บทที่9 ครั้งแรกสำหรับเขาทุกอย่างNC🔥

มาร์วินกดริมฝีปากทับริมฝีปากอิ่ม บดขยี้ปากสวยอย่างนุ่มนวล จับแขนเล็กโอบรอบคอเขาไว้ คนมีชั้นเชิญค่อยๆ จูบ ค่อยๆ เข้าหาตะแคงหน้าบดกลีบปากสวยอย่างใจเย็น สอดเรียวลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่ม ทักทายลิ้นเล็กอย่างดูดดื่มและเร้าอารมณ์ ก่อนจะถอนริมฝีปากออก มามองสบตาสวย จงใจหยุดเพื่อจะดูปฏิกิริยาคนที่อยากรู้ว่าเขาจูบเก่งจริงไหม

เฌอเบลแก้มแดงปลั่งตาสวยหวานเยิ้ม กำลังเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบแสนหวาน มองเขาด้วยสีหน้างงๆ

เขาจะหยุดทำไมกำลังฟิน แอบคิดในใจ

“ชอบไหม?” มาร์วินถามยกยิ้มชอบใจกับอาการของคนตัวเล็ก

“อื้อ!” เฌอเบลพยักหน้าตอบรับเขาตรงๆ ก็มันฟินจริงๆ เขาจูบเก่งจริงๆ แค่จูบเองนะ ทำฉันวูบวาบไปหมดทั้งตัวแล้ว

“ต่อไหม?” มาร์วินลูบผมนุ่มเบาๆ โน้มหน้าหล่อแนบชิดใบหูเล็กกระซิบถาม พร้อมกับจูบไซซ์เบาๆ

เฌอเบลห่อไหล่รู้สึกสยิวขนอ่อนลุกซู่ แต่พยักหน้าเบาๆ อนุญาตให้เขาจูบเธอต่อ

มาร์วินขยับตัวมองสบตาสวยและถามย้ำให้เธอตัดสินใจอีกครั้ง “ถ้าจูบอีกพี่ไม่รับปากนะว่าจะหยุดแค่จูบ เบลอนุญาตไหม”

เฌอเบลมองสบตาเขาแล้วขยับตัวเข้าไปแนบชิดร่างหนา แขนเล็กเหนี่ยวรั้งลำคอแกร่งให้โน้มเข้าหา เงยหน้าเล็กน้อยเผยอปาก หลับตาพริ้มเป็นการรอรับจูบจากเขา

มาร์วินยิ้มเอ็นดูคนติดใจจูบ และไม่คิดว่าเธอจะยอมเขาง่ายขนาดนี้ แต่ท่าทางเธอน่ารักชะมัด คงชอบเขามากถึงได้ยอมเขาขนาดนี้

มาร์วินอดใจไม่ไหวอีกต่อไป กดจูบลงไปบนปากสวยที่เขาก็ติดใจความหวานของเธอตั้งแต่ครั้งแรกแล้วเหมือนกัน อยากจูบเธอทั้งคืน

มาร์วินจูบไซซ์ซอกคอขาวนุ่มดูดชิมผิวนุ่มอย่างรู้สึกลุ่มหลง มือหนาลูบไล้ไปตามร่างบางนุ่มนิ่ม แนบชิดร่างหนาจนแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน

กลิ่นหอมจากคนตัวเล็กยิ่งทำให้อารมณ์หนุ่มเดือดพล่าน มือหนาสอดเข้าไปในเสื้อยืดของตัวเอง ลูบคลำสำรวจหน้าอกอวบอิ่มอย่างใจเย็น มันเต็มไม้เต็มมือเขาอย่างไม่น่าเชื่อ จากที่ได้พิสูจน์ความนุ่มหยุ่นที่เธอกอดเขาตอนซ้อนมอเตอร์ไซค์ในคืนนั้น ก็รับรู้ได้ถึงความนุ่มนิ่ม แต่ไม่คิดว่าขนาดจะเต็มมือเขาขนาดนี้

“ซ่อนรูปเก่ง”

มองสบตาสวยแล้วมุมปากยกยิ้ม จุ๊บแก้มนุ่มไปหลายฟอดสูดดมกลิ่นหอมเข้าปอด

เฌอเบลแก้มแดงปลั่งเขินอายจนไม่กล้ามองสบตาเขา

มาร์วินถอดเสื้อยืดของตัวเองออกจากร่างสวย และตามมาด้วยบราลูกไม้

เขาจ้องมองเฌอเบลที่รีบยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเอง เธอสวยมาก ผิวขาวละเอียดเนียนนุ่มอมชมพูน่าสัมผัสไปทั้งตัว

“เบลเอามือออกเถอะพี่อยากดู เราสวยมากไม่เห็นน่าอายเลย ขอพี่ชื่นชมหน่อยนะครับ” มาร์วินจับแขนเล็กทั้งสองข้างออกจากเต้าสวย

“พี่เลิกมอง” เฌอเบลพูดเสียงเบาเขินเขาจนทำตัวไม่ถูก สายตาคมเอาแต่ต้องจ้องเธอไม่หยุด

“งั้นจูบต่อดีไหม”

“อื้ม!” เฌอเบลพยักหน้า

“ชอบจูบของพี่ขนาดนั้นเลย” เขาพูดหยอกล้อเพราะเวลาเธอแก้มแดงน่ารักมาก

เฌอเบลเขินอายจนไม่กล้าสบตาเขา แต่เมื่อริมฝีปากเขาบดทับลงมาก็ตอบรับจูบเขาทันที อย่างจงใจให้เป็นคำตอบว่าเธอชอบมากแค่ไหน

มาร์วินตะโบมจูบอย่างเร่าร้อน บดขยี้ริมฝีปากสวยดูดดื่มรุนแรงเรียกร้องมากขึ้น จนร่างบางสั่นสะท้าน กอดเขาแน่น

มือหนาบีบเคล้นคลึงก้อนเนื้อนุ่มนิ่มอย่างเพลิดเพลิน นิ้วหนาปัดป้ายยอดอกสีหวานจนแข็งชูชันสู้นิ้วเขา มาร์วินถอนจูบอย่างรู้สึกเสียดาย แต่ตอนนี้เขาอยากชิมเต้าอวบของเธอมากเหมือนกัน รู้สึกหิวนม คอแห้งขึ้นมา

“อยากดูดนม ขอพี่ดูดนมก่อนนะ เดี๋ยวค่อยจูบอีก”

เฌอเบลแทบจะบ้าตายกับคำขอของเขา พี่จะขอทำไมเนี่ย จะทำอะไรก็ทำสิ จะมาพูดให้อายทำไมนัก

มาร์วินไม่รอช้าบีบสองเต้าพร้อมกันอย่างรู้สึกมันเขี้ยว และซุกหน้าหล่อลงกลางร่องอกนุ่ม เกลือกกลิ้งใบหน้าถูไถความนุ่มหยุ่นและสูดดมความหอมอย่างคลั่งไคล้

เฌอเบลสะดุ้งเบาๆ เมื่อปากหนาครอบดูดตรงยอดอกสีหวาน และแทบดิ้นเมื่อเขาตะโปมดูดแรงขึ้นเหมือนเด็กหิวนมจริงๆ ความเสียวสยิวแล่นไปทั่วร่าง เงยหน้าแอ่นอกค้างและรับรู้ได้ถึงความเปียกแฉะด้านล่างของตัวเอง

“อ๊ะ! อ๊า!” เธอสูญเสียความเป็นตัวเองไปชั่วขณะ เปล่งเสียงครวญครางออกมาอย่างเผลอไปกับอารมณ์ใคร่ที่เขาปรนเปรอ

มาร์วินได้ยินเสียงหวานครางออกมายิ่งรู้สึกพอใจ ถอนปากจากยอดอกและรัวลิ้นเข้าใส่ถี่รัว เพียงแค่นั้นร่างบางก็บิดเร่า ส่งเสียงครางกระเส่ายิ่งกว่าเดิม มือหนาไต่ลงไปลูบไล้เนินอวบอูมที่มีกางเกงชั้นในลูกไม้ปกปิด เขาสัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะมากมายที่ซึมผ่านเสื้อผ้านุ่ม

“แฉะขนาดนี้เลย” อดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ

เฌอเบลกดหัวเขาเข้าหาเต้าอวบแรงๆ เป็นการเอาคืน แต่โดนคนตัวโตสู้กลับโดยดูดยอดอกเธอแรงๆ จนเกิดเสียงดังลามกลั่น และนิ้วหนาก็ลูบวนตรงกลีบร่องของเธอไม่หยุด

“อ๊า! อ๊ะ! พี่มาร์วิน” เสียงหวานหลุดเรียกชื่อเขาด้วยความกระสัน

“หืม! เสียวมากเลยเหรอ” เขายกยิ้มอย่างเอ็นดูเงยหน้าจุ๊บปากอิ่ม และขยับตัวถอดกางเกงของตัวเองออก จับแก่นกายหาชักรูดขึ้นลง แท่งหนากระดกผงกหัวพร้อมใช้งาน

เฌอเบลมองจ้องมาที่ตรงนั้นของเขาแล้วเผลอทำตาโต

“หึ! อยากให้สด รึว่าใส่ถุงดี”

“พี่จะมาถามเบลทำไม ตัดสินใจเองสิ”

“อ้าว! ก็เห็นมองขนาดนั้น รึว่าอยากลองจับดูก่อน”

“ก็มันใหญ่มาก เบลตกใจอ่ะเพิ่งเคยเห็น”

“งั้นลองจับดูก่อน ทำความรู้จักกันก่อนก็ได้” เขาจับมือเล็กให้มากอบกุมของเขา แล้วจับมือเธอสอนให้ขยับรูดขึ้นลงเป็นจังหวะให้เขา

“ซี้ด! เสียว” มาร์วินเงยหน้ากัดกรามแน่นกับมือนิ่มที่ทำเขาเสียวได้ขนาดนี้

“พี่มาร์วินมันใหญ่ขึ้นอีก” เฌอเบลเงยหน้ามองสบตาเขา

“กลัวเหรอ” เขาลูบหัวเล็กเบาๆ เอ็นดูคนที่ทำหน้าตื่นๆ

เฌอเบลพยักหน้าน้อยๆ แอบกลัวแฮะ เขาใหญ่ซะขนาดนั้น ของฉันจะรับไหวไหมเนี่ย

“หยุดไหมทำใจก่อน พี่ไม่อะไรหรอกไว้เบลพร้อมก่อนก็ได้” มาร์วินเชยคางมนเพื่อมองสบตากัน เพราะอยากให้เธอรู้ว่าเขารอได้จริงๆ

เฌอเบลส่ายหน้าปฏิเสธ “พี่ต้องเป็นของเบลวันนี้ค่ะ”

มาร์วินยิ้มขำคนที่ทำเป็นใจเด็ดทั้งที่กลัว ขยับเข้าไปโอบกอดคนตัวเล็กเป็นการปลอบใจ

“ไม่ต้องกลัวหรอกเบลแค่ทำตามที่พี่บอก ให้ความร่วมมือ ครั้งแรกของเบลพี่จะใจเย็น ค่อยๆ ทำ”เขาดันร่างเล็กให้นอนราบลงบนที่นอนอีกครั้ง และแทรกตัวไปตรงหว่างขาเรียว นิ้วหนาเกี่ยวชั้นในตัวบางออกจากขาเรียว

มาร์วินจ้องมองกลีบสวยขาวอมชมพูไร้ขนอย่างพอใจ เฌอเบลของเขาสวยหอมหวานไปทั้งตัว มือหนาจับขาเรียวอ้าออกกว้างขึ้น ร่องกลีบสีหวานมีน้ำสีใสไหลซึมออกมามากพอสมควร และเขารู้สึกอยากชิมรสชาติของเธอ และอยากกระตุ้นให้เธอพร้อมสำหรับครั้งแรกของเธอมากกว่านี้

มาร์วินส่งมือหนาไปลูบไล้สองกลีบอูมไปมาอย่างหลงใหล แค่ปลายนิ้วเขาลากขึ้นลง สะโพกสวยก็แอ่นส่ายสู้มือเขายั่วยวนจนต้องซุกหน้าลงไปหา หน้าหล่อจูบไซซ์สูดดมความหอมหวานของกลิ่นกายสาวบริสุทธิ์ เขารับรู้ได้ว่าเธอไม่เคยแม้กระทั่งจูบกับใครมาก่อน เขาเป็นคนแรกของเธอทุกอย่าง ปากหนาประกบดูดเม็ดยอดเกสรสีหวานอย่างรู้สึกภูมิใจ ตวัดลิ้นโลมเลียปัดป้ายอย่างเอาแต่ใจ

ร่างบางดีดดิ้น พยายามหุบขาหนี กับสิ่งที่เคยเจอครั้งแรก ปั่นป่วนกับความรู้สึกเสียวสะท้าน ปนเปกันไปหมด เหมือนจะอยากผลักหน้าเขาออก แต่ก็เหมือนอยากจะกดหัวเขาให้จมอยู่ตรงนั้นของเธอไปนานๆ ตัดสินใจไม่ได้ว่าควรจะทำยังไง

“อ๊ะ! อ๊า พี่มาร์วิน เบล…”

“อะไรบอกพี่มา”

“เบลเสียว พอแล้ว”

“เสียวแล้วจะให้พอทำไม ให้พี่เลียให้เถอะ” นิ้วหนาสอดเข้าไปในรูคับแน่น เขาขยับนิ้วเข้าออก เป็นจังหวะเพื่อเปิดทางให้เธอก่อน ลิ้นร้ายก็ตวัดลากเลียไปทั่วสลับกับประกบปากดูดชิมน้ำหวานสีใสของเธอไปด้วย

“อืม! น้ำหวานดีจัง”

“อ๊ะ…พี่มาร์วินพอแล้ว” เฌอเบลเอื้อมมือมาจับแก้มเขาให้หยุดใช้ลิ้นกับตรงนั้นของเธอ

“ทำไมชอบไม่ใช่เหรอ รึว่าจะเสร็จ” เขาเงยหน้าถามคนตัวเล็ก

“ไม่รู้” เฌอเบลส่ายหน้า

“หึ! งั้นค่อยเสร็จกับเอ็นพี่” มาร์วินขยับตัวนั่ง จับเอ็นหนาถูไถร่องกลีบไปมา อย่างต้องการจะทักทาย เงยหน้ามองสบตาคนที่มองเขาอยู่ก่อนแล้วด้วยสีหน้ากังวล

เขาโน้มตัวไปจูบแก้มนุ่มเบาๆ “ไม่ต้องกลัวหรอกไว้ใจพี่สิ”

“เบลจะเจ็บใช่ไหม”

“มีบ้างแหละ แต่พี่จะค่อยๆ โอเคไหม”

เฌอเบลพยักหน้าน้อยๆ เพราะมาถึงขั้นนี้แล้ว ไม่อยากถอยเหมือนกัน ก็อยากลองอ่ะ ถึงจะกลัวแต่ก็อยากลองเพราะเป็นเขาด้วย คนที่เธอชอบมากๆ

“พี่ขอสดนะ ปกติพี่ป้องกันอย่างดีตลอด แต่กับเบลขอได้ไหมครับ”

เฌอเบลพยักหน้าอีก “กับคนอื่นพี่ทำแบบนั้นให้รึเปล่า” เธอหมายถึงที่เขาใช้ลิ้นกับตรงนั้นให้เธอ

“แบบไหน” เขารู้ว่าเฌอเบลหมายถึงอะไร แค่อยากจะแกล้งเธอด้วย และอยากให้ผ่อนคลายไปด้วย

“พี่รู้ ว่าเบลหมายถึงอะไร อย่ามาแกล้ง”

มาร์วินยิ้ม “ไม่ทำหรอก เก็บไว้ทำกับคนที่รัก ไม่มีใครทำอะไรแบบนั้นให้คนที่เป็นแค่คู่นอนหรอก” เขาจุ๊บจมูกเล็กเอ็นดูคนแอบยิ้มน่าจะพอใจกับคำตอบของเขา

“ตรงนั้นของเบลสวย สวยจนพี่อยากซุกหน้าอยู่ตรงนั้นทุกวัน”

เฌอเบลได้ยินคำพูดพวกนั้นของเขา ถึงจะห้ามไม่ให้เขาพูด แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า พอได้ยินมันรู้สึกเสียวสยิวอย่างบอกไม่ถูก และกระตุ้นความกระสันให้เพิ่มพูนขึ้นมาหลายเท่า เธอรับรู้ได้จากความเปียกแฉะ

“ตอนที่ดันเข้าไปพี่จะอ่อนโยนนะครับ”

“เบลจะไว้ใจพี่ค่ะ”

มาร์วินยกยิ้มมุมปาก จับปลายหัวกดจ่อที่ปากทางรัก จากนั้นก็โน้มตัวไปประกบปากจูบปากสวย มือหนาบีบเคล้นคลึงเต้าอวบกระตุ้นอารมณ์เธอไปด้วย แล้วค่อยๆ ดันส่วนปลายหัวเข้าไปในทางรักคับแน่น

“อื้อ!” เฌอเบลจับแขนเขาแน่น กัดปากเงยหน้ามองสบตาเขา

“ไหวไหม เพิ่งจะเข้าแค่หัว”

เฌอเบลพยักหน้า “พี่เร็วหน่อย ต้องเข้าให้สุดใช่ไหม”

“อืม! อยากให้ค่อยๆ ดัน รึอยากให้ดันทีเดียวไปเลย รึอยากให้พี่เอาออกก่อน…”

“ไม่ค่ะพี่ดันเข้ามาให้สุดเลย ทีเดียวเลยค่ะ”

มาร์วินตัดสินใจทำตามที่เฌอเบลบอก โดยที่ไม่ให้เธอได้ทันตั้งตัวเพราะถ้าเธอเกร็งมันจะเข้ายากไปอีก

สวบ!

ปึก!

“อะ อ๊ายยยย”

เฌอเบลจิกเล็บลงบนแขนเขาอย่างลืมตัวเพราะความเจ็บ น้ำตาไหลอาบสองแก้ม มันเจ็บมาก เหมือนร่างกายแตกแยกออก มีบางอย่างฉีกขาดจนรับรู้ได้

มาร์วินมองจุดเชื่อมของเธอกับเขาในขณะที่แช่ค้างพักให้เฌอเบลได้ตั้งตัว เขาเห็นเลือดติดอยู่ที่แก่นกายหนาของตัวเอง รับรู้ได้ว่ามันหมายถึงเลือดบริสุทธิ์ เขายกยิ้มอย่าพอใจ โน้มตัวไปกอดจูบซับน้ำตาให้คนตัวเล็ก และบดจูบปากสวยเรียกความกระสันมือหนาลูบวนปัดป้ายยอดอกสีหวานไปด้วย

“อื้อ..อ๊ะ”

สักพักเมื่อเฌอเบลเริ่มผ่อนคลายมาร์วินก็เริ่มขยับเอวสอบเนิบนาบเชื่องช้า และค่อยๆ ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ เมื่อคนตัวเล็กไม่ได้มีทีท่าว่าเจ็บอะไร

เฌอเบลไม่ได้เจ็บมากแล้ว แค่รู้สึกว่าอึดอัดคับแน่นไปหมด และเมื่อจังหวะโถมเข้าใส่ของเขาถี่รัวขึ้น มันทำให้เธอเสียวอย่างประหลาด ความเจ็บทุเลาลง และเมื่อเขาโน้มหน้าไปครอบปากดูดยอดอกสีหวาน มันยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านจนสุดจะบรรยาย ด้านล่างปล่อยน้ำสีใสออกมาจนรู้สึกได้ถึงความแฉะ

“เบลโคตรแน่น พี่ต้องกระแทกแรงกว่านี้ มันแน่นเกินไปจะแตกเอาง่ายๆ”

มาร์วินผละจากยอดอกบอกเธอเสียงพร่า อารมณ์พลุ่งพล่านเพราะถูก ความนุ่มหยุ่นคับแน่นภายในดูดรัด เล่นงานจนแทบแตกพ่าย

มาร์วินหยัดตัวขึ้นนั่งจับสองขาเรียวอ้ากว้างออก มองลำกายหนาของตัวเองที่ตอกสดเข้าใส่รูร่องสีหวานของเธออย่างรู้สึกชอบใจ และลุ่มหลงในความคับแน่นเป็นอย่างมาก มองแก่นกายหนาตอกเข้าใส่ซ้ำๆ อยู่แบบนั้นอย่างชอบใจ

กลีบกุหลาบสีหวานเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ำ เขายังส่งแท่งร้อนเข้าใส่ให้กลีบสวยกลืนกินของเขา เข้าออกอยู่แบบนั้น และส่งนิ้วหนาไปขยี้เม็ดเกสรที่ไวต่อความรู้สึกให้เธอไปด้วย

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ”

เสียงคนตัวเล็กครางออกมาเป็นระยะ ตามจังหวะกระแทกเข้าใส่ ร่างบางโยกคลอดตามแรงโถมกายของคนตัวโต เป็นจังหวะเนื้อกระทบเนื้อจนเกิดเสียงดังลามกลั่นห้อง

ปึก! ปึก! ปึก!

ไม่ว่าจะเคยผ่านมาเท่าไหร่ มาร์วินต้องยอมรับในใจตอนนี้ ว่าเขาพ่ายแพ้ให้กับเฌอเบลราบคาบ รู่ร่องคับแน่นของเธอทำเขาอยากจะแตกเอาดื้อๆ เฌอเบลเอาเขาอยู่หมัดจริงๆ มันดีแบบที่ไม่เคยเจอมาก่อนเลย

“อ๊ะ อ๊ะ พี่มาร์วิน”

“ครับที่รัก เสียวใช่ไหม”

“เสียวมากค่ะ เหมือนจะไม่ไหว”

“จะแตกแล้วเหรอ”

“ไม่รู้ อ๊ะ อ๊ะ เบลไม่รู้”

มาร์วินยิ้ม กระแทกเข้าใส่ให้เธออย่างต่อเนื่อง ภายในตอดรัดเขาไม่หยุด คนตัวเล็กใกล้เสร็จแล้ว เขาก็อยากเสร็จแล้วเหมือนกัน

ปึก! ปึก! ปึก!

กดกระแทกจุดสุดลำ ย้ำๆ จนคนตัวเล็กหวีดร้องออกมา

“อ๊ายยย!”

ร่างบางกระตุกเกร็งถี่ๆ

มาร์วินตอกเข้าใส่ซ้ำๆ อีกไม่กี่ครั้ง ก็รีบดึงเอ็นหนาออกมาปล่อยน้ำสีขาวขุ่น บนหน้าท้องแบบราบ ตัวเขากระตุกเงยหน้ากัดกรามแน่น มือหนารูดลำกายรีดน้ำออกมาจนหมดแล้วฟุบตัวไปกอดร่างบางนุ่มนิ่ม

จูบแก้มนุ่มลูบผมชื้นเหงื่ออย่างรู้สึกรักใคร่คนตัวเล็ก “เบลครับเจ็บมากใช่ไหม”

เฌอเบลยิ้มจูบแก้มเขา คลอเคลียจมูกกับแก้มเขาไม่ห่าง “แค่ตอนแรกค่ะ ตอนหลังเสียวมาก”

มาร์วินหัวเราะ “งั้นต่อเลยไหม มีคนติดใจนะพี่ว่า”

“พอแล้วค่ะ ถนอมกันหน่อยสิคะ เบลว่าเบลต้องเดินขาถ่างแน่ๆ เลย”

“พรุ่งนี้นอนพักวันหนึ่งก็ได้ ไม่ต้องไปเรียนหรอก”

“ถ้าพี่อยู่ด้วยเบลกลัวว่าจะไม่ได้พักนะสิคะ”

“พี่อยากนอนกอดเบลบนเตียง ไม่อยากไปไหนหรอก แต่พรุ่งนี้พี่มีงานต้องไปจัดการ แค่ช่วงเช้าแล้วจะรีบกลับนะครับ อยู่ได้ไหม”

“ได้สิคะ พี่กลับมาเบลอาจจะยังไม่ตื่น เพลียมากเลย”

“เอาดีๆ เรานอนเฉยๆ นะเมื่อกี้ พี่ทำอยู่คนเดียว รึว่าที่เพลียเพราะเสียน้ำไปเยอะ”

“พอเลยพี่มาร์วินเลิกแกล้ง เบลง่วง”

“หึ! งั้นเดี๋ยวพี่อุ้มไปเข้าห้องน้ำ นะครับ จะได้นอนพัก เอาแรง จะได้มีแรงเอาต่อ”

“พี่มาร์วิน เลิกพูดอุ้มเบลไปเลยนะ”

“ครับ”