“It was this week.” Napasulyap na ng tuluyan si Zy nang marinig iyon.“This week? But you said you have an important meeting—”“It was an important trip with the person I love. Hindi importanteng meeting para sa trabaho." Napasinghap si Zy sa narinig at hindi na nakapagsalita.“Halos nawalan na ako ng oras sa kanya mula noong magplano na tayo ng kasal, so to be with her without worrying that someone saw us, I told all of you I needed to attend a meeting. Sinabi kong important para walang magtaka. Sa kagustuhan kong makasama siya ng matagal, I did that. I lied about the important meeting, but the truth is, I was just with her and enjoying my life with her.”Parang punyal na paulit-ulit bumaon ang mga salitang binitawan ni Van kay Zy. Ang hindi lubos akalain ni Zy ay ang makitang kumikislap ang mga mata ni Van habang sinasabi iyon.Zy is now looking at Van, who now looks so crazily in love, na sa simpleng pagsabi lang ng mga huling katagang sinabi niya, rinig na rinig na ni Zy kung gaan
Chapter 85Nagmamadaling pumunta sa banyo si Belinda nang magising siya sa pagbaliktad ng kanyang sikmura. Napapikit siya at halos manghina nang tuloy-tuloy ang pagduwal niya.Palala nang palala ang mga nararamdaman niya dahil sa pinagbubuntis niya.Patagal nang patagal ay halos nahihirapan si Belinda sa kalusugan niya. Hindi siya sanay na ganito ang pakiramdam niya paggising niya sa umaga.“Hindi pa rin ba siya nagte-text? O nagpaparamdam man lang?” tanong ni Lia kay Belinda nang mahuli niyang nakatulala ito sa phone niya.They are at the dining table and Belinda couldn't even touch her food as she looked at her phone. She is waiting for Van's call or even text.It's been a week since they got home from New York. Sa mga nakalipas na araw, walang naging paramdam si Van sa kanya at tanging kay Warren lang siya nakakakuha ng impormasyon.Warren said that Van is just busy fixing things in his family, na agad namang hindi na kinuwestyon ni Belinda.Belinda thinks that Van is just busy wit
Chapter 86“Oh, come on! Hindi kaya acceptable na halos bigyan ka niya ng sobrang daming paper works. Naku, hindi pa ako nakaka-move on sa pagtanggal niya sa atin sa project na pinagpaguran natin, ah! Tayo dapat ang tumapos non dahil tayo ang nagsimula, pero ano? Binigay niya sa iba?” Kitang kita ang inis at irita ni Lia habang sinasabi ang lahat ng iyon.Ang project na tinutukoy ni Lia ay ang project na pumasa na sa CEO. Iyong ilang araw at gabi nilang trinabaho. Walang nagawa si Belinda at Lia nang magdesisyon si Manager Cecilla na ibigay iyon sa iba kaya ngayon ay hindi na nga nila hawak iyon. Sayang lang at iyon na sana ang pinakamalaking project nila.“Oh? Nakabalik ka na pala? Kamusta?” tanong ng isa sa mga katrabaho nila.“Ayos lang naman,” mahinang sagot ni Belinda.Pagdating sa kanya-kanyang cubicle ay nagsimulang magtrabaho. Some employees did greet Belinda at may mga nakapansin sa pagbabago ng katawan niya, lalo na ang balakang niya. Hindi pa naman lumulobo ang tiyan niya,
“Teka? Ano ba ‘to? Anong nangyayari? Si Van? What? A Villariva?” Lia was too shocked by what she knows."Ano na bang nangyayare?" Gulong gulong tanong ni Lia.Kahit kailan naman kasi ay hindi sinabi ni Belinda ang apelyido ni Lia at Belinda didn't replace her surname with Van's surname.Belinda seriously took the papers that Lia was holding and read them more clearly. Kinagat nito ang labi at saka huminga ng malalim nang tuluyang mabasa ng mabuti ang nilalaman nito.Nanghihinang tinignan ni Belinda si Zy nang tumalikod na ito ng tuluyan. And Zy was already ready to leave, pero agad na naglakad si Belinda at hinawakan ang braso nito.“What the fvck! I told you don't come near me, right? Bakit ba hindi ka makaintindi?!” Galit na bulyaw ni Zy at agad na hinawakan ang kamay ni Belinda at sinubukang tanggalin, but Belinda held Zy more tightly even though Belinda was already so weak.“Ano ba! Let fvcking go!” Zy angrily said, pero hindi iyon pinakinggan ni Belinda.Tinaas ni Belinda ang pap
Nangilid ang luha sa mata ni Belinda dahil alam niya sa sarili niya na napalapit na rin siya kay Zy kahit na ilang araw lang naman silang magkakasama.“If you want me to believe everything you said, tell him to come to me. Pumunta siya sa akin at paaminin mo siya.” Matapang na ani ni Belinda kay Zy.Natigilan ng kaunti si Zy.“And after that, if everything you said is true, I'm not going to do something to ruin your relationship with him. If it's true that he really just came to me for that revenge. If it's true that you are his fiancée and I am just this…” Napapikit si Belinda at dahan-dahang binitawan ang kamay ni Zy.“Ako ang aalis. Kapag napatunayan ko na totoo ang mga sinasabi mo, aalis ako because I'm not that kind of woman, Zy. Hindi ako pinalaki ng mga magulang ko, pero pinalaki ako ng lola ko na nagturo sa akin ng magandang asal. I'll leave without even complaining if everything you said is true.”Halos umawang ang labi ni Zy sa narinig. Until she just looked at Belinda who w
Kinabukasan, maghapong hindi lumabas si Belinda sa kwarto niya, which made Lia really worried. Pabalik balik ito sa paglalakad habang nag-aalala kay Belind. Gising na nga ito sa pagkahimatay, pero patuloy naman ito sa pag-iyak kaya talagang subra ang pag-aalala ni Lia na baka sa kakaiyak niya ay tuluyang mapano ang pinagbubuntis niya. Ilang beses niya itong kinatok, pero tanging iyak lang ni Belinda ang naririnig.Sa sobrang dami ng tumatakbo sa isip ni Belinda, wala itong ibang ginawa kundi ang umiyak ng umiyak. Belinda knew that she needed to calm down dahil makakasama ito sa nararamdaman niya at para sa sinapupunan niya, but she couldn't help it.Thinking that everything was true made her feel so weak. Pakiramdam niya, hindi niya makakaya kung totoo nga ang lahat ng mga iyon lalo na at buntis ito. Dahil sa pag-iisip ay tuluyan ng pumasok sa isip niya ang mga nakakatakot na pwedeng mangyare, reason why hindi na niya talaga magawang tumigil sa pag-iyak.“Belinda, come out, please. W
Napatayo naman si Lia at kunot-noong tinignan si Belinda.“What the hell are you talking about? Nakalimutan mo na ba ang nangyari sa opisina?” Hindi na napigilan ni Lia ang magtaas ng boses namg marinig ang sinabi ni Belinda."I am going to work right now, Lia. I want to go—" Agad ng pinutol ni Lia si Belinda sa sinasabi.“No way! Walang magtatrabaho, Belinda! Walang pupunta sa company!” Lia knew that she shouldn't be acting like this, pero sobrang nag-aalala siya kay Belinda. Alam ni Lia na may posibilidad na mapahamak si Belinda kapag pumunta siya roon. Alam na rin ni Lia na ang manager nila na si Cecilla ay ang mama ni Van, and of course, she already made sure the true Identity of Van. Tinanong na niya lahat kay Warren kaya alam niya na ang lahat, reason why Lia don't want to allow Belinda to go in tge comapby. Dahil sa nalaman niya na ang lahat, nagawa na rin niyang intindihin na ang rason kaya mainit ang dugo ni Cecilla kay Belinda."Lia—""I said, no, Belinda!" Mariing ani ni L
“I already talked to Warren and he said na gumagawa siya ng paraan to contact Van,” Lia said when they started eating.Tanging tango lang ang ginawa ni Belinda at tumitig sa pagkain niya. Wala itong gana at pakiramdam niya ang kaya lang niyang gawin ay ang titigan ang pinggan niya hanggang sa mapanis ito.“Belinda.” Dahan-dahang inangat ni Belinda ang tingin niya kay Lia nang marinig niya ang tawag nito.“You need to eat and then after that take your vitamins.”Belinda sighed and looked at her food again and then looked at Lia again.“I really want to go to the company. Mas malaki naman kasi ang posibilidad na makita ko siya roon,” Belinda said, which made Lia sigh.“Pero baka kung anong gawin sa'yo ni Zy, and…” Napapikit si Lia at natigilan. Hindi pa nasasabi ni Lia kay Belinda na ang mama ni Van ay si Manager Cecilla kaya hindi niya talaga maiwasan ang mapatigil.“Please, Lia. Pakiramdam ko mas lalo akong hindi matatahimik kung mananatili ako rito. I want to go there and take the po
Chapter 96Tumigil sa pag-akyat si Azrael. Nanigas siya sa kinatatayuan, at unti-unting bumigat ang hangin sa paligid nila. Dahan-dahan siyang lumingon, sapat lang para marinig ng lola niya ang bawat salitang bibitiwan niya.“Ano bang sinasabi ninyo?” madiin niyang sabi, boses niya'y punô ng galit na pilit niyang nilulunok. “Ginamit mo talaga ngayon ang kapatid niya bilang panakot sa akin? Para sundin kita? Lola, are you even serious?"Hindi sumagot ang lola niya. Tahimik itong nakatayo sa kinatatayuan at seryosong tumitig lang kay Azrael, Hindi man lang umiwas ng tingin na animoy hindi nag-sisisi sa sinasabi.“He needed a surgery, may sakit iyong bata tapos gagamitin mo lang panakot sa sakin?” mapait na natawa si Azrael, puno ng hindi makapaniwala. “Akala ko you cared about me. Pero ganito? You want to control me so badly, you’re willing to ruin someone else’s life just to get what you want?”“Hindi mo ako naiintindihan—” panimula ng matanda.“Talagang hindi kita maiintindihan kung g
Chapter 95"I'm sorry, pupuntahan na lang kita sa hospital. Let me just talk to her." Agad na hinalikan ni Azrael si Cheska sa noo at saka sinulyapan ang driver na nasa tabi na ng kotse niya. Napapikit si Cheska at dinama iyon, sinubukang irelaxang sarili sa pamamagitan ng mainit na halik si Azrael sa noo niya."Pakihatid siya, and don't drive recklessly," mariing bilin ni Azrael sa driver, at halatang seryoso siya sa sinabi niya—kaya naman halatang ninerbiyos ang driver sa bigat ng tono nito.Napansin agad iyon ni Cheska kaya agad niyang hinawakan ang kamay ni Azrael para pakalmahin ito. “Sige na. Balik ka na sa taas--condo mo,” aniya sabay ngiti para ipakitang ayos lang siya. “At hindi mo naman kailangang humingi ng sorry. Okay lang naman kung umuwi na muna ako para makapag-usap kayo ng lola mo. Paniguradong nagulat lang siya kasi nasa kwarto mo ako—gayong unang beses niya pa lang akong nakita.” Dagdag pa niya, pilit ipinapakita ang pagiging mahinahon kahit may kirot sa loob dahil h
Tahimik ang buong paligid. Nilibot ni Cheska ang tingin sa buong kwarto ni Azrael—nasa kwarto na siya nito. Nakaupo siya sa kama habang si Azrael ay naliligo sa bathroom.Dumeretso si Azrael sa hospital pagkatapos ng pag-uusap nila ng lola niya, kaya ngayon pa lang ito nakauwi sa condo niya.Napabuntong-hininga si Cheska nang lumabas si Azrael sa bathroom at agad nagtama ang tingin nila. Napaiwas si Cheska, pero naramdaman niya ang paglubog ng kama sa tabi niya. Dahil doon ay napasulyap na lang ulit si Cheska dito.“Are you really okay?” tanong ni Azrael habang pinupunasan ang buhok gamit ang tuwalya. Mababa ang boses—malamig, pero may halong pag-aalala.Tumango si Cheska. “Oo naman. Okay nga lang—”“Tsk! Tell that to someone who easily believes lies, because baby, I’m not going to buy that.” Hinawakan ni Azrael ang likuran ni Cheska para haplusin. “Looks like you are not really going to tell me why you cried a while ago there, huh?” Malumanay at punong-puno ng lambing na tanong pa ni
Chapter 93Ilang sandali pa ay napapikit na si Cheska ng mariin.Parang hindi na siya nag-isip nang kusa na lang gumalaw ang daliri niya sa search bar — Azrael Ford Villariva-Buenavista. Hindi siya sigurado kung may lalabas, pero dahil alam niyang kilala ito at galing sa prominenteng pamilya, sinubukan na rin niya.Ilang segundo lang, nagpakita agad ang resulta.Napasinghap siya nang lumabas ang larawan ni Azrael — nakaayos, maayos ang postura, eleganteng suot, nakatayo sa harap ng isang malaking gusali na malamang siya mismo ang nagdisenyo.Nag-scroll si Cheska, at sa bawat paggalaw ng daliri niya, mas lalo siyang napapabuntong-hininga. Isang article ang tumama agad sa paningin niya, at hindi na siya nagdalawang-isip na basahin ito:"Azrael Ford Villariva-Buenavista, at just 28 years old, has already achieved so much in life. Even though he was born rich and came from a powerful family, he didn’t rely on that to succeed. Instead, he started from the bottom and worked his way up throug
Chapter 92“Ate, okay ka lang?”Napasulyap si Cheska sa kapatid niyang si Nero na nakaupo sa tapat niya sa hapag-kainan.Kumakain sila ng hapunan, pero malayo ang tingin ni Cheska. Parang wala siya sa sarili habang hawak ang kutsara't tinidor, paulit-ulit lang na sinusundot ang kanin sa pinggan niya pero halos wala siyang naisasubo. Mabigat ang dibdib niya, at hindi niya maalis sa isip ang sagutan nila ni Cris kanina.Sinubukan niyang isa-walang bahala iyon. Palagi naman siyang ganun — matatag, hindi nagpapadala sa emosyon. Pero ngayon, ibang-iba ang tama ng mga salitang binitiwan ni Cris. Diretsahan, walang paligoy, at ang mas masakit, totoo.Mahirap siya. Nabibiling siya sa mahihirap na tao sa mundo, ni halos wala siyang matawag na talagang tahanan dahil nas iskwater area lang naman sila nakatira at malaki ang posibilidad na darating ang panahon na mapaalis sila doon. Samantalang si Azrael… hindi lang mayaman, kundi sobrang yaman. Hindi lang iisa ang bahay nila, kung hindi napakara
Aalis na sana si Cheska, pero agad siyang hinawakan ni Cris para pigilan.“Sorry. Hindi ko lang mapigilang mag-isip kasi ang sabi mo boss mo lang siya tapos biglang makikita ko kayong maghahalikan. Nagulat lang ako—”Inis na tinanggal ni Cheska ang kamay ni Cris sa kamay niya at sarkastiko itong tinignan. “Nagulat ka? Ganyan ka magulat? Paparatangan mo ako ng kung ano-ano? Nandito ako kasi magpapaliwanag ako sa’yo, oo nagulat ka, pero wala kang karapatan na sabihan ako ng kung ano-ano na parang… parang wala akong pinagkaiba sa mga babae sa bar.”Nanigas si Cris. Hindi siya makatingin ng direkta ngayon kay Cheska. Nakasubsob ang tingin nito sa lupa, parang batang nahuli sa kasalanan. Namumutawi talaga sa kanya ang pagsisisi sa mga sinabi nito.“Cheska—”“Nagtrabaho ako doon, pero hindi ako nagbenta ng katawan doon. Nagtrabaho ako doon at nakilala si Azrael, pero hindi ibig sabihin non, sa kanya ko binebenta ang katawan ko. Boss ko siya, pero hindi para ibenta ang katawan ko.” Mariing a
Chapter 90Huminga nang malalim si Cheska bago dahan-dahang binuksan ang pinto ng hospital room. Kaibigan niya si Cris, oo—isa sa mga taong pinakamalapit sa kanya mula pagkabata. Pero sa pagkakataong ito, hindi niya maiwasang umasa na sana, kahit minsan lang, wala ito roon.Kahit alam niyang mali. Kahit alam niyang unfair.Pero hindi niya kayang harapin si Cris ngayon, hindi pa—lalo na pagkatapos ng nangyari kanina Pagbukas ng pinto, saglit siyang napatigil sa paghinga, para bang nais niyang ihanda ang sarili kung sakaling nandoon si Cris. Ngingiti na sana siya dahil hindi niya nakita si Cris at si Nero lang ang nandoon—mahimbing ang tulog at tila tahimik ang buong silid—pero…“Mag-usap tayo.”Kahit hindi tumingin, alam na ni Cheska kung sino iyon.“Cris…” Mahina ang pagkakabanggit niya sa pangalan nito. Bahagya siyang lumingon, at doon niya nakita si Cris na nakatayo sa sulok ng silid, nakasandal sa dingding, halos natatabunan ng anino. Parang kanina pa ito nandoon, naghihintay. Tahim
Chapter 89“Lola?” ani Azrael, and his voice turned unusually soft when he answered the call. May kakaibang lambing sa boses niya, isang tonong bihirang-bihira marinig mula sa isang tulad niyang laging kontrolado at malamig ang dating. But even as he spoke, he put the call on loudspeaker para lang muling hawakan ang kamay ni Cheska.Nakagat ni Cheska ang labi. Gusto sana niyang hilahin palayo ang kamay niya. Hindi dahil ayaw niyang mahawakan ito—kundi dahil para makapag drive ito ng maayos habang kausap ang lola nito. Gusto niya rin sabihin na huwag muna siyang hawakan nito, pero hindi naman magawa lalo na at baka maka istorbo siya sa usapan nilang mag lola ngayon.“Where are you? I went to your office tapos wala ka. Kailan ka pa umaabsent sa trabaho mo? Ilang buwan lang akong nagbakasyon, tapos nagkakaganito ka na? What behaviour is that, Azrael Ford Buenavista?” Malinaw at galit na galit ang boses sa kabilang linya.Napakagat lalo si Cheska sa labi. Napanguso siya, pilit pinipigilan
Chapter 88Kinagat ni Cheka ang labi. Gulat siya sa sinabi ni Cris, pero hindi naman pwedeng hayaan niya na lang si Azrael. Tinanggal ni Cheska ang kamay ni Cris sa kamay niya at saka tinignan si Nero.“Aalis lang si Ate, okay lang ba?” Tanong ni Cheska.Pagkalabas niya sa kwarto, mabilis ang lakad niya, halos hindi humihinga habang binabaybay ang hallway. Naglalaban sa loob niya ang kaba, guilt, at pag-aalala. Pero nang makita niya si Azrael, bigla siyang natigilan.Nakatayo ito sa tabi ng kotse, nakasandal, habang nakatingin sa kawalan. Ang mga kamay nito ay nakalagay sa bulsa, at bahagyang nakakunot ang noo—mukhang malalim ang nasa isip nito. Dahil doon, ang mabilis na paglalakad ay bilang naging mabagal habang nakatitig kay Azrael.Hindi rin nakaligtas sa mga mata niya ang mga matang nakagtingin kay Azrael. Kahit na nakatayo lang ay pansin na pansin talaga ang pustura niya. Siya iyong tipo na kaht walang gawin, marami na agad ang papapit dito at magpapakilala sa sarili nila, ganoon