"พี่จีน่าคะ คือว่า..." "เอาน่า นิ่งไว้ค่ะพี่จัดการเอง" จีน่าพูดสวนแมงปอขึ้นทันทีก่อนที่เธอจะพูดจบแล้วเดินมาลากแขนเจ้าขาไปอีกคน
"เดี๋ยวค่ะพี่จีน่า เจ้าเห็นใบที่ชอบแล้วค่ะขอไปดูใบนั้นก่อนนะคะ" เจ้าขารีบเบรกเพราะกลัวว่าภรรยาพี่ชายจะพาไปเลือกใบที่แพงในร้าน เธอจึงมองใบที่ราคาไม่แพงมากและสามารถจ่ายเองได้ แล้วรีบเดินไปหยิบมาทาบกับตัวแล้วยิ้ม "เจ้าอยากได้ใบนี้ค่ะ มันเน้นใช้งานดี"
"โอเค เอาใบนี้ด้วยค่ะแล้วก็ใบนี้ด้วย อ้อ...ไปเรียนต้องบุก ๆ หน่อย เอาแบบนี้ 2 ใบค่ะพี่ผักกาด แล้ว...." จีน่าว่าพลางเดินไปที่โซนกระเป๋าสะพายของผู้ชายแล้วหันมามอง 2 หนุ่มหันไปมองกระเป๋า "เอากระเป๋าสะพายแบบนี้ดีกว่านะพี่ว่าดีกว่าครอสต์บอดี้เยอะเลยใส่ของได้เยอะด้วย ชอบสีอะไร" จีน่าเดินถือกระเป๋ามา 2 ใบคล้ายกันแต่ต่างสีเดินมาหา 2 หนุ่มพรางถามอย่างปรึกษาทำเอาทั้ง 2 มองหน้ากันกลืนน้ำลายลงคอฝืด ๆ
"พวกผมไม่เอาหรอกครับพี่จี" น้อยว่าพลางเหลือบมองราคากระเป๋า ใบละเกือบแสน *แม่งเกิดมาแค่ใบละ ห้าพันกูก็หน้ามืดแล้ว นี่ 98,000 กูจะเป็นลม ...*
"ไม่ได้ค่ะ เอาคนละใบนี่แหละ พี่คะ เอานี่ค่ะ" ว่าพรางยื่นกระเป๋า 2 ใบให้พนักงานอย่างถูกใจ "แล้วเอาที่จีเลือกไว้กับของคุณแม่มาด้วยนะคะ คิดเงินเลยค่ะ" เอ่ยสั่งพนักงานพลางยกมือถือโทรหาคนจ่ายเงินทันที
"โรมจ๋า พี่เลือกของเรียบร้อยแล้วค่ะพี่ให้ส่งบิลที่โรมเลยนะ" จีน่าว่าอย่างอารมณ์ดีกับการได้ไถน้องชายสามีซึ่งนาน ๆ จะทำได้ที
"เอ่อ...พี่จีคะ อันนี้เจ้าจ่ายเองดีกว่าค่ะเดี๋ยวค่อยเอาบิลไปให้พี่โรมก็ได้ ขอเจ้าคุยกับพี่โรมเองดีกว่า" เจ้าขาว่าเสียงเบาพลางขอมือถือจากจีน่าเพื่อคุยกับโรม
"ฮั่นโล คุณป๋า..." เสียงใส ๆ กรอกไปตามสายทำเอาปลายสายยิ้มกว้างกับคำเรียกแทนตัวเขาที่เด็กสาวเรียกอย่างน่ารักขึ้นมาทันที
(ว่าไง แต่งตัวออกจากบ้านยังไงให้พี่โดนด่าได้เนี่ย) เสียงทุ้มว่ามาจากปลายสายอย่างอารมณ์ดี
"เอ๊า... นี่ผิดเหรอ ก็สบาย ๆ มั้ยล่ะ ไม่ได้บอกนี่ว่าจะให้ไปไหน" คนตัวเล็กว่าขึ้นอย่างสนิทสนม ทั้ง ๆ ที่เธอเพิ่งเจอชายหนุ่มเมื่อวานแต่เหมือนรู้จักมานานเพราะทุกครั้งที่ครอบครัวของอาเธอไปเยี่ยมก็จะเล่าเรื่องโรมให้ฟังตลอด รวมถึงเรื่องที่ชายหนุ่มชอบตามใจน้องเพื่อนจนเคยตัวจนบางทีเพื่อนเองก็สอนน้องเขาไม่ได้จนพี่น้องได้งอนได้โกรธกัน
(โอเคงั้นพี่ผิด แล้วมีอะไรหรือโดนใครไล่ออกจากร้านอีกล่ะ) เสียงทุ้มเอ่ยถาม
"จะบอกว่า เจ้าจ่ายเองนะแล้วเดี๋ยวเอาใบเสร็จไปให้"
(ตามใจเลยถึงพี่จะเป็นคนจ่ายมันก็ตัดมาจากบัตรที่เจ้าอยู่ดี)
"โอเคงั้นแค่นี้แหละ ขอบคุณค่ะป๋า ม้วฟ!" ตื๊ด! ว่าพลางส่งจุ๊บผ่านสายให้อย่างน่าตีก่อนจะตัดสายทันที
ถ้าตอนนี้อยู่ใกล้เหมือนเทนจะเห็นว่าโรมยิ้มกว้างมากที่ได้ยินเสียงคนน้องส่งจูบให้ เทนมองหน้าขำ ๆ กับความเห่อน้องสาวคนใหม่ของเพื่อน เมื่อนึกย้อนตอนที่รู้จักกับน้ำหวานหรือของขวัญใหม่ ๆ โรมก็จะเป็นแบบนี้แถมยังคอยว่าพวกตนอยู่บ่อย ๆ เวลาที่ดุ 2 น้องแล้วกางปีกโอ๋สุดพลัง จนบางครั้งตาน้อยตาของน้ำหวานน้องถึงกับส่ายหน้า
ฟากของเจ้าขาหลังจากที่วางสายแล้วหันมายิ้มให้จีน่าแล้วล้วงกระเป๋าหยิบแบล็คการ์ดของโรมออกมายื่นให้พี่ผักกาด ผู้จัดการร้านยิ้ม ๆ "เจ้าจ่ายเองค่ะเดี๋ยวค่อยเอาบิลไปให้" ว่าพลางมองหน้าจีน่าแล้วหันมองหน้าผู้จัดการที่ตอนนี้ไม่ยอมรับบัตรจากเธอ "ทำไมคะ ใช้บัตรนี่ไม่ได้เหรอ หรือจะให้เจ้าไปกดเงินสดมาให้ ก็ได้นะแต่ต้องรอนานหน่อย"
"มะ ไม่ใช่ค่ะ พี่แค่ไม่คิดว่าน้องจะถือแบล็คการ์ดค่ะ ขอโทษค่ะเดี๋ยวพี่จัดการให้นะคะ" ผักกาดยิ้มอ่อนพลางกลืนน้ำลายลงคอ เด็กอะไรแต่งตัวก็งั้น ๆ ทั้งตัวไม่น่าเกินพัน แล้วมาจ่ายค่ากระเป๋า 10 กว่าใบเงินซะหลายล้านทีแรกนึกว่าจะพูดเล่น แต่นี่เล่นดึงแบล็คการ์ดออกมาจ่ายหน้าตาเฉย
"เมื่อกี้บัตรใครคะ" จีน่ากระซิบถามอึ้ง ๆ ถึงจะรู้ว่าครอบครัวของสามีมีบัตรใบนี้กันทุกคนและเธอเองก็มี แต่ไม่คิดว่าเจ้าขาจะถือบัตรนี้หรือว่าเป็นบัตรที่พ่อบุญธรรมเธอทำให้
"ของพี่โรมให้มาค่ะ บอกว่าไม่มีเวลาพามาซื้อของเลยให้บัตรมาแทน" คนสวยว่าพลางยิ้ม ๆ
"อ่อ แล้วไปค่ะนึกว่าพี่โรมไม่ให้เงินน้องมาซื้อของซะอีก งั้นเรียบร้อยแล้วลงไปที่ร้านข้างล่างเด็ก ๆ เดี๋ยวเปลี่ยนชุดกันก่อนค่อยไปทานข้าว ช่วงบ่ายจะมีงานเปิดคอลเลคชันใหม่ของแบรนด์เรา เราต้องไปดูกันทุกคนจ่ะ" จีน่าว่าพลางลุกขึ้นจูงมือแมงปอเตรียมจะเดินออกจากร้านแล้วหันมาอย่างนึกได้ "เอ้อ...พี่ผักกาดเอากระเป๋าผู้ชายมาให้น้อง 2 คนนี้เปลี่ยนหน่อยค่ะ แล้วก็ 2 ใบที่จีเลือกทีแรกมาให้น้อง ๆ จีด้วย เด็ก ๆ คะเปลี่ยนกระเป๋าค่ะลูก ๆ เดี๋ยวกระเป๋าเดิมพี่จะให้คนเอาไปส่งที่บ้าน" จีน่าออกคำสั่งอย่างคล่องแคล่ว เมื่อเปลี่ยนกระเป๋ากันเสร็จจึงพากันเดินลงมาที่ร้านที่โม้นาทำงานอีกรอบ ผู้จัดการร้านหนุ่มรีบกระวีกระวาดออกมาต้อนรับอย่างยิ้มแย้มเมื่อภรรยาท่านรองประธานฝ่ายบริหารลงมาที่ร้านด้วยตัวเอง
"สวัสดีค่ะคุณจีน่า" ไหว้ย่ออย่างงามตามมารยาทผู้ดีเกรดพรีเมี่ยมอย่างโม้นา พรางกลืนน้ำลายลงคอเมื่อเห็นหน้าของเจ้าขาและแมงปอที่เดินตามเข้ามาด้วย
"ค่ะคุณโม้นา จีอยากได้ชุดคอลเลคชันใหม่ที่จะเปิดตัววันนี้และเหมาะกับน้องจีทั้ง 4 คนเลย รบกวนภายใน 20 นาทีนะคะ" จีน่าว่ายิ้ม ๆ พร้อมกับกำหนดเวลาเสร็จสรรพก่อนจะนั่งลงไขว้ห้างดูนาฬิกาเรือนหรูในข้อมือ
"20 นาที?!" โม้นาอุทานพลางหันมองหน้าทั้ง 4 อึ้ง ๆ
"อย่ามองแบบนั้นค่ะ เรามีสถิติแต่งตัวแค่ 3 นาทีแต่งหน้าทำผมแค่ 5 นาทีเองนะคะ" แมงปอว่าติดตลกแต่มันก็เป็นเรื่องจริงเพราะการแต่งชุดนักเรียน ม. ปลายของพวกเธอใช้เวลาแค่นั้นจริง การแต่งหน้าคือทาแค่แป้งเด็กและหวีผมผูกโบเป็นอันเสร็จ รวมทุกอย่างไม่เกิน 8 นาที
"งั้นจัดเลยค่ะคุณหนูขา ชุดคอลเลคชันใหม่อยู่ตรงนี้ค่ะอยากลองชุดไหนชี้เลยลูก ผู้ชายคะลูกมานี่ค่ะเอวเท่าไหร่กันคะ มาค่ะตามแม่มาทางนี้ค่ะผู้ชายขา นิรา... มาดูคุณหนูช่วยกันเร็ว ๆ ลูก" โม้นาจีบปากจีบคอพลางลากเล็กและน้อยไปที่โซนขายเสื้อผ้าผู้ชายแล้วเรียกพนักงานในร้านมาดูแล 2 สาวเสียงดัง ความวุ่นวายและเว่อร์วังตามแบบฉบับโม้นาเกิดขึ้นทันทีและมันก็เป็นสีสันที่จีน่าชอบมาก ผู้จัดการสาขานี้เป็นอะไรที่จีน่าสนิทสนมมากที่สุดเพราะการที่กายเป็นชายแต่ใจเธอเป็นสาวนั้นทำให้เธอเข้าถึงได้ทั้งชายและหญิงแถมรสนิยมการแต่งตัวของเธอที่ไม่ใช่ในแบบฟอร์มของบริษัทก็ดูดีเอามาก ๆ
โรม หรือ รวัช ขึ้นรับตำแหน่งประธานฝ่ายบริหารแทนผู้เป็นพ่อด้วยการขอร้องของครอบครัวในอีก 3 ปีหลังจากที่เขาจบดอกเตอร์ และหลังจากนั้นอีก 5 ปีเขาและเพื่อน ๆ ได้ตกลงกันที่จะปิดบริษัทที่ต่างประเทศ เพราะศิลาและมาร์คย้ายกลับมาไทยถาวร ศิลาขึ้นดำรงตำแหน่งเป็นบอสใหญ่แห่ง เคเอส กรุ๊ป มีรองประธานฝ่ายบริหารผู้มากความสามารถอย่างมาร์คหรือมนัสพงษ์ 1 ในเพื่อนรักเคียงข้าง โดยที่คุณปู่ของศิลาให้มาร์คถือหุ้นในบริษัทถึง 10 เปอร์เซ็นต์ เพื่อตอบแทนความดีและความซื่อสัตย์ที่เขามีให้คุณหญิงรวิดาวางมือจากร้านเสื้อผ้าของตัวเองให้ลูกสะใภ้ทั้ง 2 ร่วมกันบริหารและถือหุ้นร่วมกันคนละครึ่ง โรมตัดสินใจขายผับให้กับรุ่นน้อง แต่สร้างรีสอร์ตริมทะเลเพิ่มขยายพื้นที่จนใหญ่ที่สุดในจังหวัด โดยให้ปิยะเป็นผู้ดูแลและให้แฮคกับอาร์ขึ้นมาเป็นผู้ช่วยของตัวเองที่บริษัทส่วน สรัญ เขาประสบความสำเร็จกับบริษัทออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เริ่มก่อตั้งด้วยทุนจดทะเบียนเพียง 3 ล้านบาทและมีพนักงานแค่เขากับภรรยาในช่วงเริ่มแรกด้วยการช่วยวางแผนของน้องชาย ตอนนี้กิจการก้าวหน้าจนเป็นที่ยอมรับทั้งในไทยและต่างประเทศ และเขาก็ปฏิเสธหุ้นของโรงทอที่พ่อจ
งานฉลองบัณฑิตจบใหม่ถูกจัดขึ้นที่ผับชื่อดังไม่ไกลจากมหาวิทยาลัยเท่าไหร่ รถสปอร์ตเปิดประทุนคันสวยวิ่งเข้ามาจอดด้านหน้า พร้อมกับการปรากฎกายของสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่วันนี้เธอจัดเต็มมาด้วยเสื้อผ้าหน้าผมสมกับเป็นภรรยาเจ้าของผับ แต่สิ่งหนึ่งที่เธอไม่เคยเปลี่ยนไม่ว่าจะแต่งกายด้วยชุดอะไรหรือเทศกาลอะไรนั่นก็คือสร้อยคอเส้นเล็กจี้พระจันทร์เสี้ยวกับตัวอาร์ที่ใส่ติดคอเธอตลอดตั้งแต่วันแรกที่โรมใส่ให้เมื่อ 4 ปีก่อน เจ้าขาในวันนี้แขวนนวมนักมวยขึ้นเป็นผู้บริหารร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังร่วมกับแม่สามีหญิงสาวก้าวเข้ามาในร้านอย่างมาดมั่น แต่ต้องหยุดชะงักกับภาพเห็นตรงหน้า กับไอ้หนุ่มผมยาวคุ้นตาที่กำลังนั่งดื่มกินและหัวเราะต่อกระซิกอยู่กับสาวสวยคุ้นหน้าคนหนึ่งอยู่ในร้าน"อิป๋า! เมียมายืนหัวโด่อยู่นี่ไม่คิดจะเชิญนั่งรึไง" เสียงหวานปนเกรี้ยวกราดดังขึ้นจากทางด้านหลังทำให้ชายหนุ่มหันขวับกลับมามองก่อนจะยิ้มกว้างแล้วลุกขึ้นเดินมาโอบเอวหญิงสาวไปนั่งลงที่โซฟาตัวเดิม"ฟาง นี่เจ้าขา ภรรยาไอ...เจ้า นี่พี่ฟางฉีเพื่อนร่วมคณะพี่ แล้วนี่ก็พี่จิ๊กหรือพี่แจ็คแฟนพี่ฟาง" ชายหนุ่มแนะนำให้หญิงสาวรู้จักกับเพื่อนผ
2 ปีต่อมาอพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งในประเทศอังกฤษโรมเดินขึ้นบันไดขึ้นไปที่ชั้น 2 ของอพาร์ตเมนต์แล้วหยุดยืนเคาะประตูหน้าห้องที่ติดบันไดทางเดิน ก่อนจะถอนหายใจแรง ๆ รอคนที่อยู่ข้างในมาเปิดให้ ชายร่างผอมสวมแว่นสายตาค่อนข้างหนาเดินออกมาเปิดประตูแล้วมองหน้าผู้มาเยือนเป็นคำถาม กว่า 2 ปีแล้วที่สรัญพาครอบครัวของเขามาอยู่ที่นี่ โดยการช่วยเหลือของโรมและเพื่อน ๆ โดยที่พ่อเขาไม่ทราบมาก่อน ทั้งเขาและภรรยาทำงานเป็นลูกจ้างร้านสะดวกซื้อที่ไม่ไกลจากที่พักมากนักและให้ลูกชายคนเดียวเข้าเรียนอยู่ที่โรงเรียนฝึกภาษาไม่ไกลจากอพาร์ตเมนต์เพื่อประหยัดค่าใช้จ่าย เพราะตอนที่เกิดเรื่องบัญชีของเขาที่รับโอนเงินจากบัญชีหุ้นของโรมถูกทางธนาคารสำนักงานใหญ่อายัดไว้ทั้งหมดเพื่อตรวจสอบและโยงไปถึงบัญชีภรรยาที่จดทะเบียนสมรสกันด้วย ทำให้เขาค่อนข้างลำบากในการใช้ชีวิตอย่างมาก การมาที่นี่ในตอนแรกนั้นได้ความช่วยเหลือจากศิลาให้พักอยู่ที่อพาร์ตเมนต์ของทางบริษัทที่ศิลากับมาร์คพักอยู่ แต่เมื่อทั้งคู่ได้งานจึงขอย้ายออกมาอยู่ที่นี่ และเพราะตอนที่ออกมาจากไทยทั้งคู่ไม่ได้นำเอกสารใด ๆ ติดตัวมาด้วย จึงทำงานได้เพียงพนักงาน
"โอ๊ย! เจ้าลูก หล่อขนาดนี้ รวยก็ปานนี้ แถมรับความมึนของเราได้ขนาดนี้ เป็นแม่นะ แม่พยักหน้าตั้งแต่เกริ่น 3 ประโยคแรกแล้วลูก หรือยังไง อึกอักนี่คือพี่เขาไม่แซบว่างั้น" คุณนายเตือนตาว่ากับลูกสาวพร้อมกับเอ่ยแซวในตอนท้ายทำเอาคนโดนถามถึงกับอายม้วนก้มหลบตาประชาชนแทบมุดม้าหินอ่อนหนี"ก็แซบอยู่" หญิงสาวตอบเสียงอ่อย ๆ อาย ๆ"ถ้าแซบก็เก็บไว้กินเองค่ะลูก รีบรับก่อนผู้ชายจะเปลี่ยนใจค่า" คุณแม่บอกลูกสาวเสียงประชด เจ้าขาเงยหน้าขึ้นแล้วหันไปมองหน้าชายหนุ่มนิ่ง ๆ ตอนนี้ทั้งลานเงียบรอฟังผลตอบรับเหมือนกับว่าตัวเองเป็นคนรอคำตอบซะเอง"ว่าไง เป็นแฟนกับพี่มั้ย" ชายหนุ่มเอ่ยถามยิ้ม ๆ"เป็นแค่แฟนนะ" "อืม...ตอนนี้เป็นแค่แฟนก่อน" ชายหนุ่มพยักหน้าพร้อมกับอมยิ้มขำ ๆ *ตอนนี้เป็นแฟนถึงห้องนอนแล้วค่อยเป็นเมียพี่ก็ได้* ชายหนุ่มคิดในใจ"ก็ได้" คนตัวเล็กพยักหน้าตอบอาย ๆ"อะไรนะ!!" คำถามพร้อมเพรียงเสียงดังขึ้นทันที หญิงสาวลุกขึ้นยืนพร้อมกับมองพี่น้องนักมวยรอบลานแล้วมองหน้าพ่อกับแม่ พี่สาวคนสนิทก่อนจะหันมาตอบชายหนุ่มอีกครั้งอย่างเสียงดังและฟังชัด"เออ...เป็นแฟนกับพ
ตกเย็น ร้านหมูกระทะที่โรมให้น้อยไปสั่งขับรถขนหมูกระทะและอุปกรณ์มาส่งที่โรงซ้อม ชายหนุ่มสั่งเครื่องดื่มเป็นอัดลมและน้ำผลไม้ให้อย่างไม่อั้น ท่านอัฐยืนมองความสนุกสนานของเด็ก ๆ ที่กำลังช่วยกันจัดสถานที่ในการปาร์ตี้กันคืนนี้ยิ้ม ๆ"คิดยังไงมาเลี้ยงหมูกระทะเด็ก ๆ" ท่านอัฐเอ่ยถามหลานชาย"ก็เห็นบ่นอยากกินกันครับแล้วอีกอย่างพวกไปเรียนกรุงเทพก็มากันหมดแล้วเลยเลี้ยงซะหน่อย พรุ่งนี้ผมว่าจะเข้ากรุงเทพด้วยครับลุงว่าจะไปดูคุณพ่อหน่อยครับ" ชายหนุ่มตอบยิ้ม ๆ พร้อมกับถอนหายใจภายหลัง"แล้วไอ้เจ้าว่าไงล่ะ น้องมาเราจะกลับ""ก็...ยังไม่คุยเลยครับ ช่วงนี้น้องต้องซ้อมผมไม่อยากทำให้เจ้าเสียสมาธิ เอาจริง ๆ ที่ผมหนีมานี่ช่วงน้องสอบก็กลัวว่าจะเผลอทำอะไรน้องอีก ไม่อยากให้น้องเสียสมาธิครับลุง" ชายหนุ่มตอบแบบตรงไปตรงมา"แล้ววันนี้ก็หน้าบึ้งทั้งวันทะเลาะกันอีกหรือไง" ท่านอัฐเอ่ยถามพลางปรายตามองชายหนุ่ม"หึ! เปล่าหรอกครับแค่โดนกวนเมื่อคืนแล้วเมื่อเช้าไม่ได้ซ้อมกับเพื่อนแล้วงอแงใส่แค่นั้นครับ แต่เห็นบอกว่าจะออกไปรับแฟนเขาไม่ใช่หรือครับลุง" ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอตอบผู้เป
"ให้ไปอ่านหนังสือสอบ ไม่ใช่ให้ไปหาวิชาปราบผัว" ชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับสะโพกที่ขยับอย่างต่อเนื่อง "ซี้ด...เจ้าอย่ารัด" ชายหนุ่มครางยาวแล้วลงประกบจูบ เอวหนาสาวขึ้นลงอย่างบ้าคลั่ง คนใต้ร่างเสียวสะท้านทุกจังหวะที่แก่นกายเข้าไปกระทบผนังด้านในสุด เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้อง เมื่อทั้งคู่ใกล้ถึงฝั่ง ร่างบางเกร็งกระตุกถี่ตอดรัดแก่นกาย แล้วหอบหายใจแรง ๆ จนอกกระเพื่อม เอวหนาเร่งส่งแรงกระแทกกระทั้นส่งตัวเองเสร็จสมตามหญิงสาวไปไม่ห่างกัน ส่งลาวาสีขาวขุ่นพวยพุ่งเข้าร่องสาวแล้วกดแช่ไว้อย่างตั้งใจ "อ่า...เมียพี่สุดยอด" คนตัวโตเอ่ยชมพร้อมกับก้มลงกดหอมที่หน้าผากชื้นเหงื่อแรง ๆ"งือ ออกไปได้แล้ว อิคนบ้าพลัง" หญิงสาวว่าพลางทุบอกแกร่งอาย ๆ"เข้าแล้วไม่มีออกถ้าไม่หมดแม็ก แต่คืนนี้น่าจะสว่างคาตาเพราะคนแถวนี้ปล่อยพี่อดมาหลายวัน" ชายหนุ่มว่าพร้อมกับขยับสะโพกเบา ๆ"อ๊ะ! พี่ ยะ อย่าเพิ่งขยับ อูย..." หญิงสาวรีบทัดทานขึ้นพร้อมกับสูดปากเมื่อรู้สึกว่าสิ่งแปลกปลอมที่อยู่กลางกายเริ่มขยับขยายขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่ขลุ่ย มือบางดันอกแกร่งไว้ทั้ง 2 ข้าง"ไม่ทันแล้วครับ ตัวเล็ก