Habang naglalakad sina Sasha at Edward, naiwan na naman sa likod si Ingrid. Paulit-ulit siyang binabalewala, at sa wakas, hindi na niya kinaya. Pumutok na siya sa galit.“Hoy, kayong dalawa! Tumigil nga kayo diyan!” sigaw niya.“Lumipad pa ako papunta rito para lang makita kayo, tapos ano? Hahayaan n’yong parang wala lang ako?” dagdag pa niya habang nanginginig ang boses sa inis.Siya si Ingrid, ang ikatlong anak ng pamilya Zorion. Sanay siyang tinatrato na parang bituin—laging nasa sentro ng atensyon saan man siya magpunta. Kaya naman hindi niya matanggap na basta na lang siya isnabin.Tahimik na lumingon si Sasha at malamig na tinanong, “Kailan ka aalis?”Halos masamid si Ingrid sa inis. Pakiramdam niya’y sasambulat ang dugo sa sobrang galit. Nakaturo siya kay Sasha habang pasigaw na nagsalita.“Kakarating ko lang, okay?! Ganyan ba kayo tumanggap ng bisita?”Bahagyang tinaas ni Sasha ang kilay. “So you know you're just a guest?”“You…” Napahawak si Ingrid sa dibdib niya na parang sa
“Pwede mo na siyang makalaro.”Matapos magsalita ni Sasha, bahagya siyang tumingin kay Ingrid pero agad ding iniwas ang paningin.“Tingnan mo, pinsan, pumayag siya! Edward, you can play with me now!”Narinig ito ni Ingrid kaya agad siyang tumawag sa waiter. “Simulan na natin. We're ready!”“Okay po. Pakisulat na lang po ng napiling larawan dito sa card.”Iniabot ng waiter ang isang pink na card kay Ingrid. “Sir, please don’t peek, ha.”Tumango lang si Edward at diretsong tumingin sa direksyon ni Sasha.“Level one na po.”Naglabas ang waiter ng apat na larawan ng prutas. “Alin dito ang paborito mong prutas?”Sinilip ni Ingrid si Edward. Pero sa halip na sa mga larawan, kay Sasha lang nakatingin si Edward. Para bang may sumabog na lemon soda sa dibdib ni Ingrid—maasim, may bula, at masakit.Wala na. Hindi uubra na piliin ko yung gusto ko. Dapat yung gusto niya.Kaya agad siyang sumulat ng numero sa card.Nang makita ng waiter ang isinulat ni Ingrid, nilapitan niya si Edward para ito nam
Bahagyang yumuko si Sasha. “Ituloy natin,” sabi niya.Sa ika-apat at ikalimang tanong, pareho pa rin ang naging sagot nila ni Edward.“Ang galing niyo po, sobrang nagkakaintindihan kayo!” masayang puna ng waiter. “Pwede ko bang itanong kung kayo po ba ay mag-asawa?”Hindi madalas mangyari sa kanilang restaurant na may makasagot ng limang tanong nang sunod-sunod. Sa dami ng pagpipilian kada tanong, bihira ang tamaan. Sa katunayan, ang pinakamataas na record noon ay pitong tanong lang.Ngumiti si Edward at tumango. “Oo,” mahinahong tugon niya.Sinulyapan niya ang oras. May isang oras pa bago magsara ang restaurant—malaki ang tsansa nilang makuha ang ‘mystery prize’.“Sige, tuloy natin,” dagdag pa ni Edward, halatang nag-eenjoy sa laro.Wala namang pagtutol si Sasha at tumango lang siya bilang hudyat sa waiter.Pagdating ng ika-anim na tanong, nagkapareho na naman sila ng sagot.“Grabe, ang lakas talaga ng connection niyo! Isa na lang ang kailangan niyong masagot nang tama, at matatabla
Hindi banayad ang halik ni Sasha—mabilis, magaspang, at may kasamang bahagyang kagat.Alam ni Edward na nakakaramdam ito ng matinding anxiety at emosyonal na hindi matatag, kaya’t hinayaan na lang niya ito at mahinahong tumugon.“Edward…”Biglang iniangat ni Sasha ang ulo niya. May kakaibang liwanag na sumilay sa malalalim nitong itim na mata.“‘Wag kang lalapit sa babaeng ‘yon.”Napakunot ang noo ni Edward. “Babae?”Hindi siya kaagad nakaintindi, pero maya-maya lang ay napagtanto niyang si Ingrid ang tinutukoy nito.“No, it won’t,” sagot niya habang tinititigan si Sasha. “I won’t approach any woman except you.”Sa sandaling matapos ang pangako niyang iyon, unti-unting humupa ang matinding tensyon sa paligid ni Sasha. Para bang bumalik na sa normal ang hangin sa kwarto.Binitiwan siya ni Sasha at dahan-dahang humiga sa tabi niya na parang nauubos ang lakas.Maya-maya pa, narinig na ni Edward ang maayos na paghinga nito—tanda ng mahimbing na pagtulog.Napabuntong-hininga si Edward, til
Narinig ni Mr. Zorion ang salitang "artipisyal na puso," at bagama’t hindi niya ito lubusang naintindihan, alam niyang napakalaki ng panganib na kaakibat ng ganitong klase ng operasyon.“Ano po ang tsansa ng tagumpay?” tanong niya, may bahid ng kaba sa tinig."Sa ngayon po, tatlong kaso pa lang ng matagumpay na artificial heart ang naitala sa Chinese medical community," sagot ni Dr. Charles. "At ang mga pasyente ay patuloy pang inoobserbahan."Napapitlag si Mr. Zorion sa narinig. Halatang nanghina siya ngunit pilit niyang binuhat ang sarili sa pag-asa."Pwede nating ipaopera si Sasha sa abroad," sabi niya, tila nakahanap ng pag-asa."Kung mapagpapasiyahan po na operahan siya," sagot ni Charles, "mas makabubuti kung makakahanap na agad ng donor heart at maisagawa ang operasyon sa loob ng anim na buwan. Kapag patuloy kasing lumala ang kondisyon ni Ms. Zorion, lalong tataas ang risk ng surgery.""Ang ibig mong sabihin," singit ni Edward, "ang pinakamasamang pwedeng mangyari ay mabigo ang
Napakunot ang noo ni G. Zorion sa narinig niyang suhestyon, at bahagya siyang tumingin sa nakatatandang nagsalita. Ngunit sa huli, wala na siyang sinabi pa. Alam niyang totoo ang sinabi nito—hindi nga maganda sa pandinig, pero iyon ang realidad.“Pabor ako na operahan agad si Sasha,” sabi ng isa sa mga elder. “Sa ngayon, kami na lang muna sa council ang bahalang tumutok sa mga araw-araw na gawain ng grupo.”Nagpatuloy ang talakayan ng mga nakatatanda. Halos lahat ay sumang-ayon na ipasailalim na agad si Sasha sa operasyon. Para sa isang pamilyang mahigit isang siglo na ang itinagal tulad ng Zorion, hindi magiging mahirap ang maghanap ng donor ng puso sa loob ng isang buwan. At kung sakali mang pumalpak ang operasyon, kaya rin naman nilang kumuha ng pinakamagaling na surgeon para ikabit ang isang artificial heart.Pagkarinig ng balita ukol sa kalagayan ni Sasha, halos lahat sa loob ng silid ay kinabahan. Sa totoo lang, kung bigla siyang mawala, tiyak na mababalot ng kaguluhan ang buong
"Edward! Bakit kailangan mong gawin sa akin ito? Gumaganti ka ba kaya ganito na lang ang paghihirap mo sa akin?""Pinapakita mo sa akin na mahal mo ako, pinaramdam mo pero bakit nangyayari ito ngayon? Gusto mo akong hiwalayan?" sigaw ni Sasha sa kanyang asawa. "Hindi ko alam kung ano ang nagawa ko sa'yo pero sige!" Wala siyang tigil sa pag-iyak. "Tutuparin ko ang nais mo...simula ngayon, wala ng relasyon na namamagitan sa atin." Humina ang boses niya sa huling salita. Ang bitbit niyang brown envelop na naglalaman ng divorce agreement ay tinapon niya sa mukha ni Edward, malamig lamang siyang tinignan ni Edward. Napakabigat ng dibdib ni Sasha dahil sa mga nangyayari. Napakabigat na parang pinutol ang lahat ng pagmamahalan ng dalawa."Bang!"Hanggang sa tumunog ang tunog ng paghampas sa pinto ay nagising si Edward, na blangko ang utak!Para bang may naalala siya, kinuha niya ang dokumento at tiningnan ito-[Divorce Agreement][Petsa: Agosto 14]"Buhay ako....""Sasha...buhay ako. Patawa
Ikinalulungkot ko... Pupuntahan ko na siya sa ward ngayon, at maniwala ka sa akin, hinding-hindi ko na muling babanggitin ang salitang "diborsyo" sa kanya! Hawak ni Edward ang kasunduan sa diborsyo sa kanyang mga kamay. Labis ang kanyang pagsisisi kaya agad siyang tumalikod at naghanda nang pumunta kay Sasha.Ngunit hindi nabago ng kanyang mga salita ang pananaw ni Lucia! Sa halip, napalitan iyon ng pang-uuyam at pangungutya!Huminto si Lucia sa harap ni Edward, at ang mga salitang binitiwan niya ay mas malamig at mas matalim kaysa dati: "Edward! Talagang wala kang puso. Kailangan mo bang tapusin si Ms. Zorion para lang makuntento ka?"Alam mo ba kung gaano kalubha ang mga pinsala ni Ms. Zorion kahapon? Nang siyasatin ko ang kotse ngayon, ang saddle ay puno ng dugo! Dugo ang lahat!!"Ngunit ang unang bagay na ginawa niya ay hindi pumunta sa ospital, kundi pumunta sa iyo! Nagaalala pa rin siya kung malubha kang nasaktan!"Ngunit ano ang ginagawa mo? Nasa ulap ka kasama ang ibang babae n
Napakunot ang noo ni G. Zorion sa narinig niyang suhestyon, at bahagya siyang tumingin sa nakatatandang nagsalita. Ngunit sa huli, wala na siyang sinabi pa. Alam niyang totoo ang sinabi nito—hindi nga maganda sa pandinig, pero iyon ang realidad.“Pabor ako na operahan agad si Sasha,” sabi ng isa sa mga elder. “Sa ngayon, kami na lang muna sa council ang bahalang tumutok sa mga araw-araw na gawain ng grupo.”Nagpatuloy ang talakayan ng mga nakatatanda. Halos lahat ay sumang-ayon na ipasailalim na agad si Sasha sa operasyon. Para sa isang pamilyang mahigit isang siglo na ang itinagal tulad ng Zorion, hindi magiging mahirap ang maghanap ng donor ng puso sa loob ng isang buwan. At kung sakali mang pumalpak ang operasyon, kaya rin naman nilang kumuha ng pinakamagaling na surgeon para ikabit ang isang artificial heart.Pagkarinig ng balita ukol sa kalagayan ni Sasha, halos lahat sa loob ng silid ay kinabahan. Sa totoo lang, kung bigla siyang mawala, tiyak na mababalot ng kaguluhan ang buong
Narinig ni Mr. Zorion ang salitang "artipisyal na puso," at bagama’t hindi niya ito lubusang naintindihan, alam niyang napakalaki ng panganib na kaakibat ng ganitong klase ng operasyon.“Ano po ang tsansa ng tagumpay?” tanong niya, may bahid ng kaba sa tinig."Sa ngayon po, tatlong kaso pa lang ng matagumpay na artificial heart ang naitala sa Chinese medical community," sagot ni Dr. Charles. "At ang mga pasyente ay patuloy pang inoobserbahan."Napapitlag si Mr. Zorion sa narinig. Halatang nanghina siya ngunit pilit niyang binuhat ang sarili sa pag-asa."Pwede nating ipaopera si Sasha sa abroad," sabi niya, tila nakahanap ng pag-asa."Kung mapagpapasiyahan po na operahan siya," sagot ni Charles, "mas makabubuti kung makakahanap na agad ng donor heart at maisagawa ang operasyon sa loob ng anim na buwan. Kapag patuloy kasing lumala ang kondisyon ni Ms. Zorion, lalong tataas ang risk ng surgery.""Ang ibig mong sabihin," singit ni Edward, "ang pinakamasamang pwedeng mangyari ay mabigo ang
Hindi banayad ang halik ni Sasha—mabilis, magaspang, at may kasamang bahagyang kagat.Alam ni Edward na nakakaramdam ito ng matinding anxiety at emosyonal na hindi matatag, kaya’t hinayaan na lang niya ito at mahinahong tumugon.“Edward…”Biglang iniangat ni Sasha ang ulo niya. May kakaibang liwanag na sumilay sa malalalim nitong itim na mata.“‘Wag kang lalapit sa babaeng ‘yon.”Napakunot ang noo ni Edward. “Babae?”Hindi siya kaagad nakaintindi, pero maya-maya lang ay napagtanto niyang si Ingrid ang tinutukoy nito.“No, it won’t,” sagot niya habang tinititigan si Sasha. “I won’t approach any woman except you.”Sa sandaling matapos ang pangako niyang iyon, unti-unting humupa ang matinding tensyon sa paligid ni Sasha. Para bang bumalik na sa normal ang hangin sa kwarto.Binitiwan siya ni Sasha at dahan-dahang humiga sa tabi niya na parang nauubos ang lakas.Maya-maya pa, narinig na ni Edward ang maayos na paghinga nito—tanda ng mahimbing na pagtulog.Napabuntong-hininga si Edward, til
Bahagyang yumuko si Sasha. “Ituloy natin,” sabi niya.Sa ika-apat at ikalimang tanong, pareho pa rin ang naging sagot nila ni Edward.“Ang galing niyo po, sobrang nagkakaintindihan kayo!” masayang puna ng waiter. “Pwede ko bang itanong kung kayo po ba ay mag-asawa?”Hindi madalas mangyari sa kanilang restaurant na may makasagot ng limang tanong nang sunod-sunod. Sa dami ng pagpipilian kada tanong, bihira ang tamaan. Sa katunayan, ang pinakamataas na record noon ay pitong tanong lang.Ngumiti si Edward at tumango. “Oo,” mahinahong tugon niya.Sinulyapan niya ang oras. May isang oras pa bago magsara ang restaurant—malaki ang tsansa nilang makuha ang ‘mystery prize’.“Sige, tuloy natin,” dagdag pa ni Edward, halatang nag-eenjoy sa laro.Wala namang pagtutol si Sasha at tumango lang siya bilang hudyat sa waiter.Pagdating ng ika-anim na tanong, nagkapareho na naman sila ng sagot.“Grabe, ang lakas talaga ng connection niyo! Isa na lang ang kailangan niyong masagot nang tama, at matatabla
“Pwede mo na siyang makalaro.”Matapos magsalita ni Sasha, bahagya siyang tumingin kay Ingrid pero agad ding iniwas ang paningin.“Tingnan mo, pinsan, pumayag siya! Edward, you can play with me now!”Narinig ito ni Ingrid kaya agad siyang tumawag sa waiter. “Simulan na natin. We're ready!”“Okay po. Pakisulat na lang po ng napiling larawan dito sa card.”Iniabot ng waiter ang isang pink na card kay Ingrid. “Sir, please don’t peek, ha.”Tumango lang si Edward at diretsong tumingin sa direksyon ni Sasha.“Level one na po.”Naglabas ang waiter ng apat na larawan ng prutas. “Alin dito ang paborito mong prutas?”Sinilip ni Ingrid si Edward. Pero sa halip na sa mga larawan, kay Sasha lang nakatingin si Edward. Para bang may sumabog na lemon soda sa dibdib ni Ingrid—maasim, may bula, at masakit.Wala na. Hindi uubra na piliin ko yung gusto ko. Dapat yung gusto niya.Kaya agad siyang sumulat ng numero sa card.Nang makita ng waiter ang isinulat ni Ingrid, nilapitan niya si Edward para ito nam
Habang naglalakad sina Sasha at Edward, naiwan na naman sa likod si Ingrid. Paulit-ulit siyang binabalewala, at sa wakas, hindi na niya kinaya. Pumutok na siya sa galit.“Hoy, kayong dalawa! Tumigil nga kayo diyan!” sigaw niya.“Lumipad pa ako papunta rito para lang makita kayo, tapos ano? Hahayaan n’yong parang wala lang ako?” dagdag pa niya habang nanginginig ang boses sa inis.Siya si Ingrid, ang ikatlong anak ng pamilya Zorion. Sanay siyang tinatrato na parang bituin—laging nasa sentro ng atensyon saan man siya magpunta. Kaya naman hindi niya matanggap na basta na lang siya isnabin.Tahimik na lumingon si Sasha at malamig na tinanong, “Kailan ka aalis?”Halos masamid si Ingrid sa inis. Pakiramdam niya’y sasambulat ang dugo sa sobrang galit. Nakaturo siya kay Sasha habang pasigaw na nagsalita.“Kakarating ko lang, okay?! Ganyan ba kayo tumanggap ng bisita?”Bahagyang tinaas ni Sasha ang kilay. “So you know you're just a guest?”“You…” Napahawak si Ingrid sa dibdib niya na parang sa
Napatigil si Edward.Hindi siya makapaniwalang dinala talaga ni Joel si Yasmi pabalik.Si Yasmi ay alagang hayop ni Sasha—isang dambuhalang snow lion.Dahil sa pagiging agresibo nito, matagal na itong inilagay sa isang courtyard sa imperial capital at inalagaan ng isang espesyal na tagapagsanay ng hayop.Hindi lang malinaw kung bakit, pero ngayon ay bigla na lang itong dinala sa Jiangcheng.Sa nakaraang buhay, si Yasmi ay tanging kay Sasha lang sumusunod. Kapag si Edward ang humaharap, palagi nitong ipinapakita ang matutulis na pangil at gumagawa ng malalakas na "snoring" na tunog na parang babala.Pero sa kabila ng pagiging mabagsik, si Yasmi rin ang nagligtas sa buhay ni Edward sa isang kritikal na pagkakataon. Sa katunayan, isinakripisyo pa nito ang sarili.Ngayon, sa muling pagkikita nila, lumambot ang puso ni Edward. Ngunit hindi siya lumapit kay Yasmi. Bagkus, dumiretso siya sa direksyon ni Sasha at umupo sa may di kalayuan mula sa snow lion.Dahil sa panahong ito, hindi pa dapa
“Wait, hindi mo pa pala alam, no?”Biglang napareact si Ella at dali-daling lumapit kay Liah para magpaliwanag. “Na-kick out na si Lance sa kumpanya! Wala ka nang dapat ikatakot sa kanya!”“Ha? Na-kick out?”Napatingin si Liah kay Ella, malamig ang tingin, halatang gulat na gulat. “Totoo ‘yan? Paano nangyari ‘yon bigla?”“So you really didn’t hear what happened earlier. Wait, ikukuwento ko sa’yo…”Ikinuwento ni Ella kay Liah ang nangyari sa lounge ni August kanina.Nanlaki ang mga mata ni Liah, halos hindi makapaniwala. “Ella, totoo ba ‘yang sinabi mo? Hindi ka naman nagbibiro?”“Grabe naman, magbibiro ba ako sa ganyang bagay?” sagot ni Ella. “At may good news pa! Si Edward na ang pumalit kay Lance—manager na siya ng acting department!”Bago pa man makaramdam ng tuwa si Liah para kay Edward, biglang bumukas ang pinto ng opisina.Pumasok si Edward, at kasunod niya si August.Naka-pulang bandeau dress si August, simple ang gupit pero kapansin-pansin. Para sa ordinaryong babae, masya
Namutla si Lance sa narinig niyang mga salita ni August.Doon niya lang tuluyang napagtanto—oo, maaaring hindi tutok si August sa kanyang career, pero hindi ibig sabihin nun ay isa siyang tangang babae na madaling paikutin.Lahat pala ng ginawa niya sa likod ni August, alam pala ng babae. Hindi lang siya pinansin noon dahil tinatamad lang itong habulin pa siya.Nang makitang hindi na umubra ang huli niyang baraha—ang emotional manipulation—tuluyan na siyang nataranta."August... ilang taon na tayong magkasama, hindi mo naman siguro ako kayang palitan nang ganun-ganun lang..."Masasabi ngang na-spoil na siya sa mga nakaraang taon. Sa sobrang komportableng buhay, naging pabaya na siya—akala niya, hindi siya kailanman matatanggal.Ang dami na niyang nakaaway sa industriya, at dahil hawak nila ang Biringo Music, pati si Herman ay tila natatakot rin sa kanya.Pero kung pati si August ay mawala pa sa kanya ngayon... tapos na siya. Career over."Bakit hindi?" malamig ang boses ni August, pun