All Chapters of My Paper Wife: Chapter 1 - Chapter 10

Lisa POV “Nanay, kain na po tayo!” tawag ko sa nanay kong patuloy pa rin sa paggawa ng mga abanikong pamaypay kahit na sa ganitong oras. Napakunot noo ako nang marinig ang mga sunod-sunod niyang pag-ubo. Ang tagal na ng ubo ni nanay hindi pa rin nawawala? Inilapag ko ang plato ng bagong init na ulam namin bago ko siya pinuntahan sa likod bahay kung saan kami madalas gumagawa ng mga pamaypay. “‘Nay, tara na po kain na po tayo.” aya kong lumapit sa kanya. Hinawakan ko ang mga kahon kung saan nilalagay ang mga na tapos na. Nakaka-dalawang kahon na pala siya! Malapit na itong kunin ng mga namamakyaw. Ang usapan kasi madalas, tatlong kahon. Kung bibilangin nasa higit isang libong pamaypay ito na nagawa sa loob ng isang buwan. “Anak, tapusin ko lang itong hawakan. Last na rin ito,” aniya. Nilibot ko pa ang ibang mga materyales, ka-kaunti na lang ang mga ito at kailangan na rin kumuha ng mga panibago. Nilingon ko ang nanay nang muli itong umubo. “Ayos lang po ba kayo? Matagal na ‘yan

Lisa POV Nakayuko ako habang hawak ang mga kamay ko sa aking harapan. Kinakabahan at nahihiya ako sa 'di ko malamang dahilan. Nandito siya sa kubo naming bahay, may dala-dalang kumpol ng bulaklak at tsokolate. Maraming nakatanaw sa aming mga kapitbahay ko. Ang iba ay tinatanong kung sino siya at ang iba naman ay todo kilig na akala mo'y mga sinaniban ng kuryente sa katawan. Kasama na doon si Marie na kunwari isang mahinhing babae pero nakikita ko sa mga mata at nginig ng kanyang mga labi na gusto nitong tumili sa mangha. "Magandang umaga po! Hi, Lisa!" bati niya sa amin pagtapat sa gate naming kahoy. Matamis siyang ngumiti at bahagyang yumuko na akala mo’y sobrang magalang. "Lisa, ang gwapo naman ng iyong nobyo. Pakilala mo naman sa amin." buyo ni Aling Minda na may hawak na walis tingting. "May manliligaw ka pa lang gwapo, Lisa. Hindi mo man lang sinabi sa amin. Hi, pogi!" bating kinikilig naman ng dati naming ka-klaseng bakla na si Markus. Hinawakan ni Marie ang kamay ko para k

Lisa POV “Hayaan mo na si kuya, tara na sa loob.” Tinulungan ako ni Lara bitbitin ang mga dala-dala ko. Isang beses kong sinulyapan si Liro na papalayo sa bahay nila, dala niya ang kanyang gitara, bagsak ang mga balikat. “Ito na lahat ng mga sinulat namin. Wala naman quizzes.” Inginuso niya ang mga notebook na ku-kupyahin ko na lang mamaya. Nasa apat na notebook ito na magkakapatong sa lamesa nila. Matagal ko matapos ang pag-aaral ko dahil sampung units lang ang kinuha ko ngayon taon. Nasa pangalawang taon ko na sa college. Nahuhuli na sa mga kasabayan ko na graduating na ngayong taon. Si Marie naman nag-shift ng kurso kaya pareho kaming nasa pangalawang taon pa lang. Dati kasi HRM ang kinuha niya, umayaw ang kanyang mga magulang dahil sa gastos ng kursong ito. Kaya pinili na lang niya ang kurso ko na education. Gaya-gaya kahit na ayaw naman niya at walang tiyaga sa pagtuturo. Sungit kaya noon sa mga bata! Noon pa man gusto-gusto ko na magturo. Kahit sa mga kalaro ko lang, feelin

Lisa POV Ilang araw na simula nang ma-confined ang nanay sa hospital na ito. Magagaling ang mga nurses na umaasikaso sa amin. Nalaman ko na mga topnotchers pala sila sa board exams. Hindi daw basta-basta ang mga nakakapasok na nurses dito. Kung hindi nasa top passer o kaya naman mga nag-aral sa ibang bansa. Napa-wow ako doon. Kaya pala maganda din ang bayad sa isang oras mong namalagi dito. Maganda rin ang mga naging resulta sa mga test ni nanay, mabuti na lang daw at agad namin siya nadala. Nabawasan ang mga komplikasyon at sakit na dapat na mararamdaman ni nanay. Sumailalim na rin siya sa chemotherapy sabay pa ang maraming gamot na kailangan pang inumin. Sa mga araw na iyon nasa tabi niya lang ako. Hindi ako umaalis. Dito na rin ako sa sofa natutulog. Lahat nandito na, pagkain, damit na may kumukuha para ipa-laundry. Utos daw ni Fier iyon. Meron dumating dito na makakasama namin at magiging assistant ni nanay. Siya na din ang taga-bili ng mga kailangan namin dito. Ang sabi niya, s

Lisa POV Napa-atras ako. Hawak ko sa aking kamay ang isang mamahaling sapatos ni Sabby. Dahan-dahan ko ibinaba ito sa sementadong parking lot. Nagpasya ako na bumalik na lang sa loob ng building para mamasyal na lang muna sa loob. Ngunit bigo ako, ilang ikot na ang ginawa ko wala pa rin akong mahanap na pwedeng puntahan. Ang iba kasing pwesto dito may membership card na hinahanap muna bago ka nila papasukin sa loob. Sosyal naman masyado. Bawal ang walang pera. Masakit na ang mga paa ko sa kakalakad. Parang gusto ko na nga hubarin ang mataas na takong na suot ko. Ang sarap siguro magpaa-paa dito? Luminga ako sa paligid. Naglakad sa nakalagay na signage kung nasaan ang restroom. Para akong na ginhawaan nang makaupo sa toilet. Inalis ko muna ang suot na sapatos at sumandal sandali doon. Ngalay na ang mga binti ko. Ramdam ko ang paninigas ng mga ito. Itinaas ko ito sa pintuan ng banyo. “Ahh!” Ang sarap ng ungol ko sa naramdamang ginhawa. Mabuti na lang walang tao dito. Anong oras k