Chapter 3

Mabilis nagdaan ang mga araw, linggo at buwan. Hindi na din kami gaano nagkakasama ni Scar dahil sobrang busy siya sa bahay nila plus ang part-time job niya pa. Gustuhin ko naman siya tulungan pero alam kong hindi niya tatanggapin yon. Regular na din ang pagkikita namin ni Yuri kung pagkikita nga ba. For me kase parang hindi coincidence lang yon.

I don't want to assume then anyway. Pabor naman sakin ang pagkikita namin kahit pa hindi tumatagal ng kalahating oras okey na ako doon. Makita ko nga lang siya kumpleto na araw ako.

"Pechie!"

Napahinto ako sa paglalakad at dahan na nilingon kung sino sumigaw. Lumawak ang ngiti ko ng makita ko si Aiko.

"Aiko!!" I giggle because of excitement. He hugged me tightly.

"I miss you" malambing niyang bulong sakin. Nilabanan ko ang yakap ko sa kanya.

"Miss you too prince ko!" ganti ko.

Lumayo naman na siya sakin pero hinalikan niya ang noo ko. Tapos nginitian niya ako ng malawak. Ang ngiti nyang nakakahawa.

"Let's go kanina pa nag aantay si Tita" aya niya naka-akbay siya sakin.

"You didn't told me na uuwi ka pala. I was talking to you last night diba?" nagtatampo kong sabi habang naglalakad kami pauwi.

"Princess surprise diba. May surprise bang sinasabi" he defended himself. I rolled my eyes because of his answer. As always, hindi papatalo ang mokong.

"I'll make up with you" my mood suddenly changed.

He laughs heartily.

"Na isahan mo na naman ako Pennielyn" ginulo niya buhok ko kaya naaasar ko siyang nilayuan.

"Uto-uto ka kase!" saka ko siya binelatan. Tumakbo ako.

"BRAAT!" sigaw niya.

"PANGET!" ganti ko.

Mas binilisan ko ang pag takbo ko kaso sa sobrang pag focus ko hindi ko namalayan may tao sa harapan ko kaya ang ending bumagsak ako.

"Aray ang pwet ko!" mangiyak-ngiyak ako pilit bumangon.

I was about to scold who the fuck bump me but.

"Tsk" mabilis pa kay flash ako nag angat ng tingin. Nanlaki ang mata ko ng makilala ko kung sino ang nakabanggaan ko.

"Yuri" bigkas ko.

Madali akong bumangon.

"PRRRRIINNCEESSS KOO!" sigaw na papalapit ni Aiko. Pinaningkitan ko ng mata si Aiko ng makalapit na siya.

"Princess ah?" lumipat naman ulit tingin ko kay Yuri na may ngisi sa labi.

Ako lang ba o talagang may kakaiba sa aura ni Yuri ngayon. He used gentle and softened with me.

But the way he stared at me is different.

"Got problem with that?" Seryosong anas ni Aiko.

"Nope." He replied without looking away.

He looks like, jealous boyfriend. I can't help but show my sinister smile.

"See you around Mr. Let's go prince ko" sabay kapit ko sa bewang ni Aiko.

Lihim ko siya kinindatan aba ang loko pilyo ako nginisihan mukhang gets niya ang ibig kong sabihin.Inakbayan niya ako para tuloy kami mag jowa ni Aiko.

"Yeah. Let's go princess" saka kami nagsimula maglakad. Nilagpansan namin si Yuri na taimtim nakatitig sakin.

Napahagikgik ako ng makalayo na kami ni Aiko.

"Siya ba?" tanung niya.

Nandito kami sa kwarto ko. Sanay nako na nandito sya sa kwarto ko pag umuuwi siya galing japan.

"Yes siya nga" pag amin ko.

Binigyan naman niya ako ng kakaibang ngisi.

"Mukha siyang nagselos kanina princess"

Parang may humaplos sa puso ko. Knowing na nagselos si Yuri. Ibig sabihin mutual feelings kami?

"Ayiieee umasa."binati ko siya ng unan.

" Epal" asik ko bago pumasok sa bathroom ko.

Nguni't bago ko pa tuluyan masara ang pinto narinig ko pa ang mapang asar niyang tawa na talagang kina-iinisan ko sa kanya.

Isang linggo ang lumipas pero kahit anino ni Yuri hindi ko nakita. Namimiss ko siya yan ang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko siya makita, gusto ko yong pang babadtrip niya sakin pag naglalakad ako pauwi. Pero walang siya. Malungkot ako nagsimula muli maglakad hoping na lilitaw siya kahit ilang segundo lang okey na sakin yon.

"Pechie!"

Huminto ako sa paglalakad. Nakangiti kong nilingon ang tumawag sakin dahil umaasa ako na siya ang tumawag sakin nguni't na dismaya ako ng makita ko na si Scar ang papalapit sakin. Ngayon lang ata akong nalungkot makita si Scar. Sa unang pagkakataon hindi siya ang taong gusto ko makita. Nguni't sinikap ko maging natural sa kanya.

"Akala ko may pasok ka?" tanung ko ng makalapit na siya.

"Parang ayaw mo ata akong ka sabay eh" nagtatampong sagot niya sakin habang nakanguso pa.

"Arte mo parang nagtatanung lang e" sinukbit ko ang kamay ko sa braso niya at pinatong ang ulo sa balikat niya since siya ang mas matangkad samin.

Ganito kami maglakad ni Scar isa pa namiss ko siya nguni't mas miss ko si Yuri.

"May problema kaba pec? Kahapon kapa lutang kaya napag desisyonan kong umabsent muna kase nag aalala ako sayo!" na guilty naman ako.

Tama naman kase siya. Wala talaga ako sa sarili ko dahil sa sobrang pagkamiss ko sa kanya. Hindi kase na bubuo ang araw ko na hindi siya nakikita mukhang nahibang nako sa kanya.

" Uy! "kalabit sakin ni Scar.

"Hindi ako okey! "sagot ko.

"Tell me what's wrong?" I sense her worries.

Sumubo muna ako ng pizza. Matagal ko ng kilala si Yuri pero ni minsan hindi ko na banggit kay scar ang nanyayari. Pakiramdam ko naglilihim ako sa bestfriend ko.

"Pecpec ano na?" pangungulit niya.

Sandali ko siya pinakatitigan. Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba o hindi sa kanya. Nguni't bandang huli bumuntong hininga ako.

"I met a man." panimula ko.

Umayos siya ng upo at nakikitaan ko siya ng interest sa paraan ng pagtingin niya sakin. Maya't maya lumitaw ang nakakalokong pang asar niyang ngiti.

Inirapan ko siya.

"He save me. Actually it happened yong first day of school natin. Then, continues na ang pagkikita namin." pinutol ko. Uminom muna ako sa buko shake ko.

"Then it happen. Nagustuhan ko siya. Simula palang kaya lang halos one week na siya hindi nagpapakita. Namimiss ko siya" habol ko sa mababang tinig.

"Oh mynudeness pecpec dalaga kana!" she giggles.

Hindi ko din mapigilan matawa.

"Gaga ka!" natatawa na anas ko.

"Ikaw kamusta ang parttime mo?" baling ko sa kanya.

"So far oks naman. Kaya lang may weird nagpapadala sakin na mga flowers, chocolate at iba pa. Kung maharot lang ako kikiligin ako pero pec hindi. It's kinda weird. Pakiramdam ko may matang nakatingin sakin"

"Stalker," I said.

"Tama ka. May stalker ako and ang creepy pec"

"gusto mo ba kausapin ko si mommy na lagyan ka ng bodyguard or pa imbestigahan kung sino ang taong yon?"

She immediately shook her head and said.

"Harmless naman siguro yon."

Wala akong nagawa. Tulad ng inaasahan tatanggihan na naman nya ang offer.

Sandali pa kami tumambay sa Pizza shop bago kami nagdecide umuwi. Natapos na naman ang araw ko na hindi ko siya nakikita.

PANIBAGONG ARAW na naman. Tamad na tamad ako nag asikaso. Sabado ngayon pero kailangan ko mag jogging at bago ako pumunta sa school. May training pa kase ako para sa na lalapit na competition ng buong division.

Pababa nako ng hagdan.

"buti bumaba kana mahal na prinsesa akala ko pag-lubog pa ng araw kapa baba" pinaningkitan ko ng mata si Caiko. Ang kambal ni Aiko.

"Wag kang maarte C. If i know kadarating mo lang ts" saka ko sinalpak ang headset ko sa tenga ko pero walang sounds. Bakit? Dagdag props, aminin kayo din ganyan kayo hihi.

Nagsimula na kami mag-jogs ni Caiko.Nang matapos kami mag jogging hinatid niya ako sa tapat ng school pero bago siya umalis hinalikan niya muna ang noo ko. Sanay nako sa pagiging clingy ng mag kambal na yon. Kaya lagi ako na tsismis na may jowa na daw ako. Mabuti nalang magkamuka talaga si Aiko at Caiko baka masabihan pa akong lalakero.

"Good morning coach!" pinasiglang bati ko.

"Morning Ms. Dariels buti maaga ka dumating ngayon. Maayos kana ba? Baka mamaya bigla ka nalang mag floating sa gitna ng training ah!" biro niya.

Napakamot ako sa leeg at pakiramdam ko namumula na ang pisngi ko. Naalala ko na naman kase ang nanyari kahapon sa training ko.

" Coach naman! "nahihiyang kong anas.

" HAHAHA biro lang sige na simulan muna ang training at ipapakilala kita sa sponsor ng competition ngayon taon. "

"Bakit kailangan pa ipakilala coach?" tanung ko. Nagkibit-balikat lang siya bilang sagot at nagpaalam muli.

Hinubad ko ang sout kong roba.Naka sports bra at cycling short ako ngayon. Ganito talaga lagi sout ko pag nag tra-training ko. Nagsimula nako sa pag training ko.Inabo't nako sa kalahating oras bago ko napag desisyonan mag floating nalang muna.

Muli na naman bumalik sakin isipan si Yuri.

Nilubog ko ang sarili sa pool to forget him temporarily. Then the tragedy flashed on my mind. I am consciously panicking and losing breathe suddenly.

Fear was eating me.

'tang ina' mura ko sakin sarili.

Mauubusan nako ng hininga pakshit! I was panicking and slowly losing out my breathe than before I close my eyes I heard a flash.

Pero wala na, napapikit nalang ako ng tuluyan.

'Cough!

'Cough!

Masakit ang dibdib ko pati ilong ko habang naghahabol ng hininga. Lalo pa ako nahirapan makahinga ng may sumalubong sakin ng yakap.

"hi..hindi a..ako ma..kahin..ga"hirap na ani ko. Natauhan naman ang yumakap sakin at lumayo.

" Yuri"hindi makapaniwala na anas ko. Bigla ako nagkaroon ng lakas.

Basang-basa siya then realization hint me.

"Thankfully you're safe. What are you thinking? Bakit nagpapalunod ka?" he was nagging me with concerns.

Hindi ko siya sinagot. Basta ko nalang siya niyakap ng mahigpit. Then, I cried a lot. I thought mamatay nako kanina. Pero good has a reason and give me a chance not to give up on my life.

" You're my savior Yuri" I whispered to him before I totally lost my consciousness.