KAAGAD na nahanap ni Lucas ang kanyang inang si donya eloi. May pag mamayabang niyang ipinakilala si andrea dito."Happy birthday po ma'am.." kaagad na bati ni andrea sa ina ni Lucas, pagka lapit palang nila dito. "its nice to meet you iha.. Talagang nakaka inlove naman talaga pala ang dalagang ito.. Madalas ka kayang ikuwento sa akin ng anak kong si Lucas..." saad nito kay andrea matapos nilang mag beso-beso.Nang tapos ng maipa kilala ang dalawang babae sa isa't isa ay nag paalam muna si Lucas sa mga ito na may kakausapin lang. "salamat po ma'am.. Kayo din naman po madalas na ikuwento sa akin ni Luke.. At madalas niya din po akong patikimim ng luto niyong ulam na talaga naman pong nakaka inlove rin sa sarap niyong mag luto.. " tugon ni andrea sa donya. Tumawa ang donya sa sinabi ni andrea. Nagkaroon pa silang dalawa ng ka unting kuwentohan bago nag paalam si andrea dito. Dahil nakita niyang kinakawayan siya ni Lucas mula sa malayo upang ipakilala sa mga kaibigan nito. Nang makala
DALAWANG ARAW na hindi nag pa kita kay andrea ang kanyang boss. Pinapa cancel nito ang lahat ng naka schedule niyang meeting sa loob ng dalawang araw. Nag sabi naman ito sa kanya na may importante lang itong inaasikaso. Matapos ang dalawang araw ay muli naman na itong pumasok ng opisina.at nang araw na iyon pagka pasok palang ni nicko sa kanyang opisina ay maya maya bigla itong lumabas ng opisina nito at nag-lakad palapit sa kanyang secretary na noo'y abala sa pag titipa sa kanyang computer. "we need to talk andrea.. I have something to discuss..." saad nito kay andrea pagka lapit palang nito.Seryoso ang mukha nito habang naka tingin kay andrea. Pagka sabi niyon ay muli na itong bumalik ng Kanyang opisina. Si andrea naman ay agad na sumunod dito papasok ng opisina ni nicko. Pagka pasok ni andrea ay nakita niyang naka tayo si nicko sa likuran ng office table nito."sir.." tawag niya sa kanyang boss. Hindi humarap sa kanya ang kanyang boss. Ngunit narinig niya itong nag salita. "a
May isang oras na silang naka upo at umiinom ng alak kasama ang mga business man na ka meeting nila kanina ay nakita niyang tumayo si nicko at wala itong sabi sabing bigla nalang nag lakad palabas ng kuwarto na kanilang kinaroroonan. Naisip ni andrea na baka magba banyo lang ito kaya hindi na nag sabi sa kanya. Ngunit halos may kinse minutos na ang nakakalipas ay hindi parin bumabalik ang binatang amo, kaya nag desisyon na si andrea na sundan na ito kung saan man ito nag punta. Nag paalam siya sa mga lalaking naiwan sa loob na mag babanyo lang. Tumango lang ang mga ito sa kanya, dahil abala ang mga ito sa pagku kuwentohan ng tungkol sa negosyo.Nang ganap na maka labas si andrea ng meeting room ay kaagad niyang hinanap ang comfort room, dahil doon niya lang naisip na maaaring nag punta si nicko. Lakas loob siyang nag tanong sa mga taong nasa loob ng panlalaking comfort room kung nandoon ba si nicko. Diniscribe niya ang itsura at kasuotan ni nicko.Ngunit lahat ng mga taong naroroon
Sinundan nila ang video kung saan nakita si nicko. Habang tumatagal itong nag lalakad ay napansin ni andrea na hirap na itong mag lakad at pinipilit lang nito. Katagalan pa ay nanginginig na ang binata. Doon na naalarma si andrea. Pumasok na sa kanyang isipan na inaatake nanaman si nicko ng kanyang sakit. Binalot ng kaba ang kanyang dib-dib ng mga sandaling iyon.Hanggang sa nakita nila na may pinasukang kuwarto ang binata."ma'am, naka check in po ba dito ang asawa niyo?" Tanong ng officer kay andrea. "h-hindi ko po— alam sir eh.. Ah, hindi po kasi kami mag kasama kahapon.. Baka kahapon po nagpa book po siya dito.." tugon ni andrea. "kasi ma'am, mukhang naka check in siya dito, dahil nakita niyo naman po na may susi siya nung kuwartong pinasukan niya.. Kaya malamang po nakapag check in siya dito.." "ah okay po.. Eh sir, pwede ko bang malaman yan, kung saang floor yan at anong room number?.. Mu—mukhang inatake na naman po ata ang asawa ko.. Kailangan mapuntahan ko siya agad..""o
Naisip ni andrea na kung magre resign siya ay paano na ang kanyang amo. Ngayon pa na pinag kakatiwalaan siya nito.Isang malalim na buntong hininga ang pina kawalan ni andrea. Nag pasya siya na hindi na muna magre resign. Hangga't kaya niyang gampanan ang pagiging secretary niya dito at kaya niya pang tiisin ang kanyang mga pinag dadaanan ay sige tuloy lang siya.Matapos makapag isip ni andrea ay muli niyang tinapik si nicko sa braso nito habang tinatawag ang pangalan. Hindi naman na nabigo si andrea dahil dahan-dahang iminulat ni nicko ang mga mata nito. Pagka mulat ay sinabihan agad ito ni andrea na lumipat na ng kama. Tango lang ang itinugon ni nicko sa kanya.Ubod lakas niya itong itinayo. Nilagay niya ang isang braso ni nicko sa kanyang balikat habang hawak ito sa bewang. Pinilit naman ng binata na bigyang lakas ang kanyang mga tuhod upang maka tayo.Nang ganap ng mailipat ni andrea si nicko sa kama ay nag hanap na siya ng panlinis upang matanggal ang mga kalat na suka ni nicko
"okay nicko.." "Better hearing andrea.. "At muli itong tumawa. "okay ka na? Maya-maya uuwi na tayo.. Pero syempre kumain muna tayo, bago tayo umalis dito..." Matapos na sabihin iyon ni nicko ay may tinawagan ito sa kanyang cellphone. May mga sampung minuto lang ang lumipas ay may dumating na mga waiter na may dalang mga pagkain.Nang mailapag na lahat ng inorder na pagkain ni nicko para sa kanila ay agad na rin silang kumain.Matapos silang kumain ay nagpahinga lang sila ng ilang minuto ay nag yaya na si nicko na umalis na sila ng hotel. Gusto pa sanang Ihatid ni nicko si andrea sa inuupahan nitong bahay. Ngunit ang dalaga na mismo ang tumanggi na mag pahatid pa kay Nicko. Aniya, walang kasamang driver si nicko at baka kung may masamang mangyari nanaman dito. Hindi mapilit ni nicko si andrea, kaya ibinaba niya nalang ito kung saan may malapit nang masasakyan si andrea. Hindi naman dumiretso sa kanyang condo unit ang binatang si nicko, sa halip ay nagpasya itong pasyalan ang kan
"ah basta ate ha.. Promise mo yan ha.. Kapag malaki na ipon mo kukunin mo na ako dito kina tiya.. Ayaw ko na talaga dito ate.." Bumuntong hininga ng malalim si andrea bago ito sumagot sa kanyang kapatid. "oo sige.. Promise ko yan sayo, basta maka ipon lang ako ng malaki dito ay kukunin na kita diyan.. Basta lang huwag kang magpa pasaway diyan kay tiya ha. Bayaan mong ang mga anak niya ang pasaway, basta ikaw huwag kang magpa pasaway kay Tiya. Nakakahiya naman kasi kung pati ikaw na hindi niya naman anak ay magpa pasaway pa sa kanya.. Mag tiyaga ka na muna diyan dom ha.. Sa ngayon hindi pa tayo pwedeng mag sama.. Ang pag aaral mo ha, pagbutihan mo pa.. Isipin mo palagi ang mga pangarap sa atin ni inay at itay.. "" opo ate.. Huwag kang mag alala te, hindi ko naman pina pabayaan ang pag aaral ko eh.. Kasama pa nga ako sa may mataas na grado ngayon sa eskwela eh.. "" wow, congrats bunso! Ipag patuloy mo yan ha.. Kung nasaan man ngayon sina itay at inay ay tiyak natutunan sila sayo.. "
Makalipas lang ang isang oras ng pag hihintay ay lumabas na rin ng kanyang opisina si nicko. Nagulat pa ito ng sa kanyang pag labas ay nakita niya pa si andrea na naka upo parin sa table nito at may kinakalikot sa kanyang laptop."oh why are you still here? Diba sinabi ko na sayo kanina pa na mauna ka ng umuwi.." Saad ni nicko, habang nag lalakad ito palapit kay andrea. "ay, nandiyan ka na pala sir.. Okay lang po.. Nahihiya naman po akong iwan kayo.. At tsaka wala naman din po akong gagawin sa bahay pagka uwi.." Tugon ni andrea kay Nicko na hindi nito na pansin ang paglabas ng kanyang boss. Naka yuko kasi ito habang naka tingin sa screen ng kanyang laptop. Nang nasa tapat na ng table ni andrea si nicko ay huminto ito sa pag hakbang. " okay sige na.. Let's go, sumabay ka na sa akin.." Saad ni nicko habang naka hawak ang isa niyang kamay sa kanyang bewang. Tumango naman dito si andrea at isinara na ang kanyang laptop, sabay tayo na rin sa kanyang kinauupuan.Nakita niyang nauna ng