Chapter 56

Lisa POV

Nagising akong masakit ang ulo ko mula sa magdamagang iyakan. Wala na akong katabi sa higaan, napalingon ako sa banyo nang marinig ang shower. Nahiga akong muli. Sa araw-araw wala akong lakas para gumising. Nakakapanghina.

Another day of pain and longing. Mas tanggap ko pa kung nawala si Nanay sa itinakda ng Diyos sa kanya. Sabi ng doctor niya sa probinsya, 6 months. Then, dahil sa pera at galing ng mga doctor dito sa Manila, she’s blessed to extend hanggang sa isang taon. Alam ko naman na wala nang pag-asa dahil sa mga damage ng organs niya due sa sakit niya, pero umaasa pa rin ako sa himala.

Ang sabi ng mga doctor, himala nga na tumagal pa siya ng isang taon, wala man buhok, nangalagas man ang mga ngipin, pumayat, ngunit may sign ng kanyang paggaling. Kaya hindi ko matanggap na sa isang iglap, nawala siya dahil sa kagagawan ng mga taong walang puso.

Hindi dapat ganoon, e. Masaya dapat kami ngayon. Kasama pa dapat namin siya ngayon hanggang sa huling sandali niya.

“Happy