Chapter 2

Mabilis lumipas ang Isang buwan naging busy kami ni scar sa mga Gawain naming sa paaralan. Pareho kase kami ni Scar kasali sa sports pero magkaiba na sport. Si scar magaling sa badminton samantalang ako sa pag langoy ang aking kinahiligan.

"Ms.Dariels kailangan mo galing balita ko magaling ang makakalaban natin na paaralan. Maasahan ba kita?" Ani ni coach pagka-ahon ko sa pool.

"Oo naman sympre ako paba?"nakangising sagot ko sa kanya.

"Yan ang gusto ko mataas ang confidence mo"natutuwang sabi ni coach.

"Baka kamo hambog"singit ng isang ka teammates ko.

Natatawa nalang ako na inilingan sila. Pumanhik nako sa restroom to take a bath at makauwi na din for sure nakaabang na sakin si Scar sa gate.

"Peklat" agaw attention ko sa kanya.

Nagbabasa kase siya habang nakasandal sa puno tapos nasa gilid naman niya ang bike niya. Kaya siguro hindi niya namalayan na nakalapit nako sa kanya.

"Ano tara na?"

"Yeah pero maglakad nalang tayo I know na pagod ka din kase pareho tayo may practice."

"Sige" pag sang-ayon niya

.

Malapit na kami sa Gate ng Village.

"Pecpec kailangan ko pala pumunta sa convenience store may utos ang madrasa ko pasensya na muna kana "paalam niya.

"Sige ingat ka" ngumiti lang siya sakin.

Nakatanaw ako sa bulto niyang papalayo sakin. Nang hindi ko na siya makita saka ako naglakad ulit pero ngayon naka-headphone na ako ngayon.

Nasa kalahati nako paroon sa mansion naming may malalaking butil ng tubig pumapatak sakin. Hanggang sa bumuhos na ang ulan pero imbes na bilisan ko ang lakad ko mas binagalan ko ito.

"Miss hindi maganda sa isang babae nagpapaulan" mabilis ko nilingon ang likuran ko.

"Ikaw na naman!" may inis na sabi ko.

He was the man who save me a month ago.

"ako nga" inirapan ko lang siya saka lumakad ulit wala akong pake kung malakas ang ulan.

"Hey!"

hinabol niya ako pinayongan.

"Lumayo ka nga sakin" taboy ko sa kanya but his persistent.

Kaya hinarap ko siya pero nasa loob pa din kami ng payong.

"Why are you doing this Mr.Who you are?"mariin na tanung ko.

Hindi ito ang unang beses nakakasabay ko sya sa daanan o nakikita kung saan-saan pero hanggang ngayon hindi pa din namin alam ang pangalan ng isa't isa tapos kung umakto siya para ba kaming magkaibigan.

" I'm Yuri" pakilala niya.

Napama-ang ako sa kanya. What the fuck, did I ask his name?

"So?"

"You're name?"

"Why would I tell you?"mataray na sabi ko.

Pilyo niya ako nginisihan,pero inirapan ko siya.

"Kase I ask you?" he questionably replied to me.

"Well I have rights not to tell you," saka ako nagsimula agad maglakad muli pero dahil nga makulit siya sumunod siya sakin.

"But that's unfair. Sinabe ko ang name ko sayo so you should give back" giit niya pa.

Iritang-irita nako sa kanya promise.

"Pechie.Happy?"punong sarkastikong sagot sa kanya.

Ayan,ayan na naman ang mala-angel niyang ngiti. Akala mo model ng toothpaste o kaya toothbrush badtrip!

"Friend ?"tanong niya.

Nakalahad ang kamay niya pero tinignan ko lang ito bago ngumisi sa kanya.

"Friend,your ass" ngisi ko saka tumakbo pa palayo sa kanya pero bago ako tuluyan makapasok sa gate ng mansion naming nakita ko siyang naka-ngiti nakatanaw sakin habang kumakaway sakin.

Nakakaasar siya, ayoko tanggapin ang pakiki-kapag kaibigan niya sakin dahil I want more than friends. I know I'm still young but since he save me gusto ko na siya.

Dati nakikipagtalo ako kay scar tungkol sa love at first sight na yan pero lintik yan tinamaan ata ako ng lintik.

"GO PECPEC KO!!PECPEC KO!"

pag che-cheer sakin ni Scar dahil ngayon ang tournament pero hindi ko alam kung chenicheer niya ba ako o binabadtrip at pinapahiya niya ako.

"Go babyyyy ko!" sinabayan pa ni mommy. Napangiwi nalang ako nag iwas ng tingin sa kanilang dalawa.

Nag simula na ako mag warm-up. Hanggang sa nilapitan ako ni Coach sinabahan ako pumunta na sa pwesto ko.  The ref signals after his count start na agad ang game.

1

Nagpakawala pa ako ng buntong hininga to relax mind.

2

I bend, to ready myself.

3

I was about to jump when I saw a familiar man.

"JUMP!"  Ref shouted.

But before I jump,binalikan ko ng tingin ang  nakita ako. For the second time I clearly know kung sino siya. It's Yuri. Nakangiti siya sa direction ako and mouthed 'Goodluck'.

I unconsciously smiled before I jump. Ako nalang pala ang na huli tumalon sa Pool. Ewan ko ba imbes na kabahan ako dahil may chance na matalo ako kaso wala. In fact ako pa nga ang nanguna.

"Grabe pec,kinabahan ako sayo!" Lapit nila sakin.

"Oo nga sweety, akala ko matatalo ka"habang pinupunasan ako ni mom.

"Tecnique ang tawag doon"sabay wink ko sa kanila dalawa at mabilis luminga-linga para hanapin siya subalit hindi ko na siya makita pa.

"Sumabay kana kase sakin peklat"aya ko sa kanya.

"Hindi na pec, may parttime job ako"

"Parttime job?"nagulat ako.

"Oo eh"

"Pero 15 ka palang"

"Kase kailangan pec. Pag hindi ako nag trabaho wala ako pang gastos alam mo naman nakafreeze ang atm ko dahil sa madrasta ko eh."malungkot na sabi niya. Kaya lumapit ako sa kanya.

"Alam mo naman willing naman si Mommy sagutin ang gastusin mo. Tanggapin mo nalang kase peklat para hindi ka mag hirap at makapag focus ka sa pag aaral" suggestion ko.

"Maraming salamat pero hindi na. Sasagutin na nga ni Tita ang college ko tapos pati ba naman ang mga gastusin ko nakakahiya na pec" tanggi niya.

Kaya wala ako nagawa kundi hayaan siya. Wala naman ako magagawa e,alam ko na kase ang ganyan ugali ni Scar. Ayaw niya talaga nakaka-istorbo siya.

Nakatanaw nalang ako sa kanya papaalis. Hindi na niya ako masabayan sa pag uwi dahil may parttime siya sa isang comshop. Nalulungkot ako sa part na yon,sanay pa naman ako kasama siya tuwing naglalakad ako or nakabike.

Hindi nako nagbike pauwi. Naglakad nalang ako katamad kase. Tulad ng nakaraan bigla nalang sumusulpot si Yuri kung saan.

"Umamin ka nga ini-istalk mo ba ako?"

Tumawa siya sa tanung ko.

"Gusto ko yan yong pagiging feeling mo!" Tapos tumawa na naman siya. Kaya inirapan ko siya at naglakad ulit. Bahala siya sa buhay niya.

"Ang galing mo pala mag swimming. Race tayo minsan?" Hindi nako nagulat ng nakasunod na naman siya.

Hindi ko siya pinansin tumuloy lang ako sa paglalakad.

"uy magsalita ka naman!" pangungulit niya.

"hindi kaba makapag salita?" napairap nalang ako sa kakulitan niya. I stayed quiet pero siya madaldal.

"You know I'm still amazed how you won that day" pagkwento niya.

Lihim ako natutuwa sa sinasabi niya sakin but I still wear a stoic face.

"biruin mo yon ikaw na ang huling tumalon but you still won grabe kakaibabe ka pala" halos mapahinto sa pagtibok ang puso ko sa pinagsasabi nya. Pakiramdam ko tumitibok ang tenga ko dahil sa kanya.

Ang sarap marinig ang compliment galing kay crush.

"Share mo lang?"nakangising anas ko.

Not letting him know what I truly feel.

"Yeah share ko lang" naasar na sagot niya sakin.

Aww, my crush so cute! So pikon din.

"Then you can go home now Mr. Madaldal chupi shoooo!" taboy ko with a gesture.

He chuckles lightly.

"Olright, see you again Ms. Dariels" naningkit ang mata ko.

"how did you know?" duro ko sa kanya at tinignan na nanghuhusga.

"I have my ways, see you around" bigla nalang niya ako tinalikuran. Nakapamulsang lumakad papalayos sakin.

Taeng lalaki yon.

"para kang gago Gareen!" mahinang sambit ko ng makalayo siya nguni't hindi ko din naman mapigilan mapangiti.

"Mukhang nakakasanayan ko nang makita siya" saad ko bago tuluyan pumasok sa mansion.