2683RD POV “Hanma..” Muling sambit ni Aaron, pero hindi pa rin siya tinitingnan ni Hanma. “Galit kaba sa akin?” Tanong niya, habang tumingin si Hanma, sa kanyang ina. “Hanma, pwede bang makinig ka sa amin!” Sigaw ni Aaron. “‘Wag mong sigawan ang Anak ko! Wala kang karapatan na gawin sa kanya ‘yan! Baka nakalimutan mo na ang kasalanan na nagawa mo sa kanya!” Wika ni Britney, kaya napa-kunot ang noo niya. “Wala akong ginawa kay Hanma! Kung meron mang tao, na dapat niyang layuan ikaw ‘yon! Dahil wala kang kwentang ina!” Sigaw ni Aaron, kaya namilog ang mga mata ni Britney, sa galit. Habang tiningnan niya si Aaron. “Hindi mo ako kilala, kaya wala kang karapatan, pag-salitaan ako ng ganyan!” Malakas na sigaw nito kay Aaron. “Alam mo, ang ina mo ang walang kwenta, dahil hinayaan kalang niyang masaktan.” Ngiting wika nito. “Mali ka, dahil kahit kailan, hindi kami pinabayaan ni Mommy. Hindi tulad mo, nagawang mong ipagpalit ang sarili mong anak, dahil sa kasakiman mo” Wika ni Evo, ka
269 3RD POV “Mabuti naman at nagpakita kana rito.” Wika ni Aira, matapos niyang makita si Aaron. “Nagkaproblema kasi kanina Mommy.” Wika ni Evo, kaya napatingin sa kanya si Aira. “Hindi ikaw ang kinakausap ko, kaya manahimik ka!” Wika nito sa kanya. “Bumalik na ang ala-ala ni Hanma.” Wika ni Aaron, kaya muling napatingin sa kanya si Aira. “Mabuti.” Maikling sagot nito, habang umupo. “Ikaw, kailan ka babalik sa dating ikaw?” Tanong ng kanyang ina. “Akala niyo ba ayaw niyo sa ugali ko noon?” Sagot nito, kaya napakunot ang noo ni Aira. “Alam mo Aaron, gusto ko lang naman, na makita ang totoong nararamdaman mo Anak.” “Sana sinabi niyo nalang.” “Bumalik kana, at ‘wag ka nang mag-matigas pa, Anak.” Wika ni Aira, kaya napatingin siya rito. “Kung ramdam mo na balewala ka sa amin, Anak mali ka, dahil mahal na mahal ka namin ng daddy mo.” Nagyuko ng mukha si Aaron, dahil sa sinabi ng kanyang ina. “Pero paano si Lola Paula?” Wika nito, kaya natigilan si Aira. “Anong ibig mong sabih
270 3RD POV “Sino ka? At bakit ka naka-upo riyan?” Kunot-noo na tanong niya rito. Mabilis na tumayo at tumingin ito sa kanya. “Inutusan po ako.” Yukong wika nito. “Kung ganun, bakit ka naka-upo sa upuan niya? Alam mo bang ayaw na ayaw niyang may ibang tao na umupo r’yan?” Taas kilay na wika nito. “Pasensya na po kayo, nakaramdam po ako ng pagod.” “Kung pagod ka, dapat magpahinga ka, at hindi muna pumasok.” “Hindi po pwede, akala lang ang inaasahan ni Madam Paula.” “Hindi na ngayon, dahil nandito na ako. ‘Wag kang mag-alala. Ako na ang bahala kay Mommy.” Wika ni Helen. “Ano pang hinihintay mo? Lumabas kana.” Wika niya, kaya dali-dali itong lumabas. “H-Helen..” Utal na sambit ni Paula, matapos niyang makita ang anak niyang si Helen. “Ikaw ba talaga ‘to?” Iyak na wika nito, kaya nagyuko si Helen sa kanyang ulo. “Anak, patawarin mo ako… Hindi ko sinadya na saktan kayo.. Lalo kana. Alam mong mahal na mahal kita.” Hindi napigilan ni Helen, ang mapa-iyak, habang nag-angat ng kan
2713RD POV “Anong nangyar-.” Natigilan si Aaron, matapos niyang makita ang ina niyang si Aira. “Mommy..” Sambit niya rito, habang nasa sahig si Patricia. “Ano bang nangyari rito?” Tanong ni Helen, nang makapasok siya sa silid ng kanyang ina. “Aira..” Sambit niya nang makita niya ito. “Bakit Apo?” Gulat na tanong ni Paula, matapos itong magising dahil sa ingay. “Ang babaeng ‘yan!” Galit na turo niya kay Patricia. “A-Aira..” Gulat na wika ni Paula, dahil ang akala niya ay si Anna, ang nasa harapan niya. “Alam mo ba ang ginagawa niyan Mommy?” Muling wika ni Aira, sa Galit na boses. “Ito, hindi ko alam kung ano ‘to, pero muntik na niya itong iturok kay Lola.” Malakas na wika ni Aira. Napangiti naman sa kanya si Paula, habang pilit na inabot ang kamay niya. “Bumalik kana Apo.” Iyak na wika nito, matapos nitong hawakan ang kamay niya. Hindi makagalaw si Aira, habang tinitigan niya ang lola Paula niya. Ngayon niya lang kasi ito nakita, simula noong pinili niya si Dylan. “Patawar
2723RD POV “Tulog.” Iling na wika ni Dylan, matapos niyang makita ang babae, na bumagsak sa sahig. “Walang kwentang kalaban.” Wika ni Aira, at iniwan ito. Agad naman itong kinuha sa mga tauhan nila. “Saan mo ba nakita ang babaeng ‘yon? Bakit niya inakala na mapapasa-kanya ang yaman mo?” Tanong ni Aira, kay Paula. “Hindi ko rin alam..” Wika ni Paula. “Kumusta na ang pina-pagawa ko sa mga tauhan natin?” Tanong ni Paula. “Nakahanda na Mommy,” Sagot sa kanya ni Helen. “Mabuti naman.” Ngiting wika nito, habang lumapit si Aaron, sa kanyang ina. “Pwede ba kitang makausap Mommy?” Wika niya, kaya napatingin si Aira, sa kanya. Tumango ito sa kanya, at nauna na naglakad, sumunod agad si Aaron, dahil baka biglang magbago ang isip ng kanyang ina. “Ano ang kailangan mo?” Malamig na wika nito. Gulat naman na napatingin si Aira, sa kanya, nang bigla niya itong niyakap ng mahigpit. Simula noong bata pa lang si Aaron, ay hindi na siya malambing sa kanyang ina. “Aaron..” Mahina na sambit nit
273 WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV “Aaron, saan ba tayo pupunta? Bakit tayo umalis do’n? Baka magalit si Mommy Aira, kapag nalaman niya na umalis tayo at hindi man lang nagpaalam sa kanya.” Wika ni Hanma, matapos silang sumakay sa kotse ni Aaron. “Pupuntahan tayo sa lugar na tayo lang. ‘Yong walang istorbo.” Ngiting wika nito sa kanya. Napakunot naman ang noo ni Hanma, habang tinitigan siya. “Alam mo ikaw, ang laki talaga ng pagbabago mo. Mas pilyo kapa yata ngayon kay Evo.” “Ganito naman ako, lalo na kapag kasama ko ang pinakamahal kung babae.” Hindi maiwasan ni Hanma, ang mapangiti, dahil sa sinabi ni Aaron. “Isa pa ‘yan, naging bolero kana rin katulad ni Rey, ang akala ko noon, naiiba ka sa kanila.” “Malabong mangyari ‘yon, dahil iisa lang ang mga dugo namin.” Kindat na wika niya habang nailing sa kanya si Hanma. “Paano naman ako? Baka nakalimutan mo na kadugo ko rin sila.” “Malayo naman kayo.” Hinampas niya si Aaron, dahil sa sinabi nito sa kanya. Napalingon nama
274WARNING MATURED CONTEXT!!!SPG3RD POV Napahigpit ang pag-kapit ni Hanma, sa kanyang unan, nang umpisan ni Aaron, na sips*pin ang isang ut*ng niya. Habang ang isang kamay nito ay minamasahe ang kabila.“Ohhh..” Malakas siyang napa-ungol ng ilabas ni Aaron, ang dila niya, at dinila*n ang kanyang dibdib at ang ut*ng niya. Napahawak naman siya sa ulo ni Aaron, at mas diniin niya pa ito sa kanyang dibdib. Nang mag-sawa sa Aaron, ay ang kabila naman ang kanyang sinips*p at dinilaan. Unti-unti na bumaba ang kanyang labi, patungo sa t'yan ni Hanma, at puson. Habang nasa puson nito ang kanyang labi, ay dinidila*n niya ang ilalim ng pusod nito at dahan-dahan na sinips*p. Parang mababaliw si Hanma, dahil sa sarap na nararamdaman niya, na pinapalasap sa kanya ni Aaron. Nang muling bumaba ang labi nito, papunta sa kanyang p********e, ay bigla siyang napasinghap, kaya natigilan si Aaron, at napatingin ito sa kanya. “Pwede ba?” Parang bata na tanong niya rito. Namula naman ang pisngi ni H
My Mysterious Wife Book VIII Chapter 2753RD POV “Nasa’n kana naman?” Wika ng kanyang ina, matapos niyang sagutin ang phone niya. “Mommy, nasa probinsya ako.” Sagot niya rito. “Probinsya? Bakit nand’yan kana naman? Nakalimutan mo ba ang nangyari sa ‘yo noon?” Wika ni Aira sa kanya. “Mommy, kalimutan niyo na po ‘yon, Isa pa. Wala naman nakakakilala sa akin dito.” “'Yon nga ang inaalala ko. Lalo na at wala ka pang dalang bodyguard.” Napangiti si Dell, dahil sa narinig niya, mula sa kanyang ina. Hindi pa kasi ito nasanay sa kanya. “Mom, ako na po ang bahala sa sarili ko, Isa pa wala naman pong nakakakilala sa akin dito.”“Kaya nga, bakit ba kasi ang hilig mo sa lugar na ganyan? Pwede ka naman sana rito?” “Mom, hayaan niyo na po muna ako, I love you Mommy..” Malambing na wika ni Dell, kaya napahinga ng malalim si Aira, bago nito pinutol ang tawag niya. Noon paman ay ito na talaga ang hilig ni Dellemarre. Ang pumunta sa mga probinsya, at magmasid sa mga tauhan nila. “Napa-angat s
CHAPTER 34 3RD POV Dali-dali na tumayo si Daisy, at hindi na ito nag-abala pa na kumuha ng kumot para matakpan ang hubad na katawan niya. Nang makita niya si June, na bigla nalang natumba. “Ayos ka lang ba?” Tanong niya, habang napapikit nang maramdaman ang kirot sa kanyang p********e. “A-ayos lang ako.” Utal na sagot nito, habang inalalayan niya itong maka-akyat sa kama. “Ang bigat mo naman.” Wika niya, habang pawis na pawis. Nang maka-upo si June, sa kama ay kinuha niya ang kanyang mga damit at sinuot ito. Matapos siyang makapag-bihis ay si June, naman ang binihisan niya. Napansin niyang hindi ito kumibo, kaya hinayaan niya nalang. Pumunta siya sa sofa, dahil gusto niyang humiga. Pakiramdam niya ay nasa loob pa rin niya ang alaga nito at nakabaon. “Bakit hindi mo sinabi?” Tanong nito, kaya napatingin siya rito. “Ang alin?” Kunot-noo na sagot niya. “Na virg*n ka pa?” Napangiti siya habang humiga sa sofa. “Bakit? Kung sinabi ko ba, maniniwala ka?” Wika niya, habang natahim
CHAPTER 33 WARNING MATURED CONTEXT!!! SPG!!!3RD POV “Ano pang ginagawa mo r'yan?” Napatingin siya kay June, dahil sa kanyang narinig. “Titingnan mo nalang ba ako?” Muling wika nito. “Hoy! June! Manahimik ka nga! Baka nakakalimutan mong nasa hospital tayo?” “Hindi ko nakalimutan ‘yan. Ang gusto ko gumawa na tayo ng anak natin, dahil honeymoon naman natin ngayon.” Namilog ang kanyang mga mata, dahil sa sinabi nito.‘Tama nga ang hinala ko, manyak pa rin ang lalaking ‘to.’ Napakuyom siya sa kanyang kamao, habang pilit na ngumiti rito. “Hindi mo ba nakikita na maliwanag pa?” Wika niya, kaya napatingin ito sa bintana. “Ano naman kung maliwanag pa?” Napapikit siya sa kanyang mga mata, habang pilit na kinalma ang sarili. Hindi niya kasi maintindihan kung bakit kinakabahan siya. Hindi naman sana ganito ang nararamdaman niya noon. Noong kumalong siya kay Johnson, ina-akit ito. “Halika kana. Tabihan mo na ako.” Muling wika nito. Ayaw niya sana itong susundin, pero akmang kukunin nito
CHAPTER 32 3RD POV “A-ahh… W-wala po Mommy, Daddy… B-bakit po pala kayo nandito?” Tanong niya sa kanila. “Gusto namin na dalawin si Dan, at magpasalamat sa kanya.” “Sinabi ko na sa inyo na ayos lang ‘yon.” Wika ni June, kaya masama niya itong tiningnan. “Mom, Dad, ayos lang po siya. ‘Wag na po kayong mag-alala.” “June Hijo, ‘wag kang mag-alala. Kukuha kami ng mga magagaling na doctor, sa iba’t-ibang bansa, para gumaling ka.” Wika ng kanyang ina. “Sa tingin niyo ba, gagaling pa ako?” Wika nito habang nakikita niya ang mga luha sa mga mata nito. “‘Wag ka nang umiyak. Kahit hindi ka makakalakad, hindi naman kita iiwan. Handa akong magiging mga paa mo.” Wika niya rito, kaya nag-angat ito ng mukha at tumingin sa kanya. “A-Anak, s-sigurado kaba sa desisyon mong ‘yan?” Tanong ng kanyang ina. Habang bakas sa mukha nito ang pag-alala. “Opo Mom, kaya handa na po akong pakasalan siya.” Sagot niya rito. “Kung ganun, mas mabuti siguro na maikasal na kayo, habang nandito pa kami. Ayos la
CHAPTER 31 3RD POV “Nagpapatawa kaba?” Wika nito habang nanatiling nakakunot ang noo. “Alam mong hindi ako magaling magpatawa.” Sagot niya rito, habang nilapitan ito.“Bakit bigla kang bumait? Hindi ba diring-diri ka sa akin?” Muling wika nito, kaya hindi niya napigilan na makaramdam ng hiya. “Sa nagawa ko patawad.” Hinging tawad niya rito. “Kung pakakasalan mo lang ako, dahil sa awa na nararamdaman mo ay makakaalis kana.” Muling wika nito. “Ito ang tandaan mo Daisy, hindi mo kasalanan ang nangyari sa akin.” Wika nito at itinaas ang kumot. Dali-dali naman siyang lumapit dito, para tulungan ito. “Hindi kaba nakakaintindi? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ko kailangan ang tulong mo, kaya makakaalis kana!” Sigaw nito, pero hindi niya ito pinansin. “Pwede ba, manahimik ka nalang, dahil kahit anong pagtataboy pa ang gagawin mo sa akin, ay hindi ako aalis dito!” Sigaw Niya at inis na hinablot dito ang kumot. “Gusto mo bang mabinat ako?” Galit na wika nito sa kanya. “Kung mangyari man
CHAPTER 303RD POV “P-paanong naaksidente?” Utal na wika niya habang kibit balikat lang ang sagot ng kanyang kapatid. Mabilis niya naman itong tinalikuran at tinawagan si Hazel. “Ma'am Daisy, bakit po?” Tanong nito, matapos masagot ang kanyang tawag. “Alamin mo, kung saang bansa pumunta ang mga Woo.” Utos niya rito. “Masusunod po Ma'am Daisy.” Sagot nito, kaya agad niyang pinutol ang tawag. “Kailangan kung humingi ng tawad sa kanya… S-sana lang hindi pa huli ang lahat…” Hindi niya napigilan na makonsensya dahil sa nalaman niya. Ngayon niya lang na-realize ang kasalanan na nagawa niya, sa taong nagligtas sa buhay ng kanyang ina. “Sa'n ka pupunta?” Taka na tanong niya sa kakambal niya. Nang makita itong sumunod sa kanya, pero para itong walang naririnig. “Dahlia!” Sigaw niya rito. “Daisy, gusto kung puntahan si Fico.” Iyak na wika nito, kaya niyakap niya ito. “‘Wag kang mag-alala, ibabalik ko siya sa ‘yo.” Wika niya, kaya gulat itong napatingin sa kanya. “A-anong ibig mong sa
CHAPTER 29 3RD POV “Hoy! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Mahiya ka naman.” Inis na wika niya, habang ngumiti sa pari. “Pasensya na po kayo Father.” Hinging tawad niya at hinawakan ang braso ni June. “Halika na.” Madiin na wika niya, habang hinila ito. “Bakit tayo aalis? Magpapakasal pa nga tayo.” Wika nitong muli, habang patuloy niya itong hinila. “Bal*w ka talaga!” Galit na wika niya, habang nasa labas na sila ng simbahan. “Bal*w ba ang taong pakasalan ka?” Nailing siya habang tinitigan ito. “Pakasalan? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ako magpapakasa-.” Hindi niya na-ituloy ang sasabihin niya nang bigla na naman siya nitong buhatin. “Hindi ka magpakasal sa akin? Pwe's ibalik kita sa loob para pkasalan mo ako.” Napasigaw si Daisy, dahil sa narinig niya mula rito. “‘Wag! M-mahiya ka naman. Ginugulo mo sila sa loob.” Wika niya rito. “Ginugulo? Bakit mo nasabi ‘yan? Ang gusto ko lang naman ay pakasalan ka.” “Manahimik ka.” Madiin na wika niya. “Ayaw mo akong pakasalan ‘di ba? Kaya
CHAPTER 28 3RD POV “Ikakasal? Bakit kami ikakasal?” Gulat na wika ni Dahlia, sa mga magulang niya. “Noon paman ay pinag-planohan na ng pamilya natin ang kasal niyo Anak.” Muling wika ng kanyang ina. “Pero bakit? Hindi ba alam niyo na magka-ibigan lang kam-.” “Tama na Dahlia, sumunod ka nalang sa gusto ng mga magulang natin.” Wika sa kanya ng kanyang kuya River. “Isa pa, alam namin na may gusto ka kay Dan.” Wika ng kanyang kuya Ryker, kaya napatingin siya rito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo Kuya?” Inis na wika niya, habang hindi makatingin kay Dan Fico. “Hija, mga bata pa lang kayo, ay napag-kasunduan na ng pamilya namin at mga magulang mo ang kasal ninyo. Pati na rin ikaw Hija.” Wika nito, habang gulat na napatingin si Daisy, sa ginang. “A-anong ako?” Utal na wika niya, habang kunot-noo na tumingin dito. “Alam mo bang nagkatampuhan kami noon ng iyong ina, noong nalaman namin na ikakasal kana. Mabuti nalang at hindi ‘yon, natuloy.” Ngiting wika nito, kaya napatingin siya sa ka
CHAPTER 273RD POV “‘Wag kang magpahalata Dahlia.” Wika ni Daisy, habang hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kapatid niya. Nang dumaan sila sa harapan ni Dan, ay mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman niya. Habang nasa loob na sila ng elevator ay muli niyang inisip ang itsura nito kanina. Hindi niya alam kung si Dan Fico ba ito o si Dan June. “Dais-.” Mabilis na tinakpan ni Hazel ang bibig ni Dahlia, kaya hindi nito natuloy ang sasabihin niya. Nang tumingin sa kanya si Dahlia, ay agad siyang umiling. Nang makalabas sila sa elevator ay napakunot ang kanyang noo, nang makitang ibang floor ang pinuntahan nila. Magtatanong sana siya rito, pero natigilan siya nang may nakasalubong silang dalawang lalaki.Napahawak si Dahlia, sa kanyang dibdib matapos silang makapasok sa isang silid. “Kaninong silid ‘to? Bakit tayo nandito?” Tanong niya kay Hazel. “Maupo po muna kayo Ma'am Daisy, isa rin po ito sa pag-aari ko.” Sagot nito habang giniya siya sa sofa. “Bakit ang dami mong pa
CHAPTER 26 3RD POV “Mukhang hindi kana kilala ng bestfriend mo.” Iling na wika ni Dan, habang napatingin sa lalaking pumasok.“F-Fico.. A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? A-at sino siya?” Galit na sigaw niya rito. “Ako ‘to Dahlia.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Mahal ko, alam mo bang ayaw na ayaw kung makita kang may kasamang ibang lalaki. Alam mo naman na minsan na kitang pinagbigyan. Pero ‘yon na ang huli.” Namilog ang mga mata ni Daisy, habang nakatingin dito. “I-ibig sabihin… Hindi ka si Dan?” Utal na wika niya, habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang lalaki na magkamukha. “Mali ka, ako pa rin si Dan.” Ngiting sagot nito. “Siya ang kapatid ko Dahlia. Si Dan June.” Wika ng kamukha nito. “Ayaw ko pa sana na magpakilala pa, pero hindi ko na kaya. Baka ikamamatay ko pa kung tagalan ko pang puntahan ka rito sa lalaking ‘yan!” Galit na wika nito. Habang tinuro si Hazel. “B-bakit? Bakit niyo ‘to ginawa Fico?” Iyak na wika ni Dahlia. “Patawarin mo ako Dahlia, pero sady