindi malabo na buhay siya, dahil kamukhang-kamukha niya siya Mom.” Iyak na wika ni Aaron. “Hindi siya si Hanma, Anak. Alam mo ‘yan.” Malumanay na wika nito, dahil hindi niya mapigilan na maawa sa anak niyang si Aaron. Ilang taon na rin itong nagdusa dahil sa pagkawala ni Hanma. “Ramdam ko Mom… Ramdam kung siya si Hanma.” “Anak, tanggapin mo na na wala na siya.” “Paano Mom? Paano ko siya makakalimutan? Alam mo bang kahit anong gawin ko, pilit pa rin siyang sinis
2443RD POV “Hindi ka makakalabas dito, hangga't hindi matapos ang kasal niyo.” Wika ni Aira, habang walang emosyon na makikita sa mukha niya. “Kailangan mong sumunod sa amin, dahil para rin ito sa ‘yo.” Nag-angat ng mukha si Aaron, habang kunot-noo na napatingin sa kanyang ina. “Wala ka rin pinagkaiba sa lola mo.” Sagot niya rito. “Wala akong pakialam sa iniisip mo Aaron. Ang gusto ko lang ay mabigyan ka ng pamilya.” “Bakit Mom? Hindi ko ba kayo pamilya?” “Sa tingin mo, habang-buhay mo kaming makasama? Hindi Aaron, mas maganda pa rin na may mga anak ka, na mag-aalaga sa ‘yo, sa pagtanda mo. May asawa kang masasabihan sa problema mo.” “Paano ako mag-sasabi sa kanya, kung hindi ko siya gusto?” “Anak, habang tumatagal. Matutunan mo rin siyang mahalin.” “Ayoko siyang mahalin. Alam mo kung sino ang mahal ko.” “‘Yan ang dahilan, kung bakit kita ipapakasal kay Nica!” Sigaw ni Aira, kaya masama niya itong tiningnan. “Aaron. Tama na ang ilusyon mo, dahil wala na si Hanma, wala na s
CHAPTER 29 3RD POV “Hoy! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Mahiya ka naman.” Inis na wika niya, habang ngumiti sa pari. “Pasensya na po kayo Father.” Hinging tawad niya at hinawakan ang braso ni June. “Halika na.” Madiin na wika niya, habang hinila ito. “Bakit tayo aalis? Magpapakasal pa nga tayo.” Wika nitong muli, habang patuloy niya itong hinila. “Bal*w ka talaga!” Galit na wika niya, habang nasa labas na sila ng simbahan. “Bal*w ba ang taong pakasalan ka?” Nailing siya habang tinitigan ito. “Pakasalan? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ako magpapakasa-.” Hindi niya na-ituloy ang sasabihin niya nang bigla na naman siya nitong buhatin. “Hindi ka magpakasal sa akin? Pwe's ibalik kita sa loob para pkasalan mo ako.” Napasigaw si Daisy, dahil sa narinig niya mula rito. “‘Wag! M-mahiya ka naman. Ginugulo mo sila sa loob.” Wika niya rito. “Ginugulo? Bakit mo nasabi ‘yan? Ang gusto ko lang naman ay pakasalan ka.” “Manahimik ka.” Madiin na wika niya. “Ayaw mo akong pakasalan ‘di ba? Kaya
CHAPTER 28 3RD POV “Ikakasal? Bakit kami ikakasal?” Gulat na wika ni Dahlia, sa mga magulang niya. “Noon paman ay pinag-planohan na ng pamilya natin ang kasal niyo Anak.” Muling wika ng kanyang ina. “Pero bakit? Hindi ba alam niyo na magka-ibigan lang kam-.” “Tama na Dahlia, sumunod ka nalang sa gusto ng mga magulang natin.” Wika sa kanya ng kanyang kuya River. “Isa pa, alam namin na may gusto ka kay Dan.” Wika ng kanyang kuya Ryker, kaya napatingin siya rito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo Kuya?” Inis na wika niya, habang hindi makatingin kay Dan Fico. “Hija, mga bata pa lang kayo, ay napag-kasunduan na ng pamilya namin at mga magulang mo ang kasal ninyo. Pati na rin ikaw Hija.” Wika nito, habang gulat na napatingin si Daisy, sa ginang. “A-anong ako?” Utal na wika niya, habang kunot-noo na tumingin dito. “Alam mo bang nagkatampuhan kami noon ng iyong ina, noong nalaman namin na ikakasal kana. Mabuti nalang at hindi ‘yon, natuloy.” Ngiting wika nito, kaya napatingin siya sa ka
CHAPTER 273RD POV “‘Wag kang magpahalata Dahlia.” Wika ni Daisy, habang hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kapatid niya. Nang dumaan sila sa harapan ni Dan, ay mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman niya. Habang nasa loob na sila ng elevator ay muli niyang inisip ang itsura nito kanina. Hindi niya alam kung si Dan Fico ba ito o si Dan June. “Dais-.” Mabilis na tinakpan ni Hazel ang bibig ni Dahlia, kaya hindi nito natuloy ang sasabihin niya. Nang tumingin sa kanya si Dahlia, ay agad siyang umiling. Nang makalabas sila sa elevator ay napakunot ang kanyang noo, nang makitang ibang floor ang pinuntahan nila. Magtatanong sana siya rito, pero natigilan siya nang may nakasalubong silang dalawang lalaki.Napahawak si Dahlia, sa kanyang dibdib matapos silang makapasok sa isang silid. “Kaninong silid ‘to? Bakit tayo nandito?” Tanong niya kay Hazel. “Maupo po muna kayo Ma'am Daisy, isa rin po ito sa pag-aari ko.” Sagot nito habang giniya siya sa sofa. “Bakit ang dami mong pa
CHAPTER 26 3RD POV “Mukhang hindi kana kilala ng bestfriend mo.” Iling na wika ni Dan, habang napatingin sa lalaking pumasok.“F-Fico.. A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? A-at sino siya?” Galit na sigaw niya rito. “Ako ‘to Dahlia.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Mahal ko, alam mo bang ayaw na ayaw kung makita kang may kasamang ibang lalaki. Alam mo naman na minsan na kitang pinagbigyan. Pero ‘yon na ang huli.” Namilog ang mga mata ni Daisy, habang nakatingin dito. “I-ibig sabihin… Hindi ka si Dan?” Utal na wika niya, habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang lalaki na magkamukha. “Mali ka, ako pa rin si Dan.” Ngiting sagot nito. “Siya ang kapatid ko Dahlia. Si Dan June.” Wika ng kamukha nito. “Ayaw ko pa sana na magpakilala pa, pero hindi ko na kaya. Baka ikamamatay ko pa kung tagalan ko pang puntahan ka rito sa lalaking ‘yan!” Galit na wika nito. Habang tinuro si Hazel. “B-bakit? Bakit niyo ‘to ginawa Fico?” Iyak na wika ni Dahlia. “Patawarin mo ako Dahlia, pero sady
CHAPTER 253RD POV Habang nasa loob na sila sa kotse, ay agad na suminyas sa kanya si Hazel, at agad na nilambingan ang boses niya habang kausap niya ito. Nang makarating sila sa condo ni Hazel, ay roon lang nakahinga si Daisy nang maluwag. “Bakit hindi mo kinuha ang camera na nilagay niya sa kotse?” Tanong niya rito. “Kapag ginawa ko ‘yon Ma’am. Maghi-hinala po siya.” Sagot nito, kaya napatitig siya rito. “At malalaman niya na alam natin ang ginagawa niya.” Muling wika sa kanya ni Hazel. “Tama ka, pero sigurado kaba na safe talaga rito?” Tanong niya habang umupo. “Opo Ma’am Daisy, marami po akong nilagay sa condo ko, para walang ibang makakapasok dito basta-basta.” Sagot nito habang napatango siya. Bigla niya naman naisip ang sinabi nito sa kanya kanina. ‘Hindi alam kung hindi siya si Dan, dahil napatunayan ko na ‘yon.’Napatingin siya kay Hazel, nang marinig niya ito. “Ano po ang sinasabi ng lalaking ‘yon, kanina Ma’am Daisy?” Tanong nito sa kanya. “Pinapagulo niya lang an
CHAPTER 24 3RD POV “Ano ‘yong ingay sa taas?’ Tanong ng kanyang ina, sa katulong nila nang makita itong bumaba. “May pusa po na nakapasok Ma’am Daina.” Sagot nito, habang napakunot ang noo ng kanyang ina. “Pusa? Paano nagkakaroon ng pusa sa taas?” Taka na tanong nito, habang naalala niya na mahilig sa pusa si June. Nakikita niya ito na laging nagpapakain ng mga pusa roon sa bahay na pinag-dalhan nito sa kanya. “Hayaan niyo na Mommy. Itapon mo nalang ang pusa.” Wika niya sa katulong habang hinawakan ang kamay ni Hazel. “Mahal ko, pwede mo ba akong samahan sa taas?” Wika niya, habang tumango ito. Nang makarinig sila ng malakas na nabasag sa loob ng kanyang silid ay agad siyang napatingin kay Hazel. “Kami nalang ang titingin sa taas Mom.” Wika niya, habang inalalayan siya ni Hazel, na maglakad. “Ito pala ang kwarto ko Mahal ko.” Ngiting wika niya, habang kumindat dito. Mabuti nalang at naisipan niyang pasuotin si Hazel, nang isang damit, na nag-mukhang malaki ang katawan niya.
CHAPTER 23 3RD POV “Mukhang malaki talaga ang problema mo, dahil lumapit ka talaga sa akin.” Ngiting wika ng kanyang lola Aira, habang giniya siya sa upuan. “Alam kung nakakahiya, pero Lola, hindi ko na kaya na ilihim sa ‘yo ang problema ko. Lalo na at napagkamalan na nila akong bal*w. Pero maniwala kayo, totoo ang sinasabi ko.” Wika niya rito. “Alam ko, Apo. ‘Wag kang mag-alala tutulungan kita.” “Gusto kung malaman ang tunay na pagkatao ni Dan, Lola. Alam ko na siya ang sagot sa lahat ng tanong ko.”“Dan?” Wika nito. “Dan Fico. Lola.” Wika niya, habang napangiti si Aira. “Sila pala ang nagpa-pasakit sa ulo mo.” Wika nito, habang napakunot ang kanyang noo, na tumingin dito. “Kilala niyo po ba siya?” Tanong niya, habang tumango ito. “Kilalang-kilala ko silang magkapatid.” Gulat siyang napatingin dito, dahil sa kanyang narinig. “Magkapatid?” Wika niya rito. “Oo Apo.” ‘I-ibig bang sabihin, kapatid niya ang matandang ‘yon?’ “Ako na ang bahala Apo, ‘wag kang mag-alala. Dadalhi
CHAPTER 223RD POV “Hindi ko alam, kung bakit mo gina-gawa ‘to.” Wika nito, habang tumayo at nilapitan siya. “A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Utal na wika niya. “Ako pa rin ba ang pinaghihinalaan mo?” Tanong nito sa kanya, habang napakunot ang noo niya. “Paano mo nalaman?” Sinabi ko sa ‘yo, mas matalino ako.” Wika nito, kaya gulat siyang napatingin dito. “I-ikaw nga.. Ikaw nga si June!” Malakas na sigaw niya, habang tumayo. Napatingin siya sa paligid at hinhanap ang mga tauhan niya. “Mali ka, hindi ako.” Ngising wika nito. “Akala ko ba, matalino ka?” Muling wika nito habang nailing. “Kuya! Akala ko ba, matalino itong princesa mo?” Lalong napakunot ang kanyang noo, dahil sa narinig niya rito. “K-kuya?” “Kumusta kana Mahal ko?” Namilog ang kanyang mga mata, matapos makita ang isang lalaki na pumasok. “I-ikaw..” Utal na wika niya, habang napatingin sa matanda. “Bakit mo siya kasama?!” Galit na sigaw niya kay Dan. “Dan! Sumagot ka!!” Galit na sigaw niya rito. “Ako ang pinagh
CHAPTER 213RD POV “Makakalabas kana.” Wika niya sa kanyang tauhan. Nang malabas ito, ay agad niyang tiningnan ang lahat ng sulok sa opisina niya, naalala niya na mahilig si June, sa mga cctv camera. Iniisip niya na baka nilagyan nito ng cctv camera ang loob ng kanyang opisina, para makita nito ang lahat ng ginagawa niya.Halos mahalughog na niya ang lahat ng mga gamit niya, pero wala pa rin siyang nakita. Naisipan niyang umupo, dahil pagod na siya kakahanap at wala siyang ibang nagawa sa opisina niya. Tambak na rin ang mga document na kailangan niyang i-review.Kukunin na sana niya ito, pero natigilan siya nang makita ang lamisa niya. Hindi niya kasi nasilip ang ilalim. Nang sisilipin na sana niya ito, ay napa-igtad siya ng bigla niyang narinig ang malakas na halakhak mula sa speaker na nasa ilalim ng kanyang lamesa. “Ang galing mo pa lang maghanap Mahal ko..” Wika nito, kaya dali-dali niyang kinuha ang speaker. “Kung totoong matapang ka, bakit hindi ka magpakita sa akin?!” Siga