PECHIE**
"Pecpec ano na late na tayo!" sighal ni Scar sakin habang naka sakay na siya sa bike niya.
Grade 7 na kami ngayon pa sukan kaya excited siya.
"Pwede ba wag kang excited maaga pa saka first day of class naman puro lang yan pakilala tapos bigayan ng mga books" iritable kong sabi sa kanya habang nag sasapatos.
"Kahit na. Baka mamaya bulok pa makuha natin libro" giit niya.
Inirapan ko nalang siya bago umangkas sa kanya may bike naman ako kaso tinatamad talaga ako.Saka 10 minutes lang naman ang layo ng school namin pag nilakad ano pa kaya pag nakabike.
"Hanggang kailan kaba sasabay sakin pec?" naglalakad na kami papasok sa school.
"bakit na bibigatan kana ba sakin?" nakangusong tanung ko sa kanya.
Pinisil niya ang pisngi ko at malutong na tumawa.
"Silly, of course not. Natatakot pa nga ako baka liparin ka ng hangin sa sobrang gaan mo e"
"Wee magaan ako?"
"Sympre hindi. Feeling ka!" agad ako bumasangot sa sagot niya.
''Paasa! "sighal ko tapos pinangunahan ko na sya.
" YAHHH! wait me pecpec ko" rinig ko pang sigaw niya kaya mas binilisan ko ang paglalakad ko.
Walangjo kahit kailan talaga ang babaeng yon.
"Hoy" habol hininga si Scar ng makapasok sa room namin.
Mangilan-ngilan palang naman ang nasa room namin.
"oh uminom ka muna" abot ko sa kanya ng tubigan ko tinanggap naman niya ito.
Habang umiinom siya nilabas ko yong extra towel at pulbos ko.
"Mag ayos ka muna. Muka ka na naman kase nakipag karera sa aso"
"Pecpec kahit basa ako ng pawis maganda ako" pagyayabang niya.
"Kwento mo sa pagong" pambabara ko sa kanya. Tinawanan niya lang ako saka siya nag-ayos.
Lunch break na namin. Nauna lumabas ang mga kaklase namin habang si Scar nagsusulat pa din. Ginagawa na niya kase mga dapat sa bahay ginagawa kase hindi na nya magagawa ang mga yan pag nasa mansyon na siya.
"Peklat gutom nako tara na kase" muling subok ko.
"mauna kana sa canteen susunod ako sayo" sabi niya na hindi manlang ako nililingon.
"Osige basta sumunod ka agad ah!" huling sinabe ko bago lumabas ng room namin.
"Ate isang box nga ng pizza pepperoni flavor saka dalawang buko shake na din po." sabi ko sa ale.
Hindi ako sa canteen namin bumili. Mabuti nalang may tinda na mumurahin pizza shop dito sa school. Inabot sakin ng tindera ang order ko pabalik na sana ako sa school ng may humarurot na sports car.
Agad ako ginabangan ng takot nguni't sa kabila ng takot hindi ko magawang tumabi o iwasan ang sasakyan. Napapikit nalang ako ng aking mata at inaantay na masagasaan ako.
"INENG TUMABI KA DYAN!"
"JUSKO ANG TULUNGAN NIYO SILA!"
Ingay ng mga tao, nanatili pa din ako nakapikit. Nguni't ganun nalang ang pagtaka ko ng hanggang ngayon wala pa din tumatama sakin.
"Miss hindi ka tinamaan kaya buksan muna yang mata mo" boses ng isang lalaki.
Marahan ko minulat ang aking mata.
"nasa langit naba ako?" bungad ko sa lalaking nasa harapan ko.
He was wearing a white shirt. Dagdag pa ang mala-anghel niyang muka.
"Sorry for ruining your imagination but your not."nakabusangot na sagot niya.
" Ay sayang"kunyaring nalulungkot ko sabi.
"Mukang okey ka naman gotta go!" saka siya tumalikod pero hinawakan ko ang braso niya pero shit's bakit para ako na kuryente weird.
"Salamat pala" ng maalala ko na niligtas pala niya ako.
He smiles at me. A genuine one.
"You owe me now Ms so don't thank me"arrogante na sagot nya sakin na nagpawala ng ngiti ko.
" Okey "walang buhay na sagot ko.
"So paano kita mababayaran?" tanung ko pa. Pinasok niya ang mga kamay niya sa bulsa ng sout niyang hoody jacket na pink.
"When I see you again" mayabang na sabi niya bago niya ako tuluyan tinalikuran.
Badtrip na yon pasalamat talaga siya gwapo siya!
"Saan kaba galing at ang tagal mo?" bungaran tanung ni Scar sakin pagkapasok ko sa room. Inabot ko sa kanya ang buko shake wala na yong pizza nasa gasaan.
"nakipag usap ako sa mga bulaklak at inantay sila sumagot" pabalang na sagot ko sa kany bago umupo sa pwesto ko nasa tabi lang naman ng upuan ni scar.
Hindi naman na kumibo si scar pagkatapos ko siya sagutin. Alam na niya ibig sabihin ko pag ganun ako sumagot sa kanya.
"Pechie tambay muna tayo sa park?" aya nya sakin. Tumango lang ako sa kanya bago ako umangkas sa kanya.
Nasa park na kami ngayon, nasa swing kami ngayon tag isa.
"Pechie bakit hindi ka mag pa transfer sa private school?" bukas niya ng usapan.
"Eto na naman tayo peklat eh" naiinis na sagot ko pang ilan beses na kase. Narinig ko malalim na buntong hininga niya.
"Hindi mo naman kailangan gawin ito pecpec" malungkot niyang anas.
Humarap ako sa kanya.
"Ayoko na pag uusapan natin ito ulit. Dadamayan kita kung sa public school ka mag aaral then be it. I don't care as long as magkasama tayo." iniwan ko na siya sa park.
I know why scar forcing me to transfer dahil kinausap na naman siya ng parents ko. Lagi nalang, every school year nalang ginugulo kami ni Mommy.
Ayoko suwayin ang parent's ko pero ayoko iwan si Scar. Siya nalang ang meron ako pag iniwan ko pa siya sa public school na yon baka ano ng manyari sa kanya.
Nang makarating ako sa mansion. Nakasalubong ko si Yaya Minda.
"Buti umuwi kana kanina kapa hinahanap ng mommy mo"salubong niya sakin.
"Asan po si Mom?"
"Nasa Study room pinapasabi niya pag dunating ka daw puntahan mo siya sa studyroom"
"Sige salamat Ya. Puntahan ko lang po si Mommy"paalam ko.
Nasa tapat nako ng studyroom ni mom. Kumatok ako ng tatlong beses.
"Come in, "my mom said inside.
Marahas ako bumuntong hininga bago binuksan ang pinto.
Nakaupo si Mommy sa paborito niyang upuan.
"Mabuti naisipan mo pang umuwi Penniely Chie Dariels" napapikit ako ng mariin ng banggitin ng mommy ko ang buong pangalan ko.
"Mom" babala ko.
"Mag transfer kana sa Mc'rickette Anak"
"No mom please understand me. Hindi ko kayang hiwalayan ang bestfriend ko kaya pasensya. Magpapahinga na po ako"
Pumanhik nako sa kwarto ko at sumalampak ng higa. The next thing I kne nilamon nako ng antok.
TO BE CONTINUED.....
Wyne and I become so much busy. Marami akong trinabaho at mga event na pinuntahan. Pumutok na kase sa business world ang pagdating ko kaya sobrang daming events na ina-attenand ko along with Wyne of course.Thankful talaga ako ng sobra sa kanya dahil after that scene, hindi niya ako iniwan."Mommmy!" I heard my daughter loud voice calling me cheerfully.I smile brightly at her."Yes my baby, don't make a fuss here." I accept her hug with open arms.Nandito kase kami ngayon sa company na ipimana ng Family ko. The Szayato's corporation, the biggest company all over the worlds.
Hours passed, na tagpuan ko ang aking sarili nakatitig sa family picture namin ni Wyne at Yuni. Dito sa kanyang opisina. Ang saya-saya naman tatlo, wyne eyes is looking me while his holding Yuni. Ako naman masaya nakatingin kay Yuni while hugging her tights in my arms, like i was afraid to lose her.This is the family I wanted. The family that I'm afraid to let go. To loss, minsan na akong nawalan ng pinangarap kong pamilya. Hahayaan ko na naman bang mawala ito?Napabagsak ako sa sahig sa labis ng panghihina."Pechiee"na rinig kong takot at kabadong sigaw ni Wyne.Matamlay ako bumaling sa kanya."My husband...
Yuri has a teary eye at me. But what should I do? Should I react then? Ang sakit. Sobrang sakit at ang sikip ng dibdib ko ngayon sobra. I almost not catch my breathe every time na sinusubukan pigilan ang luha ko.I don't want to be weak again, not in front of him again."I know is this too late, but still I want to apologise. For all the pain.."he takes a deep breath.I covered my mouth not to let out any sobs. But how long I can hold my tears?"For what I did, especially for our chi..""SHUT THE FUCKING UP!" Ihysterically stop him.
"Ano gusto mo inumin coffee ? Ice tea or Tea?" full attention na tanong ni Yuri. He's trying to get on me. I gaze at him."Hindi ako pumunta dito para dyan. Let's talk so I can leave." I coldly said to him.I was just being frank, but I guess I was not wrong here. "Pechie, wag ka naman magmadali."mababang saad niya. Naiinis ako sa pinapakita niyang reaksyon sakin. Bakit parang siya ang biktima at ako ang masama dito? "Yuri hindi kita maintindihan, bakit ka nagkakaganito?" I laid my first question, what I really curious one. Yuri face turn in very sad look. Pero sa totoo lang kung sa ibang tao mukha siyang kaawa pero sakin he looks awful and it disgust me. It may sound rude but it's true."I missed you," tumigil ang mundo ko sakin na rinig. 'I missed you,' It's echoing. And laughed loudly but without humor and sharpen my gaze at him."You think may pakialam ako? Sa tingin mo ba pumunta ako dito para pakinggang ang mga yan?Be reasonable Yuri."malamig kong saad sa kanya. Hindi
I went out early. But before I leave the house nag-iwan ako ng breakfast ng mag-ama ko. Of course before anything else sympre sila muna kahit ano pang busy ng araw ko. I dialed Ayue's number while I was driving. "Good morning, Madam." He answered his phone after a few rings. "Oh hello Ayue, can you reserve me a room for 2 people at GC's Hotel? This going to take for 1-week to book. I'll be needing this tomorrow morning. Also, can you send me details about what our company is doing in Japan?" I immediately told him what I needed. We both have precious time to be wasted. After telling me what I need. We ended the call since andito na rin ako sa Gareen Firm parking lot. Bumaba na ako ng sasakyan ko at sumakay sa elevator papunta sa receptions are. I'll be having business with him. I guess this will be the best time to talk with him. Wala naman na ako magagawa. Ayoko na rin naman magtago pa nakakapagod na. "I have an appointment with the Ceo," I announce to the receptionis
Na balot ng katahimikan ang lahat ng malakas na hinampas ni Wyne ang mesa. Maski ang bata na nasa kanyang bisig na pahingkatakutan. "Ayla, paki-akyat si Yuni sa kanyang silid. "Tarantang utos ko. "Baby, this is adult talk. Okay lang ba mauna kana muna sa room Daddy and I will follow you later okay?"pag-amo ko rito. "Yes mommy."mahinang naging tugon niya. Sumama siya agad kay Ayla. Nang makasiguro na akong wala na talaga si Yuni, saka ako humarap sa kanilang lahat pero ang focus ko si Wroen. Pero inuna ko asikasuhin ang asawa ko, one of the servant brougth the medicine kit. "Wroen, I really don't know what I've done to you. Just to owe me of that kind of treatment."malamig kong sambit habang nilalagyan ko bandage kamay ni Wyne. Wala ako na rinig na kahit anong salita mula sa kanila, even scars. Nag-angat ako ng tin