Mag-log inKinakabahan man si Ciara, kinakailangan niya pa rin itong itago. Kahit simpleng paghinga, parang nahihirapan siya, lalo’t kanina pa nakatitig si Luca sa kanya sa loob ng sasakyan. Para bang kahit pagbukas ng bibig niya ay may mali na agad.
Bukod pa roon, bukas na ang next check-up nila kay Dr. Colton. Hindi nito alam kung paano siya mag-a-act kapag kaharap na naman ang doktor. Kanina pa naglalaro sa isip niya ang mga tanong na baka biglang magwala na naman si Luca. Minsan, pakiramdam niya ubos na ubos na ang pasensya nito sa asawa. Pagdating nila sa malaking bahay ni Dr. Collins, bumukas agad ang pinto. Napasikip ang dibdib ni Ciara. Nakatayo si Colton sa may foyer, napakarelax nito at cool, nakaitim na long sleeves na nakarolyo ang manggas hanggang siko. Masyadong gwapo naman ng doktor na 'to. Well, hindi lang alam na parang may panganib din na dinadala. He gave Ciara a polite but lingering look before shifting his eyes to Luca. “Good evening,” Colton greeted, he's so calm and professional. “My house is yours tonight.” Luca forced a smile, “Thanks, Doc.” Wow. Parang hindi magpinsan, ah. Ganito ba talaga 'to kapag nagkita? biglang lumiwanag ang mukha ni Colton. May dumating pang isang kotse at nang bumukas ang pinto, lumabas ang Tita Zelda at ang asawa nito. “Oh, Tita Zelda! Tito!” agad na lumapit si Colton, na genuine na ang tuwa. He kissed Zelda’s cheeks and hugged her husband. “It’s really nice to see you make it up here. Matagal-tagal na rin nung last na punta n’yo rito.” Napahagikhik si Zelda, “Ay, Ijo, alam mo naman kami. Masyadong busy nitong mga nakaraang buwan. Puro business trips ang tito mo. Kaya ngayong wala nang aberya sa schedule, hindi na namin pinalampas. Besides,” tumingin ito kay Ciara at Luca, “gusto ko ring makita ang patients mo na sobrang pinagmamalaki mo.” Colton stepped aside and gestured toward the open door. “Come in, everyone. The table’s ready. Make yourselves comfortable.” Zelda’s eyes lit up. “Ay ang ganda pa rin ng bahay, Ijo. Mas lalo pang gumanda ngayon. Bagong renovation?” Colton chuckled, “Konting ayos lang, Tita. Para mas presentable kapag may special guests, like tonight.” Tumango si Luca, at proud pang ngumiti, “Ganyan talaga si Doc, hindi nagtitipid sa presentation. Basta tungkol sa baby-making, perfect ambience daw.” Natawa si Zelda, “Ay naku, Luca, ikaw talaga.” Pagpasok nila sa sala, may babaeng nag-aayos na ng wine glasses sa mesa. Maganda siya, charming, and classy-looking. Nakangiti rin habang inaabot ang wine. “That’s my girlfriend, Nurse Althea,” sabi ni Colton, it was so straight na wala manlang pag-aatubili. At that moment, Ciara’s heart jolted. Girlfriend? So… totoo nga. Tapos ang ganda pa. Pero makapaglandi naman kay Ciara nung nasa clinic akala mo walang GF. Althea smiled warmly, “Hi! I’m Althea. I usually assist Dr. Collins, pero nung pumunta kayo, I wasn’t on duty. It’s nice to finally meet you, Mrs. Castillione.” Ngumiti si Ciara pabalik. “Nice meeting you rin.” Pumakawala naman si Colton ng maliit na ngiti, it was fake na parang scripted, well, totoo naman, sapat na rin para kay Luca na hindi magduda. They all sat at the table. Yung Ina at ama naman ni Luca may sarili ng mundo, kausap ang mga magulang ni Colton. Nabati na rin sila kanina ni Luca and Ciara. Ngayon naman may sarili na rin silang mundo kasama sila Colton and Althea. “So, Doc,” Luca started immediately, hindi pa man nagsisimula ang main course, “about our baby… how exactly will this work? Paano mo kami matutulungan?” Colton took a sip of wine before answering. Umismid muna siya and controlled his emotion. Well, sanay naman siya magtago ng tunay na emosyon. “Well,” he started, “I’ll do a full evaluation kay Ciara tomorrow. We’ll do ultrasound scans and hormone assessments. After that, gagawa tayo ng treatment plan.” Luca leaned forward, “Gaano katagal bago mabuntis ang asawa ko, Doc? One month? Two months?” Ciara’s cheeks burned in embarrassment. “Luca…” bulong nito, trying to stop him, pero hindi siya pinakinggan. Colton remained polite. “Luca, fertility treatments are not instant. Minsan months, minsan years. Pero I’ll do everything I can to help.” “That’s why we chose you, Doc,” Luca replied proudly. “Kasi ang dami daw nabuntis dahil sa sistema mo. Sabi ng Mama ko, ikaw ang best.” Althea stepped in, smiling sweetly, “Colton is one of the best in the country. You’re in good hands.” Pero ang ngiting iyon ay pagkukunwari lamang. Colton’s eyes just happened to drift over the table, and they locked on Ciara’s for a moment, a really intense, long moment, before he finally managed to look away. Nag-serve naman ng pagkain si Althea. Luca dug in like nothing was wrong. Ciara tried to eat, pero ang lakas ng tibok ng puso nito. “So, Doc,” Luca spoke again, “bakit ka pa wala pang anak? Ang galing mo sa baby-making. Dapat ikaw may sarili ka na nun.” Nanlaki ang mata ni Althea sa tanong na 'yun, at saglit siyang natigilan sa ginagawa. Colton smiled. “Hindi pa namin priority.” “Soon?” Luca asked. “Maybe,” Althea replied quickly, chuckling. “When Colton finally proposes.” Tumawa si Luca. “Ah! So hindi pa kayo engaged?” “No,” Colton answered simply. Ciara felt something sting inside her chest. She didn’t know why. Hindi niya karapatan. Pero naramdaman niya pa rin. Luca leaned back smugly, “Doc, may advice ka ba how to… you know, improve para mas mabilis mabuntis si Ciara?” Ciara almost choked. “Luca!” bulong niya. “We’re at dinner!” But Luca only smirked, looking at Colton. Medyo nag-subtly tighten 'yung jaw ni Colton, pero syempre nahuli agad ni Ciara. Damn, Luca! Feeling niya tuloy, nasa gyera sila ni Colton, as in, war na walang armas man lang na dala. “Well,” Colton answered, “stress affects fertility. Pag masyadong mataas ang pressure, mas mabagal ang progress. Kaya mas maganda kung relaxed si Ciara. Comfortable and happy.” “Happy?” Luca scoffed. “Siyempre happy siya. May asawa siya. May bahay. Kulang na lang baby.”Kinabukasan, maagang nagising si Luca at Ciara kahit hapon pa ang schedule nila. Parang mas magaan na ang hangin sa pagitan nila ngayon, wala na ‘yong tahimik na may halong tampuhan. Si Ciara, nakasandal kay Luca habang nagkakape, at paminsan-minsan, napapangiti kapag tinitingnan siya ng asawa. Ang landi na agad na haliparot pa, ah. “Okay na tayo, ha?” sabi ni Luca habang nag-aayos ng relo. “Ayoko nang paulit-ulit ‘to.” Ngumiti lang si Ciara, aapaw na naman pagkahyper nito. “Okay na, promise. Wala nang drama, wala nang selos-selos. Kahit maghubad pa si Dr. Collins sa harap ko, wa’kong pakialam.” Napatawa si Luca, as if naman papayagan niya 'yun. “Good. Kasi baka ako ang magwala sa clinic niya.” “Behave ka, asawa ko,” sabi ni Ciara, sabay kurot sa braso niya. “Doctor ‘yon, hindi model.” Pagdating nila sa clinic ni Dr. Collins, tahimik lang ito ngayon, sila na rin ata 'yung huki na pasy
The second Luca and Ciara stepped into the house, the tension between them just exploded. Hindi pa man nakakabawi ng hininga si Ciara, narinig na niya ang malakas na pagsara ng pinto sa likod nila. “Luca—” She hadn't even finished talking when Luca abruptly grabbed her by the waist and kissed her aggressively. The heat radiating from him was palpable, his shoulders bowed by a heavy, rigid anger that made the muscle in his jaw jump. Parang hindi halik ng asawa, kundi ng lalaking gusto lang manakop. Hinawakan pa siya ni Luca sa batok at mas diniinan pa ang halik. “L-Luca, please—” tinulak niya ito nang marahan saka lumayo ng kaunti, hingal na hingal pa rin, “can we not do this right now? I’m tired. Let’s just rest. May check-up tayo bukas, okay?” Pero imbes na kumalma, tumawa lang si Luca. A single, joyless laugh escaped him, sounding less like humor and more like a choked sob, heavy and laced with malice.
“Ciara,” ani Colton, napabuntong hininga pa ito na parang kalmado na kamo but obviously done with the drama, “why don’t you change first? May mga spare clothes dito. Mas mabuti kaysa nakababad ka sa malamig na fabric.” Luca inhaled sharply, makikita sa mukha nito na may selos na pumitik sa dibdib niya, kahit he's forcing to hide it in his neutral na expression. “Kaya ko naman—” Ciara started. Pero Colton already stood up, chair scraping lightly. “Insisting na basa ka, hindi ibig sabihin kaya mo na mag-stay like that. I can lend you something. Halika na.” Luca’s eyes narrowed. He didn’t say anything… pero kita sa panga niya ang tension, para bang alam niyang walang ibang choice si Ciara kundi sumunod. And he hated that. Hindi naman niya gustong lamigin ang asawa. Ciara looked at him, asking silently if it was fine. Luca forced a breath. “Go.” Pagod na sabi nito, ngu
Colton’s eyes shifted, just for a second. And that second was enough for Ciara to read it. He didn’t believe a word of what Luca said. Althea sensed the tension and quickly changed the topic. “So, Ciara, what do you do? May work ka ba or business?” Ngumiti naman si Ciara, this time totoo na. “Dati, may online shop ako. Pero after the wedding… Luca asked me to stay home first.” “Oh?” Althea raised an eyebrow. “I see.” Her tone was friendly, pero may halong curiosity. Colton spoke before Luca could jump in again. “I’m sure Ciara is more than capable. If she wants to go back to business or work after treatment, pwede naman. Hindi ko pipigilan.” Ciara's head snapped up. Her eyebrows pulled together, and she squinted at him, a slight wrinkle appearing between her brows as she tried to process the moment. Luca took another sip of wine, eyes narrowing.
Kinakabahan man si Ciara, kinakailangan niya pa rin itong itago. Kahit simpleng paghinga, parang nahihirapan siya, lalo’t kanina pa nakatitig si Luca sa kanya sa loob ng sasakyan. Para bang kahit pagbukas ng bibig niya ay may mali na agad. Bukod pa roon, bukas na ang next check-up nila kay Dr. Colton. Hindi nito alam kung paano siya mag-a-act kapag kaharap na naman ang doktor. Kanina pa naglalaro sa isip niya ang mga tanong na baka biglang magwala na naman si Luca. Minsan, pakiramdam niya ubos na ubos na ang pasensya nito sa asawa. Pagdating nila sa malaking bahay ni Dr. Collins, bumukas agad ang pinto. Napasikip ang dibdib ni Ciara. Nakatayo si Colton sa may foyer, napakarelax nito at cool, nakaitim na long sleeves na nakarolyo ang manggas hanggang siko. Masyadong gwapo naman ng doktor na 'to. Well, hindi lang alam na parang may panganib din na dinadala. He gave Ciara a polite but lingering look before shifting his eyes t
Alas-singko na ng hapon, kakakatapos lang ni Ciara magluto ng hapunan nang marinig niya ang ugong ng kotse sa garahe. Agad niyang pinatay ang kalan at nagpunas ng kamay, saka nagmamadaling lumabas ng kusina. Pagpasok sa sala, nadatnan niya si Luca na pagod na pagod, hinuhubad ang necktie habang pabagsak na naupo sa sofa. Umupo si Ciara sa tabi nito. “Bakit hindi ka sumipot kanina sa clinic ni Dr. Collins?” tanong nito, she managed to control and calm her voice, even though she was clearly irritated. “Tumawag ang office,” sagot ni Luca na parang walang pakialam, binubuksan na isa-isa ang butones ng polo. “Pabalik na sana ako sa clinic pero tinawagan ako ni Mama, sabi niya umuwi ka na raw.” Napakunot ang noo ni Ciara. “Paano ka natawagan ni Mama kung patay naman phone mo buong hapon?” Napangisi naman si Luca, hindi na sineryoso ang tanong nito. “Huwag mo na akong kinukwestyon, Ciara.” Humigpit naman ang hawak ni Ciara sa laylayan ng damit nito. “Dapat sinam



![Just One Night [Tagalog]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)



