Chapter 37 - Hindi mapigilan

Alone. Drinking. And clearly, napaparami na talaga ang nainom. The sight of her, nakasandal bahagya sa upuan, hawak ang baso na halos mapuno’t maubos sa bawat lagok, made his chest tighten.

Parang may dalawang tinig na nagtutunggali sa isip niya: ang isa, gusto siyang lapitan agad , para ipagtanggol mula sa mapanuring mga mata ng iba; at ang isa, galit na galit sa sarili dahil bakit nga ba siya nag-aalala, gayong ilang beses naniyang pinagsabihan ang babae.

Napansin niyang may ilang pares ng mata sa bar ang nakatingin din sa kanya, nakikiramdam kung paano siya magre-react. The tension at the table grew heavier. Ang mga kasama niya ay nagpatuloy sa mga biro, pero ang bawat salita ay parang matalim na tinik na sumasaksak sa tenga niya.

Hindi na lang ito simpleng usapan—parang insulto na rin sa kanya. His grip on the glass tightened further, at halos madurog ang katahimikan sa loob niya nang makita niyang may isa sa mga business partner niya ang tila tatayo na para lumapit kay Dia.

Paul’