#5

PRINCESS POV.

Sa wakas, magiging akin na rin ang lahat. Hindi naman talaga karapat-dapat ang isang tangang babae sa pamilyang 'to. Mabuti na lang din at uto-uto ang Daddy niya. Ang dali lang paikutin.

So, nandito pala ako sa kwarto ko. Ang sarap ng higa ko. Wahhh, ang sarap talaga humiga sa kama na parang ulap sa sobrang lambot. Pero, gusto ko pa rin ang kwarto ni Isabel. Gusto ko ang lahat ng meron siya. Maliban na lang ang Daddy niyang mukhang tanga. Kadiri nga ang Dad niya. Mabuti na lang magaling umarte ang mommy ko.

"Princess, buksan mo na ang pintuan. Nandito kami ng Dad mo. Kakausapin ka namin. Sige na, buksan muna," pasigaw na smtawag sa akin ni Mom.

Bwesit naman, nandito na naman ang Dad ni Isabel. Hindi ba pwedeng si Mommy lang ang pumunta.

Nang kumatok ito ulit. Agad kong ginulo ang suot ko at ang buhok ko. Ayos na rin ito para magmukha akong kawawa sa harap ni Dad.

"Pasok po kayo," mahina kong tugon nang mabuksan ko ang pintuan.

"Princess, gusto ko sanang humingi ng tawad sa ginawa ni Isabel." He sincerely said.

"Dad, it's okay. Bata lang po siya. We need to understand the situation." I calmly said. Pero, sa loob ng puso ko nakaka-irita na.

"Thank you, for understanding." Nakakabagot kaya tumango na lang ako.

"Babe, kakausapin ko muna ang anak ko. Ako na ang bahala sa kaniya. Alam kong pagod ka na rin. Kailangan mong magpahinga." Ganyan nga Mom. Paalisin mo na nga siya.

"Ok, sige." Masaya na sana ako dahil aalis na siya pero, bigla pa talaga akong hinalikan sa noo. Nagtitimpi na ako sa inis.

Nang lumabas na si Dad. Agad na sinarado ni Mom ang pintuan. Saksi ako sa pagtaray ni Mom. Kahit si Mom, ay naiirita na rin sa kaniya. Kaso lang kailangan namin 'to gawin para makuha ang Cordova Company.

"Mom, ano ka ba bakit mo pa siya dinala dito sa kwarto ko. Mabuti na lang ni-lock ko ang pintuan. Dahil kung hindi, baka nakita niya akong nakahilata sa kama."

"Huwag ka nga mag-inarte diyan. Princess, kailangan mo pa rin mag-act, maliwanag?"

"Okay, wala naman talaga akong ibang choice."

"Princess, alam mo ba may maganda akong balita sa 'yo," nakangiting tugon niya. Na excited naman ako dahil tila sobrang tuwa at exciting ang balita.

"Ano 'yon Mom?" nakangiti ko rin tanong.

"Ililipat na ng Dad mo ang lahat ng pera ni Isabel sa account mo. Iibigay niya rin ang shares ni Isabel sa 'yo. Congrats anak ko!" Halos lumiwanag ang mga mata ko. Magandang balita nga ito.

"Are you sure mom???"

"Yes! Kaya, hindi pumalpak ang plano! Anak ko, ikaw na ang magiging CEO ng Cordova Family. Excited na ako anak."

"Talaga Mom! Thank you so much!" sabay yakap ko sa kaniya.

"Ahmm, wait, paano pala si Ryan? Talaga bang pakakawalan mo na siya? Mayaman pa naman ang lalaking 'yon at sobrang gwapo pa. Nak ahh, sasayangin mo lang ba siya, huh?"

"Mommy, hindi ako tanga kagaya ni Isabel. Huwag kang mag-alala, mahal na mahal ako ni Ryan. Kaya, babalik pa rin siya sa akin. Isa pa, mas mabuting gawin mo na lang Mom ang linisin ang lahat. Dapat walang maka-alam sa pinagawa natin ka-gabi. Hindi pwedeng malaman nila ang gamot na inilagay natin sa opisina ni Ryan," maarteng tugon ko sa kaniya sabay ihip ng sigarilyo.

"Ano ka ba! Itapon mo nga 'yan. Eww! Kapag maamoy ng Dad mo 'yan tayo pa ang malalagot! Umayos ka nga nak!" sabay maarteng agaw niya sa akin ng sigarilyo.

"Mom, ano ka ba. Ang OA mo! Hayaan mo siya. Mas kadiri nga siya. Ang tanga pa."

Kahit paano ay nakakatuwa sa pakiramdam na nagtagumoay ako sa plano ko. Pero, hindi pa rin ako pwedeng maging kampante. Kilala ko si Isabel, hindi 'yon basta-basta sumusuko. Pero sana lang tuluyan na siyang mawala sa mundong 'to.