Hello, Readers! Thank you for reading this story, I appreciate you a lot! More chapters to read, so I hope you are enjoying it! <3
GRAY“That’s right, baby! Go on… F*ck!”I tightly closed my eyes as I heard the accented growl of my friend Kobe coming from the restroom of our exclusive room here at the nightclub he owns. Ang sabi ko ay samahan niya ako magpalipas ng oras sa pag-inom, gusto kong mawala sa isipan ko pansamantala ang babaeng wala pang isang linggo mula nang makilala ko pero sobra na kung sakupin ang buo kong pagkatao. Ngunit imbes na tulungan ako ngayon ng g*go kong kaibigan ay babae ang inuuna niya.“Marquez!” sigaw kong tawag sa apelyido niya nang hindi ko na matiis na mainis sa ginagawa nila ng babae niya sa banyo. Wala ngang maingay na mga tao sa paligid dahil nasa eksklusibo kaming kuwarto, subalit ang ingay-ingay naman nila umungol sa loob. “Can your f*cking ass wait a little longer, pare? Panira ka rin talaga!” sigaw niya pabalik na kina-ikot ng aking mata sa inis. Hindi na ako sumagot sa kaniya at ipinagpatuloy na lamang ang pag-inom ng alak sa aking baso.I’m trying everything I can just to
ARIA“Good morning sa napakaganda kong, best friend, Aria!” rinig kong bati ni Brooklyn nang makapasok na siya sa classroom namin. Gayunpaman, kahit maligaya siya sa pagbati ay hindi ako kumibo at hindi ito pinansin.“Sorry sa hindi ko pagsipot noong Sabado, si Dad kasi nagkaroon ng problem sa company namin kaya walang maiiwan kay Mommy Lola sa bahay. Si Mommy kasi ay may meeting with her friends slash business partners— Hindi niya ako pinayagan iwanan sa house si Mommy Lola.” mahabang paliwanag sa akin ni Brooklyn nang makaupo na siya sa tabi ko.Wala pa si Yohan ngayon dahil iniwan ko siya, ayoko nang sumasabay sa kaniya tuwing papasok dahil ayoko nang ma-late. Gusto ko ay thirty minutes pa lang bago ang klase ay nasa classroom na ako. Matanda na naman ang isang ‘yon, kaya niya na pumasok mag-isa. At saka, ayoko nang kasama lagi si Yohan pumasok sa school na ito, napagkakamalan na kaming mag-jowa. Yikes! I mean… Baka isipin ng iba na may kahinaan na ako rito, no! At isa pa, ayokong
BROOKLYN Tahimik ang buong klase mula nang mag-walk out si Aria few minutes ago, ito na ata ang pinaka-tahimik na sandali ng section namin. Lahat kami ay speechless, minura ba naman ni Aria si Sir Grayson tapos nag-sorry pa siya agad– first time mangyari ng bagay na iyon. Kasalanan ko talaga ang mga nangyari, malamang ay sineryoso ni Aria ang pang-aasar ko sa kaniya na crush niya na si Sir Grayson na alam ko naman na imposibleng mangyari. Kung hindi ko sana siya inasar sa mga kinukwento niya, malamang hindi iyon aalis at mababangga sa teacher naming mukhang wala na sa mood ngayon. Isa sa dahilan ng katahimikan sa klase ang pagiging seryoso ni Sir Grayson sa harapan. Halatang iniisip pa rin niya ‘yung nangyari kanina. Matapos niyang papasukin ang lahat ng classmates namin na nasa labas ay sinabihan niya lang kaming maghanda for quiz, tapos ayun na siya at mukha nang problemado. Kahit ako rin siguro ay mawiwindang na minura ako ng estudyante ko sa harapan ng klase, no. Kaso nga lang ay
GRAYSON “Carter, where are you? Kanina pa kita tinatawagan. I have news about Cloud Xavier.” Bungad na salita ni Kobe nang magawa ko nang masagot ang tawag niya. Katatapos lang ng lunch break ko at nag-aayos na ako ng gamit para sa susunod kong klase sa araw na ito. “What is it? I have class in a few minutes, make it quick.” salita ko habang patuloy pa rin sa ginagawa. When it comes to talking about that man, my mood is immediately ruined every time. My morning didn't go as planned because of what happened earlier in my class in 5-2, now I'm going to lose my mood even more because of Kobe's news about Cloud. Sa mga sandaling ito ay si Aria lamang ang nais kong isipin, pero dahil nasa bansa na nga ulit ang lalaking kinamumuhian ko ay kailangan ko na rin itong bigyan ng atensyon nang hindi na siya makaperwisyo sa grupong pinapatakbo ko. Business is business. Si Cloud ang tagapagmana ng grupong kinakalaban namin sa underground world, kaya bawat galaw nito ay dapat namin na malaman. Ka
ARIA “B-boss, gising na po ba kayo?” naputol ang ginagawa kong pagpapahinga nang makarinig ako ng mahina lang na boses na sapat na para gisingin ako. “P-pasensya na, B-boss Aria, sa distorbo. Pinapatawag po kasi kayo…” Nang marinig ko ang idinagdag niyang salita ay kusang nabuhay ang sistema ko at agad siyang tinapunan ng tingin habang kunot ang aking noo. Si Benjie pala ‘to, ang isa sa mga nerd kong classmates. Hay naku! Nakasanayan niya na talaga tawagin akong Boss. Nailigtas ko kasi siya last year mula sa mga seniors ng Easton University na binubully siya sa garden, mula noon ay tinawag niya na akong boss at palaging binibigyan ng paggalang. Na-appreciate ko naman ang loyalty niya sa akin, pero ayoko talaga kapag tinatawag akong boss– Tunog fraternity masyado, e. “Sino na naman ba nagpapatawag sa akin, Benjie?” tanong ko na mabilis kinalaki ng mata niya. Nang tignan ko siya sa mata ay mabilis siyang napaiwas ng tingin kaya mas lalong kumunot ang noo ko. Anong problema ng isang
ARIA Masama ang gising at antok na antok pa ang diwa ko nang bumangon ako sa aking pagkakahiga. Sino ba naman kasi ang gaganda ang umaga, kung ang ingay-ingay ng cellphone ko, diba? Partida, nasa ilalim pa ‘yan ng unan ko. Gusto ko sanang magmura kaso baka pumangit lalo ang araw ko kung bad vibes agad ang atupagin ko, umagang-umaga. Kainis! Sino ba kasi itong tumatawag na ‘to at nandidistorbo ng tulog? “ANO BA ‘YON!?” galit kong bulyaw sa kabilang linya nang magawa kong masagot ang tawag ni Yohan. Kahit antok pa ay nagawa ko pang mabasa ang pangalan ng kaibigan ko sa screen ng teleponong hawak. “Anong ano ka riyan, Dude? Wala ka bang balak pumasok ngayon?” P*tang ina! May pasok pa nga pala. Anong oras na ba? Parang masyadong OA ang isang ‘to– “Twenty minutes na lang bago ang first subject, wala ka pa rin dito. Nasa byahe ka na ba? Bilisan mo. May exam daw ngayon kay Mr. Carter.” alam kong nag-aalala si Yohan ngayon sa akin, pero ang taranta sa boses niya ay hindi nakatutulong sa
ARIA“Sh*t talaga!” mahina kong mura sa questionnaire na hawak ko ngayon. Alas tres na ang oras at wala pa ako sa kalahati ng pa-exam ni Sir Gray. Nakaiiyak! Pwede bang exempted na lamang ako? Ang hirap! Ngayon ko na-realize na hindi nga talaga ako nag-aaral ng matino sa subject niya— sa lahat.“Take it easy, Aria. Mahaba pa ang oras mo.” rinig kong salita ni Sir Gray at saglit tumigil sa ginagawa niya sa kaniyang laptop.Nandito pa rin ako sa office niya. Napasarap ang tulog ko at mag-aalas dose na ako nagising kanina, medyo okay na rin ang pakiramdam ko nang magising ako. Pero ngayon na may exam na akong sinasagutan ay parang magkakasakit na naman ako. Peste talaga!“Hindi naman ako napi-pressure sa oras, Sir Gray… Kahit gabihin pa ako rito ay keri lang. Ang pinoproblema ko lang naman ay hindi ko alam ang mga sagot dito.” honest kong sagot kay Sir Gray na nagpatawa sa kaniya ng mahina. Gusto ko sanang maasar dahil para bang sang-ayon siyang b*bo nga talaga ako, buti na lang at mabai
ARIA“Beshieee ko! FINALLY!!!” malalim akong napabuga ng hangin nang marinig ko ang maingay at buhay na buhay na boses ng kaibigan kong si Brooklyn.Nang makita ko ang kiti-kiti niyang pagtakbo papunta sa upuan namin dito sa room ay mariin na lamang akong napapikit para takpan ang kahihiyan niyang dulot. Ito na naman siya sa kapansanan niya. Dahil buong araw akong wala rito sa classroom kahapon ay tila ba hindi na ako sanay sa kaingayan ng bibig niya. Sobrang tahimik pa naman sa office ni Sir Gray kahapon, ganoong kapayapaan ang nais ko ngayon. Pero sa lagay ng kaibigan kong ‘to ay imposible ko iyong ma-achieve today.“Ay wow, pa-soft girl ang atake natin, ah!” puna niya nang makita siguro ang buhok kong braided ngayong araw. Maaga kasi akong nagising kanina, tapos natuyo pa agad ang buhok ko kaya naisipan kong gawin ‘to. Wala naman akong pinopormahan ngayon, no— Teka, bakit ba ako nagpapaliwanag, aber!?“Oo na, alam kong dapat ay wala akong pakialam sa trip mo. Anyway, chismis muna b