Chapter 47 “This is too much! Maayos naman ito, but she wants us to revise again? Hindi ba parang sumusobra na siya?” Lia sarcastically said. Nasa apartment na sila at inuwi ang mga trabahong kailangan nilang gawin. Pagkatapos pagalitan ni Manager Cecilla si Belinda at Lia sa harap ng mga kasamahan nila sa trabaho ay talagang natahimik ang buong department. “Laking pasalamat na lang natin na hindi niya tayo binigyan ulit ng deadline. Let's just revise this again.” Kahit gustong umapila ni Belinda, mas pinili niya na lang ang manahimik at gawin ang inuutos ni Manager Cecilla. Belinda really loves this work, rason kaya ayaw niyang mawala ang trabahong ‘to, and Belinda knows na mahal din ni Lia ang trabahong ‘to kaya mas lalong hindi ito pwedeng mawala sa kanila. Hindi makapaniwalang tinignan ni Lia si Belinda. “Sa ating dalawa, dapat ikaw itong galit na galit at hindi matanggap ang gustong mangyari ni Manager Cecilla. Pinaghirapan mo ang halos lahat ng ‘to, Belinda. Kaunti la
Van immediately stood up when she saw Belinda leave the restaurant, but Zy immediately held Van's arm.“Where are you going? And do you know that girl?” kunot-noong tanong ni Zy habang nakahawak sa braso ni Van.Aalis na sana rin si Lia para habulin si Belinda, but then she saw Van. Natigilan siya at kunot-noong tinignan si Van, bumaba pa ang mata nito sa babaeng nakahawak sa braso ni Van. Isang tingin ay alam na niya agad kung bakit biglang umiyak ang kaibigan.Napapikit si Van at tinanggal ang kamay ni Zy na nakahawak sa kanya.“Yes, I know her. Kausapin ko lang saglit.” Zy still tried to say something, pero mabilis nang umalis si Van para habulin si Belinda.Lia didn't know what to do. May parte sa kanyang gustong puntahan ang babae at magtanong kung sino ito, pero sa pag-aalala kay Belinda ay napasunod ito kay Van nang dumaan ito mismo sa tabi niya.“Sino ba ang babaeng kasama mo?” Hindi na itinago ni Lia ang galit na nararamdaman niya.Hindi pa man lang napapatunayan na nagluluko
Chapter 49"Ano? Wala ka pa bang balak umuwi?" Tinaasan ni Lia ng kilay si Belinda na ngayon ay nakahiga sa sofa habang nakatitig sa TV. Bored na bored na tinitingnan ni Belinda si Lia."Alis diyan, nanonood ako," sabi ni Belinda nang hindi pansinin ang sinabi ni Lia, pero imbes na umalis, mas lalo pang hinaharangan ni Lia ang TV."Lia, ang ganda ng pinapanood ko kaya pwede paganon ka ng kaunti?""Umuwi ka na sa inyo," mariing sambit ni Lia na ikinawang ng labi ni Belinda. Hindi rin pinansin ni Lia ang sinabi ni Belinda at ang gusto na lang ni Lia ay ang pauwiin na si Belinda."Bakit? This is also my apartment kaya bakit ba pinapauwi mo ako?" Nakasimangot na sagot ni Belinda.Napairap si Lia sa sinabi ni Belinda at kung pwede niya lang batukan ang kaibigan ay talagang gianwa na niya sa subrang inis."Gusto ko lang sabihin na may asawa kang tao. 5 days ka nang nandito at hindi umuuwi. Aba, eh, ilang beses ka na ngang binalik-balikan ng asawa mo rito. Sinusuyo ka na't lahat, pero ayaw m
Chapter 50“You look like a shit,” hindi maiwasang sabihin ni Warren nang makita niya ang pinsan na lasing na lasing.“Ano ngang gagawin ko? Hindi nga niya ako pinapansin! Ni mag reply sa text ko, hindi nga niya magawa!” Mariing ani ni Van habang nakayuko at nahihilo. He texted Belinda again and Belinda didn't even reply again.Ilang beses na siyang nag-text sa araw na iyon, pero ni isa ay wala itong nireplyan, kaya napunta si Van sa bar kasama si Warren.Ilang beses na siyang pumunta sa apartment nila. Pati sa trabaho, sinusubukan niyang kausapin ito. Ni wala na nga ngang pakealam si Van kung makita siya ng ina na sunod na sunod kay Belinda.He miss Belinda so much. He miss her scent and all. Halos hindi na nga siya makapag-trabaho ng maayos! Gusto niya na lang na pansinin siya ni Belinda at umuwi na ito sa bahay niya.Nakakuha pa nga ulit ito ng suntok mula sa lolo niya nang hindi pinuntahan ni Van si Zy sa Tagaytay noong mga sumunod na araw at hanggang sa pag-alis nito ay talagaang
Chapter 51Nalaglag ang panga ni Belinda nang may pumasok na video galing kay Van. Akala nga niya ay simpleng text lang iyon, pero mali siya. She was lying on the bed when she opened it, pero tuluyang napaupo nang mapanood iyon sa subrang gulat.“H-Hindi niya ako namimiss. Ako, miss na miss ko na siya. Miss na miss ko na ang asawa ko.”Natampal ni Belinda ang noo. Nakapikit at lasing na lasing si Van habang sinasabi iyon.Teka, seryoso bang ang asawa niya ang nasa video at nagsasalita? Hindi na maiwasang isipin iyon ni Belinda.“Baby, sorry na! Umuwi ka na!” Biglang sambit niya na parang bata.Belinda didn't know how to react. It's obvious that it wasn't Van who sent that. Lasing na lasing siya kaya paniguradong hindi siya ang nagsend noon.“Belinda Juarez Villariva! Ba-Bakit hindi mo ako namimiss?” Van drunkenly looked at the camera.Sinubukan pa nitong imulat ang mata niya nang sobrang laki, pero dahil sa sobrang kalasingan, hindi niya iyon magawa ng tama. Pagkatapos niyang mapanood
"Bakit ka sumunod? Hindi ka welcome rito! Alis!” bulyaw ni Lia kay Warren, but instead of leaving, nagpatuloy si Warren sa pagpasok at naupo pa sa sofa.“I want coffee, please,” Warren said while already sitting."Huh? Kapal naman talaga ng mukha mo! Anong you want Coffee? Uutusan mo pa ako? Mukha mo!"Belinda wants to talk to Lia for a while dahil kitang kita niya ang inis sa mukha nito. Belinda still doesn't know what's really the real score between Lia and Warren, pero ang nasisigurado lang ni Belinda ay talagang magkakilala sila.“Lia—”“Let them be here. Let's go inside, please,” Van whispered at kahit na sobra na ang pag-ikot ng paningin ay sinubukan na niyang hilahin si Belinda.Halos mapatili naman si Belinda nang muntik na silang matumba. Van really can't balance himself kaya muntik na silang natumba at dahil naman sa muntikan nang pagtumba ay napatawa lang si Van.Belinda didn't want to leave Lia and Warren lalo na at napansin nito ang sagutan ng dalawa, pero dahil sa paghil
Nang sinubukan ulit ni Belinda ang lumayo at tumayo, hinayaan na siya ni Van. Van just let Belinda. Nanatiling nakahiga si Van nang tuluyang makaupo si Belinda. They both became silent after that.“Hindi ako galit sa'yo.” Nang makakuha ng lakas si Belinda ay nasabi niya iyon.Belinda looked at Van. Nakapatong na ang braso sa mismong mata niya.“Iniiwasan mo ako.”Binasa ni Belinda ang labi gamit ang dila nang marinig iyon galing kay Van. Subrang hina ng pagkakasabi niya, pero rinig na rinig ang hinanakit roon.“Oo, iniiwasan nga kita, pero hindi dahil galit ako. I told you, papaniwalaan ko lahat ng sasabihin mo.” Sandaling tumigil si Belinda sa pagsasalita.“It's just that, pakiramdam ko sumobra ako sa mga sinabi ko sa'yo noong gabing iyon.” Pag-amin ni Belinda, which made Van look at her.“Tapos umiyak pa ako at nagmukhang selos na selos gayong ka meeting mo lang pala iyon.” Biglang nahiya ulit si Belinda at agad na tumayo.Van stared at Belinda after she said that. Napasinghap si Va
"Hindi ako magtatanong," agad na sambit ni Belinda nang maupo si Lia at tinignan siya nito habang nakabusangot ang mukha.Bigla lang nag-alala si Belinda sa kaibigan kaya sinundan niya ito. Pero nang makitang ayos naman ito at mukhang nahihiya lang na nakita namin iyon, nakahinga si Belinda ng maluwag. Hindi sa iniisip niyang pipilitin siya ni Warren, but she just couldn't stop herself, lalo na at hindi naman talaga gaanong kilala ni Belinda si Warren.“Bakit ba kasi sa sobrang dami ng tao, bakit iyon pa ang pinsan ng asawa mo? Susko po, ni-wish ko na nga kagabi na sana hindi ko na makita iyong pagmumukha ng lalaking iyon tapos nandito siya ngayon sa apartment?” Hindi makapaniwalang tanong ni Lia. Tumayo siya at tinakpan ang mukha saka impit na tumili.Habang nakatingin si Belinda kay Lia ngayon, mukhang hindi naman siya pinilit ni Warren. Kung sabagay, nakahawak rin naman si Lia kay Warren nang naghahalikan sila.Pinanood lang ni Belinda ang kaibigan nang pabalik-balik na ang paglala
“P-Pumunta ka dito para humingi ng pera?” matigas at sarkastikong tanong ni Cheska.Tumango ang kanyang ina na animo’y bored pa, para bang wala lang ang pagdaramdam ni Cheska. “Oo, ano pa bang dahilan? Bigyan mo na ako ng pera o kaya humingi ka ng pera sa Buenavista na iyon.” Biglang seryosong ani ng kanyang ina, habang nanlalalim ang titig.Napapikit si Cheska at halos sabunutan ang sarili sa irita. “Hindi kita maintindihan. Anong humingi sa mga Buenavista?” Takang tanong ni Cheska. "Naririnig mo ba ang sarili mo?" Dugtong pa ni Cheska dahil parang subrang laking kahibangan iyon.“Ano? Magmamaang maangan ka? Sabi ko humingi ka ng pera sa mga Buenavista at ibigay sa akin para may pambayad ako sa mga utang ko!” Medyo lumakas pa ang boses ng kanyang ina na animo’y naiirita na rin.Lahat ng kontrol na meron si Cheska ay unti-unting nawawala. Hindi niya alam kung saan nito nalaman ang tungkol sa mga Buenavista, pero hindi na iyon ang mahalaga ngayon. Hindi ito ang tamang oras para sa gan
Chapter 98Madaling-araw pa lang ay gising na si Cheska. Halos hindi niya nilubayan si Nero buong gabi. Ilang beses siyang tumingin sa orasan, binibilang ang mga minutong lumilipas habang pilit niyang pinapakalma ang sarili. Sa labas ng bintana, dahan-dahan nang lumiliwanag ang langit—banayad, tila unti-unting bumubukas ang isang panibagong pahina.Tahimik ang buong ospital. Ang katahimikan na iyon ay mas lalo pang nagpapabigat sa dibdib ni Cheska. Wala siyang marinig kundi ang tik-tak ng orasan. Nakaupo siya sa gilid ng kama ni Nero, marahang hinihimas ang maliit nitong kamay.Nang magising ang kapatid ay agad na ngumiti si Cheska, pilit tinatago ang kaba at pag-aalala.“Wala bang masakit sa’yo?” agad na tanong ni Cheska.Naupo si Nero at umiling.“Wala naman po,” ani nito at saka tumingin sa pinto. “Si Mama po kaya? Hindi po kaya siya pupunta ngayon dito? Hindi na siya bumalik pagkatapos ng araw na pumunta siya dito na may kasamang lalake na may baril,” ani nito.“Nero naman. Araw ng
Chapter 97“Gusto ko lang tanungin kung pinuntahan ka ba ni Mama at tinanong ba niya kung saang ospital naka-confine si Nero.” Mabilis at may halong kaba ang tanong ni Cheska kay Cris.Ilang gabi na siyang hindi makatulog dahil sa pagbisita ng kanyang ina—kasama pa ang lalaking armado. Hindi niya alam kung ito ba’y bunga lang ng matinding stress, bangungot lang ba, o isang panibagong gulo sa buhay nila. Ngunit isang bagay ang sigurado: kahit masama pa rin ang loob niya sa kanyang ina, hindi niya mapigilang mag-alala. Kung may utang ito sa lalaking iyon, baka mapahamak ito. At kung alam ng lalaki kung saan naka-admit si Nero, baka pati sila ay madamay.Sa lahat ng maaaring pagtanungan ng kanyang ina, si Cris lang ang naisip ni Cheska. Si Cris lang kasi ang posibleng may alam tungkol sa kanila. Kaya kahit na hindi pa sila maayos at sariwa pa ang bigat sa pagitan nila, nilakasan ni Cheska ang loob niya para humarap dito.“Bakit? Pumunta siya sa ospital? Hindi ko pa siya nakikita, at hindi
Chapter 96Tumigil sa pag-akyat si Azrael. Nanigas siya sa kinatatayuan, at unti-unting bumigat ang hangin sa paligid nila. Dahan-dahan siyang lumingon, sapat lang para marinig ng lola niya ang bawat salitang bibitiwan niya.“Ano bang sinasabi ninyo?” madiin niyang sabi, boses niya'y punô ng galit na pilit niyang nilulunok. “Ginamit mo talaga ngayon ang kapatid niya bilang panakot sa akin? Para sundin kita? Lola, are you even serious?"Hindi sumagot ang lola niya. Tahimik itong nakatayo sa kinatatayuan at seryosong tumitig lang kay Azrael, Hindi man lang umiwas ng tingin na animoy hindi nag-sisisi sa sinasabi.“He needed a surgery, may sakit iyong bata tapos gagamitin mo lang panakot sa sakin?” mapait na natawa si Azrael, puno ng hindi makapaniwala. “Akala ko you cared about me. Pero ganito? You want to control me so badly, you’re willing to ruin someone else’s life just to get what you want?”“Hindi mo ako naiintindihan—” panimula ng matanda.“Talagang hindi kita maiintindihan kung ga
Chapter 95"I'm sorry, pupuntahan na lang kita sa hospital. Let me just talk to her." Agad na hinalikan ni Azrael si Cheska sa noo at saka sinulyapan ang driver na nasa tabi na ng kotse niya. Napapikit si Cheska at dinama iyon, sinubukang irelaxang sarili sa pamamagitan ng mainit na halik si Azrael sa noo niya."Pakihatid siya, and don't drive recklessly," mariing bilin ni Azrael sa driver, at halatang seryoso siya sa sinabi niya—kaya naman halatang ninerbiyos ang driver sa bigat ng tono nito.Napansin agad iyon ni Cheska kaya agad niyang hinawakan ang kamay ni Azrael para pakalmahin ito. “Sige na. Balik ka na sa taas--condo mo,” aniya sabay ngiti para ipakitang ayos lang siya. “At hindi mo naman kailangang humingi ng sorry. Okay lang naman kung umuwi na muna ako para makapag-usap kayo ng lola mo. Paniguradong nagulat lang siya kasi nasa kwarto mo ako—gayong unang beses niya pa lang akong nakita.” Dagdag pa niya, pilit ipinapakita ang pagiging mahinahon kahit may kirot sa loob dahil hi
Tahimik ang buong paligid. Nilibot ni Cheska ang tingin sa buong kwarto ni Azrael—nasa kwarto na siya nito. Nakaupo siya sa kama habang si Azrael ay naliligo sa bathroom.Dumeretso si Azrael sa hospital pagkatapos ng pag-uusap nila ng lola niya, kaya ngayon pa lang ito nakauwi sa condo niya.Napabuntong-hininga si Cheska nang lumabas si Azrael sa bathroom at agad nagtama ang tingin nila. Napaiwas si Cheska, pero naramdaman niya ang paglubog ng kama sa tabi niya. Dahil doon ay napasulyap na lang ulit si Cheska dito.“Are you really okay?” tanong ni Azrael habang pinupunasan ang buhok gamit ang tuwalya. Mababa ang boses—malamig, pero may halong pag-aalala.Tumango si Cheska. “Oo naman. Okay nga lang—”“Tsk! Tell that to someone who easily believes lies, because baby, I’m not going to buy that.” Hinawakan ni Azrael ang likuran ni Cheska para haplusin. “Looks like you are not really going to tell me why you cried a while ago there, huh?” Malumanay at punong-puno ng lambing na tanong pa ni
Chapter 93Ilang sandali pa ay napapikit na si Cheska ng mariin.Parang hindi na siya nag-isip nang kusa na lang gumalaw ang daliri niya sa search bar — Azrael Ford Villariva-Buenavista. Hindi siya sigurado kung may lalabas, pero dahil alam niyang kilala ito at galing sa prominenteng pamilya, sinubukan na rin niya.Ilang segundo lang, nagpakita agad ang resulta.Napasinghap siya nang lumabas ang larawan ni Azrael — nakaayos, maayos ang postura, eleganteng suot, nakatayo sa harap ng isang malaking gusali na malamang siya mismo ang nagdisenyo.Nag-scroll si Cheska, at sa bawat paggalaw ng daliri niya, mas lalo siyang napapabuntong-hininga. Isang article ang tumama agad sa paningin niya, at hindi na siya nagdalawang-isip na basahin ito:"Azrael Ford Villariva-Buenavista, at just 28 years old, has already achieved so much in life. Even though he was born rich and came from a powerful family, he didn’t rely on that to succeed. Instead, he started from the bottom and worked his way up throug
Chapter 92“Ate, okay ka lang?”Napasulyap si Cheska sa kapatid niyang si Nero na nakaupo sa tapat niya sa hapag-kainan.Kumakain sila ng hapunan, pero malayo ang tingin ni Cheska. Parang wala siya sa sarili habang hawak ang kutsara't tinidor, paulit-ulit lang na sinusundot ang kanin sa pinggan niya pero halos wala siyang naisasubo. Mabigat ang dibdib niya, at hindi niya maalis sa isip ang sagutan nila ni Cris kanina.Sinubukan niyang isa-walang bahala iyon. Palagi naman siyang ganun — matatag, hindi nagpapadala sa emosyon. Pero ngayon, ibang-iba ang tama ng mga salitang binitiwan ni Cris. Diretsahan, walang paligoy, at ang mas masakit, totoo.Mahirap siya. Nabibiling siya sa mahihirap na tao sa mundo, ni halos wala siyang matawag na talagang tahanan dahil nas iskwater area lang naman sila nakatira at malaki ang posibilidad na darating ang panahon na mapaalis sila doon. Samantalang si Azrael… hindi lang mayaman, kundi sobrang yaman. Hindi lang iisa ang bahay nila, kung hindi napakara
Aalis na sana si Cheska, pero agad siyang hinawakan ni Cris para pigilan.“Sorry. Hindi ko lang mapigilang mag-isip kasi ang sabi mo boss mo lang siya tapos biglang makikita ko kayong maghahalikan. Nagulat lang ako—”Inis na tinanggal ni Cheska ang kamay ni Cris sa kamay niya at sarkastiko itong tinignan. “Nagulat ka? Ganyan ka magulat? Paparatangan mo ako ng kung ano-ano? Nandito ako kasi magpapaliwanag ako sa’yo, oo nagulat ka, pero wala kang karapatan na sabihan ako ng kung ano-ano na parang… parang wala akong pinagkaiba sa mga babae sa bar.”Nanigas si Cris. Hindi siya makatingin ng direkta ngayon kay Cheska. Nakasubsob ang tingin nito sa lupa, parang batang nahuli sa kasalanan. Namumutawi talaga sa kanya ang pagsisisi sa mga sinabi nito.“Cheska—”“Nagtrabaho ako doon, pero hindi ako nagbenta ng katawan doon. Nagtrabaho ako doon at nakilala si Azrael, pero hindi ibig sabihin non, sa kanya ko binebenta ang katawan ko. Boss ko siya, pero hindi para ibenta ang katawan ko.” Mariing a