บทที่8 อยากลองจูบไหม

“หึ! นี่เบลคิดถึงเรื่องนั้นตลอดเวลาใช่ไหม พี่ไม่ได้หมายถึงแบบนั้นสักหน่อย แค่จะทำแบบนี้”

มาร์วินจับเอวเล็กดึงเข้ามาหาตัวเขา กอดคนตัวเล็กแนบชิดและจับหัวเล็กให้หนุนท่อนแขนเขาแทนหมอน ลูบหลังเธอเบาๆ เป็นการกล่อมนอน

เฌอเบลถึงกับนอนตัวแข่งทื่อทำอะไรไม่ถูก อึ้งไปกับการกระทำของเขา

มาร์วินยกยิ้มมุมปากในความมืดเขารับรู้ได้ถึงความเกร็งไปทั้งตัวของเธอ เลยจับแขนเล็กมาโอบกอดรอบเอวเขาไว้

“เงียบทำไมหลับแล้วเหรอ” ไม่ใช่คำถามแต่เป็นการตั้งใจแหย่แกล้งเธอมากกว่า

“ยังไม่หลับค่ะ แล้วไม่รู้ว่าจะนอนหลับรึเปล่าด้วย”

“ทำไมล่ะพี่ลูบหลังให้อยู่นี้ไง เป็นวิธีที่คุณแม่ทำให้พี่ตอนเด็กๆ”

แต่พี่ไม่ใช่คุณแม่ไง ตัวเบียดกันขนาดนี้ใกล้ชิดเนื้อแนบเนื้อขนาดนี้ ใครจะไปหลับลง

“งั้นเบลมีคำถามอีกไหม คุยกันไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็คงหลับไปเอง”

“เบลคิดไม่ออกว่าจะถามอะไร” ใครมันจะไปคิดอะไรได้ละ เล่นจู่โจมกันขนาดนี้ ใจฉันเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาแล้วมั้งเจอแบบนี้

“งั้นให้พี่ถามบ้างดีไหม”

“ก็ได้ค่ะ”

“บอกไซส์เบลมาหน่อยสิ พรุ่งนี้จะสั่งชุดมาให้ เวลาเบลมานอนนี้จะได้มีชุดใส่ ต่อไปคงต้องมาบ่อยๆ”

“เดี๋ยวนะคะ ทำไมเบลต้องมาบ่อยๆ”

“ก็เราเป็นแฟนกัน จะไม่มาได้ไง”

“เบลยังไม่ตกลงเลยนะคะ” เขาร้ายกาจจริงๆ เล่นแบบนี้กันเลย และฉันก็ชอบด้วยสิ ไม่อยากปฏิเสธเขาด้วยสิ ทำไมพี่เกินต้านขนาดนี้นะ

“ต้องตกลงแล้วล่ะ พี่ไม่ปล่อยให้เบลไปคบกับใครคนอื่นหรอก บอกไซส์เบลมา หน้าอก เอว สะโพก”

“ไม่บอกหรอก”

“ไม่บอกคือจะให้พี่วัดเอาเองใช่ไหม” มาร์วินเริ่มหยุดมือที่ลูบหลังให้เธออยู่และค่อยๆ เลื่อนไปที่เอว

หมับ!

เฌอเบลรีบจับมือเขาไว้ให้หยุด “พี่มาร์วินเบลบอกก็ได้ค่ะ พรุ่งนี้ค่อยส่งLineไปนะคะ คืนนี้พี่คงจำไม่ได้หรอก บอกไปเดี๋ยวก็ลืม”

“ไม่ลืม บอกมาตอนนี้เลย”

“พี่เกเรเบลชะมัด” โอ๊ย! จะเป็นลม เล่นอะไรของเขา

“บอกมาเดี๋ยวพี่บอกของพี่คืน ยุติธรรมมากเลยว่าไหม” เขายกยิ้มเจ้าเล่ห์ ตามแบบของเขา

“34-24-36 บอกรอบเดียวนะคะพี่จำเอาเอง”

“จำได้ขึ้นใจเลยครับ ส่วนไซซ์พี่58นะครับ”

“ไซซ์อะไรของพี่58…” เฌอเบลนิ่งเงียบไปนิดหนึ่งพอคิดขึ้นมาได้ว่าเขาหมายถึงอะไร ฟาดฝ่ามือลงไปบนกล้ามท้องของเขาเสียงดัง เพี้ยะ! “คนทะลึ่ง”

มาร์วินหัวเราะลั่น ชอบใจปนเอ็นดู น่ารักมากเลยนะเฌอเบล แบบนี้เขาไม่ปล่อยเธอไปไหนแล้วล่ะ ใครจะยังไงเขาไม่สนแล้ว

“เจ็บมือด้วยเนี่ย คนอะไรตัวแข็งยังกับเหล็ก” เฌอเบลบ่นเขาในความมืด

“แล้วจะตีพี่ทำไมถ้าเจ็บมือตัวเอง แต่จะบอกอะให้เอาไหมว่าตรงอื่นที่แข็งกว่าตัวก็มีนะ อยากลองจับไหม” อยากแกล้งคนตัวเล็กต่อ เลยพูดเล่นแหย่ไปเรื่อย

เฌอเบลอยากจะฟาดเขาอีกสักครั้งแต่ไม่ทำดีกว่า ท่าทางจะไม่สะเทือนผิวกายเขาด้วยซ้ำ แกล้งเขากลับบ้างดีกว่าเอาแต่พูดให้ฉันเขินอยู่ได้

“ตรงไหนละคะเบลอยากลองจับ” เฌอเบลยิ้มกริ่มและพูดตอบเขาในความมืด ห้องเขาค่อนข้างมืด เห็นหน้าใกล้ๆ กันเลือนราง

“แน่ใจนะว่าอยากจับ” มาร์วินยกยิ้มกับคนที่พยายามสู้เขากลับ

“ก็ถ้าพี่ให้จับเบลก็จับค่ะไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ตรงไหนเหรอคะ”

“ที่บอกว่า58น่ะ ตรงนั้นแหละ ยังอยากจับอยู่ไหม”

เวรกรรมของฉันไม่น่าไปแกล้งเขากลับเลย พี่มาร์วินเล่นแรงไปแล้วนะ

“เบลเงียบทำไม กลัวงั้นเหรอ” เขาแอบกลัวเธอโกรธ เลยรีบถาม

“เปล่ากลัวค่ะ แต่มันยังไม่ถึงเวลานะเบลว่า”

“แล้วเมื่อไหร่ล่ะ เวลาที่เบลคิดไว้”

“แต่งงานก่อนค่ะ”

เขาหัวเราะ…“โอเคพี่นอนดีกว่า อีกแค่ไม่กี่ปีเองเนอะ รอได้แหละ ผู้ชายทุกคนต้องรอได้ ไม่นานอะไรหรอก รอได้พี่เข้าใจ นอนๆ”

ตุบ! กำปั้นเล็กทุบ ลงบนแผงอกเขาไม่ได้แรงมาก

“อื้อ! พี่มาร์วิน กวนโมโหเก่งจริงๆ เลยนะคะ” เฌอเบลลุกขึ้นนั่งอย่างต้องการจะวีนเขา

มาร์วินเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟหัวเตียง แล้วหันมามองคนที่นั่งทำหน้าเอาเรื่องเขาพร้อมกับกลั้นยิ้ม

“เดี๋ยวเหอะยังไม่หยุดยิ้มอีกนะคะ ใครจะไปไวไฟเหมือนตัวเอง แล้วยังจะมาตลกคนอื่น”

“มานอนนี่มาพี่ไม่แกล้งแล้ว” มาร์วินตบมือลงบนที่นอนให้เธอมานอนข้างๆ เขาเหมือนเดิม “มาเถอะกอดนอนไม่แกล้งแล้ว”

เฌอเบลมองค้อนเขาแต่ก็ยอมไปนอนข้างๆ เขาเหมือนเดิม เงยหน้ามองคนหล่อที่ก้มลงมามองเธออยู่เหมือนกัน มือเล็กไต่ไปตามแผงอกกว้าง มองสบตาเขาลูบไล้เล่นและเริ่มต่ำลงไปเรื่อยๆ

“เบลลูบต่ำกว่านั้นหน่อยสิ” มาร์วินพูดยิ้มๆ

“พี่ถอดเสื้อนอนนี่ตั้งใจจะยั่วกันใช่ไหมคะ”

“ใช่ครับ แล้วพี่ยั่วสำเร็จไหมมีคนใจสั่นรึเปล่า”

เฌอเบลยิ้ม อยากจะหยอกเขากลับบ้าง “วิธีนี้คงได้ผลกับสาวๆ มาเยอะเลยใช่ไหมคะ”

คนตัวโตบีบจมูกเล็กกัดปากท่าทางมันเขี้ยวคนตัวเล็กเต็มที พร้อมกับมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์และตอบคำถามเธอไปด้วย “ก็ได้ผลนะแต่ไม่ใช่หมัดเด็ดของพี่หรอก มีอีกวิธีหนึ่ง ที่ไม่เคยพลาดเลยสักราย”

“อะไรเหรอคะ ลองกับเบลสิว่าจะได้ผลรึเปล่า”

“อยากลองจริงเหรอ”

เฌอเบลพยักหน้า “ลองค่ะ”

“จูบ“

“ได้เหรอ” มาร์วินเลิกคิ้วถามท่าทางเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าเธอให้ทำจริง

“พี่จูบเก่งขนาดนั้นเลย”

มาร์วินพยักหน้ายิ้มๆ

“งั้นลองจูบเบลหน่อยสิคะ”

คนตัวโตไม่รอให้เธอพูดซ้ำ จับปลายคางเล็กไว้ให้เงยหน้าเพื่อรับจูบจากเขา