Chapter 7

Nagising ako ng hindi nadatnan si Emmanuel. Wala na rin ang sasakyan niya siguro nasa trabaho na ito. Pakiramdam ko pagod na pagod ako kahit iyon lang ang nangyari sa amin kagabi. Hindi na gaanong masakit ngunit mahapdi nang basain ko ito ng tubig. Ganito ba talaga ito? Nang matapos akong maligo damit parin ni Emmanuel ang suot ko. Pumunta ako ng kusina upang iluto ng pagkain ang sarili ko. Hindi man lang yata nag kape si Emmanuel.

Uminit ang mukha ko nang maalala ang nangyari kagabi. Hindi ko talaga iyon inaasahan. Ang pag-uwi niya sa bahay na mahigit isang linggo siyang wala. Ngunit ang pinagtataka ko bakit ganoon siya ka marahas sa akin? Hindi naman siya amoy alak kaya malamang hindi siya lasing. Pwede naman niya akong kausapin ng maayos. Tanungin sa mahinahon na paraan. Hindi iyong basta niya lang ako hablutin at idiin sa pader. Hindi ko akalain na ganoon pala siya ka haras kapag galit.

Malaki ang kasalanan ko sa kanya. Tama naman siya. Ano ang rason ko kung bakit inakit ko siya. K