Se connecterShare
บทที่ 41 moring s.../ ตำแหน่ง ระราน
Dernière mise à jour:
2025-04-10 20:03:53"อื้อ ~ อย่าทำแบบนี้สิคะ น้องขวัญเพิ่งหายป่วยนะ" คนตัวเล็กจับข้อมือใหญ่พร้อมกับเม้มปากแน่น เมื่อจุกเล็ก ๆ ในเสื้อถูกคนตัวโตบีบบี้ดึงเล่นไม่หยุด แล้วเลื่อนมือลงใต้ผ้าห่มยกชายเสื้อขึ้นกองเหนือเต้าสวยมองตาเป็นประกายอย่างหื่นกระหาย "หิว..." เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นพร้อมกับก้มลงครอบครองจุกสวยดูดเม้มจนเกิดรอยแดงทั้ง 2 ข้าง
"น้องขวัญเจ็บนะคะ… อื้อ ~ ศิลา…" คนตัวเล็กดิ้นขลุกขลักพร้อมกับรั้งหน้าหล่อคมขึ้นสบตาแต่โดนคนตัวโตเม้มจุกไว้แน่นเหมือนเด็กดูดนมแม่พร้อมกับช้อนสายตาขึ้นมองอย่างอ้อนวอน มือหนาอีกข้างล้วงเข้าในกางเกงนอนลูบไล้เนินสวาทสะกิดติ่งเสียวเบา ๆ เรียกน้ำหวานจนคนตัวเล็กครางออกมาอย่างเสียวซ่าน
"มอร์นิ่ง เซ็กส์… ได้มั้ย" เสียงทุ้มเอ่ยขอพร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอนหวานเยิ้มอย่างไม่เคยมองใครมาก่อน
"น้องขวัญกลัวจะไปทำงานไม่ได้สิคะ" "นะ~ซู้ด..." คนตัวโตเอ่ยขอพร้อมกับกดจมูกลงที่กลางร่องอกแล้วสูดหายใจเข้าเต็มปอด
"งื้อ… ศิลา" "รอบเดียว" ชายหนุ่มยังต่อลองพร้อมกับรั้งกางเกงนอนของหญิงสาวพ้นตัวก่อนที่จะเลื่อนเอวกางเกงของตัวเองลงแล้วทาบทับกลางกายของร่างบา
Related chapter
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 42 ให้เนื่องในโอกาสอะไร
"มาร์ค กูมีอะไรจะพูดกับมึง" ศิลาเอ่ยขึ้นเสียงขรึม"ว่า..." "กูจดทะเบียนสมรสกับของขวัญแล้ว" ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างจริงจัง"ฮะ!" มาร์คอุทานงง ๆ "แล้วไม่แต่งก่อนหรือวะ""แต่ง! แต่อย่างที่บอกตอนนี้นายโตมรออกมาจากคุกแล้วคุณปู่กลัวว่าของขวัญจะเป็นอันตรายเลยจะทำให้หุ้นมันสมบูรณ์ให้ไวที่สุด นายโตมรจะได้ทำอะไรไม่ได้แต่ถึงขนาดนั้นจะด่วนน้องขวัญก็ยังเจ็บตัวอยู่ดี" ชายหนุ่มบอกเหตุผลกับเพื่อนเสียงขรึม"เออแล้ววันนั้นมันเกิดอะไรขึ้นวะ คุณปู่บอกว่าอย่าถามอะไรต่อหน้าน้องขวัญเห็นหมอบอกว่าเธอช็อกจนอาจลืมบางอย่างไป" มาร์คเอ่ยถามสีหน้าจริงจัง"วันนั้นคุณปู่เล่าเรื่องสัญญาให้น้องขวัญฟัง ร้องไห้ใหญ่โตหาว่าตัวเองเป็นต้นเหตุให้กูเลิกกับแฟนแล้วไม่ยอมกลับไทยแถมยืนยันจะเซ็นยกเลิกสัญญาให้กู กูเลยยื่นทะเบียนสมรสให้เซ็นแทน ยิ่งโกรธไปใหญ่หาว่ากูเผด็จการอะไรก็สั่งเดินปึงปังออกไปข้างนอกจนไอ้โตมรมันมาเจอพอดี...." ชายหนุ่มเล่าให้เพื่อนฟังพร้อมกับถอนหายใจยาว"มันทำอะไรน้องขวัญหรือวะถึงได้ช็อก??""ยัง กูตามไปทัน เธอตกใจตอนที่กูพลาดโดนไอ้โตมรมันซัดเอาน่ะ แล้วอาเ
Dernière mise à jour : 2025-04-11My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 43 พี่สั่ง...
"ทำอะไร?" เสียงทุ้มเอ่ยถามหน้านิ่ง (จะกลับเข้าโหมดเดิมอีกละอิพี่)"ก็...วัดอุณหภูมิไงคะ ศิลาไม่สบายหรือผีสุภาพบุรุษเข้าสิงหรือเปล่าคะนี่" คนตัวเล็กว่าพลางใช้หลังมือตัวเองแตะที่แก้มและซอกคอของชายหนุ่มเบา ๆ"ฮื้อ~ แล้วไม่ชอบหรือไง คนสุภาพหรือชอบแบบโหด ๆ" ว่าพลางจับมือบางไว้แนบกับแก้มตัวเองแล้วสบตาคนตัวเล็กหวานเยิ้มจนเธอต้องเบือนหน้าหนีอย่างเขินอาย"ก็ชอบคนสุภาพค่ะแต่ปกติศิลาไม่ใช่คนสุภาพนี่ ไม่สบายหรือปวดตรงไหนหรือเปล่าคะ" คนตัวเล็กหันมาตอบพร้อมกับมองด้วยสายตาเป็นห่วง"หลอกด่าพี่หรือเปี๊ยก พูดดีด้วยไม่ชอบใช่มั้ยงั้นมานี่เลย มันเขี้ยวมานานละ" ว่าพลางรั้งคนตัวเล็กขึ้นมานั่งบนตักก้มลงฟัดแก้มใส ๆ อย่างมันเขี้ยวแล้วกระชับอ้อมแขนตัวเองให้แน่นขึ้น เกยคางบนศีรษะทุยสวยของหญิงสาวแล้วหลับตาลงพลางถอนหายใจออกมาหนัก ๆ จนคนตัวเล็กในอ้อมกอดขมวดคิ้ว"มีอะไรหรือเปล่าคะ" คนตัวเล็กเอ่ยถามเสียงหวานพร้อมกับหลับตาลงสูดกลิ่นกายของชายหนุ่มอย่างชื่นใจที่อกแกร่ง"พี่คุยกับไอ้มาร์คแล้วจะให้น้ำหวานขึ้นมาฝึกงานกับไอ้มาร์ค" เสียงทุ้มเอ่ยตอบพลางลูบหลังคนตัวเล็กเบา ๆ"
Dernière mise à jour : 2025-04-11My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 44 แค่ต้องการชาร์จแบต
"น้องขวัญ" "คะ" คนตัวเล็กที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่บนเตียงขานรับทันที แต่ไม่หันมามองคนเรียกที่ตอนนี้นุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเดียว โชว์ผิวเนียน ๆ กล้ามท้องแน่น ๆ น่ามองยืนอยู่ที่ข้างเตียง"เป่าผมให้หน่อยสิ" เสียงทุ้มเอ่ยขอพลางยกผ้าเช็ดตัวผืนเล็กขึ้นเช็ดผมตัวเอง ซึ่งคนตัวเล็กก็วางหนังสือแล้วพลิกตัวมามองตาแป๋วทันที"แล้วทำไมไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนออกมาล่ะคะ" หญิงสาวก้มหน้าหลบตาอย่างเขินอายพร้อมกับหน้าระเรื่อขึ้นอย่างห้ามไม่ได้"ฮื้อ~ ก็อยู่กับเมียนี่ครับ ลุกมาเป่าผมให้ก่อน" ว่าพลางรั้งแขนคนตัวเล็กให้ลุกขึ้น ซึ่งเธอก็ยอมลุกขึ้นเดินตามไปที่โต๊ะหน้ากระจกอย่างว่าง่าย"แล้วเมื่อก่อนใครเป่าให้ล่ะคะ ทำไมตอนนี้มาใช้น้องขวัญล่ะ" คนตัวเล็กเอ่ยถามพร้อมกับหยิบไดร์ออกมาจากลิ้นชัก ซึ่งชายหนุ่มก็นั่งลงรอที่เก้าอี้ แล้วแยกขาออกจนชายผ้าเช็ดตัวเปิดอ้าเกือบจะเห็นเข้าไปถึงไหน ๆ อย่างจงใจ คนตัวเล็กที่หันมาเจอถึงกับเบือนหน้าหนีอย่างเขินอาย ซึ่งชายหนุ่มแอบยิ้มขำกับความขี้อายและแดงไวของเธอ (อ่อยเก่ง>.<)"แล้วตาหลับเป่า คืนนี้มันจะได้นอนมั้ยเปี๊ยก" ว่าพลางรั้งคนต
Dernière mise à jour : 2025-04-11My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 45 friends with benefits
"น้องขวัญ หวานถามอะไรจะบอกว่าหวานอยู่สมาคมใฝ่รู้เรื่องชาวบ้านมั้ย" น้ำหวานเอ่ยขึ้นพลางมองหน้าเพื่อนอย่างตัดสินใจ"อื้อ ~ ถามมาเลย ไม่มีความลับโลกสำหรับเรานี่" คนสวยว่ายิ้ม ๆ พร้อมกับตักข้าวเข้าปาก"น้องขวัญกับบอสเป็นอะไรกัน" แค่ก ๆ ทันทีที่น้ำหวานถามจบ ของขวัญก็สำลักข้าวติดคอจนเพื่อนสาวต้องหาน้ำยื่นให้อย่างตกใจ"เฮ้อ... เป็นอะไรดีล่ะ? (เม้มปากอย่างใช้ความคิด) ไม่รู้สิ FWB (friends with benefits) มั้งแต่ศิลาไม่ใช่เพื่อนนะ" ของขวัญพูดถึงสถานะตัวเองกับชายหนุ่มตามที่ตัวเองเข้าใจในตอนนี้ [ลูกคะ หนูจดทะเบียนสมรสไปแล้วลูก หนูคือเมียตามกฎหมายถ้าหลัวตายจะได้สมบัติค่ะลูก ไม่ใช่ FWB... เออเองเก่ง...]"อ้าว ~ แล้วน้องขวัญยอมเหรอ" น้ำหวานถามหน้าเหวอ"ไม่ยอมได้ไง ก็มันเป็นไปแล้ว คุณลุงคุณป้าก็เห็นแล้วด้วยวันที่ท่านมารับกลับบ้านน่ะ" ของขวัญพูดกับเพื่อนแบบสบาย ๆ จนเพื่อนอึ้ง ใครจะคิดว่าผู้หญิงสวยหวานออกเซ็กซี่นิด ๆ แบบของขวัญจะมีความคิดเกี่ยวกับเซ็กส์แบบนี้แถมเธอยังพูดถึงเรื่องนี้แบบปกติเหมือนเรื่องทั่วไปซะอย่างนั้น แล้วเธอยังคิดว่าคุณลุงคุณป้ารวมทั้งพ่อแม่ของเธอจ
Dernière mise à jour : 2025-04-12My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 46 เปิดกูเกิ้ลแป๊บ
"ก็บอกไปตามตรงเลยสิวะว่าพวกมึงเป็นอะไรกัน ง่าย ๆ เลย""ง่ายกูก็ทำไปแล้วสิ เดี๋ยวรู้ว่ากูให้เซ็นอะไรไปไม่โกรธกูหนีกลับประเทศไปเลยหรือไง มึงก็รู้ช่วงนี้หมอบอกว่าไม่ให้เล่าอะไรที่กระทบแรง ๆ" ชายหนุ่มพูดขึ้นพลางถอนหายใจ"ไอ้ศิเอ้ย... แค่จะขอเมียแต่งงานมึงจะรออะไรวะ ยิ่งรอนานน้องมันยิ่งคิดไปไกลนะเว้ยแล้วข่าวที่ว่ามึงมีเมียแล้วยิ่งกระฉ่อน เกิดน้องมันคิดว่ามึงคิดกับน้องมันแค่นั้นจริง ๆ มึงจะทำยังไง" มาร์คโวยวายขึ้นเสียงดังอย่างระอาใจกับเพื่อน"เออ... ให้กูเรียบเรียงคำพูดก่อนสิวะ" ชายหนุ่มยังพูดอย่างหนักใจ เพราะเขาอยากให้คนตัวเล็กยอมที่จะแต่งงานกับเขาจริง ๆ โดยที่ไม่รู้สึกว่าโดนบังคับ โดยที่ยังไม่ถามความรู้สึกของอีกคนเลย"มึงเรียบเรียงมา 9 ปี นี่มันยังต่อประโยคไม่ได้เลยหรือไง" มาร์คเอ่ยประชดขึ้นห้วน ๆ"บ้า! ใครมันจะคิดยาวขนาดนั้น กูเพิ่งจะนึกเรียงเอาไม่ถึงเดือน" ปากว่าตามองเอกสารไป (หลบตาแล้ว 1)"เออ... รอไปครับ ไม่ต้องรีบหรอกฤกษ์แต่งแม่มึงก็หาไว้แล้วรอแต่มึงนี่แหละ" คำพูดของมาร์คทำเอาน้ำหวานหูผึ่งทันทีกับสถานะของเพื่อนสาวที่นอนอยู่ข้าง ๆ กับประธานส
Dernière mise à jour : 2025-04-12My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 47 ก็แค่พูด
"เอ่อ... *จะบอกว่าไปหาหมอก็ไม่ได้อีกสิ บอกว่าไงดีวะ...* (ของขวัญคิดในใจพลางสบตาเพื่อนอย่างขอความช่วยเหลือ) คือว่า..." "พากันไปร้านดอกไม้มาค่ะ ยัยน้องขวัญเอาดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้ร้านอบแห้งให้แล้วบ่นจนหูหวานชาได้ยินเสียงวิ้ง ๆ จนเลิกงานเราเลยไปหาหมูกระทะมาเยียวยาค่ะแหะ!" น้ำหวานเอ่ยยืดยาวพร้อมกับยิ้มแหย ๆ ช่วยเพื่อนเต็มที่ พวกเธอคุยกันแล้วว่าเรื่องที่เธอไปแอบคุมกำเนิดมาจะให้ชายหนุ่มรู้ไม่ได้ เดี๋ยวจะไม่มีข้ออ้างในการหลบหลีกแต่คำพูดของน้ำหวานทำเอาเจ้าของช่อดอกไม้ถึงกับยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที พร้อมกับก้มลงจูบที่หน้าผากคนตัวเล็กเบา ๆ อย่างเอ็นดูความน่ารักของเธอ"แล้วทำไมเอริน่าบอกว่าพวกเราไปคุยกับโฮสต์" มาร์คเลิกคิ้วถามคนตัวเล็กในอ้อมกอดเพื่อน *เออ...กอดเข้าไป หอมเข้าไป มึงจะรวมร่างกับน้องกูในลิฟต์เลยมั้ยไอ้ท่านประธาน...* มาร์คคิดในใจอย่างหมั่นไส้เพื่อน"ก็..." ติ๊ง! ลิฟต์ถึงชั้นที่พวกเธอทำงานพอดี "มาร์คมึงปิดเลยขึ้นไปคุยให้รู้เรื่อง" เสียงทุ้มเอ่ยสั่งเพื่อนพร้อมกับกระชับเอวคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น"แต่หวานขอลงได้มั้ยคะ หวานต้องไปทำงานค่ะบอส" น้ำหวานเอ่ยขึ้นเสียงเบา
Dernière mise à jour : 2025-04-12My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 48 ข่าวเปิดตัวแฟนของศิลา
ในขณะที่ของขวัญกำลังหลับอยู่ภายในห้องนอนของตัวเองด้วยความเพลีย วันนี้เธอมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัวคล้าย ๆ กับไม่สบายหลังจากที่เธอไปฉีดยาคุมกำเนิดมาเมื่อวันก่อน จนตอนเลิกงานเธอจึงชวนน้ำหวานไปหาหมออีกรอบและคำตอบที่ได้คืออาจเป็นผลข้างเคียงมาจากยาที่ได้รับ อาจจะมีอาการแบบนี้ไปอีกซักระยะและอาจทำให้อารมณ์ช่วงนี้ไม่คงที่มากนักเนื่องจากฮอร์โมนกำลังปรับสภาพ และเมื่อกลับมาถึงห้องหญิงสาวเลยขอเพื่อนดื่มแค่นมกล่องเดียวแล้วกินยานอนเลย แต่ต้องสะดุ้งตื่นเอากลางดึกเมื่อรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างมากอดรัดเธออย่างแรงจนรู้สึกอึดอัด"อื้อ ~ เมามาหรือเปล่าคะเนี่ยกลิ่นหึ่งเลย" เสียงอู้อี้ดังจากปากคนหลับพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะตัวเอง"ดื่มมานิดหน่อย คืนนี้พี่นอนนี่นะ" เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูพร้อมกับยกมือขึ้นดึงผ้าออกจากหัวคนตัวเล็กห่มให้ถึงคอแล้วหอมแก้มคนหลับเบา ๆ อย่างคิดถึง"อือ…" เสียงครางตอบรับเบา ๆ ทำให้ชายหนุ่มยิ้มกว้างค่อย ๆ สอดตัวเองเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน สอดแขนข้างหนึ่งเข้าใต้คอคนหลับ อีกข้างรั้งเอวบางเข้ามาแนบตัวเบา ๆ แล้วกดจมูกลงที่กลุ่มผมสลวยอย่างชื่นใจ"หัน
Dernière mise à jour : 2025-04-13My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 49 กลับบ้านกันนะ
"แล้วถ้ามันไม่จริงล่ะคะ ถ้าคุณปะ...คุณหญิงท่านมาคนเดียว แต่จริง ๆ บอสเขาก็อยู่กับภรรยาเขาอยู่ทุกวัน มันก็เป็นข่าวเท็จนะคะแล้วถ้ามีคนเอาข่าวนี้ไปบอกภรรยาบอสว่าได้ยินมาจากแผนกเรามันจะซวยทั้งแผนกนี่น่ะสิ" น้ำหวานว่าขึ้นพลางเหลือบมองหน้าเพื่อนที่กำลังซีดเผือดอย่างห่วงใย"น้องหวานหมายถึงว่าบอสอยู่กับคุณโรซี่แแล้วน่ะหรือคะ" โอปอล์ว่าอย่างตื่นเต้น (ได้ข่าวใหม่ข่าวใหญ่อีกแล้วชั้น...>.<)"พี่ปอล์คิดว่าแฟนบอสคือคุณโรซี่หรือคะ?" น้ำหวานขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย"ก็บอสไม่เคยเดินกับใครเลยนอกจากคุณโรซี่นะคะ แฟนบอสจะเป็นใครได้ล่ะ แล้ววันนี้นะตอนที่พี่เอาเอกสารไปยื่นก่อนบอสออกไปข้างนอก บอสเซ็ตผมทรงใหม่ หล่อมาก..." โอปอล์ว่าขึ้นพร้อมกับลากเสียงยาวตอนท้ายแล้วทำตาลอยอย่างเพ้อฝัน ก่อนที่น้ำหวานจะเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะสงสารเพื่อนที่นั่งเงียบตลอดเวลาตั้งแต่เข้ามา แล้วพากันแยกย้ายกันทำงานเมื่อถึงเวลาเข้างานช่วงเช้า 2 สาวนั่งทำงานที่ห้องแผนกการตลาดระหว่างประเทศกันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือความเงียบของของขวัญที่เพื่อนเธอก็แอบชำเลืองบ่อย ๆ ด้วยความห่วงใยความรู้สึกของหญิงสาว ข่าวเร
Dernière mise à jour : 2025-04-13
Latest chapter
My girl ของขวัญของศิลา ตอนพิเศษ ตำแหน่งใหม่หน้าที่เดิม
หลังจากที่ทั้ง 2 ตกลงที่จะแต่งงานกันโดยความคิดของของขวัญนั้นอยากจัดงานเล็ก ๆ ในครอบครัวหลังจากที่เรียนจบ ป.โท (เน้นประหยัด) และจะมีลูกหลังจากนั้น แต่...ทางด้านท่านประธานศิลานั้นค้านหัวชนฝา หน้าชนกำแพงอย่างหนัก เพราะเขาต้องการจัดการงานใหญ่พร้อมกับงานเปิดตัวท่านประธานสาขาใหญ่ที่กรุงเทพในต้นปีหน้า (ซึ่งก็อีกไม่กี่เดือนข้างหน้านี่แหละ) และมีลูกเลย ^o^"งั้นศิลาก็หาเมียใหม่ไปเลยค่ะ น้องขวัญไม่ได้รีบ" คนตัวเล็กกอดอกพูดขึ้นหน้าบึ้ง ๆ"แต่พี่รีบพี่แก่แล้วนะอย่าลืมสิ เดี๋ยวมีลูกไม่ทันใช้กันพอดี" คนเริ่มแก่ค้านทันที"31 เรียกว่าแก่แล้วคุณปู่เรียกว่าอะไรคะ" หญิงสาวเถียงอย่างไม่ยอม"เรียกว่ามีอายุครับ แต่ยังไงเราก็ต้องแต่งงานกันก่อน พี่ไม่ให้เปี๊ยกฉีดยาอีกแล้วนะ มันอันตรายเกิดมดลูกฝ่อไปนี่สูญพันธุ์ได้เลยนะ" คนอยากแต่งงานหาข้ออ้างร้อยแปดให้ผู้ใหญ่สงสาร"งั้นศิลาก็ป้องกันสิคะ น้องขวัญไม่ชอบกินยาแล้วยังไม่พร้อมมีลูกตอนนี้ค่ะ""โอเค งั้นพี่ป้องกันเองแต่เราต้องแต่งงานกันก่อน ไม่รอจบโท" คนเอาแต่ใจยังยืนยันความต้องการของตัวเอง"งั้นก็เ
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 54 เมียพี่ชื่อ คิดถึงเสมอ
"ทนทานขนาดนั้นเลย?" เสียงอู้อี้ถามคล้ายประชดดังเบา ๆ ที่ซอกคอ"ไม่ได้เรียกว่าทนทาน เขาเรียกว่าซื่อสัตย์ ก่อนมาจากไทยพี่มีเมียแล้ว" ชายหนุ่มเอ่ยยิ้ม ๆ แล้วก้มลงสบตากับคนตัวเล็กที่ดีดตัวออกห่างมองชายหนุ่มตาโตทันที"ฮะ!" *ซวยแล้วยัยของขวัญนรกกินกบาล นายทวารเขียนชื่อลงกระดูกหมาแน่ แอบกินผัวชาวบ้านจริง ๆ หรือวะเนี่ย ..>~<*"ครับ พี่มีเมียแล้ว อันนั้นเรื่องจริง" จบคำกำปั้นน้อย ๆ ทุบรัวลงที่อกแกร่งพร้อมกับน้ำตาเม็ดโต ๆ ไหลอาบแก้มเนียนของคนตัวเล็กทันที"คนบ้า... ทำไมทำแบบนี้ ทำไมถึงนอกใจภรรยาตัวเอง ออกไปจากบ้านน้องขวัญนะ ออกไปเลย" เสียงโวยวายปนสะอื้นพร้อมกับพยายามดิ้นลงจากตัก ชายหนุ่มกระชับแขนไว้แน่นขึ้นพร้อมกับยิ้มน้อย ๆ มองหน้าคนขี้โวยวายอย่างใจเย็น *นั่นไง คิดเองเก่งจริง ๆ ยัยเปี๊ยกเอ๊ย! ...* ชายหนุ่มคิดในใจขำ ๆ"นี่ไงไม่ฟังให้จบ คิดเองเก่ง สรุปเก่งนะเราเนี่ย หื้ม ~" ว่าแล้วก้มลงจรดหน้าผากตัวเองกับหน้าผากมนแล้วส่ายเบา ๆ อย่างหยอกล้อ"ไม่ฟัง! ออก.." "เมียพี่ชื่อคิดถึงเสมอ" ชายหนุ่มเอ่ยสวนประโยคขับไล่ของคนตัวเล็ก "ตอนนั้นเธอเป็นเด็กอายุแค่ 13
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 53 ปรับความเข้าใจ
ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูดังขึ้นทำให้คนที่อยู่ในห้องถึงขั้นลนลานมองหาทางหนีทีไล่ขึ้นมาทันที ก๊อกแก๊ก! เสียงไขกุญแจด้านนอกทำให้คนในห้องยิ่งกลัว *หลบไหนได้วะเนี่ย...* คนตัวเล็กทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ตัดสินใจกระโดดขึ้นเตียงพร้อมกับดึงผ้าห่มคลุมจนมิดหัวแล้วหลับตาปี๋เหมือนกำลังหลับจริง ๆ แก่ก! กรึ่บ! เสียงเปิดประตูเข้ามาตามด้วยเสียงปิดประตูลงกลอนพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่พยายามลงเท้าให้เบาที่สุดเดินตรงมาที่เตียงเล็กของหญิงสาว ของขวัญหลับตาแน่นพร้อมกับกลั้นหายใจอย่างลุ้นระทึกจนเหงื่อเม็ดเล็กผุดซึมที่ไรผมและปลายจมูก ฝ่ามือชื้นด้วยเหงื่อทั้งที่อากาศในห้องค่อนข้างเย็นศิลาค่อย ๆ นั่งลงที่เตียงอย่างแผ่วเบาพร้อมกับดึงผ้าห่มผืนหนาออกจากหัวของคนที่กำลัง (ทำท่า) หลับ มือหนาลูบหัวทุยอย่างเบามือแล้วก้มจูบที่ไรผมชื้นเหงื่อเบา ๆ อย่างแสนคิดถึง"หึ! รู้นะว่าไม่หลับ" คนตัวโตก้มลงพูดชิดแก้มอย่างรู้ทันเมื่อเห็นขนตายาวงอนกระพริบถี่ ๆ เหมือนเด็กที่กำลังแกล้งหลับหนีความผิด"ลืมตามาคุยกันก่อน พี่รู้ว่าเปี๊ยกเป็นอะไร" ชายหนุ่มพยายามพูดอย่างใจเย็น "......""หนีทำไม ทำไมไม่ร
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 52 ตาม...
"เอ็ดเวิร์ด!" "ครับบอส" เอ็ดเวิร์ดเปิดประตูเข้ามาทันทีเหมือนรอเรียก"สั่งพักงาน 2 คนนี้ 2 เดือน โทษฐานที่เผยแพร่ข่าวเท็จในบริษัท ถ้ามีข่าวแบบนี้ออกไปอีกให้ไล่ออกไปเลย" เอ่ยสั่งเลขาเสียงห้วนแล้วหันมามอง 2 สาวที่นั่งก้มหน้าอยู่บนโซฟา "แต่ถ้าพวกคุณจะลาออกผมก็ไม่ขัด ผมจะไม่เขียนรายงานพฤติกรรมพวกคุณในใบเวิร์คละกัน...ออกไปได้" เอ่ยจบพร้อมสั่งแล้วหันมามองแผนกการตลาดระหว่างประเทศที่ยืนก้มหน้าเงียบอยู่ด้านหลังโซฟา"ผมจ้างพวกคุณมาทำอะไร"ชายหนุ่มเอ่ยถามขึ้นเสียงห้วน พร้อมกับกัดปากล่างแน่นอย่างควบคุมอารมณ์ที่สุด"กูถามเอง มึงพักก่อน" มาร์คพูดด้วยภาษาไทยให้ได้ยินด้วยกันแค่ 2 คนพร้อมกับรั้งแขนเพื่อนให้นั่งลงที่เก้าอี้แล้วกดบ่าไว้เบา ๆ เมื่อเห็นสภาพเพื่อนที่ตอนนี้กำมือแน่นน้ำตาเริ่มคลอหน่วย และอาจควบคุมอารมณ์ไม่ได้เหมือนครั้งที่ชายหนุ่มพุ่งจะทำร้ายแมรี่เมื่อตอนที่ของขวัญหายไป ตอนนั้นรั้งกัน 3 คนแทบไม่ไหวเพราะศิลาเป็นคนตัวใหญ่ที่สุดในกลุ่มและออกกำลังกายเป็นประจำ แล้วตอนนี้เขาแค่คนเดียวย่อมทานกำลังศิลาไม่ได้แน่นอน"อือ... มึงจัดการไปเลยไม่งั้นกูจะยุบแผนกนี้ซะ" ชายหน
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 51 เอาข่าวมาจากไหน
ห้องทำงานของท่านประธาน เคเอส กรุ๊ป สาขาอังกฤษศิลานั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่บนเก้าอี้ใหญ่หลังโต๊ะทำงานตั้งแต่กลับมาจากทานข้าวกับแม่และเพื่อน ชายหนุ่มไม่เอ่ยอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้แม้แต่ประโยคเดียวพร้อมทั้งสั่งยกเลิกประชุมแก้ไขงานภาคบ่ายและเลื่อนนัดลูกค้าทั้งหมดอย่างไม่มีกำหนด จนเพื่อนชายถึงกับอ้าปากเหวอเมื่อทราบถึงคำสั่งดังกล่าว แต่ก็เข้าใจดีถึงสภาพจิตใจเขาตอนนี้...~~~~~~~~มือหนาเปิดลิ้นชักโต๊ะกลางหยิบกล่องเหล็กใบเล็กเก่า ๆ ที่ผูกริบบิ้นเป็นโบสีชมพูออกมาเปิดพร้อมทั้งหยิบสร้อยเส้นเล็กที่เขาตั้งใจจะคืนให้เธอในวันนี้ขึ้นมาดูด้วยสายตาเศร้าหมอง น้ำตาเอ่อซึมที่หางตา จนต้องเก็บสร้อยเข้ากล่องแล้วเก็บลงไว้ที่เดิมก่อนลุกขึ้นเดินเข้าไปในห้องด้านหลังตู้โชว์ปิดลงกลอนและขังตัวเองอยู่ในนั้นเงียบ ๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบกรอบรูปอันเล็กที่วางอยู่ข้างหัวเตียงมานั่งมองนิ้วเรียวเขี่ยตรงรูปก้อนผ้าขนหนูสีชมพูเบา ๆ พร้อมกับยิ้มน้อย ๆ ด้วยสายตาอ่อนโยนปนเศร้าแบบที่ไม่เคยมองใครมาก่อน"ศิ กูรู้แล้วนะน้องไปไหน" เสียงมาร์คร้องบอกอยู่หน้าประตูทำให้ชายหนุ่มรีบแหงนหน้ากระพริบตา
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 50 น้องหาย (อีกรอบ)
ครืด....ครืด....เสียงมือถือของน้ำหวานดังขึ้นทำให้เธอจำเป็นต้องล้วงออกมาดูแล้วเงยหน้าขึ้นสบตากับเพื่อนอย่างปรึกษา ของขวัญเม้มปากส่ายหน้าเบา ๆ เพราะตอนนี้เธอไม่พร้อมรับรู้ข่าวสารอะไรทั้งสิ้น น้ำหวานตัดสินใจโยนมือถือเครื่องเล็กของตัวเองไว้ที่โซฟาแล้วหันหลังให้เตรียมจะเดินออกจากห้องอีกรอบครืด...ครืด...เสียงมือถือของของขวัญดังขึ้นจากกระเป๋าสะพายใบเล็กของเธอ ซึ่งทั้ง 2 มองหน้ากันของขวัญล้วงมือถือออกมาดูซึ่งคนที่โทรเข้ามาคือมาร์คเช่นกัน เธอจึงตัดสินใจกดปิดเสียงแล้วโยนไว้ข้างมือถือของเพื่อนแล้วมองหน้าเพื่อนพร้อมกับเช็ดน้ำตาของตัวเองอย่างตัดใจ "ปะ ไปกันเถอะ" ว่าจบก็จูงแขนกันลงลิฟต์ออกจากอพาร์ตเมนต์หาแท็กซี่ตรงไปสนามบินทันที"ทำไมไม่รับสายกันวะ" มาร์คพูดพึมพำมองหน้าจอมือถือของตัวเองอย่างหงุดหงิด"เป็นอะไรลูก น้องไม่รับสายหรือ" คุณหญิงสาวถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนลูกชาย"ครับแม่ สงสัยพากันกินข้าวแล้วปิดเสียงแน่ ๆ เลยครับ เดี๋ยวศิลามันมาถึงก็ค่อยไปรับน้องเลยละกันครับ" มาร์คว่าพร้อมกับกลับมานั่งรอเพื่อนที่โซฟาเดิม"ก็ดี แม่จะได้พูดเองเลย ร
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 49 กลับบ้านกันนะ
"แล้วถ้ามันไม่จริงล่ะคะ ถ้าคุณปะ...คุณหญิงท่านมาคนเดียว แต่จริง ๆ บอสเขาก็อยู่กับภรรยาเขาอยู่ทุกวัน มันก็เป็นข่าวเท็จนะคะแล้วถ้ามีคนเอาข่าวนี้ไปบอกภรรยาบอสว่าได้ยินมาจากแผนกเรามันจะซวยทั้งแผนกนี่น่ะสิ" น้ำหวานว่าขึ้นพลางเหลือบมองหน้าเพื่อนที่กำลังซีดเผือดอย่างห่วงใย"น้องหวานหมายถึงว่าบอสอยู่กับคุณโรซี่แแล้วน่ะหรือคะ" โอปอล์ว่าอย่างตื่นเต้น (ได้ข่าวใหม่ข่าวใหญ่อีกแล้วชั้น...>.<)"พี่ปอล์คิดว่าแฟนบอสคือคุณโรซี่หรือคะ?" น้ำหวานขมวดคิ้วถามอย่างสงสัย"ก็บอสไม่เคยเดินกับใครเลยนอกจากคุณโรซี่นะคะ แฟนบอสจะเป็นใครได้ล่ะ แล้ววันนี้นะตอนที่พี่เอาเอกสารไปยื่นก่อนบอสออกไปข้างนอก บอสเซ็ตผมทรงใหม่ หล่อมาก..." โอปอล์ว่าขึ้นพร้อมกับลากเสียงยาวตอนท้ายแล้วทำตาลอยอย่างเพ้อฝัน ก่อนที่น้ำหวานจะเปลี่ยนเรื่องคุยเพราะสงสารเพื่อนที่นั่งเงียบตลอดเวลาตั้งแต่เข้ามา แล้วพากันแยกย้ายกันทำงานเมื่อถึงเวลาเข้างานช่วงเช้า 2 สาวนั่งทำงานที่ห้องแผนกการตลาดระหว่างประเทศกันตามปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือความเงียบของของขวัญที่เพื่อนเธอก็แอบชำเลืองบ่อย ๆ ด้วยความห่วงใยความรู้สึกของหญิงสาว ข่าวเร
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 48 ข่าวเปิดตัวแฟนของศิลา
ในขณะที่ของขวัญกำลังหลับอยู่ภายในห้องนอนของตัวเองด้วยความเพลีย วันนี้เธอมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัวคล้าย ๆ กับไม่สบายหลังจากที่เธอไปฉีดยาคุมกำเนิดมาเมื่อวันก่อน จนตอนเลิกงานเธอจึงชวนน้ำหวานไปหาหมออีกรอบและคำตอบที่ได้คืออาจเป็นผลข้างเคียงมาจากยาที่ได้รับ อาจจะมีอาการแบบนี้ไปอีกซักระยะและอาจทำให้อารมณ์ช่วงนี้ไม่คงที่มากนักเนื่องจากฮอร์โมนกำลังปรับสภาพ และเมื่อกลับมาถึงห้องหญิงสาวเลยขอเพื่อนดื่มแค่นมกล่องเดียวแล้วกินยานอนเลย แต่ต้องสะดุ้งตื่นเอากลางดึกเมื่อรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างมากอดรัดเธออย่างแรงจนรู้สึกอึดอัด"อื้อ ~ เมามาหรือเปล่าคะเนี่ยกลิ่นหึ่งเลย" เสียงอู้อี้ดังจากปากคนหลับพร้อมกับดึงผ้าห่มขึ้นคลุมศีรษะตัวเอง"ดื่มมานิดหน่อย คืนนี้พี่นอนนี่นะ" เสียงทุ้มเอ่ยข้างหูพร้อมกับยกมือขึ้นดึงผ้าออกจากหัวคนตัวเล็กห่มให้ถึงคอแล้วหอมแก้มคนหลับเบา ๆ อย่างคิดถึง"อือ…" เสียงครางตอบรับเบา ๆ ทำให้ชายหนุ่มยิ้มกว้างค่อย ๆ สอดตัวเองเข้าใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน สอดแขนข้างหนึ่งเข้าใต้คอคนหลับ อีกข้างรั้งเอวบางเข้ามาแนบตัวเบา ๆ แล้วกดจมูกลงที่กลุ่มผมสลวยอย่างชื่นใจ"หัน
My girl ของขวัญของศิลา บทที่ 47 ก็แค่พูด
"เอ่อ... *จะบอกว่าไปหาหมอก็ไม่ได้อีกสิ บอกว่าไงดีวะ...* (ของขวัญคิดในใจพลางสบตาเพื่อนอย่างขอความช่วยเหลือ) คือว่า..." "พากันไปร้านดอกไม้มาค่ะ ยัยน้องขวัญเอาดอกกุหลาบช่อใหญ่ไปให้ร้านอบแห้งให้แล้วบ่นจนหูหวานชาได้ยินเสียงวิ้ง ๆ จนเลิกงานเราเลยไปหาหมูกระทะมาเยียวยาค่ะแหะ!" น้ำหวานเอ่ยยืดยาวพร้อมกับยิ้มแหย ๆ ช่วยเพื่อนเต็มที่ พวกเธอคุยกันแล้วว่าเรื่องที่เธอไปแอบคุมกำเนิดมาจะให้ชายหนุ่มรู้ไม่ได้ เดี๋ยวจะไม่มีข้ออ้างในการหลบหลีกแต่คำพูดของน้ำหวานทำเอาเจ้าของช่อดอกไม้ถึงกับยิ้มหน้าบานขึ้นมาทันที พร้อมกับก้มลงจูบที่หน้าผากคนตัวเล็กเบา ๆ อย่างเอ็นดูความน่ารักของเธอ"แล้วทำไมเอริน่าบอกว่าพวกเราไปคุยกับโฮสต์" มาร์คเลิกคิ้วถามคนตัวเล็กในอ้อมกอดเพื่อน *เออ...กอดเข้าไป หอมเข้าไป มึงจะรวมร่างกับน้องกูในลิฟต์เลยมั้ยไอ้ท่านประธาน...* มาร์คคิดในใจอย่างหมั่นไส้เพื่อน"ก็..." ติ๊ง! ลิฟต์ถึงชั้นที่พวกเธอทำงานพอดี "มาร์คมึงปิดเลยขึ้นไปคุยให้รู้เรื่อง" เสียงทุ้มเอ่ยสั่งเพื่อนพร้อมกับกระชับเอวคนตัวเล็กให้แน่นขึ้น"แต่หวานขอลงได้มั้ยคะ หวานต้องไปทำงานค่ะบอส" น้ำหวานเอ่ยขึ้นเสียงเบา
